23 September 2014

ျမဴခိုး၊ တိမ္ေငြ႔၊ ေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္...


ၿပီးခဲ့တဲ့ လတုန္းက ေႏြရာသီအားလပ္ရက္အေနနဲ႔ က်ေနာ္ ခြင့္ ၂ ပတ္ယူျဖစ္ခဲ့တယ္၊ အဲဒီ ၂ ပတ္ထဲက ပထမအပတ္မွာ မိသားစုနဲ႔အတူ ေတာင္ေပၚက ႐ြာေလးတ႐ြာကို သြားလည္ျဖစ္ပါတယ္၊ နာမည္က Nax လို႔ေခၚၿပီး လူဦးေရ တေထာင္ေတာင္မွ မ႐ွိတတ္တဲ့ Alps ေတာင္တန္းေပၚက ႐ြာကေလးပါ၊ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ အျမင့္ မီတာ ၁၂၈၆ မွာ တည္႐ွိၿပီးေတာ့ အိမ္ကေန တနာရီခြဲေလာက္ ကားနဲ႔သြားရတယ္၊ အဲဒီ႐ြာမွာ ေတာင္ေပၚအိမ္ chalet ေလးတလံုးကို တပတ္စာ ငွားထားၿပီး ေအးေအးလူလူ သြားေနျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္ေလးတခုအေၾကာင္း က်ေနာ္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္…၊


ဒီ chalet အိမ္ကေလးကို မႏွစ္တုန္းက စ,ငွားျဖစ္ရင္း သေဘာက်မိတာနဲ႔ ဒီႏွစ္မွာလည္း ေနာက္တေခါက္ ထပ္ငွားျဖစ္သြားတယ္၊ ဆြစ္ဇာလန္ရဲ႕ ေတာင္ေပၚ႐ြာေတြမွာ လံုးခ်င္း chalet အိမ္ကေလးေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ apartment ေတြ ငွားလို႔ရပါတယ္၊ အမ်ားအားျဖင့္ စေနေန႔ကေန ေနာက္တပတ္ စေနအထိ တပတ္စာ ငွားၾကေပမယ့္ ေသာၾကာနဲ႔ တနလၤာလို ႐ံုးပိတ္ရက္က်တဲ့ long weekend ေတြမွာလည္း ငွားလို႔ရပါတယ္၊ ဒီအိမ္ကေလးမွာ အိမ္ခန္း ၃ ခန္းနဲ႔အတူ ေရခ်ိဳးခန္း၊ မီးဖိုေခ်ာင္၊ ထမင္းစားခန္း၊ ဧည့္ခန္း စတာေတြပါ,ပါတယ္၊ သေဘာက်စရာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ကေတာ့ အိမ္ေဘးနားမွာ တျခားအိမ္ေတြ နီးနီးကပ္ကပ္ မ႐ွိသလို အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ညီညာျပန္႔ျပဴးတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္က်ယ္က်ယ္တခု ႐ွိတဲ့အခ်က္ပါ၊


Chalet အိမ္ကေလးကို လာဖို႔အတြက္ Nax ႐ြာထဲကို ျဖတ္ၿပီး နည္းနည္းအျမင့္ကို ထပ္တက္ရပါတယ္၊ အိမ္က ႐ြာရဲ႕ အေပၚဖက္မွာ ႐ွိတဲ့သေဘာေပါ့၊ အဲဒီလို ၂ ေကြ႔ေလာက္ ထပ္ေမာင္းတက္ၿပီးမွ ေဟာဒီ လမ္းကေလးအတိုင္း ဝင္လာခဲ့ရင္ အဆံုးေလာက္မွာ ေရာက္ပါၿပီ…၊


ေတာင္ေပၚ႐ြာျဖစ္တဲ့ အတိုင္း ျမဴခိုးေတြ၊ တိမ္စိုင္တိမ္ခဲေတြက မထင္ရင္မထင္သလို ေရာက္ေရာက္လာတတ္ပါတယ္၊ ကိုေခ်ာေျပာတဲ့ “တိမ္ေတြနဲ႔ ေတာင္တန္းေတြရဲ႕ လင္ခန္းမယားခန္း အေနအထိုင္ေတြ” ကို မၾကာခဏ ေတြ႔ရတတ္တဲ့ ေနရာေပါ့၊ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာ ရာသီဥတုက ဘယ္ေတာ့မွ အစိုးမရတတ္ပါဘူး၊ အိမ္ကထြက္လာတုန္းက ေျမျပန္႔မွာ ေနေတြပူေနေပမယ့္ ေတာင္ေပၚမွာ မိုးေတြ႐ြာ၊ ျမဴေတြပိတ္ခ်င္လည္း ပိတ္ေနတတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ေနခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပတ္အတြင္းမွာေတာ့ အလြန္အမင္း ေအးေနတာမ်ိဳး ကံေကာင္းစြာနဲ႔ မႀကံဳခဲ့ရဘူး…၊ အိမ္ေ႐ွ႕ကေန ၾကည့္လိုက္ရင္ ေအာက္ဖက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ Nax ႐ြာကေလး႐ွိမယ္၊ သူ႔ရဲ႕ အေ႐ွ႕ဖက္မွာေတာ့ တိမ္ေတြက ေထြးေပြ႔ထားတဲ့ ေျမျပန္႔ကိုဆင္းရာ ေတာင္ၾကားခ်ိဳင့္ဝွမ္း…၊


