ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔က ေဆာင္းရာသီအခ်ိန္ျပန္ေျပာင္းပါတယ္၊ နာရီေတြကို အေ႐ွ႕တစ္နာရီ တိုးၿပီး ျပန္ေ႐ႊ႕ရျပန္တယ္၊ ဒါ မတိုင္ခင္က ညေနဖက္အလုပ္ျပန္လာရင္ အလင္းေရာင္ေလး နဲနဲ႐ွိေနေသးေတာ့ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ဝင္လာတဲ့ ေဆာင္းဦးက သိပ္ၿပီး ပီပီျပင္ျပင္မဟုတ္ေသးဘူးလို႔ ထင္ရတယ္၊ အခ်ိန္ေျပာင္းၿပီး ေနာက္ေန႔ တနလၤာေန႔ ညေနမွာေတာ့ အလုပ္က ျပန္ခ်ိန္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာကို ေမွာင္ေနပါၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ တေန႔လံုး ေႀကြေနတဲ့ သစ္႐ြက္ေတြရယ္၊ တခ်က္တခ်က္ သုတ္ကနဲ တိုက္တတ္တဲ့ ေျမာက္ျပန္ေလရယ္ ေပါင္းလိုက္ေတာ့ ေဆာင္းရဲ႕ေ႐ွ႕ေျပးရာသီဟာ တေစၦတစ္ေကာင္အလား အနားမွာ ဘြားကနဲ...၊
မႏွစ္က ဒီလိုအခ်ိန္ မတိုင္ခင္ေလးမွာ က်ေနာ္တို႔ အေပ်ာ္စီးရထားေလးတစ္စင္း သြားစီးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း သတိရမိတယ္၊ သားက ကေလးတို႔ထံုးစံ ရထားစီးခ်င္တယ္ ပူဆာေတာ့ အဲဒီရထားကို စီးဖို႔ျဖစ္လာခဲ့တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ကေန မိနစ္ ၂၀ ေလာက္သြားရတဲ့ ႐ြာကေလးမွာ သြားစီးရပါတယ္၊ Lavaux Express လို႔အမည္ေပးထားတဲ့ ရထားေလးက Lavaux ဆိုတဲ့ စပ်စ္ခင္းေတြၾကားမွာ သြားတဲ့ရထားပါ၊ ရထားဆိုေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ေနာက္တြဲႏွစ္တြဲ တပ္ထားတဲ့ ကားငယ္ ေလးပါပဲ၊ ရထားပံုစံေလးခ်ိဳးထားၿပီး အေပ်ာ္စီးဖို႔ လုပ္ထားတဲ့ ယာဥ္ပါ၊ ဆြစ္ဇာလန္မွာ အဲဒီလို ရထားပံုစံလုပ္ထားတဲ့ ကားေလးေတြ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ႐ွိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္စင္း ကေတာ့ စပ်စ္ခင္းေတြၾကားထဲကို သြားတဲ့ရထားမို႔ နဲနဲစိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ Lavaux ေဒသက စပ်စ္ခင္းေတြက Unesco ရဲ႕ world heritage စာရင္းမွာပါလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ စပ်စ္ခင္းေတြပါ၊ ႐ွဳေမွ်ာ္ခင္းေကာင္းတာ၊ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုေတြရဲ႕ အေဝးမွာ႐ွိတာ၊ စပ်စ္ကိုစနစ္တက်စိုက္ပ်ိဳးတာ အစ,႐ွိတာေတြေၾကာင့္ နာမည္ႀကီးေဒသပါပဲ၊ စပ်စ္ေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ ဝိုင္လည္းေကာင္းတာပဲေပါ့၊ ေဒသခံေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ စပ်စ္ေတြ ဟာ သံုးေနရ (ေနေရာင္သံုးမ်ိဳးရ) စပ်စ္လို႔ တင္စားေျပာၾကတယ္၊ ေကာင္းကင္က ေနရယ္၊ ေရကန္ထဲက အလင္းျပန္ လာတဲ့ေနရယ္၊ စပ်စ္ခင္းေတြကို အနားသတ္ထားတဲ့ အုတ္႐ိုးေတြက ျပန္ထြက္လာတဲ့ေန (အပူ)ရယ္ မွ်တလို႔ စပ်စ္ လည္းေကာင္း၊ ဝိုင္လည္းေကာင္းလို႔ ဂုဏ္ယူၾကတယ္၊ ဟုတ္ပါတယ္...အဲဒီက ဝိုင္က တကယ္ေကာင္းပါတယ္..။
ဟိုးေအာက္ေျခ ေရကန္စပ္နားက ႐ြာေလးကေန ထြက္လာၿပီးေတာ့ နာရီဝက္ေလာက္ေမာင္းတက္လာေတာ့ စပ်စ္ခင္း ထဲကို ေရာက္ပါတယ္၊
ရထားမထြက္မီ... ...၊
ေတာင္ကုန္းမွာ စိုက္ထားလို႔ စပ်စ္ခူးခ်ိန္က်ေတာ့ လက္နဲ႔ပဲခူးၾကတာ မ်ားပါတယ္၊ ေတာင္ေစာင္းေတြမွာ စက္သီးနဲ႔ ပံုးေတြကို ခ်ိတ္ၿပီး ခူးထားတဲ့စပ်စ္ေတြကို သယ္ၾကေလ့႐ွိပါတယ္၊
ဝိုင္နီေဖာက္မယ့္ စပ်စ္နီေရာ ... ...
ဝုိင္ျဖဴလုပ္မယ့္ စပ်စ္ျဖဴပါ စိုက္ၾကတယ္၊ ဒီေဒသမွာ စပ်စ္ကို စ,စိုက္ကတည္းက ဝိုင္အတြက္ ရည္႐ြယ္ၿပီး စိုက္ပါတယ္၊
ဟိုးခပ္လွမ္းလွမ္း ေရကန္အစြန္းနားကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ Lausanne ၿမိဳ႕ပါပဲ၊
ကမ္းစပ္ ႐ြာေလးကို ျပန္မဆင္းမီ ... ...၊
ညီလင္းသစ္
၄ ႏိုဝင္ဘာ၊ ၂၀၁၀
10 comments:
ၾသ.. သားေခ်ာကို ထုတ္ၾကြားျပီေပါ့..။ သူ႔အေမကို ေတာ္ေတာ္ တူတယ္ထင္တယ္ေနာ္..။ စကားေတြ ေဖာင္ေလာင္တိုက္ ေျပာေနျပီေပါ့..။
ခေလးေလး ရထားေရွ႔ ထိုင္ေနတဲ႔ မ်က္ႏွာေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသလို ရွဳခင္းေတြကလည္း တအားကို လွတယ္ ... စပ်စ္သီးေတြခူးစားရရင္ ေကာင္းမယ္
( ၀ိုင္ေတာ႔ မေသာက္တတ္လို႔ )
mie nge
သားသား ကိုလူေခ်ာပံုေတြ လာၾကည့္ၿပီး အိမ္က သားႏွစ္ယာက္ကို ေရခ်ိဳး သနပ္ခါးေတြ လိမ္းေပးပလိုက္တယ္...နည္းနည္းမ်ားပိုေခ်ာလာမလားလို႔ း)
ပံုေကာင္းေလးေတြ ၾကည့္ၿပီး အိမ္ကလူႀကီးကိုလည္း လွည့္ဆူရေသးတယ္...
သူမ်ားေတြရိုက္ထားတာၾကည့္လို႔...
မေလးရွားသြားခဲ့တာ ပံုေတြမေကာင္းလို႔ မတင္ရဘူးေလ...
