က်ေနာ္ႏွင့္ မီး႐ွဴးမီးပန္း

ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔ဟာ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသားေန႔ ျဖစ္ပါတယ္၊ ခါတိုင္းႏွစ္ေတြမွာေတာ့ ဒီရက္ကို အမွတ္တမဲ့ပဲ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁ ရက္ေန႔ကေတာ့ က်ေနာ္ နဲနဲစိတ္ေစာေနမိတယ္၊ အဲဒီေန႔ညမွာ ပစ္လႊတ္မယ့္ မီး႐ွဴးမီးပန္းေတြကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္ခ်င္တဲ့ အတြက္ပါ၊

မီး႐ွဴးမီးပန္းကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္ရတာ သိပ္အခက္ႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္ အရမ္းေတာ့လည္း မလြယ္ကူပါဘူး၊ Camera setting တခ်ိဳ႕ကို သိထားဖို႔လိုတယ္၊ ေနရာယူ မွန္ဖို႔လိုတယ္၊ ပစ္လႊတ္လုိက္တဲ့မီးပန္းနဲ႔ ခ်ိန္သားကိုက္ျဖစ္ ေအာင္ ျမန္ဆန္ဖို႔လိုတယ္၊ ဒီေလာက္ပါပဲ၊ က်န္တာကေတာ့ ကံၾကမၼာရဲ႕ အပိုင္းေပါ့ေလ၊ ကံမေကာင္းရင္ အေလာတႀကီး စိတ္လႈပ္႐ွားၿပီး ကင္မရာႀကီး လြတ္က်ကြဲတာတို႔၊ ေမွာင္နဲ႔မဲမဲမွာ ကင္မရာအဖံုးတို႔၊ memory card တို႔ က်ေပ်ာက္တာတို႔၊ မျမင္မကန္းနဲ႔ ေခြးေခ်း တက္နင္းမိတာတို႔ စတဲ့ တြက္ခ်က္ထားတာထဲမွာ မပါတဲ့ ဟာေတြလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္၊

မီးပန္းကို ႐ိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ကင္မရာ ရဲ႕ automatic function ေတြကို ေမ့ထားလိုက္ဖို႔ လိုပါတယ္၊ အေမွာင္ ထဲမွာ ႐ိုက္တာျဖစ္လို႔ full manual setting ကိုပဲ သံုးပါတယ္၊ မီး႐ွဴးမီးပန္းအတြက္ အမ်ားဆံုး သံုးၾကတဲ့ aperture က f/8, f/11 နဲ႔ f/16 ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီသံုးခုထဲက တစ္ခုခုနဲ႔ အဆင္ေျပေလ့ ႐ွိတယ္၊ shutter speed ကေတာ့ မီးပန္းရဲ႕ ၾကာခ်ိန္ေပၚမူတည္လို႔ ၈ စကၠန္႔၊ ၄ စကၠန္႔၊ ၂ စကၠန္႔ စသျဖင့္ အမ်ိဳမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ISO ကို ေတာ့ သိပ္အမ်ားႀကီး မထားတာ ေကာင္းပါတယ္၊ ၁၀၀ ဒါမွမဟုတ္ ၂၀၀ ေလာက္ဆို ရၿပီ၊ ဒီေနရာမွာ မ႐ွိမျဖစ္ လိုအပ္တာက tripod ပါပဲ၊ အလင္းတံခါး ဖြင့္ထားခ်ိန္က နဲနဲၾကာတဲ့အတြက္ tripod မပါဘဲ ႐ိုက္မယ္ဆိုရင္ ပံုရိပ္ ေတြမျပတ္သားဘဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ Format ကိုေတာ့ ေသခ်ာရင္ jpeg နဲ႔႐ိုက္၊ မေသခ်ာရင္ေတာ့ raw နဲ႔႐ိုက္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ သိပ္မေသခ်ာေပမယ့္လည္း jpeg နဲ႔ပဲ ႐ိုက္ျဖစ္ပါတယ္၊ Raw ကေနာက္ပိုင္းမွာ exposure နဲ႔ white balance ကိုႀကိဳက္သလို ျပန္ျပင္လို႔ရတဲ့အတြက္ အဆင္ေျပေပမယ့္ က်ေနာ္က အမ်ားအားျဖင့္ post-processing အတြက္ ပ်င္းေနတတ္တာေၾကာင့္ risk ယူၿပီး jpeg နဲ႔ ႐ိုက္ပါတယ္၊

ဒါေတြအားလံုး ျပင္ဆင္ၿပီးသကာလ မီးပန္းလႊတ္မယ့္ ေနရာဆီကို က်ေနာ္ခ်ီတက္သြားလိုက္တယ္၊ သီအိုရီနဲ႔ ဟုတ္ေနေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာနဲနဲေတာ့`စား’ တယ္၊ Tripod ေနရာခ်ဖို႔နဲ႔တင္ အေတာ္စဥ္းစားရတယ္၊ လြတ္လပ္ ပြင့္လင္းေနတဲ့ ေကာင္းကင္က်ယ္ႀကီးထဲ မီးပန္းက ဘယ္ေလာက္အျမင့္ထိ တက္မွာလဲဆိုတာ ခန္႔မွန္းရခက္ပါ တယ္၊ ဒီၾကားထဲ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးေတြ ဝင္တိုက္သြားမွာစိုးလို႔ tripod ကို လက္မလႊတ္ရဲဘူး၊

