ဆႏၵ႐ွိသူမ်ားအေၾကာင္း

က်ေနာ္လက္႐ွိေန,ေနတဲ့ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံ အေၾကာင္းေတြ ေရးဖို႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က တိုက္တြန္းဖူးပါ တယ္၊ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေကာင္းသားပဲဆိုၿပီး ေတးထားလိုက္မိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ တကယ္တမ္း ေရးဖို႔လည္းလုပ္ေရာ စိတ္မပါေတာ့ျပန္ဘူး၊ ဒီႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုရင္ ဝီကီတို႔၊ ဂူးဂဲလ္တို႔မွာ ႀကိဳက္သေလာက္ ႐ွာဖတ္လို႔ရပါတယ္၊ ဖြ႔ဲစည္းပံု၊ အစိုးရ၊ ပထဝီဝင္၊ သမိုင္း အားလံုးကို စိတ္ဝင္စားရာအလိုက္ ဖတ္လို႔ရတယ္၊ က်ေနာ္ဘယ္ေလာက္ေရးေရး အဲဒီဟာေတြေလာက္ မျပည့္စံုႏိုင္ဘူးလို႔ စဥ္းစားမိတာနဲ႔ ေသြး ေအး သြားတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံတြင္းမွာ ေနသူတစ္ဦးရဲ႕ ေန႔စဥ္အျဖစ္အပ်က္ေတြ၊ အြန္လိုင္းမွာ႐ွာလို႔ လြယ္ လြယ္နဲ႔ မေတြ႔ႏုိင္မယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြလည္း ႐ွိႏိုင္တာပဲဆိုတာ ျပန္ေတြးမိတာနဲ႔ ဒီပို႔စ္ကို ေရးျဖစ္ပါတယ္၊ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းျဖစ္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားေရးပါ့မယ္၊

လူဦးေရ ၇ သန္းေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲ ႐ွိတဲ့ဒီကုန္းတြင္း ႏိုင္ငံေလးဟာ ဥေရာပတိုက္ရဲ႕ အလယ္မွာ တည္႐ွိေပမယ့္ EU အဖြဲ႔ဝင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ တည္ေနရာကို နဲနဲေမ့ေနသူေတြအတြက္ မ်က္စိထဲျမင္ေအာင္ ေျပာရရင္ အေနာက္ဖက္မွာ ျပင္သစ္၊ ေျမာက္ဖက္မွာ ဂ်ာမနီ၊ အေ႐ွ႕ဖက္မွာ ၾသစႀတီးယားနဲ႔ ေတာင္ဖက္မွာ အီတလီႏိုင္ငံ တို႔ ႐ွိပါတယ္၊ အိမ္နီးခ်င္းက တကယ္တမ္း ၅ ႏိုင္ငံပါ၊ ဆြစ္နဲ႔ ၾသစႀတီးယား အၾကားမွာ Liechtenstein (လိ႐ွတင္းန္႐ွတိုင္း) လို႔ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံေသးေသးေလး ႐ွိပါေသးတယ္၊ အဲ..ႏိုင္ငံဆိုတာထက္ Principality လို႔ေခၚ တဲ့အေစာင့္အေ႐ွာက္ခံ နယ္ေျမေလးပါ၊ ျပင္သစ္ေတာင္ပိုင္းက Monaco (မိုနာကို)လိုပါပဲ၊ ထားပါေတာ့…၊

ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံမွာ တျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႔ မတူဘဲ ထူးျခားတာေလးေတြ ႐ွိပါတယ္၊ ဥပမာ-႐ံုးသံုးဘာသာစကား ၄ မ်ိဳး႐ွိတာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို စကား ၄ မ်ိဳးနဲ႔ထားတာ၊ ႏိုင္ငံရဲ႕ တရားဝင္အမည္ကို ဒီစကား ၄ မ်ိဳးစလံုး ဘက္မ လိုက္ဘဲ Confoederatio Helvetica (CH) လို႔ လက္တင္လို ေပးထားတာ … အစ,႐ွိသျဖင့္ပါ၊ ေနာက္ တျခား ကြဲလြဲတာေတြျဖစ္တဲ့ တိုင္းျပည္မွာ သမၼတ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မ႐ွိဘဲ Federal Advisor လို႔ေခၚတဲ့ အႀကီးအကဲ ၇ ဦးက အုပ္ခ်ဳပ္တာ၊ အလံက တျခားႏိုင္ငံေတြလို ေထာင့္မွန္စတုဂံ မဟုတ္ဘဲ စတုရန္းျဖစ္ေနတာ (ဆြစ္နဲ႔ ဗာတီကန္ အလံႏွစ္ခုက စတုရန္း ျဖစ္ၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအားလံုးရဲ႕ အလံေတြဟာ ေထာင့္မွန္စတုဂံျဖစ္ပါတယ္) စ,တာေတြ ႐ွိပါေသးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္အဓိက ေျပာခ်င္တာက ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ အေၾကာင္းပါ၊

ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ စနစ္က လူထုက ခန္႔ခြဲတဲ့တိုက္႐ိုက္ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ပါတယ္၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ သည္ ျပည္သူလူထုထံမွ ဆင္းသက္သည္ ဆိုတာကို လက္ေတြ႔ျမင္ရတဲ့ ေနရာျဖစ္ပါတယ္၊ အေၾကာင္းကေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒေတြကို လူထုရဲ႕ဆႏၵခံယူပြဲေတြနဲ႔ ဆံုးျဖတ္တတ္လို႔ပါပဲ၊ ဟုတ္ပါတယ္၊ ဆြစ္ဇာလန္ မွာ မဲခြဲဆံုးျဖတ္တယ္ဆိုတာ ေနရာတိုင္းလိုလိုမွာ ေတြ႔ရတဲ့အေလ့ပါပဲ၊ ေက်ာင္းအစည္းအေဝး၊ ႐ံုးအစည္းအေဝး ေတြမွာ လက္ေျမႇာက္ၿပီး မဲခြဲဆံုးျဖတ္တာမွအစ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္၊ အထက္လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ မဲပံုးနဲ႔ဆႏၵ ခံယူတာအဆံုး ေနရာတိုင္းမွာ အမ်ားသေဘာတူတာကို အတည္ျပဳေ႐ြးခ်ယ္တဲ့ မူကုိက်င့္သံုးပါတယ္၊ ေန႔စဥ္ဘဝ မွာ ဆႏၵခံယူပြဲ မ႐ွိဘူးပဲထားဦး၊ ဆြစ္ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးဟာ တစ္ႏွစ္ကို အနည္းဆံုး ၂ ႀကိမ္ေတာ့ ဆႏၵမဲ ေပးရပါ တယ္၊ ႏွစ္စဥ္ ေႏြဦးေပါက္နဲ႔ ေဆာင္းဦးေပါက္မွာ မဲဆႏၵ ခံယူပြဲေတြ က်င္းပၾကပါတယ္၊

ဒီမဲဆႏၵခံယူပြဲေတြမွာ အဆင့္ ၃ ဆင့္အတြက္ မဲေပးၾကရပါတယ္၊ ဖက္ဒရယ္အဆင့္၊ Canton (ျပည္နယ္) အဆင့္ နဲ႔ Commune (ရပ္ကြက္) အဆင့္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဖက္ဒရယ္ဆိုတာကေတာ့ ႐ွင္းပါတယ္၊ ဒီအဆင့္မွာ ေပးၾကတဲ့ မဲ ေတြက တတိုင္းျပည္လံုးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ကိစၥမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရကိုယ္တိုင္က တင္ျပလာတဲ့ အေရးကိစၥမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ပါတယ္၊ Canton ကေတာ့ ျပည္နယ္အဆင့္ျဖစ္ပါတယ္၊ ဆြစ္ဇာလန္က ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ၿပီး ျပည္နယ္ ၂၆ ခုနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားလို႔ ျပည္နယ္ေတြကလည္း သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔သူ ႐ွိၾကပါတယ္၊ တိုင္းၿပည္ကေလးကသာ ျမန္မာျပည္ထက္ ၁၅ ဆေလာက္ငယ္တာ၊ သူ႔မွာလည္း ျပည္နယ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္ေတြနဲ႔...၊ ဆႏၵမဲေပးခ်ိန္ ေရာက္တိုင္း ျပည္နယ္တိုင္းလိုလိုမွာ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ရမယ့္ကိစၥ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု အၿမဲပဲ ႐ွိေနတတ္ပါတယ္၊ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ျဖစ္တဲ့ ကြန္ျမဴးန္မွာေတာ့ ရံဖန္ရံခါေလာက္သာ မဲေပးရတတ္ ပါတယ္၊ ရပ္ကြက္ရဲ႕ သာေရးနာေရးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ကိစၥႀကီးငယ္ေတြကို ဒီမွာ ဆံုးျဖတ္ၾကပါတယ္၊