း)
လွလိုိက္တဲ့ ျမိဳ႕ေလး ေရျပင္ရဲ့ နဖူး နဲ႔ ေတာင္ေျခၾကားမွာ အေပၚဆံုးပံုေလးမွာကိုက လွေနတာ ။ ဒိီဘေလာ့ကိုဖြင့္ျပီး ပံုေတြၾကည့္ေနတုန္း သားကို ခ်စ္စရာေကာင္းလို႕တဲ့ ရံုးက ထိုင္းအစ္မေတြက လာအံုၾကည့္ေနၾကတယ္ း)
Lavaux ေဒသက စပ်စ္ခင္းေတြအေၾကာင္းေလ့လာသြားပါတယ္။
က်မတို ့ေနတဲ့ေနရာမွာလည္းစပ်စ္ေတြစိုက္ၾကတယ္။
၀ိုင္ အေၾကာင္းေတာ့နားမလည္ေတာ့ ေကာင္းမေကာင္း မသိပါဘူး။ စပ်စ္သီးေတြသီးေနတဲ့အခါေတာ့ ေတာ္ေတာ္
ေလး ၾကည့္လို ့ေကာင္းပါတယ္။
သားေလးနဲ ့မအိမ္သူကိုႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။
႐ႈခင္းေတြကလွ သားေလးကလည္းလူေခ်ာ
စပ်စ္ခင္းေတြၾကားလမ္းပဲေလွ်ာက္ဖူးတယ္ ရထားေတာ႔မစီးဖူးဘူး
အမေမၿငိမ္း ...
မႀကြားရပါဘူး အမရယ္...၊ ဒီရထားကို စီးျဖစ္ေအာင္ ပူဆာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေလးကို အမွတ္တရျဖစ္သြားေအာင္ သက္သက္ပါပဲ :D စကားကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ ဗ်...။
မMieMie ...
စပ်စ္သီးထက္ စပ်စ္ရည္က ပိုေကာင္းတာဗ်၊ အင္း... 12% အခ်ဥ္ေဖာက္ထားရင္ ပိုေတာင္ေကာင္းေသး။ :)
မသီတာ ...
သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔ သားေတြပံု တင္ပါဗ်ိဳ႕...၊ :)လိမၼာေရးျခား႐ွိၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းမယ့္ ကေလးေတြ ျဖစ္မွာ အေသအခ်ာပဲ၊ ဓါတ္ပံုေတြကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ အမရာ...၊ ေကာင္းတဲ့အခါလည္း ေကာင္း၊ ပ်က္တဲ့အခါ လည္း ပ်က္နဲ႔....။
ေမာင္မ်ိဳး ...
ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕တည္ေနရာကို ၫႊန္းတာႀကိဳက္သြားၿပီ၊ ေရျပင္ရဲ႕ “နဖူး” နဲ႔ ေတာင္ရဲ႕ “ေျခ” တဲ့၊ မိုက္တယ္ :D
(မ)႐ွင္ေလး ...
စပ်စ္သီးေတြက အပင္ေပၚမွာလည္း လွသလို ႀကိတ္ေခ် ၿပီး ပုလင္းထဲထည့္လိုက္လည္း လွတာပါပဲ၊ :D
ႏႈတ္ဆက္စကားကို ကမ္းလိုက္ပါၿပီဗ်ာ...။
စူးႏြယ္ေလး ...
စပ်စ္ခင္းေတြၾကား လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးရင္ အနီးအနားက ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္မွာထိုင္ရင္း Sunset ကို ဝိုင္နဲ႔ျမည္းရ တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ....အဟဲ။
အစ္ကို အဲဒီစပ်စ္သီးေတြကစားလို႔ေကာရလား..။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၀ုိင္မေသာက္တတ္လို႔..တစ္ခါလားပဲ စမ္းေသာက္ၾကည့္ဖူးတယ္..။ အစ္ကို႔သားက လူေခ်ာေလး..။
ကိုျဖိဳး ...
စားလို႔လည္း ရပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဝိုင္အတြက္ကို ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ေသခ်ာစိုက္ပ်ိဳးခဲ့လို႔ စားဖို႔သက္သက္ပဲ ေရာင္းရင္ သိပ္ျမတ္မယ္လို႔ မထင္ဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ဝိုင္ကို ဦးစားေပးလုပ္တဲ့ သေဘာပါပဲ၊ က်ေနာ္ေတာ့ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ဝိုင္ ေတြ ႀကိဳက္တယ္ဗ်...။ :)
ခ်ဥ္တယ္ ... ခ်ဥ္တယ္ ...
ပံုေတြပဲ ျမင္ရၿပီး မကိုင္ရ မခူးရ မစားရမို႔ ခ်ဥ္တယ္လို႔ မွတ္သြားတယ္ အစ္ကို :P
အဲ ... သားကေလးကေတာ့ ေခ်ာတယ္ ေခ်ာတယ္
Post a Comment