03 April 2013

ကြ်န္းကေလးရဲ႕ ရင္ခြင္မွာ (၄)


(အမွန္ေတာ့ ဒီခရီးသြားပို႔စ္ အဆက္ကို ဟိုတစ္ေန႔ကတည္းက တင္ဖို႔႐ွိေပမယ့္ ၾကားျဖတ္ပို႔စ္ေလးတစ္ခု တင္လိုက္ရတာနဲ႔ ဒီေန႔ကို ေနာက္ဆုတ္လိုက္ရတာ၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီၾကားျဖတ္ ပို႔စ္ကလည္း တင္မယ္ဆိုရင္ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ရက္တည္းသာ တင္ခြင့္႐ွိတဲ့ ပို႔စ္အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ေနလို႔...၊ ဒါေပမယ့္ လာလည္ၾကသူေတြက သမာဓိအား ေကာင္းေနၾကေတာ့ ကြ်န္းကေလးလည္း ေရမျမဳပ္လိုက္ဘူး ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ..၊ အိုေက.. ဆက္လိုက္ရေအာင္) းD

စာေပေဟာေျပာပြဲၿပီးတဲ့ ေနာက္တစ္ရက္မွာမွ က်ေနာ့္ရဲ႕ အလည္အပတ္ ခရီးစဥ္က တကယ္ပဲ စျဖစ္ေတာ့တယ္၊ အဲဒီေန႔မွာ က်ေနာ့္ကို လိုက္ပို႔တာက ကိုညိမ္းႏိုင္ပါ၊ က်ေနာ္က တစ္ေယာက္ထဲလည္း လည္လို႔ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ဆိုေနတဲ့ၾကားက ခြင့္႐ွားပါးတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ခြင့္တစ္ရက္ယူၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ လိုက္ပို႔ေပးတဲ့ ကိုညိမ္းကို ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ၂ ေယာက္ အရင္ဦးဆံုး Raffles City မွာ ေအးေအးေဆးေဆး ေကာ္ဖီဝင္ေသာက္လိုက္ ေသးတယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ ပထမဦးဆံုး ခ်ီတက္သြားတာက Gardens by the bay...၊


Gardens by the bay ကို Marina Bay Sands ဖက္က တံတားေပၚကေန လွည့္ဝင္ပါတယ္၊ အဲဒါမတိုင္ခင္ တစ္ရက္မွာ အစ္မခ်စ္ၾကည္ေအးနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တုန္း အဲဒီတံတားေပၚကေန ဓါတ္ပံု႐ိုက္ရင္ လွတဲ့အေၾကာင္း သူက အႀကံေပးတာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔လည္း အဲဒီဖက္က လွည့္ဝင္ျဖစ္တာပါ၊ အေရးထဲ အဲဒီတံတားေပၚကို တက္ဖို႔လမ္းကို ႐ွာမရဘူး ျဖစ္ေနေသးတယ္၊ ဟုိေမးဒီစမ္း၊ ဟိုဆိုင္းဘုတ္၊ ဒီဆိုင္းဘုတ္ လိုက္ဖတ္ၿပီး မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ေနမွ အေပၚကို တက္ႏိုင္ေတာ့တယ္၊ အစ္မခ်စ္ ေျပာတဲ့ အတုိင္း တံတားေပၚကေန ျမင္ရတဲ့ ႐ွဳခင္းက ေတာ္ေတာ္လွပါတယ္၊ ဒါေတာင္ မနက္ပိုင္း ျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ တိမ္ေတြက အံု႔ဆိုင္းထူထပ္ေနလို႔ က်ေနာ္လိုခ်င္တဲ့ အလင္းမရခဲ့ဘူး၊ တိမ္ကင္းစင္တဲ့ ညပိုင္းေတြဆို ပိုၿပီးလွမွာ ေသခ်ာတယ္၊ Anyway.. thanks Ama Chit! This photo is dedicated to you. :)


တိမ္ေတြထူၿပီး ဓါတ္ပံု႐ိုက္လို႔ မေကာင္းပါဘူးဆိုမွ ပန္းၿခံထဲေရာက္ေတာ့ dome ႏွစ္ခု ႐ွိတဲ့အထဲမွာ Flower Dome က ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းဖို႔ ပိတ္ထားတဲ့ ရက္နဲ႔မွ သြားတိုးေနျပန္ေရာ..၊ ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ေဘးက Cloud Forest တစ္ခုကိုပဲ ဝင္လိုက္ရတယ္၊ ဝင္ဝင္ခ်င္းမွာ ေတာင္ကုန္းေလးလို လုပ္ထားတဲ့အေပၚကေန ေရတံခြန္ေလးတစ္ခု က်ေနတာ ေတြ႔ရတယ္၊ အဲဒီကက်တဲ့ ေရက အေငြ႔ေတြရယ္၊ green house effect လို လုပ္ထားတာရယ္ေၾကာင့္ တိမ္စိုင္၊ ျမဴခိုးေတြ ေဝေနသလို ျဖစ္ေနတယ္၊ “တိမ္ေတာအုပ္” ေလးထဲကို ဝင္လိုက္ရသလိုပါပဲ၊ ေမ်ာလြင့္တိမ္တို႔ နားခိုရာ ကိုညိမ္းကေတာ့ တိမ္ေတာအုပ္ေလးကို သေဘာေတြ က်ေနမလားလို႔ က်ေနာ္ ျဖတ္ကနဲ ေတြးမိလိုက္ေသးတယ္..၊


ဒီဟာက Red pitcher plant လို႔ ထင္တာပဲ၊ အသားစားတဲ့ အပင္ေလ..၊ ယင္ေကာင္၊ ပိုးေကာင္ေလးေတြဆို သူတို႔အႀကိဳက္ေပါ့..၊ အဲ.. လာလည္ၾကတဲ့ လူေတြကေတာ့ ယင္ေကာင္မဟုတ္လို႔ ဒီအပင္ေလးေတြကို မေၾကာက္ၾကတဲ့ ပံုပါပဲ၊ အထဲကို တုတ္ေတြနဲ႔ ထိုးၾကပံုရတယ္၊ “အပြင့္ထဲကို တုတ္ႏွင့္မထိုးရ” ဆိုတဲ့ သတိေပးစာတန္း ကပ္ထားတာ ေတြ႔မိတယ္...၊


Flower Dome ေလာက္ ပန္းေတြ မစံုေပမယ့္ ျမင္ရသေလာက္ေလးကို က်ေနာ္ အမွတ္တရ ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..၊ ကိုယ္က စိတ္တိုင္းမက်လို႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္လာမယ္လို႔ ေျပာခြင့္မ႐ွိတဲ့ ဘဝကိုး...၊ း)


အမ်ားစုကေတာ့ သစ္ခြပန္းေတြ မ်ားပါတယ္..၊ ဘာသစ္ခြလဲ ဆိုတာေတာ့ မေမးေၾကးေနာ္...၊ း) က်ေနာ္က ပန္းဆို ပန္းေဂၚဖီေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္းသိတာ...၊