မဲေပးရမယ့္ရက္ မတိုင္မီ တစ္လေလာက္အလိုမွာ ေရဒီယို၊ တီဗီနဲ႔ သတင္းစာေတြကေန ႏိုင္ငံအဆင့္နဲ႔ ျပည္နယ္ အဆင့္အတြက္ ဘာေတြဆႏၵမဲေပးဖို႔ ႐ွိတယ္ဆိုတာကို စ,ၿပီး ေၾကညာပါတယ္၊ တၿပိဳင္တည္းလိုလိုမွာ လမ္းဆံု၊ လမ္းခြေတြမွာ ပါတီေတြရဲ႕ သေဘာထားကို ေဖာ္ျပတဲ့ ပိုစတာ၊ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ေထာင္ၾကတယ္၊ ဥပမာ-လြန္ခဲ့ တဲ့ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္က ဆြစ္ဇာလန္ကို ဥေရာမသမဂၢထဲဝင္ဖို႔ အဆိုျပဳၾကတဲ့ကိစၥမွာ လက္ယာပါတီႀကီးေတြ က “အိမ္နီးခ်င္း ဥေရာပႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ အမွီသဟဲျပဳျခင္းျဖင့္ အက်ိဳးမ်ားမယ္၊ vote YES”လို႔ တိုတို တုတ္တုတ္နဲ႔ ပါတီ႔သေဘာထား ေၾကညာသလို လက္ဝဲပါတီေတြကလည္း “ျပင္ပက ႏိုင္ငံျခားသားေတြေၾကာင့္ အလုပ္လက္မဲ့ေတြ တိုးလာႏိုင္တယ္၊ ေငြေၾကးတန္းညႇိရလို႔ စီးပြားေရးမတည္ၿငိမ္ျဖစ္မယ္၊ vote NO”လို႔ သူတို႔ရဲ႕ ခံယူခ်က္ကို လမ္းေၾကာင္းေပးပါတယ္၊

သံုးပတ္ေလာက္ အလိုမွာေတာ့ မဲေပးခြင့္႐ွိတဲ့ လူတိုင္းဆီကို စာတိုက္ကေန စာအိတ္တစ္အိတ္ ေရာက္လာပါ တယ္၊ အဲဒီထဲမွာ ဒီတစ္ေခါက္အတြက္ ဆႏၵမဲေပးရမွာက ဖက္ဒရယ္အဆင့္မွာ ဒါေတြျဖစ္ၿပီး ျပည္နယ္အဆင့္မွာ ေတာ့ ဒီအခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ႐ွင္းျပထားတဲ့ စာ႐ြက္ေလးတစ္႐ြက္ ပါ,ပါတယ္၊ ရပ္ကြက္အတြက္ ေပးရမယ္ ဆိုရင္လည္း အဲဒီမွာပဲ တခါတည္း ႐ွင္းျပပါတယ္၊ အဲဒီစာ႐ြက္နဲ႔အတူ စာေစာင္ေလးတစ္ေစာင္လည္း ပါတယ္၊ အဲဒီထဲမွာေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီအခ်က္ေတြကို မဲေပးဖို႔ အာဏာပိုင္ေတြက ဆံုးျဖတ္ရသလဲဆိုတာ ႐ွင္းျပထားၿပီး ေတာ့ YES လို႔ေပးဖို႔ တိုက္တြန္းတဲ့ပါတီေတြရဲ႕ ေျဖ႐ွင္းတင္ျပခ်က္ကို ေဖာ္ျပပါတယ္၊ တဆက္တည္းမွာပဲ NO လို႔ တိုက္တြန္းတဲ့ ပါတီေတြရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုလည္း ေဖာ္ျပပါတယ္၊ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ ပါတီ ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕သေဘာထားကို နံပါတ္စဥ္လိုက္ ထပ္ၿပီးေဖာ္ျပပါတယ္၊ ဒါေတြဖတ္ၿပီးရင္ မဲဆႏၵ႐ွင္က စာ႐ြက္ေပၚ မွာ ရက္စ္, ႏိုး ေရးလိုက္႐ံုပါပဲ၊ ဥပမာ-ဆြစ္ဇာလန္ကို ဥေရာပသမဂၢထဲဝင္ဖို႔ အဆိုကို သင္လက္ခံပါသလား၊ ဤ ျပည္နယ္မွာ ဒုတိယ အေဝးေျပးလမ္း ထပ္ေဖာက္ရန္ သင္သေဘာတူပါသလား၊ စ,တဲ့ ေမးခြန္းေတြေဘးမွာ ျပင္သစ္လို OUI ဒါမွမဟုတ္ NON ေရးဖို႔ပါပဲ၊ အဲဒီစာ႐ြက္ကို အသင့္ပါလာတဲ့ စာအိတ္ထဲကိုထည့္၊ အတူပါလာ တဲ့ ေမးေပးခြင့္ကဒ္ျပားမွာ ေမြးသကၠရာဇ္ျဖည့္ၿပီး စာတိုက္ကျဖစ္ျဖစ္၊ လူကိုယ္တိုင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရပ္ကြက္႐ံုးကို သြားေပးလိုက္ရင္ ဆႏၵမဲေပးျခင္းအမႈ ၿပီးပါၿပီ၊ မဲပံုးဖြင့္တဲ့ေန႔မွာေတာ့ တီဗီနဲ႔ ေရဒီယိုကေန ရလဒ္ကို စဥ္ဆက္မ ျပတ္ ေၾကညာေပးပါတယ္၊

မဲေပးၾကတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ အစံုပါပဲ၊ က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ဖက္ဒရယ္အဆင့္မွာဆိုရင္ ဗလီ ေတြမွာ Minaret (ေမွ်ာ္စင္ေခၚမလား၊ ေခါင္းေလာင္းစင္ေခၚမလား) မေဆာက္ဖို႔ တားျမစ္တာ၊ ဆြစ္ဇာလန္က အီးယူထဲ မဝင္ေပမယ့္ တိုးရစ္စ္ဗီဇာကိုေတာ့ Schengen ဗီဇာထဲဝင္ဖို႔ အဆိုျပဳတာ၊ ႏိုင္ငံေရး ခိုလႈံခြင့္ ေတာင္းခံ တဲ့သူေတြကို ေဆး,မစစ္မေနရစနစ္ က်င့္သံုးဖို႔ အဆိုျပဳတာ စ,တဲ့ကိစၥေတြပါ၊ ျပည္နယ္အဆင့္မွာေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္နဲ႔ အမ်ားျပည္သူသံုး ေနရာေတြမွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ခြင့္ တားျမစ္တဲ့ကိစၥ၊ ေစ်းေတြမွာ ေစ်းခြန္ ကို တိုးျမႇင့္ေကာက္ခံမယ့္ကိစၥ၊ စည္ပင္သာယာရဲတပ္ဖြဲ႔နဲ႔ မႈခင္းရဲတပ္ဖြဲ႔ကုိ ေပါင္းစည္းဖို႔ကိစၥ အစ,႐ွိသျဖင့္ကိစၥ ေတြမွာ လူထုရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားကို ေတာင္းခံ အတည္ျပဳပါတယ္၊

ဆႏၵမဲေပးတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတာတခ်က္လည္း ႐ွိပါေသးတယ္၊ အဲဒါက Initiative နဲ႔ Referendum ပါပဲ၊ လူတစ္ေယာက္၊ လူတစ္စု၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုက ကိစၥတစ္ရပ္ကို အဆိုျပဳခ်င္ရင္ Initiative လုပ္ၿပီး သေဘာတူတဲ့လူေတြရဲ႕လက္မွတ္ေတြ ေကာက္ခံခြင့္ ႐ွိပါတယ္၊ ေစ်းေတြ၊ အလုပ္ေတြ နီးစပ္ရာ နီးစပ္ရာ အလိုက္ အဆိုျပဳမယ့္အရာကို ႐ွင္းျပၿပီး လက္မွတ္ေကာက္ခံတာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အေၾကာင္းအရာေပၚ မူတည္လို႔ ဘယ္ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ လက္မွတ္ဘယ္ႏွစ္ခုရ,ရမယ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ႐ွိပါတယ္၊ စည္းမ်ည္းနဲ႔ ကိုက္ ညီတဲ့ အဆိုျပဳလႊာေတြကို ျပည္နယ္အာဏာပိုင္ေတြက လက္ခံဆံုးျဖတ္၊ လာမယ့္ ဆႏၵမဲေပးပြဲမွာ ထည့္သြင္းၿပီး လူထုတရပ္လံုးရဲ႕ သေဘာထားကို မဲေပးဆံုးျဖတ္ေစပါတယ္၊ အဲဒီမွာမွ အမ်ားစုက လက္ခံရင္ မူလအဆိုျပဳလႊာ ဟာ ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာတည္သြားပါတယ္၊ ပမာျပရ,ရင္... က်ေနာ္ေနတဲ့ ျပည္နယ္မွာ အရင္တုန္းက စေနေန႔ ဆိုရင္ ေစ်းဆိုင္ေတြက ညေန ၅ နာရီမွာ ပိတ္ပါတယ္၊ ဒီအခ်ိန္ ဆိုင္ေတြပိတ္တာဟာ လူအမ်ားစုအတြက္ေစ်း ဝယ္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ကသီလင္တ, ႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ Initiative လုပ္ၿပီး ဆိုင္ေတြကို ညေန ၆ နာရီမွပိတ္ဖို႔ အဆိုျပဳ ၿပီး မဲေပးၾကေတာ့ အမ်ားစုက ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လက္ခံၾကတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ဆိုင္ေတြက တစ္နာရီတိုးၿပီး ဖြင့္ၾကရ တယ္၊ ေစ်းဝယ္ေတြက ေက်နပ္ၾကေပမယ့္ ေစ်းသည္ေတြကေတာ့ တစ္နာရီ ပိုအလုပ္,လုပ္ရလို႔ သိပ္မေက်နပ္ ၾကဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာအမ်ားလက္ခံတဲ့ ဥပေဒမို႔ ေစာဒကတက္ခြင့္ မ႐ွိပါဘူး၊