မိုးကေလး တဖြဲႏွစ္ဖြဲက်တဲ့ ရက္ေတြမွာ cheese fondue လုပ္စားျဖစ္တယ္၊ သူက ႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္း ႐ွိလွသလို ခပ္ေအးေအး႐ွိတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔လည္း လိုက္ဖက္ပါတယ္၊ ေပါင္မုန္႔ျခမ္းေတြ ထည့္ဖို႔ သစ္သားဇလံုကေလးရယ္၊ အရည္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဒိန္ခဲကိုထည့္ဖို႔ သံ ဒါမွမဟုတ္ ေျမနဲ႔လုပ္တဲ့ အိုးရယ္၊ ဒိန္ခဲေတြ ျပန္မခဲေအာင္ မီးအပူေပးထားမယ့္ မီးဖိုကေလးရယ္႐ွိရင္ ရပါၿပီ၊ ေပါင္မုန္႔ကို တဖဲ့,ဖဲ့ၿပီး ခက္ရင္း႐ွည္ထိပ္မွာ တပ္၊ စားပြဲအလယ္က ဒိန္ခဲအိုးထဲကို ႏွစ္ၿပီးေမႊ၊ ၿပီးေတာ့ ပန္းကန္ထဲမွာ အသင့္ျဖဴးထားတဲ့ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔နဲ႔ တို႔ၿပီး စား႐ံုပါပဲ၊ ထံုးတမ္းစဥ္လာအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ အဲဒီလို ေပါင္မုန္႔ကို ဒိန္ခဲအိုးထဲ ထည့္ေမႊေနတုန္း ေပါင္မုန္႔က မေတာ္တဆ အိုးထဲမွာ ျပဳတ္က်သြားခဲ့ရင္ အဲဒီေပါင္မုန္႔ပိုင္႐ွင္က စားပြဲမွာထိုင္ေနတဲ့ က်န္တဲ့သူေတြ ခုိင္းတာကို လုပ္ေပးရပါတယ္၊ ဥပမာ-ကဗ်ာတပုဒ္ ႐ြတ္ခိုင္းတာမ်ိဳး၊ သီခ်င္းကေလး တပိုင္းေလာက္ ဆိုခိုင္းတာမ်ိဳး၊ ေပါင္မုန္႔ေတြ ထပ္လွီးခိုင္းတာမ်ိဳး စသျဖင့္ေပါ့…၊ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြက ဒီအစဥ္အလာကို လုပ္ၾကတာမ်ားတယ္၊ စားရင္းေသာက္ရင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ႐ွိေစလိုတဲ့ သေဘာျဖစ္မွာပါ၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ သားကေတာ့ အဲဒီဓေလ့ကို သိသြားတဲ့ေန႔ကစၿပီး fondue စားတိုင္း အဲဒီလို အခိုင္းခံခ်င္လို႔ သူ႔ ေပါင္မုန္႔ကို ခက္ရင္းထိပ္မွာ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ႕ တပ္ၿပီး မျပဳတ္၊ ျပဳတ္ေအာင္ လုပ္ေလ့႐ွိတယ္၊ ေပါင္မုန္႔က ျပဳတ္က်သြားရင္ ဟာ.. က်သြားၿပီဆိုၿပီး သူ႔ကိုဘာမ်ား ခိုင္းမလဲလို႔ စားပြဲက လူေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးနဲ႔ လိုက္ၾကည့္တတ္တယ္၊ ဒါတင္မကေသးဘူး၊ သူမ်ားေတြရဲ႕ ေပါင္မုန္႔ကိုလည္း ျပဳတ္က်ေအာင္ ေမႊေနခ်ိန္မွာ သူ႔ခက္ရင္းနဲ႔ လိုက္လိုက္ဖိတယ္၊ fondue စားရင္းနဲ႔ သူက ကစားဖို႔ပဲ ႀကံစည္ေနတာ…၊ ေနာက္တခုက fondue စားရင္း တြဲေသာက္ဖို႔က အမ်ားအားျဖင့္ ဝိုင္ျဖဴကိုပဲ သံုးရပါတယ္၊ ဝိုင္နီတို႔ ဝိုင္ပန္းေရာင္တို႔ မေသာက္ၾကပါဘူး၊ ဝိုင္မေသာက္တဲ့သူေတြကေတာ့ ေရေႏြးၾကမ္းျဖစ္ျဖစ္၊ လက္ဖက္ရည္ျဖစ္ျဖစ္ ေသာက္ၾကတယ္၊ စားၿပီးရင္လည္း ေရေအး မေသာက္သင့္ပါဘူး၊ ဗိုက္ထဲမွာ ပူပူေႏြးေႏြး႐ွိေနတဲ့ ဒိန္ခဲက ေရေအးနဲ႔ထိတဲ့အခါ မာသြားၿပီး အစာမေၾကတာ၊ ဗိုက္ေအာင့္တာ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ…၊