သစ္ပင္ပန္းပင္ေတြကို အခုလို ေတာင္ကုန္းပံုစံ လုပ္ထားတဲ့ အေဆာက္အဦးထဲမွာ စိုက္ထားတာပါ၊ အျပင္ဖက္ကို ထြက္ေလွ်ာက္လို႔ရေအာင္လည္း ေလွ်ာက္လမ္း ၂ ခု လုပ္ထားေပးတယ္၊ Dome အထဲမွာက ေရတံခြန္က ေရက်သံေတြ၊ သစ္ပင္ပန္းပင္ေတြရဲ႕ စိမ္းစိုတဲ့ ျမင္ကြင္း၊ စိုစြတ္တဲ့ အေငြ႔အသက္.. စတာေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ မိုးသစ္ေတာေလး တစ္ခုထဲကို ေရာက္ေနရ သလိုပါပဲ..၊ ̔မိုးေငြ႔ႏွင့္အတူ̕ လည္ပတ္ႏိုင္တဲ့ ေနရာေလးပါ...၊ း)


အထဲမွာ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ သူ႔ကိုလည္း ေတြ႔ရတယ္၊ ဘယ္ေနရာသြားသြား မလြတ္ႏိုင္ဘူး ထင္ပါရဲ႕..၊ ေနရာတိုင္းမွာ သူ႔မ်က္ႏွာဆိုတာ ဒါမ်ားလား..၊ တစ္ကမာၻလံုးက လူေတြ လာ,လာဓါတ္ပံု႐ိုက္ၾကလြန္းလို႔ ေသြးႀကီးၿပီး မိုိးေပၚပ်ံတက္ ခ်င္ေနတဲ့ သေဘၤာႀကီးကို က်ေနာ့္နည္း က်ေနာ့္ဟန္နဲ႔ ေဘာင္ခတ္ ပစ္လိုက္တယ္..၊ း)


အဲဒီ ေတာင္ကုန္း အေဆာက္အဦးေလးထဲမွာ စိတ္ဝင္စားစရာ အခန္းေလးတစ္ခု ႐ွိပါတယ္၊ +5° C လို႔ နာမည္ေပးထားတယ္၊ ကမာၻ႔အပူခ်ိန္က ႏွစ္အလိုက္ ျမင့္တက္လာမွာ ျဖစ္လို႔ သကၠရာဇ္ ၂၁၀၀ မွာ ကမာၻႀကီးက ပ်မ္းမွ်ျခင္း ၅ ဒီဂရီ ပိုၿပီးပူမယ့္ အေၾကာင္း သတင္းဇတ္ကားေလးလို ျပထားတာ..၊ ႏွစ္ေတြတိုးလာေလေလ၊ အပူ႐ွိန္က ျမင့္တက္လာေလေလ၊ ေနရာတကာမွာ ေရေတြႀကီး၊ လူတိရစာၦန္ေတြ ေသၾကတာေတြကို ျမင္ရတယ္၊ ၂၁၀၀ အေရာက္မွာေတာ့ ၅ ဒီဂရီ ျပည့္တဲ့အထိ ပိုၿပီးပူမယ္ေပါ့..၊ စာေပေဟာေျပာပြဲ မွာ ဆရာျမင့္ေမာင္ေက်ာ္ကလည္း ဒီအေၾကာင္းကို ထည့္ေျပာသြားေသးတယ္၊ သူကေတာ့ ၆ ဒီဂရီလို႔ ေျပာတယ္၊ ၅ ျဖစ္ျဖစ္ ၆ ျဖစ္ျဖစ္.. ပိုၿပီး ပူလာမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပဲ..၊ အဲဒီအခ်ိန္ က်ေနာ္တို႔ မ႐ွိေတာ့လို႔ ဒါေတြကို မႀကံဳရဘူး ဆိုေပမယ့္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ ကေလးေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ ေနေပ်ာ္စရာ တစ္စက္မွ မ႐ွိေတာ့တဲ့ ကမာၻႀကီးကို ထည့္ခဲ့မွာလား? ဇတ္လမ္းကေလးကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ "Think global, Act local" ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလးကို သတိရေန မိတယ္...၊


ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ စိမ္းစိုေနဆဲ အေငြ႔အသက္ေလးေတြနဲ႔ နီနီရဲရဲ ခ်စ္စရာ ပန္းေလးေတြ က်ေနာ္တို႔ လက္တစ္ကမ္းမွာ ႐ွိေနပါေသးတယ္...၊ Never too late to mend လို႔လည္း ဆိုၾကတယ္ မဟုတ္လား..၊


Gardens by the bay ကေန ျပန္ထြက္လာေတာ့ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီခြဲေနၿပီ၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ Flower Dome ပိတ္ထားတာကပဲ ခပ္ေကာင္းေကာင္းလို႔ ဆိုရမလိုပါပဲ၊ အခု Cloud Forest တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ တစ္မနက္ ကုန္သြားခဲ့တာ...၊ ေန႔လယ္စာ ထမင္းစားဖို႔ Gardens by the bay ကေန ပင္နီဆူလာကို က်ေနာ္တို႔ လမ္းျပန္ေလွ်ာက္တယ္၊ က်ေနာ့္မလဲ စကၤာပူတစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာ ထမင္းစားစရာ ေနရာဆိုလို႔ ပင္နီဆူလာ တစ္ခုပဲ႐ွိတယ္လို႔ ေအာက္ေမ့ေနတာလားလို႔ ေမးရမလို ျဖစ္ေနၿပီ၊ ထစ္ကနဲဆို ေျမေအာက္ထပ္က စားေသာက္ဆိုင္ေလးေတြပဲ ေျပးေျပးျမင္ေန မိေတာ့တယ္၊ ကိုညိမ္းက က်ေနာ့္ကို လမ္းေလွ်ာက္ခုိင္းရမွာ အားနာေနပံုရတယ္၊ ရထားစီးရေအာင္ခ်ည္း လုပ္ေနေတာ့တာ..၊ က်ေနာ္ကလည္း သူ႔ကို ျပန္အားနာေနရတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူက က်ေနာ့္ကို လိုက္ပို႔တဲ့အျပင္ က်ေနာ္ဓါတ္ပံု႐ိုက္ခ်င္တာ မွန္သမွ်ကို စိတ္႐ွည္႐ွည္နဲ႔ ေစာင့္ေပးေနတာကိုး..၊ ဓါတ္ပံုဆရာေတြနဲ႔ သြားရတာ အင္မတန္ပ်င္းဖို႔ ေကာင္းပါတယ္၊ သူတို႔က သူတို႔ဟာသူတို႔ ေဇာကပ္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့ခ်င္ေမ့ေနတတ္တာ ကလား၊ ဒါ့အျပင္ ကိုညိမ္းက က်ေနာ့္ရဲ႕ ကင္မရာအိတ္နဲ႔ ထ႐ိုင္ေပါ့ကို သယ္ေပးေသးတယ္၊ ကင္မရာအိတ္က ၁၁ ကီလို ေလးပါတယ္၊ မသယ္ပါနဲ႔ဆိုတာလည္း ဘယ္လိုမွ ေျပာမရ...၊ တိမ္ေတြကို ခ်စ္တတ္တဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္မွာ ဧည့္သည္ကို ဧည့္ဝတ္ေက်ခ်င္ စိတ္နဲ႔ ေပကပ္ကပ္လုပ္ၿပီး ေခါင္းမာလိုက္ဖို႔ ဝန္မေလးတာကို ေတြ႔ရေတာ့ က်ေနာ့္မွာ သေဘာတက်နဲ႔ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ဖို႔အျပင္ အျခားမ႐ွိေတာ့ဘူး...၊