Referendum မွာေတာ့ mandatory နဲ႔ optional ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳး႐ွိပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္က ျပဌာန္းလိုက္တဲ့ ဥပေဒ တရပ္,ရပ္ကို ပါတီေတြက သံသယ႐ွိတဲ့အခါ သံုးၾကပါတယ္၊ အဲဒီအခါ optional referendum ဆိုရင္ ရက္ေပါင္း ၁၀၀ အတြင္းမွာ လက္မွတ္ ၅၀,၀၀၀ ရေအာင္ ေကာက္ႏိုင္ရင္ အဲဒီဥပေဒကို အတည္ျပဳဖို႔ လူထုရဲ႕ဆႏၵနဲ႔ မဲခြဲရ ပါတယ္၊ ဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ မလုပ္မေနရ mandatory ဆိုရင္ေတာ့ တခါတည္း ဆႏၵခံယူပြဲမွာ တင္လုိက္ေလ့ ႐ွိပါ တယ္၊

ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔က ဒီႏွစ္အတြက္ ဒုတိယအႀကိမ္ မဲေပးၾကတဲ့ ရက္ျဖစ္ပါတယ္၊ စီးပြားပ်က္ကပ္ေၾကာင့္ အလုပ္လက္မဲ့႐ံုးမွာ စာရင္းသြင္းသူေတြမ်ားလာတဲ့အတြက္ ေဒၚလာ သန္း ၇၀ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြျပေနတယ္၊ အဲဒါ ကို ျပန္ကာမိေအာင္ လူတိုင္းရဲ႕လစာထဲကေန လက္႐ွိႏႈတ္ေနက် ၂% အစား ၂.၂% ျဖတ္ဖို႔ အဆိုျပဳ ပါတယ္၊ ဒါက ဖက္ဒရယ္အဆင့္မွာပါ၊ လူအမ်ားစုက ၅၀.၃% နဲ႔လက္ခံလိုက္ၾကပါတယ္၊ က်ေနာ္ေနတဲ့ ျပည္နယ္အဆင့္ မွာေတာ့ ရပ္ကြက္ႏွစ္ခုက ႐ံုးတစ္ခုတည္းေပါင္းျဖစ္သြားရင္ ရပ္ကြက္ေကာင္စီဝင္ေတြအဖို႔ တာဝန္ေတြ လႊဲ ေျပာင္းဖို႔ ေနာက္ထပ္ ၆ လ,ကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖတ္စရာမလိုဘဲ ဆက္လုပ္ခြင့္ျပဳဖို႔နဲ႔ အိမ္႐ွင္အိမ္ငွါးဆိုင္ရာ တရား႐ံုးကို အခမဲ့အစား အခေၾကးေငြယူၿပီး ဝန္ေဆာင္မႈေပးဖို႔ အေၾကာင္း ဆႏၵမဲေပးၾကပါတယ္၊ ပထမတစ္ခုကို လက္ခံၾကၿပီး ဒုတိယတစ္ခုကုိေတာ့ NO လို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္၊ သဘာဝက်ပါတယ္၊ အလကားရေနတာကို ဘယ္သူက ပိုက္ဆံေပးခ်င္မွာလဲ၊

ေခါင္းစဥ္မွာ ပါတဲ့အတိုင္းပါပဲ...၊ ဆႏၵေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပသ,ခြင့္ ႐ွိသူေတြအဖို႔ေတာ့ ေသးငယ္တဲ့ အေၾကာင္း အရာေလးပဲ ျဖစ္ေစဦးေတာ့၊ ကိုယ့္ရဲ႕ဆႏၵမဲနဲ႔ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကုိယ္ဖန္တီးခြင့္ ႐ွိၾကပါတယ္။ ။

ညီလင္းသစ္

၂၉ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၀