က်ေနာ့္ရဲ႕ ဖုန္းေအာ္ပေရတာက ေတာင္ေပၚ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ လိုင္းေပ်ာက္တတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ Nax ႐ြာမွာေတာ့ ထူးထူးျခားျခား လိုင္းမိေနတယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ အင္တာနက္သံုးဖို႔ အဆင္ေျပသြားတယ္၊ ၿမိဳ႕ျပလူသားပီပီ တပတ္လံုးလံုး အင္တာနက္မသံုးရဘူး ဆိုရင္လည္း မျဖစ္ေသးျပန္ဘူး မဟုတ္လား၊ ဖုန္းကို ကြန္ပ်ဴတာမွာခ်ိတ္ၿပီး အင္တာနက္သံုးၾကည့္တာ ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ပါပဲ၊ ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ ေဘးနားက ပုလင္းက သစ္ေတာ္သီးကေန ထုတ္ထားတဲ့ digestive spirit ပါ၊ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာေတာ့ အစာေၾကေဆးအေနနဲ႔ မွီဝဲၾကသလို ခ်မ္းေအးတဲ့ ရာသီဥတုကို အံတုဖို႔ အရည္ေဖ်ာ္ထားတဲ့ အေႏြးထည္တမ်ိဳးဆိုလည္း မမွားပါဘူး…၊ း)


တယ္လီဖုန္းနဲ႔ခ်ိတ္ၿပီး အင္တာနက္သံုးလို႔ရတယ္ဆိုတာကို လွမ္းျမင္သြားတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ျမန္မာစာေက်ာင္းသားေလးကလည္း ခ်က္ခ်င္းလိုလို အနားေရာက္လာၿပီး လတ္တေလာသူၾကည့္ေနတဲ့ Marsupilami ကာတြန္းဇတ္လမ္းေလးေတြ ၾကည့္ဖို႔ နားပူးနားဆာလုပ္ေတာ့တာပဲ၊ ယူက်ဳမွာ မိနစ္ ၂၀ စာ ဇတ္လမ္းေလးေတြ႐ွိေတာ့ သူ႔အတြက္လည္း အဆင္ေျပပါတယ္၊ အဆင္မေျပတာက က်ေနာ့္ရဲ႕ ဖုန္းဘက္ထရီ…၊ အေဖနဲ႔သား အၾကားမွာ အနိစၥသေဘာကို သူ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္သြားရတယ္…၊


အဲဒီ တပတ္တာကာလမွာ သားကို မိုႏိုပိုလီ ကစားနည္း က်ေနာ္တို႔ သင္ေပးျဖစ္လိုက္တယ္၊ သူက ပိုက္ဆံစကၠဴေတြျမင္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားေနတာနဲ႔ ႐ွင္းျပရင္း၊ ႐ွင္းျပရင္းနဲ႔ ကစားနည္းတခုလံုးကို သင္ေပးသလို ျဖစ္သြားေရာ…၊ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး မိုႏိုပိုလီ ကစားမယ္ခ်ည္းလုပ္ေနလို႔ ဒီတပတ္ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး စာဖတ္မယ္ဆိုတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ အႀကံအစည္ေတြလည္း မိုႏိုပိုလီရဲ႕ အရင္း႐ွင္စနစ္က ဝါးၿမိဳတာ ခံလိုက္ရတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္က ကစားခဲ့တဲ့ မိုႏိုပိုလီကိုလည္း ျပန္သတိရမိတယ္၊ ၿမိဳ႕နာမည္ေတြက ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးစတဲ့ ျမန္မာနာမည္ေတြနဲ႔…၊ အခုေခတ္ ျမန္မာျပည္က ကေလးေတြေကာ မိုႏိုပိုလီဆိုတာ သိၾကပါအံုးေတာ့မလားလို႔လည္း ေတြးေနမိခဲ့တယ္၊