ကဲ...ၾကည့္ပါဦး က်ေနာ့္ရဲ႕ ေန႔လယ္စာကို...၊ နရသီဟပေတ့ ေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သူ႔ထက္မေလ်ာ့တဲ့ ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္ျခင္းေတြနဲ႔ က်ေနာ္ ပြဲေတာ္တည္...အဲ.. ထမင္းစားခဲ့တယ္..၊ း)


ေျပာၾကစတမ္းဆို ေဟာဒီ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ေလး တစ္ခြက္စားရဖို႔ ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ ၁၇ နာရီေလာက္ ေလယာဥ္ထပ္စီး ဆိုလည္း က်ေနာ္ စီးဖို႔ ဝန္ေလးမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ က်ေနာ္သာ အကယ္၍မ်ား ကြ်န္းကေလးကို အလုပ္တာဝန္နဲ႔ ေျပာင္းလာရမယ္ဆိုရင္ ပထမဦးဆံုး တစ္လမွာ ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း.. ရနံ႔သစ္က ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္တစ္ခြက္ လာလာစားျဖစ္လိမ့္မယ္ ထင္တယ္...၊ း) အို...ခ်စ္ေသာ ခ်ဥ္ေပါင္...။


ထမင္းစားၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဆင္တိုစာကို ဆက္သြားၾကတယ္၊ ဆင္တိုစာကေတာ့ ထံုးစံပဲ ထင္ပါရဲ႕...၊ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ လူေတြအျပည့္ပါပဲ..၊ ဒါေတာင္ တနလၤာေန႔မို႔ လူနည္းေသးတာလို႔ သိရတယ္..၊


အာ႐ွရဲ႕ အႀကီးဆံုးဆိုတဲ့ သမုဒၵရာျပတိုက္ Underwater World ကို ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္၊ ငါးအမ်ိဳးအစား အေတာ္ေလးစံုေအာင္ ျပထားတာ ေတြ႔ရတယ္၊ ငါးေတြကို မွန္ခန္းထဲမွာ ၾကည့္ရတာ မဟုတ္ဘဲ ငါးကန္ႀကီးရဲ႕ ေအာက္မွာ လိႈဏ္ေခါင္းလိုမ်ိဳး ေဖာက္ထားၿပီး အဲဒီတစ္ေလွ်ာက္ ၾကည့္ရတာ အျမင္ကို တစ္မ်ိဳးဆန္းသစ္ေစတယ္၊ စကၤာပူဟာ သူ႔မွာ႐ွိတဲ့ နည္းပညာနဲ႔ လူသားရင္းျမစ္ကို အျပည့္အဝ အသံုးခ်ၿပီးေတာ့ ခရီးသြားလုပ္ငန္းဖက္မွာပါ ပိုၿပီး ဆြဲေဆာင္လာတာကို ေတြ႔ရတယ္၊ တစ္ေကာင္ၿပီးတစ္ေကာင္ တက္လာေနတဲ့ အာ႐ွက်ားေတြကို ယွဥ္ႏိုင္ဖို႔ ဘက္ေပါင္းစံုကေန စီးပြားေရး စစ္မ်က္ႏွာဖြင့္ရမယ္ဆိုတာ သူတို႔ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္တယ္...၊


ပင္လယ္ခူေတြကို မီးေရာင္မ်ိဳးစံုနဲ႔ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ျဖစ္ေအာင္ ျပထားတာေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္ သေဘာက်သြားမိတယ္၊ Art of display က အေရးပါတယ္ဆိုတာ အေကာင္းဆံုး ဥပမာပါပဲ...၊


အဲဒီမွာ ဖ်ံနဲ႔ လင္းပိုင္ ျပပြဲေလးလည္း ႀကံဳတာနဲ႔ ဝင္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္၊ မိသားစုေတြ၊ ကေလးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ေပ်ာ္စရာ အခင္းအက်င္းေလး ပါပဲ၊ ေဘာ္လံုးဖမ္းတာ၊ ပလပ္စတစ္ ကြင္းေတြကို လိုက္ဆယ္တာ.. စတာေတြမွာ ဖ်ံေလးေတြက သူတို႔ကို သင္ထားေပးတဲ့ အတိုင္း အတိအက် လုပ္ႏိုင္တာ သေဘာက်စရာပါ...၊


လင္းပိုင္ေတြလည္း ထို႔အတူပါပဲ..၊ ႀကိမ္ကြင္းထဲ ခုန္ဝင္တာ၊ ေလထဲက ေဘာ္လံုးကို ႐ိုက္ခ်တာ... စတဲ့ ျပကြက္ေတြနဲ႔ ကေလးေတြကို ရင္သပ္႐ွဳေမာ ျဖစ္ေစတယ္..၊ အမ်ိဳးအစား မတူေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ဆီက ဧရာဝတီလင္းပိုင္ေတြကိုလည္း ျဖတ္ကနဲ သတိရလိုက္ မိတယ္၊ သူတို႔ေတြကေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ႔ မ်ိဳးတုန္းလာေနၿပီလို႔ တေလာဆီက သတင္းတစ္ပုဒ္မွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္၊ တကယ့္ကို စိတ္မေကာင္းစရာပါ၊ ျပန္ၿပီး အဖတ္ဆယ္လို႔ မရတဲ့ ဆံုး႐ွံဳးမႈေတြ ဒီကမာၻႀကီးမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား ႐ွိေနခဲ့ၿပီလဲ၊


အာ႐ွတိုက္ရဲ႕ ေတာင္ဖက္အက်ဆံုး ဆိုတဲ့ Southern Most Point ကြ်န္းကေလးဆီလည္း က်ေနာ္ေရာက္သြားတယ္၊ ညီမေလး ဇြန္မိုးစက္က ဆင္တိုစာေရာက္ျဖစ္ရင္ အဲဒီကိုလည္း သြားၾကည့္လိုက္ပါဦးလို႔ အႀကံေပးတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း သြားရေကာင္းမွန္း သိသြားခဲ့တာ..၊ ကြ်န္းကေလးဆီကို လာတဲ့ခရီးမွာ ေနာက္ထပ္ ပိုၿပီးေသးတဲ့ ကြ်န္းကေလးကို ေတြ႔လိုက္ရလို႔ က်ေနာ္ သေဘာက်သြား မိတယ္၊ ကြ်န္းေလးေပၚမွာ twin towers ကိုလည္း ေတြ႔ေတာ့ သြားတက္မယ္လို႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ စိတ္ကူးရတယ္၊ အင္း.. ဒီ twin towers ဆီေတာ့ ေလယာဥ္ပ်ံေတြ မလာေလာက္ဘူး ထင္ပါရဲ႕..၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သစ္ပင္ေတြ အံု႔အံု႔ဆိုင္းဆိုင္းနဲ႔ ခ်စ္စရာ ကြ်န္းပိစိကေလးဆီ လာဖို႔ ညြန္းခဲ့တဲ့ ညီမေလးဇြန္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ This photo is dedicated to you, Nyi Ma Lay. :)


ကြ်န္းပိစိကေလးဆီကို ႀကိဳးတံတားနဲ႔ ကူးရပါတယ္၊ သာမန္ သစ္သားတံတား၊ ဒါမွမဟုတ္ အဂၤေတတံတား မဟုတ္ဘဲ အခုလို ႀကိဳးတံတားေလး လုပ္ထားတာကိုက ကြ်န္းကေလးဆီကို ပိုၿပီး လာခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနသလိုပါပဲ..၊