ပုံမွန္အားျဖင့္ manual focus နဲ႔႐ိုက္မွာျဖစ္လို႔ ႀကိဳၿပီး focus ျဖတ္ထားဖို႔ လိုပါတယ္၊ ဘာမွမ႐ွိတဲ့ ေကာင္းကင္ထဲ မွာ focus ျဖတ္ဖို႔က သိပ္ေတာ့မလြယ္ဘူး၊ တခ်ိဳ႕က အလင္းေရာင္႐ွိေနတုန္း ေစာေစာသြားၿပီး တိမ္၊ ခပ္ေဝးေဝး ကသစ္ပင္ စ,တာေတြအေပၚမွာ focus ျဖတ္ၾကတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္အတြက္ ေကာင္းသြားတာက အဲဒီညမွာ လ,ကထိန္ထိန္သာေနတယ္၊ ဒါနဲ႔ သူ႔ကိုခ်ိန္ၿပီး ျဖတ္လိုက္တယ္၊ မေကာင္းတာကေတာ့ အဲဒီလ,က က်ေနာ္႐ိုက္ မယ့္ ျမင္ကြင္းထဲမွာ ထင္းထင္းႀကီး ႐ွိေနတာပဲ၊ သူ႔ေၾကာင့္ မီးပန္းနဲ႔ ေကာင္းကင္ရဲ႕ contrast ေလ်ာ့သြား ႏိုင္ပါ တယ္၊ ဘဝမွာ ပထမဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္ လ,ကို တိမ္ဖံုးသြားရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ စဥ္းစားမိတယ္၊ ေဘးနားမွာ ေတာ့ ကေလးေတြက မီးပန္းေတြ စ,လႊတ္ေနၿပီ၊ သူတို႔ကို စမ္း႐ိုက္ရင္ ေကာင္းမလားလို႔ စဥ္းစားေသးေပမယ့္ ကင္မရာနဲ႔ tripod ခ်ိန္ထားတာေတြ ပ်က္သြားမွာ စိုးတာနဲ႔ ဒီလိုပဲ ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္၊

ဒီလိုန႔ဲ ႐ြာကက်င္းပတဲ့ မီးပန္းေတြ စ,လႊတ္ပါၿပီ၊ က်ေနာ္လည္း ကမန္းကတန္း ႐ိုက္ဖို႔ျပင္တယ္၊ အဲဒီမွာ မထင္ မွတ္တာ သြားျဖစ္တယ္၊ တကယ္တမ္းမွာ ၾကည္လင္ျပတ္သားတဲ့ ပံုရိပ္ေတြရဖို႔ ကင္မရာခလုတ္ကိုေတာင္ မႏွိပ္ သင့္ပါဘူး၊ ခလုတ္ေပၚကို လက္အဖိ၊ လက္အႏႈတ္မွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ မဆိုစေလာက္ လႈပ္႐ွားမႈေလးက ပံုရိပ္ကို ေဝဝါးသြားေစတတ္ပါတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ပ႐ို(Pro)ေတြက ရီမုတ္နဲ႔ ႐ိုက္ၾကတယ္၊ က်ေနာ့္မွာက ရီမုတ္မ႐ွိေသးဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကင္မရာမွာက self-timer ၂ စကၠန္႔ function ပါတယ္၊ မူလရည္႐ြယ္တာက အဲဒီခလုတ္ကို ႏွိပ္မယ္၊ ကင္မရာလႈပ္ခ်င္လႈပ္မယ္၊ ကိစၥမ႐ွိဘူး၊ ၂ စကၠန္႔ၾကာမွ အလင္းတံခါး ပြင့္မွာျဖစ္လို႔ ဘာမွမထိခိုက္ႏိုင္ဘူး၊ ဒီလို..၊ ဒါေပမယ့္ ျမန္ဆန္၊ဆူညံလွတဲ့ မီးပန္းေတြနဲ႔ ကင္မရာအလုပ္,လုပ္ခ်ိန္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ ခ်ိန္သားမကိုက္ပါဘူး၊