မိုးေလကင္းစင္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ ႐ြာရဲ႕ အထက္ပိုင္းက ေတာင္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ပါတယ္၊ သဘာဝစိမ့္စမ္းေရ ထြက္တဲ့ေနရာကေန ေတာင္ေျခ႐ြာေလးေတြအထိ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရကို ေျမာင္းေဖာက္၊ သြယ္ယူထားတဲ့ ေျမာင္းကေလးေတြ ႐ွိပါတယ္၊ စိုက္ခင္းေတြမွာ သံုးဖို႔သြယ္ယူထားတာပါ၊ ထင္း႐ွဴးေတာထဲက အဲဒီလို ေရသြယ္ေျမာင္းေလးေတြတေလွ်ာက္မွာ က်ေနာ္တို႔ လမ္းေလွ်ာက္ၾက ပါတယ္၊ တေပ၊ တေပခြဲသာသာေလာက္ပဲ အက်ယ္႐ွိတဲ့ ေျမာင္းကေလးေတြက ဘာမွ လွလွပပ မဟုတ္ေပမယ့္ သဘာဝနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေက်ာက္တံုး၊ ပ်ဥ္ျပားေတြသံုးၿပီး သြယ္တန္းထားတာက ကီလိုမီတာေပါင္းမ်ားစြာ ႐ွည္လ်ားပါတယ္၊ တသြင္သြင္စီးေနတဲ့ ေတာင္က်ေရသံကို နားေထာင္ရင္း၊ ထင္း႐ွဴးရနံ႔ကို ႐ွဴ႐ွိဳက္ရင္း၊ စိတ္ေအးလက္ေအး လမ္းေလွ်ာက္ရတာ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕စရာ ေကာင္းပါတယ္၊


အဲဒီေန႔မွာ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အတူပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က မွိဳနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အေတာ္ေလး ကြ်မ္းက်င္ပါတယ္၊ သူက ဒီလိုအခ်ိန္ဆို မွိဳေတြေပါက္ေနတတ္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေဟာဒီလို ေဟာဒီလို ေနရာေတြမွာ ႐ွိတတ္ေၾကာင္း၊ ဘယ္မွိဳက ဘာအမ်ိဳးအစားျဖစ္ေၾကာင္း စတာေတြ႐ွင္းျပတာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔လည္း သူ႔အားကိုးနဲ႔ မွိဳေတြလိုက္ႏႈတ္ျဖစ္ ၾကတယ္၊ က်ေနာ့္ဟာနဲ႔က်ေနာ္ဆို ဘာမွိဳမွ ဟုတ္တိပတ္တိ မသိတာနဲ႔ ဒီလိုပဲ ေက်ာ္သြားျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္၊ သိတယ္မဟုတ္လား… ၿမိဳ႕ႀကီးသားေလ…၊ း) အဲဒီေန႔က တကယ္လည္း မွိဳေတြအမ်ားႀကီး ေတြ႔ပါတယ္၊ အဲ… မွိဳေတြ ႏႈတ္ေနရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို selfie ႐ိုက္ဖို႔ေမ့သြားလို႔ “မွိဳရတဲ့မ်က္ႏွာ” ဆိုတာ ဘယ္လိုမွန္းေတာ့ မသိလိုက္ရဘူး…၊ းD


မွိဳနဲ႔ပတ္သက္ရင္ နကန္းတလံုးမွ မသိဘူးဆိုေပမဲ့ ေဟာဒီလို အေရာင္ေတာက္ေတာက္ မွိဳေတြဟာ အဆိပ္႐ွိတယ္ ဆိုတာေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္သိပါေသးတယ္၊ ဟင္းခ်က္စားဖို႔ အသံုးမဝင္ေပမယ့္ တစိုတေျပနဲ႔ လွေနတဲ့မွိဳမို႔လို႔ ဓာတ္ပံုေလးတပုံ ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့တာ…၊


Chalet ျပန္ေရာက္ေတာ့ အဲဒီ မွိဳအိတ္စပတ္ သူငယ္ခ်င္းကပဲ ႏႈတ္လာတဲ့ မွိဳေတြကိုတပြင့္ခ်င္းစီ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရေဆး၊ အေျခာက္ခံေရစစ္၊ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး ေၾကာ္ေပးပါတယ္၊ ေတာထဲက ႏႈတ္လာတဲ့မွိဳကို ေရေဆးသန္႔စင္ရတာ အေတာ္လက္ဝင္မွန္း၊ အေတာ္ ႏူးညံ့စိတ္႐ွည္ရမွန္း အဲဒီေတာ့မွ သိေတာ့တယ္…၊