ေစာေစာတုန္းက ေတြ႔ထားတဲ့ သစ္သားေမွ်ာ္စင္ေလး တစ္ခုေပၚတက္လိုက္ေတာ့ လည္ပတ္ခဲ့တဲ့ အနီးပတ္ဝန္းက်င္ကို ျမင္ရတယ္..၊ ဟိုဟုိဒီဒီ လိုက္ေငး ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ဒါဟာ စကၤာပူကို အထိုက္အေလ်ာက္ ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ျမင္ကြင္းတစ္ခုလို႔ က်ေနာ္ ခံစားလာရတာနဲ႔ ဒီဓါတ္ပံုေလးကို ႐ိုက္ျဖစ္လိုက္တာပါ၊ ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ သစ္ပင္ေတြ ႐ွိမယ္၊ ကြ်န္းႏိုင္ငံျဖစ္လို႔ သဲေျမနဲ႔ ကမ္းေျခေတြ ႐ွိမယ္၊ ထုနဲ႔ထည္နဲ႔ အေဆာက္အဦးေတြ ႐ွိမယ္၊ ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ဒါ စကၤာပူလို႔ လူတိုင္းသိေစတဲ့ Merlion ႀကီးလည္း ႐ွိမယ္၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒါေတြ အားလံုးရဲ႕ အေ႐ွ႕မွာ လံုၿခံဳေရးကင္မရာကလည္း ထင္ထင္႐ွား႐ွားကို ႐ွိမယ္၊ ဒါဟာ.. က်ေနာ္ လာခ်င္ေနခဲ့တဲ့ ကြ်န္းႏိုင္ငံေလးပဲ မဟုတ္လား...၊


ကဲ..မိတ္ေဆြ, ဘယ္ဆီကိုမ်ား ၾကည့္ခ်င္ပါသလဲ? အင္ဒိုနီး႐ွားလား? ဒါမွမဟုတ္ ပိုေဝးတဲ့ ၾသစေၾတးလ်လား? အေႂကြေစ့ေလး အနည္းငယ္ထည့္႐ံုနဲ႔ ေျခတစ္လွမ္းမွ ႂကြစရာ မလိုဘဲ ေဇာ္ဂ်ီမ်ား ေျမေၾကာ႐ွံဳ႕သလို ကိုယ္တိုင္ကုိယ္က် ခ်က္ခ်င္း ေရာက္သြားေစ ရမယ္၊ းD


“မၾကာခင္မွာ ေနဝင္ေတာ့မယ္...၊ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔တာဟာ အလိုတူသည္ျဖစ္ေစ၊ မတူသည္ျဖစ္ေစ အဆံုးသတ္ရဦးေတာ့မယ္၊ ဟုိး... ပင္လယ္ထဲမွာေတာ့ သေဘၤာႀကီးငယ္ေတြက ဝင္ခ်ည္၊ ထြက္ခ်ည္နဲ႔ အၿမဲမျပတ္ ႐ွိေနမွာပဲ..၊ ေနဝင္ခ်ိန္ေတြ မ်ားစြာ ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္၊ ေနာက္ထပ္လည္း ေနဝင္ခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး လာလိမ့္ဦးမယ္၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္... အာ႐ွတိုက္ရဲ႕ ေတာင္ဖက္အက်ဆံုး ေနရာကေလးမွာ ျမင္ခြင့္ရတဲ့ ေနဝင္ခ်ိန္ေလး တစ္ခုကို ငါ့ရဲ႕ ဖုန္းကေလးထဲမွာ ရပ္တန္႔၊ သိမ္းဆည္းထားလိုက္ ပါရေစကြယ္...” ၊ သူမ အဲဒီလိုမ်ား ေတြးေနမလားလို႔ ကင္မရာရဲ႕ view finder ကေန ၾကည့္ေနရင္း က်ေနာ္ စဥ္းစားေနမိတယ္...၊

ည ၇ နာရီမွာေတာ့ ဆင္တိုစာရဲ႕ နာမည္ႀကီး Songs of the sea ျပပြဲကို ၾကည့္ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီပြဲမွာ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ အေစာႀကီးကတည္းက က်ေနာ္ စိတ္ကူးထားခဲ့တာပါ၊ အဲဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ေနကုန္ ထ႐ိုင္ေပါ့ကို သယ္ၿပီး ေလွ်ာက္သြားေနခဲ့တာ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေကာင္းကင္မွာ မိုးသားေတြက တက္လာခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေလကလည္း တိုက္ေနေတာ့ ႐ြာခ်င္မွ ႐ြာမွာပါေလဆိုၿပီး ေတြးမိတယ္၊ ႐ွိဳးပြဲလုပ္တဲ့ ကမ္းစပ္ဖက္ကို ဝင္တဲ့အေပါက္မွာေတာ့ လက္မွတ္ေတြစစ္ရင္း တစ္ေယာက္ကို ပလပ္စတစ္ မိုးကာေလး တစ္ထည္စီ ေပးေနတာေတြ႔ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ထင့္သြားတယ္၊ ဒါနဲ႔ ေသခ်ာေအာင္ ̔ဒီမိုးကာက ဘာလုပ္ဖို႔လဲ̕ လို႔ ေမးေတာ့ ̔မိုး႐ြာရင္ ဝတ္ရေအာင္ပါ̕ တဲ့...၊ က်ေနာ္ အေတာ္ေလး စိတ္ညစ္သြားတယ္၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ႐ြာေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕၊ ကြ်န္းသားေတြက သူတို႔ကြ်န္းမွာ ႐ြာတတ္တဲ့ မိုးအေၾကာင္းကို အသိဆံုး ျဖစ္မွာေပါ့...၊ တကယ္တမ္းမွာလည္း ခံုတန္းေတြမွာ ထိုင္ၿပီး ႐ွိဳးမစခင္မွာပဲ မိုးက အႀကီးအက်ယ္ ႐ြာခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္..၊


