ပဥၥလက္ျမား
“ အပိုမေျပာစမ္းပါနဲ႕ ” တဲ့၊
အဲဒါ
ငါ့နွလံုးသားရဲ့ဗဟိုခ်က္ကို
ထုတ္ခ်င္းခတ္သြားတဲ့
ေကာင္မေလးရဲ႕ ျမားတစ္စင္းေပါ့ ။
ေစာင့္ခဲ့ဖူးတယ္...
အဲဒီနွဳတ္ခမ္း အဖူးအငံုေလးဆီက
ပြင့္က်လာတဲ့စကားေတြ
ရနံ႕ေတြ စိုလက္လို႕
တစ္ပြင့္မက်န္
ငါ, ေကာက္သိမ္းခဲ့တယ္၊
ေဟာဒီ ရင္ဘတ္ႀကီးတခုလံုး
ေလးလံ, ပိက်လာတဲ့အထိေလ ။
ေကာင္မေလးေရ...
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ
အပိုမေျပာမိေအာင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို
မီးေပါင္ေလွ်ာ့ထားရတဲ့
စက္ေခါင္းတစ္ခုပါ၊
ဘူတာစဥ္ ဆံုးတဲ့အထိေတာ့
ငါ့ကို စီးသြားလွည့္ပါကြယ္ ။ ။
ညီလင္းသစ္
၃၀ ေမ ၂၀၀၇
ဒီစီသွား တောလား - ၆
-
၂၀၂၄ မတ်လ ၂၅ တနင်္လာနေ့ မနက် ၉နာရီခွဲ ဟိုတယ်ကနေ check out လုပ်။
ဟိုတယ်ရှေ့ကနေ Washington National Cathedral ဆီ ဘတ်စ်ကားစီးသွားတယ်။ မိနစ် ၂၅
မိနစ်လောက်ပဲ ...
55 minutes ago