အဲဒီေန႔က က်ေနာ့္ရဲ႕ ညေနစာ…၊ မွိဳေၾကာ္၊ ဇုကီနီေၾကာ္၊ အသားကင္၊ အာလူးဟင္း…၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ႏႈတ္လာတဲ့မွိဳကို ေၾကာ္စားရတာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္နဲ႔ အေတာ့္ကို အရသာ႐ွိပါတယ္၊ မွိဳဆိုရင္ ေစ်းဆိုင္ႀကီးေတြကပဲ ဝယ္စားဖူးတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးသားတေယာက္ဟာ မွိဳႏႈတ္တာကေန ပန္းကန္ထဲေရာက္တဲ့အထိ ျဖစ္စဥ္တခုလံုးကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါဝင္လိုက္ရလို႔ ေက်နပ္တဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ အဲဒီညေနက ဗိုက္ေလးသြားခဲ့တယ္…၊


ဟိုးခပ္လွမ္းလွမ္း တဖက္ေတာင္ေၾကာက မီးပြင့္ေလးေတြ တပြင့္ခ်င္း၊ တပြင့္ခ်င္း လင္း,လင္းလာတာကို ထိုင္ၾကည့္ရင္း ေနဝင္ရီတေရာ ညေနခင္းတခုမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကို က်ေနာ္သတိရ ေနခဲ့တယ္၊ Alps ေတာင္တန္းေပၚက အိမ္ကေလးတလံုး အေ႐ွ႕ မွာေပါ့…။ ။


ညီလင္းသစ္
၂၃ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၄

27 comments:

ညိဳေလးေန said...

ဇုကီနီေၾကာ္ ဆိုတာ ဘာလဲ အစ္ကို ?

Anonymous said...

အကို႔စာေတြကိုဖတ္လိုက္ရရင္တကယ္ေရာက္သြားသလိုကိုခံစားရတာ ပံုေတြကဆိုလဲ ၾကည္႔ျပီးတကယ္အဲဒီေနရာမွရပ္ေနရသလိုကိုခံစားရတယ္ ဘိုင္သေ၀းေပါ႔ တခါေလာက္ေတာ႔ ျမန္မာစာေက်ာင္းသားေလးနဲ႔ဆံုခ်င္ေသးတယ္ သူ႕ကိုျမန္မာစာေကၽြးျပီးသူနဲ႔စကားေျပာ ေဆာ႔ခ်င္တယ္ .

ခုလိုအင္တာနက္ေခတ္ ဖဘေခတ္မွာမိသားစုကိုတန္ဖိုးထားအခ်ိန္ေပးတတ္တဲ႔အကို႕ကိုအရမ္းေလးစားမိတာေတာ႔အမွန္ပါပဲအကိုေရ
ညီမ

စိန္စိန္တင္

မဒမ္ကိုး said...

အကို႔စာေတြကိုဖတ္လိုက္ရရင္တကယ္ေရာက္သြားသလိုကိုခံစားရတာ ပံုေတြကဆိုလဲ ၾကည္႔ျပီးတကယ္အဲဒီေနရာမွရပ္ေနရသလိုကိုခံစားရတယ္ ဘိုင္သေ၀းေပါ႔ တခါေလာက္ေတာ႔ ျမန္မာစာေက်ာင္းသားေလးနဲ႔ဆံုခ်င္ေသးတယ္ သူ႕ကိုျမန္မာစာေကၽြးျပီးသူနဲ႔စကားေျပာ ေဆာ႔ခ်င္တယ္ .

ခုလိုအင္တာနက္ေခတ္ ဖဘေခတ္မွာမိသားစုကိုတန္ဖိုးထားအခ်ိန္ေပးတတ္တဲ႔အကို႕ကိုအရမ္းေလးစားမိတာေတာ႔အမွန္ပါပဲအကိုေရ
ညီမ

စိန္စိန္တင္

Aunty Tint said...

ေတာင္ေပၚရြာေလးဆီ ကိုယ္တိုင္ အလည္အပတ္ ေရာက္သြားသလို ခံစားရတယ္ ေမာင္ညီလင္းေရ… ‘ျမဴခိုး တိမ္ေငြ႔ ေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္’ ရိုက္ခ်က္ျပင္းျပင္း ရႈခင္းေလးေတြျမင္ရတာ စိတ္ကိုၾကည္ႏူး လန္းဆန္းေစတယ္။ မိုႏိုပိုလီကိုျမင္ျပန္ေတာ့ တီတင့္တို႔ ေမာင္ႏွမ စံုစံုလင္လင္ ေနခဲ့စဥ္ အခ်ိန္ကာလေလးကို သတိရသြားတယ္။ ညရႈခင္းေလးရဲ႕လွခ်က္.....