မိုးစက္ေတြေအာက္မွာ အလင္းေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးသံုးၿပီး ကစားတဲ့ Songs of the sea ကို ၾကည့္ေနရင္း က်ေနာ့္မွာ ရယ္ရအခက္၊ ငိုရအခက္နဲ႔ ျဖစ္ေနခဲ့ေတာ့တယ္၊ စကၤာပူကို မလာခင္မွာ ေန႔တိုင္းလိုလို မိုး႐ြာေနတယ္လို႔ မိတ္ေဆြေတြက ေျပာၾကတယ္၊ က်ေနာ္ေတာ့ ကံမေကာင္းဘူးေပါ့ေလ..၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ေရာက္တဲ့ ေသာၾကာေန႔ ညေနကစၿပီး ရက္ဆက္ဆိုသလို ေနေတြသာၿပီး ေကာင္းကင္ျပာေတြ ဘာေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ သူတို႔လည္း အံ့ေတြၾသၿပီး က်ေနာ့္္အတြက္ ဝမ္းေတြသာလို႔ေပါ့၊ က်ေနာ္ကေတာင္ ေနာက္ေနေသးတယ္၊ က်ေနာ္ မလာခင္က ဘယ္လိုပဲ႐ြာ႐ြာ စကၤာပူမိုးဟာ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဒီလိုပဲ တိတ္သြားရမယ္ေလ ဆိုၿပီး...၊ အမွန္ေတာ့ မိုးက သူ႔ကို မထီေလးစား လုပ္ခ်င္တဲ့ က်ေနာ့္ကို ဆံုးမဖို႔ အကြက္ေကာင္းကို ေခ်ာင္းေနခဲ့တာ..၊ အခုေတာ့ က်ေနာ္ေစာင့္ေနခဲ့တဲ့ Songs of the sea ပြဲတည့္တည့္မွာမွ ႐ြာခ်ပစ္လိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့လည္း ၾကည့္ဦး..၊ က်ေနာ္ မလူးသာမလႈပ္သာ ဘယ္ေနရာကိုမွ ထြက္ေျပးၿပီး မိုးခိုလို႔ မရတဲ့ အခ်ိန္မွာမွ ႐ြာတာ...၊ ႐ွိဳးပြဲက ျပေနတာဆိုေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ပါလာတဲ့ ထီးကေလးကိုေတာင္ ထုတ္ေဆာင္းခြင့္ မရခဲ့ဘူး၊ အေနာက္ကလူေတြ ကြယ္သြားမွာစိုးလို႔၊ ျဖစ္ပံုမ်ားေတာ့ အဲဒီလို...၊ ဒီပံုေလးအတြက္ ကိုညိမ္းကို ခရက္ဒစ္ ေပးပါတယ္၊ မိုးကာအက်ႌေလး ေအာက္ကေန ရသေလာက္ သူက ဖုန္းေလးနဲ႔ ႐ိုက္ထားခဲ့တာ...၊

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီအခ်ိန္ပိုင္းေလး မိုးမိသြားတာကလြဲရင္ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ရာသီဥတုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဆင္ေျပပါတယ္၊ သြားေလရာမွာ မိုးလိုက္လို႔ ႐ြာေနခဲ့တဲ့ ကံဆိုးမ မျဖစ္ခဲ့တာ ဝမ္းသာစရာပါ၊ ၿပီးေတာ့ တစ္ေန႔တည္းမွာ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီးကို ေရာက္ခဲ့တာကလည္း ေပ်ာ္စရာပဲေပါ့...။

(ကဲ...ဒီတစ္ပုဒ္မွာေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြ ၂၃ ပံုေတာင္ တင္လိုက္ပါတယ္၊ April Fool မွာ စိတ္ထဲ စႏိုးစေနာင့္ ျဖစ္သြားခဲ့သူေတြ ေက်ပါၿပီေနာ္..၊ း) ေနာက္တစ္ပိုင္းကိုလည္း ဆက္လိုက္ခဲ့ပါဦး၊ ကြ်န္းကေလးက ေရျမဳပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး...)


ညီလင္းသစ္
၃ ဧၿပီ၊ ၂၀၁၃

38 comments:

Anonymous said...

ေယးး ေတာင့္တလိုက္တာ ကိုယ္ထင္ျပလာပီ


ညီ

ံဇြန္မုိးစက္ said...

စိတ္ဆုိးေျပသြားၿပီ။ Dedicated ပုံေလးအတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္။ :)) Southern Most Point လုိ႔ေရးထားတဲ့ ေနရာေလးေရာ မွတ္တမ္းမတင္ခဲ့ဘူးလား အစ္ကုိ?

ညိဳေလးေန said...

ေဟာ ...
ဆြစ္ေတာင္တန္းေတြေပၚ တစ္ကြၽန္းစာေလာက္ ေျမဝယ္ေပးရမွာစိုးလို႔ ကြၽန္းေလးျပန္ေပၚလာၿပီ
ေရ မျမဳပ္ေတာ့ဘူး :P

မဒမ္ကိုး said...

ကိုယ္႕စလံုးမွဟုတ္ရဲ႕လား
ေၾသာ္ ေတာ္ေတာ္လွပါလား
ကင္မရာမန္းသိပ္ေတာ္တယ္
ေၾကာ္ျငာအားေကာင္းတယ္
မေရာက္ဖူးတဲ႕ေနရာေတြရွိေသးတယ္
ဟီးးဟီးး အဲေလာက္ အဲေလာက္ း))))

Anonymous said...

Thanks for sharing.. Really love the pictures. I also miss the food from ပင္နီဆူလာ. :) Waiting for your next post..

Anonymous said...

ေအာ္ သူလုပ္ျပန္ျပီေပါ.ေလ။ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ အနီးကပ္ပံု

ေနာ္ေနာ္ said...

ေရးတဲ႔ေနာက္ ေတာက္ေလွ်ာက္လိုက္လည္သြားပါ၏
ေၿခေထာက္ အဲေလ မ်က္လံုးေတာင္ အေတာ္ေညာင္းသြား၏ (ေနာက္တာပါ)ေနာက္ထပ္ ဘယ္ဆက္လိုက္ရမလဲ ေမွ်ာ္ေနပါမယ္ေနာ။

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

ပံုေလးအတြက္ေက်းဇူးပါ ကိုညီလင္းသစ္ေရ။ ပံုေတြက ေကာင္းလြန္းလို႔ ၾကည့္ရတာ ဘယ္လိုသေဘာက်မွန္းမသိဘူး။ စလံုး အဲေလာက္ လွသလားလို႔ ကြကိုယ္ျပန္ေမးနမိတယ္ း))) ရိုက္တဲ့သူေတာ္လို႔ပါ ေနာ္...း)

San San Htun said...

အားပါး ဓာတ္ပံုေတြက ေကာင္းမွေကာင္း...ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ကို အနီးကပ္ ရိုက္ထားတာ ဂလု..ဂလု...ဟန္ဒါဆန္ေဝ့စ္တံတားဖက္ ေရာက္လား ကိုညီ...

Cameron said...


ေလာေလာဆယ္ဖုန္းနဲ႔ဆြဲၾကည့္ေနလို႔ ပံုေတြတပံုမွမေပၚဘူး…ခုေတာ့ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္စာအုပ္ဖတ္ေနတာနဲ႔တူေနတယ္ နက္ျဖန္ရံုးေရာက္မွ အားပါးတရျပန္ၾကည့္ဦးမယ္ အစ္ကို….( ေၾသာ္ ကၽြန္းကေလးျမႈပ္သြားတဲ႔အေၾကာင္းကို ဧပရယ္ဖူးလ္မွန္းလံုး၀မစဥ္းစားမိဘူး အဲလုိ အဲလိုေတာ္တာ)

Anonymous said...

All the photos are awesome..Ko Nyi Lynn..
Chin Paung kyaw from "Ya Nant Thit" is also my favourite :)

Nyi Ma War So

blackroze said...

အကိုရိုက္ျပထားမွ
စလံုးေတာ္ေတာ္လွပါလားလို႕
သိေတာ့တယ္အကိုေရ
အကိုApril Fool လုပ္တယ္ဆိုတာ
စီအိုင္ေအ ပစ္ပစ္က ေစာကထဲက
သိျပီးသား..အဲတာမို႕
ကြ်န္းကေလး ေရျမႈပ္သြားတာကို
ဖတ္ျပီး ေအးေဆးဘဲ အိမ္ျပန္သြားတာ... :P

ညီလင္းသစ္ said...

