17 December 2007

3 Ships...


တနဂၤေႏြတစ္ပတ္ေတာ့ ၿပီးသြားျပန္ပါၿပီ၊ ဒီ္တပတ္မွာ က်ေနာ္ဘေလာ့ဂ္ေတြ လိုက္မလည္ျဖစ္ပါဘူး၊ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အျပင္ေရာက္ေနလို႔ပါ...။

စေနေန႔က က်ေနာ္အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းမေလးရဲ႕ သားကေလးေမြးေန႔ကို သြားျဖစ္ပါတယ္၊ သူ႔သားကေလး ရဲ႕အသက္(၂)ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ေလးက ရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕နဲ႔ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းပါပဲ၊ မဆံုျဖစ္ၾကတဲ့ လူေတြျပန္ေတြ႕တဲ့အခါတိုင္း ေျပာစရာေတြက ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ မကုန္ႏိုင္မခန္းႏိုင္နဲ႔ေပါ့၊

အဲဒီမွာ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ေျပာပါတယ္၊ သူ႔ဆီမွာ သံုးတဲ့ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အမႈိက္ပံု ေတြကေန ေကာက္လာတာျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ဒီနည္းနဲ႔ ေငြကုန္ေၾကးက်မမ်ားဘဲ သူအေတာ္ အဆင္ေျပ ေနတဲ့ အေၾကာင္းပါ၊ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ကိုယ္အသံုးမလိုတဲ့ ပစၥည္းေတြကို စြန္႔ပစ္ဖို႔ (၂)လတခါ ရက္သတ္မွတ္ ထားပါတယ္၊ အဲဒီရက္မွာ ႁခြင္းခ်က္အနည္းငယ္ကလြဲလို႔ ထုထည္ႀကီးမားတဲ့ ပစၥည္းေတြအားလံုးကို စြန္႔ပစ္ႏိုင္ ပါတယ္၊ စြန္႔ပစ္ရမယ့္ရက္ မတိုင္မီ္ ညေနေရာက္ရင္ေတာ့ လမ္းေဘးေတြမွာ ပစၥည္းအေဟာင္းပံုေတြကို ေတြ႕ရ ပါေတာ့တယ္။

က်ိဳးပဲ့ေနတဲ့ ပစၥည္းေတြ ႐ွိေပမယ့္ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ အသစ္ဝယ္လို႔ စြန္႔ပစ္လိုက္တဲ့ အေဟာင္းေတြနဲ႔ ကုိယ္ အသံုးမလိုေတာ့လို႔ စြန္႔ပစ္ၾကတဲ့ အရာေတြမ်ားပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ကုတင္၊ေမြ႕ယာမွစ၍ မီးပူ၊ဆိုဖာထိုင္ခံု အလယ္ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္အဆံုး အားလံုးကို ေတြ႕ရပါတယ္၊ ေနာက္တေန႔မနက္မွာေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္စည္ပင္သာယာ က အဲဒီပစၥည္းေတြကို လာၾကံဳးသြားေလ့ ႐ွိပါတယ္၊

က်ေနာ္ဒီႏိုင္ငံကို ေရာက္ခါစက အဲဒီလိုစြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြကို လာေကာက္တဲ့လူ သိပ္မ႐ွိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲ့ တဲ့(၆)လေလာက္ကစ,လို႔ အဲဒီလိုညေနေရာက္ၿပီဆိုရင္ လမ္းေတြထဲမွာ လွည့္လည္ၿပီး ကိုယ္အသံုးတည့္မယ့္ ပစၥည္း႐ွာသူေတြ တျဖည္းျဖည္းမ်ားလာတာကို သတိျပဳမိပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕ဆို ကားႀကီးကားငယ္ အသြယ္သြယ္နဲ႔ ကိုလွည့္ပတ္႐ွာေဖြေနတာပါ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီအေလ့အထကို ႀကိဳဆိုပါတယ္၊ ကိုယ္္တိုင္လည္း သြားရင္းလာ ရင္းအသံုးတည့္တာျမင္ရင္ေတာ့ ေကာက္လာဖို႔ ဝန္မေလးပါဘူး၊ ေစာေစာကေျပာတဲ့က်ေနာ့္မိတ္ေဆြဆို သူသံုး တဲ့ကြန္ပ်ဴတာကအစ အဲဒီလိုေကာက္လာတာပါ၊ သူက သူ႔မွာ ေကာက္လာတဲ့ အမ္ပလီဖိုင္ယာ(၃)လံုးေတာင္႐ွိ ေနလို႔ က်ေနာ့္ကိုေတာင္တစ္လံုး မွ်ေနပါေသးတယ္။