Anonymous said...

အားက်လိုုက္တာရွင္။
က်မေတာ့မွုုိလည္းႏွုုတ္
ငွက္လည္းၾကည့္
အရုုိင္းပန္းေသးေသးေလးေတြလည္းလိုုက္ရွာ
ညက်ၾကယ္ေတြၾကည့္
ေန ့လည္ကရုုိက္ထားတဲ့ဓါတ္ပံုုေတြျပန္ၾကည့္နဲ ့ေပ်ာ္ေပ်ာ္
ၾကီးအခ်ိန္ေတြအဲလိုုျဖဳန္းပလိုုက္ခ်င္တာဘဲ။
ေမ့လိုု ့လက္ဖက္ေလးလည္းယူသြားမယ္။
ေကာ္ဖီေလးနဲ ့လက္ဖက္နဲ ့စားေသာက္ရင္းရွုုခင္းေတြထုုိင္ၾကည့္လိုုက္အုုန္းမယ္။
အုုိင္အုုိရာ

Unknown said...

ည႐ႈခင္းေလး လွလုိက္တာ။ စမ္းေခ်ာင္းေလးေဘးမွာ ရပ္ရင္း ထင္း႐ႉးနံ႔ေလးေတြ ရေနသလုိ ေက်းငွက္သံကေလးေတြမ်ားၾကားေနမလားလုိ႔ ခံစားၾကည့္မိတယ္။ အိမ္ကေလးက ေနခ်င္စရာေလး။
ခင္မင္စြာျဖင့္...
နန္းေရႊမံႈ။

Cameron said...

ျမဴခိုးတိမ္ေငြ႔ေတြ ေတာင္တန္းေတြနဲ႔အတူလိုက္ပါစီးေမ်ာရင္းးး

စူးနွယ်လေး said...

လွလိုက္တဲ့ေနရာေလးေနာ္
မႈိဟင္းကလည္း ေကာင္းမယ့္ပံုပဲ.. ခ်က္ထားပံုက
ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ စားခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္...
ဒီမွာေတာ့ မႈိ႐ွာ အေလာင္းေတြ႔လို႔ ေျပာၾကတယ္ :D
မႈခင္းသတင္းေတြထဲမွာ ေတာထဲ ဖြက္ထားတဲ့အေလာင္းကို မႈိ႐ွာသူေတြ သြားသြားေတြ႕ၾကတာမ်ဳိး ၾကားရတယ္....
ဒါေၾကာင့္ မႈိမ႐ွာရဲဘူး..

ျမေသြးနီ said...

သားသားက အေတာ္ေလး ႀကီးလာသလိုပဲ။ ပိုေခ်ာလာတာကေတာ့ အေဖအေမ မမီႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မိႈရတဲ့မ်က္ႏွာကို ဆယ္လ္ဖီရိုက္ဖို႔ ေမ့သြားတယ္လဲ ဆိုေရာ ရယ္မိပါေလေရာ ကိုညီေရ။ ဒီမွာေတာ့ ဘ၀ေတြက အဲ့သည္လို ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ အနားယူဖို႔ ခြင့္မျပဳတဲ့စက္ရုပ္ဘ၀ေတြေပါ့။ ေအးျမတဲ့ ျမက္ခင္းစိမ္းနဲ႔ ၿမိဳ႕ျပနဲ႔ ေ၀းတဲ့ေနရာမွာ ေတာေတာင္အရိပ္ေတြနဲ႔ တကယ့္ကို ေအးခ်မ္းခဲ့မွာ ျမင္ေယာင္မိပါရဲ႕။

Anonymous said...

I feel very familiar with the first two pictures. But the one I've seen is totally covered with snow.

Anonymous said...

တိမ္ေတြ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ ျပီးေတာ့ ျမန္မာစာေက်ာင္းသားေလးပါ း)


တစ္ခုပဲ အဲ့ေလာက္လွတဲ့ေနရာကို ခ်စ္စရာမိသားစုနဲ႕ ခရီးထြက္ရတဲ့ ဦးေလးၾကီးကို မနာလိုခ်က္က ၉ ေက်ာ္တယ္ ။


ေမာင္မ်ိဳး

ေမဓာ၀ီ said...