ညီ...
က်ေနာ္လည္း ညီနဲ႔က်မွ တစ္မိသားစုလံုးကို စိတ္ပူေအာင္ လုပ္တဲ့သူ ျဖစ္လိုျဖစ္၊ ေဇာ္ဂ်ီ ျဖစ္လိုျဖစ္၊ ကိုယ္ေပ်ာက္ဝိဇၨာ ျဖစ္လိုျဖစ္နဲ႔...၊ ဟုတ္ေတာ့ ေနပါၿပီ၊ း)

ညီမေလးဇြန္...
အဲ.. အဲဒီေနရာေလးကို မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ ေမ့ေနခဲ့တာ..၊ အခု ပို႔စ္ေတြ ျပန္ေရးမွပဲ အဲဒီလိုမ်ိဳး တစ္ပံုေလာက္ ႐ိုက္ခဲ့ရမွာလို႔ သတိရေတာ့တယ္..၊ း))

မညိဳေလး...
ေျမဝယ္ေပးရတာက အေၾကာင္း မဟုတ္ပါဘူး၊ ေတာ္ၾကာ အာဂႏၲဳ ကြ်န္းသားေတြ တဖြဲဖြဲ က်ေနတဲ့ ႏွင္းေတြေအာက္မွာ ပင္နီဆူလာကို လြမ္းေနမွာစိုးလို႔....၊ း)

ညီမမဒမ္ကိုး...
ဘယ္ေနရာေတြကို မေရာက္ေသးဘူးလဲ? သိခ်င္တာကို ေမးလိုက္စမ္းဘာ...၊ း)

Anonymous...
Ah.. you are also a fan of Peninsula's food. :) Thanks for your appreciation, too.

အမည္ဝွက္စာဖတ္သူ...
ေၾသာ္.. ႀကံဳတုန္းေလး အမွတ္တရ ပါဗ်ာ...၊ း)

မေနာ္ေနာ္...
အဟဲ.. ေညာင္းရမယ္ေလ၊ ၂၃ ပံုေတာင္ တင္ထားတာကိုး...၊ း) ပံုမွန္ လာလည္တဲ့ အတြက္လည္း ေက်းဇူးပါေနာ္...၊

အစ္မခ်စ္...
အာ.. အစ္မခ်စ္ကေတာ့ လုပ္ၿပီ..၊ ဒီလိုပဲ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳး စိတ္ကူးတည့္ရာ ႐ိုက္ၾကည့္ေနတာ ပါပဲ အစ္မရာ..၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အားေပးတာ ေက်းဇူး...၊ း)

ညီမစန္းထြန္း...
အဲ.. မေရာက္ခဲ့ဘူး ထင္တယ္ဗ်၊ စဥ္းစားၾကည့္တာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး....၊ း)

ညီမမိုး...
မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ စာအုပ္ဖတ္တဲ့ ဥပမာကိုေတာ့ သေဘာက်သြားၿပီ၊ း) ေၾသာ္.. က်ေနာ္က ညီမ သိသိႀကီးနဲ႔ ဧပရယ္ဖူးလ္ ျပန္လုပ္ၿပီး အတည္ႀကီး ေရးသြားတာ ေအာက္ေမ့လို႔...၊ း)

Nyima War So...
I see. That Chin Paung Kyaw is really tasty, isn't it? :) Thanks for your visit, sis!

ညီမ blackroze...
ေၾသာ္.. ဒါ့ေၾကာင့္လည္း စီအိုင္ေအပစ္ပစ္လို႔ ေက်ာ္ၾကားေပတာကိုး...၊ း)

ဇြန္မုိးစက္ said...

မေန႔ညေန ရုံးဆင္းခါနီး ပုိ႔စ္အသစ္ေတြ႔လုိ႔ ကမန္းကတန္း ၀င္ဖတ္လုိက္ရတာ အားမရတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေသေသခ်ာခ်ာ လာဖတ္တာ။ း) ေသြးႀကီးေနတဲ့ ေနရာတကာ ျမင္ေနရတဲ့ သေဘၤာႀကီးကုိ ကုိယ့္နည္းကုိယ္ဟန္နဲ႔ ေဘာင္ခတ္ပစ္လုိက္တာဆုိတာကုိ အရမ္းသေဘာက်ေနမိတာ။ ေဘာင္မွာထုိးထားတဲ့ ေလဘယ္လ္ေလးကုိေရာပဲ။ း)) စကၤာပူကုိ ကုိယ္စားျပဳတယ္တဲ့ဆုိတဲ့ ပုံေလးကုိလည္း ႀကိဳက္တယ္။

Anonymous said...

မေန႔ညက ဖုန္းနဲ႔ အရင္ဖတ္ျဖစ္တယ္.
မမိုးေငြ႕ ေျပာသလို ပံုေတြေတာ့ မျမင္ရဘူး..။
ဒီေန႔ ရံုးကိုေရာက္ေတာ့မွ ခ်က္ခ်င္းဖြင့္ၾကည့္တာ...။
ပံုေတြ ေတာ္ေတာ္လွတာပဲ......။
ေရတံခြန္ရွိတဲ့ေနရာေလးနဲ႔ ပန္းပင္ေလးေတြ ရွိတဲ့ေနရာေလး ေတာ္ေတာ္သေဘာက်တယ္..။
ပံုေလးေတြကို ဒီအတိုင္းၾကည့္ရင္ လွတယ္ဆိုတာပဲ ခံစားမိမွာေပမယ့္ အကိုက ဖတ္ခ်င္စဖြယ္အေရးအသားေလးေတြနဲ႔ တြဲထားေတာ့ အဲ့ေနရာကေလးေတြ ဖတ္သူပါ ကိုယ္တိုင္ေရာက္သြားသလိုမ်ိဳးခံစားရတယ္..။
ထမင္း၀ိုင္းေလးေတြ႔ေတာ့ ျပံဳးမိတယ္..။
အကို႔ႏို္င္ငံမွာ ျမန္မာထမင္းဟင္း မရဘူးလား မသိဘူး..။
အကို လြမ္းေနမွာပဲ..ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ၾကိဳက္တာခ်င္းေတာ့ တူသဗ်ာ...။
ဒါနဲ႔ ဟင္းေတြက ဆီေတြေတာ့ မ်ားသား...ျမန္မာဆိုင္ေတြက ဘယ္ႏိုင္ငံမွာ ဖြင့္ဖြင့္ ဆီမ်ားတတ္တယ္ေနာ္...။
အကိုေျပာတဲ့ Art of display ဆိုတာကို ပင္လယ္ခူေတြကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ဟုတ္တယ္..ဟုတ္တယ္ လို႔ ေထာက္ခံမိရက္သားျဖစ္သြားတယ္..။
ညီမေလးဇြန္ ညႊန္းတဲ့ ကၽြန္းပိစိေလးကလည္း ခ်စ္စရာ :)။
Songs of the sea ကိုၾကည့္ရင္း ျပည္သူ႔ရင္ျပင္မွာ ေရပန္းၾကီးေတြ သြား သြားၾကည့္မိတဲ့ ညေတြကို ျပန္သတိရလာတယ္...။
မိုးေတြရြာလိုက္လို႔ အကို႔စိတ္ၾကိဳက္ဓာတ္ပံုရိုက္မလာခဲ့ရဘူးေပါ့ေလ.....။
ေနာက္တစ္ပိုင္းကို ဆက္လိုက္ခဲ့ပါျပီ အကို....။

(ျပီးခဲ့တဲ့ ပို႔စ္မွာ အရူးလုပ္ခံရတာအတြက္ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ပါရဲ႕ဗ်ာ.... :))) )

သူသူ

ျမေသြးနီ said...