အေနာက္တိုင္းလူမႈအဖြဲ႕အစည္းက Consumer Society ျဖစ္ပါတယ္၊ အမ်ားစုက သံုးႏိုင္တဲ့အေျခအေန႐ွိသလို ကုန္ပစၥည္းထုတ္လုပ္မႈကလည္း ေဖာေဖာသီသီႏိုင္တယ္၊ ဒီေတာ့ မလိုအပ္ဘဲ ဝယ္တာေတြက အေတာ္ေလး မ်ားပါတယ္၊ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားက လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ထက္ ပိုႀကီးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ပစၥည္းတစ္ခု ပ်က္ရင္ အသစ္ထပ္ဝယ္တာက ျပင္ဆင္ရတာထက္ ပိုသက္သာပါတယ္၊ အဲဒီလို အလြန္အကြ်ံ ထုတ္လုပ္မႈေတြေၾကာင့္ ပစၥည္းေတြဟာ ဖ်က္ဆီးဖို႔မႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပတ္ဝန္းက်င္ ညစ္ညမ္းမႈကို ျဖစ္ေစၿပီး Ecological system ကိုမေမာက္ကမ ျဖစ္ေစပါတယ္၊ ဒါေတြေၾကာင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး အဖြဲ႕ ေတြမွစ၍ အေတာ္မ်ားမ်ားက သံုးစြဲမႈ (Consumption)ကိုေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ေျပာလာခ်ိန္မွာ အခုလို အမႈိက္ေကာက္တဲ့ Recycling စနစ္ေလးက လူမႈဘဝဟန္ခ်က္ညီေစဖို႔ တဖက္တလမ္းက အေထာက္အကူ ျပဳပါတယ္၊ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြကေတာ့ ဆက္ၿပီးေကာက္သြားဦးမယ္လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။

ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ႔ စကားေတြေကာင္းေနၾကသလို အိမ္႐ွင္သူငယ္ခ်င္းကလည္း ဟင္းခ်က္ေကာင္းပါတယ္၊ က်ေနာ္ တို႔ကို ဒန္ေပါက္နဲ႔ဧည့္ခံလို႔...၊ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ အိႏၵိယစားေသာက္ဆိုင္က နည္းရတဲ့အထဲမွာ ဒန္ေပါက္ လည္းမေရာင္းပါဘူး၊ ဒီေတာ့အားလံုးက ၾကက္လွ်ာစြန္း ဒန္ေပါက္ဆိုင္က အထူးေအာ္ဒါရထားတဲ့အလား ၿမိန္ေရ ယွက္ေရနဲ႔ အားေပးၾကတာေပါ့၊ အိမ္႐ွင္သူငယ္ခ်င္းလည္း အေတာ္ေလး ဒါနေျမာက္သြားပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ အျပင္ဖက္ရာသီဥတုလည္း ကိုယ့္ဖက္ခပ္ပါပါဆိုေတာ့ ေန႔လည္ခင္းဟာ ဝိုင္နီေတြ ရီေဝေဝနဲ႔...၊ က်ေနာ္ကလည္း ဆရာေနဝင္းျမင့္နဲ႔ တျခားဟာသာ မတူရင္႐ွိမယ္၊ ဝိုင္ႀကိဳက္တာေတာ့ တေထရာတည္းပါပဲ၊ ဝိုင္က ႏွစ္မခ်ိဳ႕ေပမယ့္ အျပစ္ဖို႔စရာေတာ့ မ႐ွိပါဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က စပ်စ္ခင္းေတြ ေဝေဝဆာဆာ စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ ေတာင္ေပၚေဒသမွာ ေနတာပါ၊ သူကလည္း ေရေျမလိုက္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕..၊ ဝိုင္ေတြ တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုးဖြင့္လို႔၊ တတ္ႏိုင္ရင္ စပ်စ္ခင္း တခုလံုးကို ပါးစပ္ထဲမွာတင္ ကေဇာ္ေဖာက္ၿပီး မ်ိဳခ် မယ့္ပံုမ်ိဳး...။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမြးေန႔႐ွင္ (၂)ႏွစ္သားကေလးေတာ့ ေပ်ာ္မေပ်ာ္ မသိပါဘူး၊ ဧည့္သည္ လူႀကီးေတြကေတာ့ အေတာ္ေလး ေပ်ာ္ခဲ့တာ အေသအခ်ာပါ၊ တခါတရံမွာ စာအုပ္ေတြနဲ႔ တိတ္ဆိတ္စြာေနရတာ ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ေကာင္းသလို တခါတေလေတာ့ ခင္မင္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ စကားလက္ဆံုက် ရတာလည္း ႏွစ္လိုဖြယ္ရာပါပဲ၊ တကယ္ေတာ့ လူဟာ ships (၃) ships လိုအပ္ပါတယ္၊ Friendship, Fellowship နဲ႔ Companionship တို႔ပါ၊ အထီးတည္းေနတဲ့ သတၱဝါေတြ မဟုတ္လို႔လည္း ဒီ ships ေတြ တနည္းမဟုတ္ တနည္းလိုအပ္ေလ့႐ွိပါတယ္၊ အဲဒီေန႔မွာ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒန္ေပါက္ကမ္းေျခကေန အဲဒီ ship သံုးစင္းနဲ႔ ဝိုင္ပင္လယ္ထဲ ႐ြက္လႊင့္ခဲ့ပါေတာ့ တယ္။ ။


ညီလင္းသစ္
၁၇ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၇

(ေမြးေန႔က်ေရာက္တဲ့ ေမာင္ရာဇာနဲ႔အတူ မိငယ္ကုိ ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္...)

1 comment:

ဂ်ဴနို said...

ကေလးကေတာ့ မသိဘူး။ လူႀကီးေတြေတာ့ ေပ်ာ္ႀကပါတယ္။ ဟုတ္တယ္။
အမိွဳက္ေကာက္တာေတာ့ ေၿပာမေနပါနဲ ့ေတာ့။ မအယ္လည္း ေကာက္တာပါပဲ။ အိမ္မတန္ ့လို ့ၿပန္ပစ္ရေရာ။