ကိုညီလင္းတို႔မ်ား ၿမိဳ႕ႀကီးသား ၿမိဳ႕ႀကီးသားနဲ႔ ခဏခဏ ၾကြားတာပဲကိုး။
Cheese fondue ကို သားသားနဲ႔ အတူ စားၾကည့္ခ်င္လိုက္တာ။ စားရင္းနဲ႔ ကစားခ်င္လို႔ :D
ၿပီးေတာ့ အရည္ေဖ်ာ္ အေႏြးထည္ေလးလဲ မွီဝဲၾကည့္ခ်င္စမ္းပါဘိ။ ဟိဟိ ;)
ေနာက္ၿပီး အဲဒီေနရာေလးကို ကိုယ္တိုင္ေရာက္သြားသည့္အလား ခံစားလို႔ရေအာင္ ဓာတ္ပံုနဲ႔ေရာ စာနဲ႔ပါ ပံုေဖာ္တတ္တဲ့သူရဲ႕ မႈိရတဲ့ မ်က္ႏွာကိုလဲ ေတြ႔ခ်င္ပါေသးတယ္။ :)

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ေနခ်င္စရာေကာင္းတဲ႔ေနရာေလး
စာဖတ္ျပီးေတာ႔ ပုိျပီးေရာက္ဖူးခ်င္တယ္သားေလးကၾကီးလာျပီေနာ္......အဲဒီေနရေလးက သူမ်ားေတြေတာ႔ မသိဘူး ဂ်က္ကေတာ႔ လြမ္းစရာေကာင္းျပီ ကဗ်ာေတြေရးလုိ႔ေကာင္းမဲ႔ေနရာေလးလုိ႔ထင္တယ္
မိသားစုန႔ဲအတူေနရသူအဖုိ႔ကေတာ႔ မနာလုိစရာေကာင္းလွတယ္ ဘာျဖစ္လုိလဲဆုိေတာ႔ သာသာယာယာနဲ႔ လွပနလုိ႔ပါ
ေေနာက္ျပီး ဂ်က္တုိ႔လဲ ေႏြရာသီဆုိရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြစုျပီး မိႏုိပုိလီ ကစားၾကတယ္.....အရာအားလုးအမွတ္ရစရာေလးေတြေပါ႔ေနာ္

ဇြန္မိုးစက္ said...

ညေလးညဳိ... ဇုကီနီဆုိတာ သခြားသီးလုိပဲ စိမ္းစိမ္းရွည္ရွည္ေလး။ ဒါေပမယ့္ သူက သခြားသီးလုိ အရည္မရႊမ္းဘူး။ ပန္းကန္ရဲ႕ညာဘက္ျခမ္းကဟာ ဇုကီနီေလ။ ဇုကီနီကုိ အခ်ဥ္စိမ္ၿပီး အသားညွပ္ေပါင္မုန္႔ထဲလည္း ထည့္စားလုိ႔ရတယ္။ ခ်ိစ္မ်ားမ်ားပါတဲ့ အီတဲ့အစားအစာမ်ိဳးစားတဲ့အခါ အအီေျပေအာင္ အခ်ဥ္စိမ္ထားတဲ့ ဇုကီနီကုိ တြဲဖက္စားေလ့ရွိၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဇုကီနီကုိ ႏူးအိ႐ုံေလး ျပဳတ္ၿပီး အသီးအရြက္သုပ္ (ဆဲလတ္) ေတြမွာလည္း ထည့္စားေလ့ရွိတယ္။ ျပဳတ္လုိက္ရင္ ဒါမွမဟုတ္ ေရေႏြးေငြ႕နဲ႔ အပူေပးလုိက္ရင္ ခရမ္းသီးအိသလုိမ်ိဳးေလး ျဖစ္သြားတယ္။
(အကုိညီလင္းကုိယ္စား ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ၀င္ေျဖသြား)

အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ဒီအသီးမ်ိဳး မေတြ႔ရေပမယ့္ ဥေရာပနဲ႔ၾသစေၾတးလ်မွာေတာ့ ဇုကီနီကုိ ေတာ္ေတာ္စားေလ့ရွိတယ္ ညဳိ။ အထူးသျဖင့္ အျဖဴေတြေပါ့။ ဇြန္႔အျမင္အရေတာ့ ဂ်ာမန္ေတြဟာ ဇုကီနီကုိ အေတာ္ေလးႀကိဳက္ၾကပုံေပၚတယ္။ း)

ေဆြေလးမြန္ said...

အပန္းေၿဖဆိုတဲ႕အတိုင္း ဖတ္ရတဲ႕သူေတာင္ အေမာေၿပၿပီ ၾကည္ႏူးသြားရတယ္။

Anonymous said...