စကာၤပူကို ကိုယ္တိုင္ေရာက္သြားသလိုပဲ ခံစားရတယ္။ ပံုေတြက အေရာင္အေသြးေရာ၊ ကင္မရာ ရႈေထာင့္ေတြေရာ ေကာင္းလိုက္တာ..။ မိုးရြာလို႔ ပံုေတြ မရိုက္လိုက္ရတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ ကိုညီတစ္ေယာက္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ေနမွာ ေတြးမိပါတယ္။ ႀကိဳးတံတားပံုေလးရယ္၊ ၿခေသံၤ့ပံုရယ္၊ အနီေရာင္ပိန္းပန္းပံုေလးရယ္၊ ကင္မရာယူထားတာ အႀကိဳက္ဆံုးပဲ..။ ေနာက္တစ္ပိုင္းမွာေရာ ဘယ္လိုပံုေတြနဲ႔မ်ား ဖမ္းစားထားဦးေလမလဲ..။ စိတ္၀င္စားစြာ.. နွစ္သက္စြာ ေစာင့္ေနပါ့မယ္ ကိုညီေရ..။

Anonymous said...

ေခ်ာေမတုုိ ့ကေနာေၾကေနျပီ။ ဒီလိုုအရူးလုုပ္လိုု ့ဘယ္ရမလဲ။
ခ်ဥ္ေပါင္မစားရတာၾကာလွျပီ။
ဓါတ္ပံုုေတြကေတာ့အျမဲလွေနတာပါဘဲ။

အုုိင္အိုုရာ

Anonymous said...

Asia's largest aquarium museum is not 'Underwater world'. The largest is S.E.A Aquarium ( Marine life park), also situated in Sentosa, near Universal studio. It was opened in Dec'12.
http://www.rwsentosa.com/language/en-US/Homepage/ThingsToDo/MarineLifePark/SEAAquarium

Anonymous said...

talented writing...
thnx 4 sharing pix...

Anne♥

ATZH said...

:)

Anonymous said...

ေလွွ်ာက္လမ္း 2 ခု က ဆက္ထားတဲ့ေအာက္တည့္တည့္ကရိုက္ရင္အသဲပံုေလးထြက္တယ္..အဲ့ဒါကိုအသိမေပးမိလိုက္ဖူး....

ေမာင္မ်ိဳး said...

ဓာတ္ပံုေတြက ေသခ်ာရိုက္ထားမွန္းသိသာတယ္ ညီကေတာ့ ကင္မရာခ်ိန္လိုက္တာ ေျခလက္အစံု ကင္မရာထဲ၀င္တယ္ဆိုရင္ ရိုက္လို္က္တာပဲ ေနာက္မွ ေျချပတ္ေခါင္းျပတ္ ျဖစ္ေန၇င္ေတာ့မသိ း)

ကိုညိမ္းနုိင္က ေတာ္ေတာ္ သေဘာေကာင္းတဲ့ လူၾကီးဗ် ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ ။ ေလေပးလည္းေျဖာင့္တယ္ ။

ေဆြေလးမြန္ said...

အို...ခ်စ္ေသာ ခ်ဥ္ေပါင္

ဆိုတဲ႕ အပိုဒ္ေလးဖတ္ၿပီး သေဘာက်လိုက္တာ။

ညိမ္းႏိုင္ said...

ဓာတ္ပံုေတြကေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ...၊အဲ့ဒီေန႕ကေရာက္
ခဲ့တဲ့ ရႈခင္းေတြမွ ဟုတ္ပါေလစရယ္လို႕ ကိုယ့္ဘာသာ
ဇေဝဇဝါျဖစ္မိသြားတယ္...၊ေနာက္ဆံုးဓာတ္ပံုျမင္လိုက္
မွေသခ်ာသြားတယ္....၊ကိုယ္ရုိက္တဲ့ပံုေတာ့ ကိုယ္မွတ္မိ
တယ္...၊အဲ့ပံုတစ္ခုတည္းမစံြတာကိုးခင္ဗ်..... :))))))

Anonymous said...

စင္ကၤာပူ မိုးကို သြားမစမ္းနဲ့ေလ ဓါတ္ပံုေတြ လွလိုက္တာေနာ္ ေတာ္ပါေသးရဲ ့ကြ်န္းကေလးျပန္ေပၚလို ့
AA

khin oo may said...

သူ သိတ္မွဳန္းတယ္။

ညီလင္းသစ္ said...

ညီမေလးဇြန္...
ဒုတိယအႀကိမ္ လာဖတ္တဲ့အတြက္ ဒုတိယမၸိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ း) ဟို မိုးပ်ံသေဘၤာႀကီးက လွလြန္းလို႔ ပန္းခ်ီကားေလး တစ္ခ်ပ္လို ပိုလွသြားေအာင္ ေဘာင္ခတ္လိုက္တာပါေလ...၊ း))

ညီမသူသူ...
က်ေနာ္ေနတဲ့ ေနရာမွာလည္း ထမင္း၊ ဟင္း ရပါတယ္၊ အင္း.. က်ေနာ့္ပံုစံက ထမင္းသိပ္ငတ္ေနတဲ့ ပံုမ်ား ေပါက္ေနၿပီလားပဲ..၊ း) ျမန္မာဟင္းေတြက အမ်ားအားျဖင့္ ဆီမ်ားတတ္တာေတာ့ မွန္ပါတယ္၊ ဆီကိုေရခ်ိဳး၊ ေဆး႐ိုးမီးလွံဳ ခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးကြ-လို႔မ်ား ေျပာခ်င္သလားပဲ၊ းP ညီမသူသူရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း တစ္ခ်က္ခ်င္းစီကို အေသးစိတ္ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့လို႔လည္း ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ဗ်ာ...၊

အစ္မျမေသြး...
ကြ်န္းကေလးရဲ႕ ခရီးစဥ္ကို အထူးပဲ စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ လိုက္လည္တာ ေတြ႔ရလို႔ ေက်းဇူးပါ အစ္မေရ၊ ပံုေလးေတြကို ႏွစ္သက္တယ္ ဆိုလို႔လည္း ဝမ္းသာရပါတယ္...၊ း)

မအိုင္အိုရာ...
ေနာေၾကေနတဲ့ ေခ်ာေမကို ေျပာမေလ...၊ အေမာေျပ ကြန္မန္႔ေလးအတြက္ မေနာေျမမွာ ေမ်ာေန ခဲ့ရၿပီလို႔...၊ းP

Anonymous...
Hmm...I think I must have confused all those superlative adjectives, abusively used to describe the products of our days. :) Anyhow, thank you for your correction!