ဒါနဲ႔ ပံုမွန္ပဲ ႐ိုက္ဖို႔ျပင္ရတယ္၊ ကင္မရာေရ... လႈပ္ခ်င္လည္း လႈပ္ေတာ့ကြာ၊ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ Shutter speed ကို ၄ စကၠန္႔နဲ႔ စ,႐ိုက္တယ္၊ ပံုကိုၾကည့္တယ္၊ သိပ္ၾကာလြန္းတယ္၊ ၂ စကၠန္႔ကို ေျပာင္း႐ိုက္တယ္၊ ၾကာ ေသးတာပဲ၊ ဒါနဲ႔ ၁/၁၀ စကၠန္႔နဲ႔ ႐ိုက္တယ္၊ သိပ္ျမန္သြားၿပီ၊ ပံုတစ္ခုလံုး မၿခံဳမိေတာ့ဘူး၊ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ၁ စကၠန္႔ထား႐ိုက္ၿပီး ေက်နပ္လိုက္ရေတာ့တယ္၊ တကယ္ေတာ့ အခုလို speed မဆံုးျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေတြ မွာသံုးဖို႔ ကင္မရာမွာ bulb ဆိုတဲ့ function ပါ,ပါတယ္၊ သူက ခလုတ္ႏွိပ္ထားရင္ ႏွိပ္ထားသေလာက္ အလင္း တံခါး ဖြင့္ေပးထားတယ္၊ ဆိုေတာ့ မီးပန္းပစ္လိုက္သံ ၾကားရင္ ခလုတ္ကိုႏွိပ္ထားလိုက္၊ ျမင္ကြင္းထဲက မီးပြင့္ ေတြေပ်ာက္သြားမွ လက္လႊတ္လိုက္၊ ဒါဆိုရင္ လိုအပ္တဲ့ စကၠန္႔ကို သိၿပီေပါ့၊ က်ေနာ္က အဲဒါကို တခါမွ မသံုးဖူး ေသးေတာ့ ႐ွိတယ္ဆိုတာပဲ သိတယ္၊ ဘယ္ခလုတ္ေအာက္မွာ သြား႐ွာရမွန္း မသိဘူး၊ အခုမွ လိုက္႐ွာေနဖို႔ လည္း ေနာက္က်သြားၿပီ၊ ျဖစ္ပံုမ်ား အဲဒီလို...၊ ဒီၾကားထဲမူလျဖတ္ထားတဲ့ focus ကမျပတ္ေတာ့လို႔ မီးပန္းတခ်ိဳ႕ ကိုခ်ိန္ၿပီး ထပ္ျဖတ္ရေသးတယ္၊

ဒီႏွစ္မွာမွ မီးပန္းလႊတ္တဲ့ လူေတြကလည္း ခဏေလးပဲ လႊတ္တယ္၊ ပံုမွန္ဆိုရင္ နာရီဝက္ေလာက္ေတာ့ ၾကာပါ တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အေသးေရာ အႀကီးေရာ အစီအစဥ္မက်ျပန္ဘူး၊ ဆိုေတာ့ အေသးအတြက္ zoom ကိုဆြဲ၊ focus အျမန္ျဖတ္၊ တခါ.. အႀကီးဆိုျပန္ေတာ့ wide-angle ျပန္ဆုတ္၊ focus တခါျပန္ျဖတ္...၊ အဲဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ပံုေတြ မွာ မီးပြင့္ေတြက ေဘာင္ထဲ မဝင္တာကို ေတြ႔ပါလိမ့္မယ္၊

အစဥ္အလာအရ မီးပန္းလႊတ္ၿပီးရင္ မီးပံုႀကီး ဖိုတဲ့အေလ့ ႐ွိပါတယ္၊ ထင္းေခ်ာင္းအႀကီး,ႀကီးေတြနဲ႔ မီးပံုလုပ္၊ လူေတြက ဝိုင္းၾကည့္၊ မေတာ္တဆ မျဖစ္ရေအာင္ မီးသတ္ေတြက မီးပံုေဘးနားကို ႀကိဳၿပီးေရျဖန္း၊ ဒါပါပဲ၊ အမ်ိဳး သားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ မီးပံုဆိုပါစို႔၊ က်ေနာ္လည္း တဆက္တည္း အဲဒါကိုပါ ဓါတ္ပံုဆက္႐ိုက္လိုက္တယ္၊ မီး ေတာက္မီးလွ်ံေတြကို ႐ိုက္ရတာလည္း တမ်ိဳးစိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတာပါပဲ၊

ပံုေတြကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့ တစ္ပံုႏွစ္ပံုက လြဲရင္ စိတ္တိုင္းမက်ပါဘူး၊ ပံုေတြအားလံုးကို Canon EOS 450D, Sigma 18-200mm OS Ex နဲ႔႐ိုက္ပါတယ္၊ မိတ္ေဆြတို႔ေကာ...ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ၊ ေဝဖန္ေပးပါဦး။ ။

Firework (1)

51mm, f/11, 1/4, iso200, tripod


Firework (2)

21mm, f/11, 1 , iso200, tripod


Firework (3)

28mm, f/11, 1, iso200, tripod


Firework (4)

35mm, f/11, 2, iso200, tripod


Firework (5)

78mm, f/11, 2, iso200, tripod


Firework (6)

63mm, f/11, 1, iso200, tripod


Firework (7)

63mm, f/11, 1, iso200, tripod


Bonfire (1)

21mm, f/4, 1/10, iso200, hand-held


Bonfire (2)

96mm, f/10, 1/20, iso200, hand-held


Bonfire (3)

173mm, f/6.3, 1/50, iso200, hand-held

ညီလင္းသစ္
၉ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၉