မိွဳေၾကာ္.. သိပ္ေကာင္းမွာ။
အိမ္ကေလး ေနရာေကာ အစီအမံေကာ သေဘာက်တယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္ပိုင္မ်ားျဖစ္ရင္ ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ခ်င္ေသး .. း)
ဓါတ္ပံုေတြေကာင္း။
အန္ေအ..

Thwin said...

Have a nice day.

Amber said...

Like. I have to read once I see new post of yours. worth it. Really nice reading.

blackroze said...

ပံုေလးေတြျမင္ေတာ့
ျမန္မာျပည္က ခ်င္းေတာင္တန္းကိုသြားသတိရမိတယ္အကိုေရ
ခ်င္းေတာင္ကိုလည္း ေသေသသပ္သပ္ နဲ႕ လွလွပပေလး လုပ္နိုုင္ရင္
ျမန္မာျပည္မွာလည္း အခုလိုေနရာေလးေတြ
အပန္းေျဖခရီး ထြက္စရာျဖစ္လာမွာေသခ်ာတယ္..
ဟိုးးးဘက္ေတာင္ေၾကာက မီးပြင့္ေလးေတြ လင္းလာပံုက
ထိုင္ေငးခ်င္စရာေကာင္းေတာ့တယ္...

ခင္မင္လွ်က္ ..ပစ္ပစ္

ေနာ္ခိုင္ said...

ဓာတ္ပံုေလးေတြနဲ႕တင္ ရင္ထဲ ေအးခ်မ္းသြားတယ္။ မိသားစု အစဥ္ ေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။ သားသား အေတာ္ ထြားလာၿပီ။ ေခ်ာလည္းေခ်ာတယ္။

SHWE ZIN U said...

ဖတ္လို႕ေကာင္းလိုက္တာ ေက်းေက်း

Sonata Cantata said...

ဒီမွာလည္း country fever တက္ေနခ်ိန္နဲ႔ အံကိုက္လိုက္တာ...ဆရာရယ္... :)

Mrs. Bagel said...

မိႈရတဲ့ မ်က္ႏွာ မျမင္လိုက္ရဘူး။ အဲဒီညစာက ေတာ္ေတာ္ အရသာရွိမယ့္ပံုပဲ။ မိုႏိုပိုလီကေတာ့ ငယ္ငယ္က တဝမ္းကြဲေတြနဲ႕ ေတြတိုင္း ေဆာ့ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ အစ္ကို႕သားေလးလည္း လူၾကီးစတိုင္ ေပါက္လာျပီ။

Unknown said...

အခုလုိဖတ္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ အစ္ကုိ႔ဘ၀ကုိတကယ္ပဲအားက်မိပါတယ္!

Adora etc. said...

ကိုညီလင္းေရ အကို႕စာေတြဖတ္ျပီး ဆြစ္ဇလန္ကိုသိပ္လာလည္ခ်င္တာပဲ။လွလြန္းလို႕ေလ။ တကယ္လာျဖစ္ရင္ေတာ့ အကို႕ကိုေမးျပီး ဒီလိုေနရာေတြေလွ်ာက္သြားမွာပဲ။ Adora ကတိုးရစ္ေနရာေတြထက္ ဒီလိုသဘာဝအလွအပေတြရွိတဲ့ ေနရာေတြမွာေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလွ်ာက္လည္ခ်င္တာ။ cheese fondueေလးကိုသြားေရက်၊ ႐ႉခင္းစိမ္းစိမ္းေလးေတြကိုလဲ သေဘာက်၊ ျပီးေတာ့အကို႕ရဲ့ ျမန္မာေက်ာင္းသား ေခ်ာေခ်ာေလးကိုလဲ ခ်စ္သြားတယ္ အကိုေရ။

ေရႊအိမ္စည္ေမ said...

ဖုန္းနဲ႔ဖတ္ျပီးျပီ..။ အခု ကြန္ျပဴတာနဲ႔မွ တစ္ေခါက္ထပ္လာၾကည့္တာ..။ ပံုေတြ ျမင္ရတာ အခုမွ ပိုပီျပင္သြားတယ္..။
အဲလို ေနရာေတြ သေဘာက်လိုက္တာ အကိုရာ..။
အကိုလည္း နားရက္ေတြ ကုန္ေတာ့မယ္ထင္ပါ့..။
တိမ္ေတြေကာ ေတာင္ကုန္းေလးေကာ အရမ္းသေဘာက်တယ္..။

rose of sharon said...

စိတ္​ဝင္​စားစရာ​ေကာင္​းလိုက္​တာ...တ​ေခါက္​​ေလာက္​​ေတာ့အ​ေရာက္​သြားဦးမွ