Anne...
Kind comment...
thnx 4 leaving it... :)

ATZH...
:) 2

အမည္ဝွက္စာဖတ္သူ...
အဟမ္း.. က်ေနာ့္ကို အသည္းပံုေလးအေၾကာင္း အသိေပးခ်င္ေနတာ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္...? းD

ညီငယ္ေမာင္မ်ိဳး...
ကိုညိမ္းႏိုင္က သေဘာေကာင္းတာ မွန္ေပမယ့္ ̔လူႀကီး̕ ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူးဗ်ာ၊ လူငယ္ေလး တစ္ဦးပဲ ႐ွိပါေသးတယ္ဗ်...၊ း)

မေဆြေလးမြန္...
ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ခ်ဥ္ေပါင္ကို ႀကိဳက္မိလို႔ “ခ်စ္ေသာခ်ဥ္ေပါင္” လို႔ ေရးရတာ အဆင္ေျပသြားတာ၊ ဂ်ဴးျမစ္ကိုမ်ား ႀကိဳက္မိရင္ေတာ့ “အို..ဂ်စ္ေသာ ဂ်ဴး” လို႔မ်ား ေရးမိမလား မသိ...၊ း))

ကိုညိမ္း...
အာ.. ကိုညိမ္းကေတာ့ လုပ္ၿပီ၊ အဲဒီပံုေလးလည္း ေကာင္းပါတယ္ဗ်၊ ကိုညိမ္း အဲဒီလို သတိတရနဲ႔ ႐ိုက္ခဲ့လို႔သာ ဒီပို႔စ္ေလးရဲ႕ အဆံုးမွာ အခုလို ထည့္လိုက္ႏိုင္တာ..၊ မဟုတ္ရင္ ဒီလိုပဲ တံုးတိႀကီးနဲ႔ အဆံုးသတ္ရမွာဗ်...၊ း)

AA...
မစမ္းေတာ့ပါဘူးဗ်ာ၊ စကၤာပူ မိုးအေၾကာင္း ေတြးမိရင္ လြတ္သြားတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြ သတိရၿပီး မ်က္ဝန္းထဲမွာ မိုး႐ြာၿပီညိဳ ျဖစ္ခ်င္ခ်င္ဗ်...၊ း)

အစ္မခင္ဦးေမ...
ဝွဴး ... ဟထိုး “ ွ ” ေလး ပါေအာင္ ေရးခဲ့လို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့ အစ္မရယ္...၊ ႏို႔မို႔ဆို စိတ္မေကာင္းစရာေတြ ျဖစ္ေနေတာ့မွာ...။ းD

Anonymous said...

ျပန္စာလာဖတ္တာ..အကို ျပန္ထားတဲ့ စာေတြဖတ္ျပီး အသံထြက္ရယ္မိတယ္..။
သမီး အကို စိတ္လက္ေပါ့ပါးေနတယ္..။
ေပ်ာ္တယ္..။
:) :) :)

ေမဓာ၀ီ said...

ကြန္နက္ရွင္ ေကာင္းတုန္း အေျပးအလႊားဖတ္၊ အေျပးအလႊား မန္႔ခဲ့တယ္ ကိုညီလင္းေရ ...
စကၤာပူကို မေရာက္ဖူးေသးတာမို႔ ကိုညီလင္း ပို႔စ္ကို ဖတ္လိုက္ရတာ ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။
ပိုက္ဆံ အကုန္အက် သက္သာ အခ်ိန္ကုန္သက္သာေစတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးပါ ကိုညီလင္းေရ ... ။
သြားလည္စရာ မလိုေတာ့ဘူး :D

Anonymous said...

Thanks a lot for your nice photos and supporting words.

မိုးညခ်မ္း said...

ပံုေလးေတြက လွပအသက္၀င္ေနေလေတာ့ အစ္ကို႕ရဲ႕အေသးစိတ္က်လွေသာ စာနဲ႕ေပါင္းစပ္လိုက္တဲ့အခါ ကိုယ္တုိင္ခရီးသြားေနရသလိုပါပဲလား ... :)

SML (The Chara Project) said...

အုိ....ခ်စ္ေသာ ခ်ဥ္ေပါင္ကုိ အခုိက္ဆံုးပဲဗ်ဳိ႕ :) အကုိ႔ပုိစ္ဖတ္ၿပီး ဒီေႏြအိမ္ျပန္မယ့္အေရး အရမ္းကုိ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိၿပီ၊၊ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ရယ္ ပဲျပဳတ္ရယ္ကုိ အလြမ္းဆံုးပဲ။

Sonata Cantata said...

သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမကို သူတို႔ရဲ႕ေဖေဖနဲ႔ ေမေမက
ခဏေလးလာလည္သြားတဲ့သူေလာက္ေတာင္
စြဲေဆာင္မႈရွိေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္တင္ေနမိတယ္...။

Anonymous said...

ဒီပိုစ့္ထဲက ပံုေတြက ပိုေကာင္းတယ္လို႕ ခံစားေနရတယ္။
ပန္းေတြေရာ၊
ျပီးေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္။
ဖတ္ရင္းနဲ႕ အဲဒီလိုပံု ထြက္ေအာင္ ရိုက္ဖို႕ ကိုယ္တိုင္ တခါမွလည္း အခ်ိန္မေပးမိတာကို ေတြးမိေနတယ္၊
ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကို တခ်ိဳ႕ျမင္ဖူးေတာ့ ျပန္လည္ျပီး ပံုေဖာ္မိေသးတယ္၊
မခ်စ္ၾကည္ေအး၊ မသက္ေ၀၊
မခင္ဦးေမနဲ႕ ေတြ႕ရတာကို ဖတ္မိလိုက္ခ်ိန္မွာ အရမ္းစိတ္၀င္စားသြားျပီး ဘယ္လိုေလးမ်ား ပံုေဖာ္ထားေလမလဲလို႕ ရွာျပီးဖတ္ေတာ့ မေတြ႕ရဘူး၊
စာေပေဟာေျပာပြဲ ေနာက္က်တာေတြ၊ ထမင္းဗူးေလး စားရပံုေတြကို ကိုညီလင္းသစ္လိုပဲ ကၽြန္မ တခ်ိန္က ခံစားမိဖူးတာနဲ႕ ထပ္တူပဲ၊
ပိုစ့္အားလံုးအတြက္ ေပါင္းေရးမိတယ္။

Anonymous said...

Perfect Compositions @ photos..
Esp.. 3,4 & 8

Next one pls...
N/A

ညီလင္းႏိူင္ said...

ဓာတ္ပံုေတြ ေဝေဝဆာဆာနဲ႔မို႕

ကိုယ္တိုင္ ေရာက္သြားသလို ခံစားမိပါရဲ႕။

Aunty Tint said...

မေန႔က ခရီးကျပန္ေရာက္ခါစမွာ အိမ္ကတူမေလးေတြကေျပာတယ္ ေမာင္ညီလင္းရဲ႕ ကြ်န္းေလးေရမျမဳပ္ေတာ့ဘူးတဲ့ း))ဒါေၾကာင့္ဒီည အပိုင္းဆက္ေလးကို ေအးေအးေဆးေဆး ၀င္ဖတ္ျဖစ္သြားတယ္... ကြ်န္းေလးမွာ ေနတဲ့သူအေတာ္မ်ားမ်ားေတာင္ ဒီေလာက္အထိ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္သိမယ္မထင္ဘူး ဓာတ္ပံုေတြကလည္း ရိုက္ခ်က္ေတြေကာင္းပါ့။
ကြ်န္းကေလးအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာအေနနဲ႔ Book mark လုပ္သြားတယ္ေနာ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

Merlion ႀကီးကို ေအာက္ကေနပင့္ရိုက္ထားတဲ႔ပုံေလးကို ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္...
ဓာတ္ပုံေတြအားလုံးကေတာ႔ ဓာတ္ပုံဆရာရဲ႕လက္စြမ္းေအာက္မွ ေတာက္ေျပာင္လွပလြန္းပါတယ္ ကိုညီေရ...

ခင္တဲ႔
မေလး