17 October 2010

စပါဂက္တီမ်ားျဖင့္ ရစ္ေႏွာင္ခဲ့ေသာ...


က်ေနာ္ အင္မတန္လိုခ်င္ခဲ့တဲ့ lens တစ္ခုကိုဝယ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ေတာ့ မဝယ္ခင္ ေနာက္ဆံုး အဆင့္အေနနဲ႔ ေသခ်ာေအာင္ field test ဓါတ္ပံုအခ်ိဳ႕႐ိုက္ျဖစ္ပါတယ္၊ ၿမိဳ႕ထဲက ကင္မရာေရာင္းတဲ့ဆိုင္ကို သြားၿပီး အဲဒီလို lens မ်ိဳးတစ္ခုငွား၊ ၿပီးေတာ့ အိမ္းနားတဝိုက္ အနီးအေဝး ေလွ်ာက္႐ိုက္ၾကည့္ပါတယ္၊ လူ၊ သစ္ပင္၊ ေရကန္၊ တိမ္၊ ေတာင္တန္း စသျဖင့္ အမ်ိဳးအစားစံုေအာင္ စမ္းၾကည့္တယ္၊ ဝယ္ခ်င္တဲ့ မွန္ဘီလူး က pro lens ျဖစ္လို႔ ေစ်းေတာ္ေတာ္ႀကီးပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ Lens ငွားခက တကယ္ ဝယ္မယ့္ lens ရဲ႕ ၄% ေလာက္ပဲ ေပးရတာမို႔ စမ္းၾကည့္ရတာ တန္ပါတယ္၊ မဟုတ္ရင္ ဝယ္ၿပီးကာမွ တခုခုအဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ ဆံုး႐ွံဳးမႈက ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါလိမ့္မယ္၊ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္သိတယ္၊ အဲဒီလို အမွားမ်ိဳးလုပ္မိရင္ ရက္သတၱပတ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတဲ့အထိ မေျပေပ်ာက္ႏိုင္ဘဲ တႏံု႔ႏံု႔နဲ႔ ျဖစ္ေနမွာပါ၊

အထူးသျဖင့္ ဒီ lens ကိုဝယ္ဖို႔အတြက္ ေန႔လည္စာကို အလုပ္ ကင္န္တင္းမွာ မစားဘဲ အိမ္ျပန္ စပါဂက္တီ စားၿပီး ပိုက္ဆံစုခဲ့ရတာမို႔ အတိမ္းအေစာင္း မခံခ်င္ပါဘူး၊ အလုပ္နဲ႔အိမ္က လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ၅ မိနစ္ပဲ ၾကာတဲ့ခရီးမို႔ ေတာ္ေသးတယ္၊ အဲဒီရက္ေတြမွာ routine က ေန႔လည္ ၁၂ နာရီဝန္းက်င္ အိမ္ကို ျပန္၊ ေရေႏြးတည္၊ ဆူရင္ spaghetti ေခါက္ဆြဲေခ်ာင္းေတြထည့္၊ တၿပိဳင္နက္တည္း ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့စ္ကို တည္၊ ေစာင့္ေနရင္း တီဗီသတင္း ခဏၾကည့္၊ ေခါက္ဆြဲ နဲနဲေပ်ာ့တာနဲ႔ စား၊ ပန္းကန္ေဆး၊ အလုပ္ကိုျပန္...၊ ဒါပါပဲ၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ေနာ္အဲဒီလို လုပ္ေနတာကို သိသြားတဲ့ မအိမ္သူနဲ႔ က်ေနာ့္ညီမက နဲနဲသနား သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ဆိုၿပီး သူတို႔လည္း တစိတ္တပိုင္း contribute လုပ္ပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီ lens က က်ေနာ့္လက္ထဲ ေရာက္လာခဲ့ေတာ့တယ္၊

ဒီပံုက အငွားမွန္ဘီလူးနဲ႔ စမ္း႐ိုက္ၾကည့္တာေတြထဲက တစ္ပံုပါ၊ အဲဒီေန႔ကလည္း ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ရာသီဥတု ကကိုယ့္ဖက္ သိပ္မပါျပန္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ၊ ငွားထားၿပီးမွေတာ့ ႐ိုက္႐ံုပဲ႐ွိေတာ့တာေပါ့...။


Standing alone...
Photobucket
Canon EF 70-200mm f/2.8L IS USM, 73mm, f/10, 1/250, iso100, Ev-2

အဲဒီ lens အေၾကာင္း နဲနဲသိခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီမွာ ၾကည့္လို႔ရပါတယ္၊


ညီလင္းသစ္
၁၇ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၀

12 October 2010

ျမင္းမ်ား


Photobucket

ျမင္းမ်ား

ေ႐ႊဘိုဇာတိ မဟုတ္သလို
မဒရပ္စ္မွာလည္း မႀကီးျပင္းခဲ့ၾကပါဘူး၊

အ႐ွင္ေမြး ေန႔ခ်င္းႀကီး
ဒီေနရာေလးမွာပဲ လူလားေျမာက္
ပေရရီျမက္ခင္းေတြကို မသိ
မြန္ဂိုစတက္ပ္ေတြကို မသိ
ေဟာဒီ သဲထူထူေနရာေလးသာ ခ်ည္တိုင္ပါ၊

ဘယ္သူ႔အတြက္မွ
တလက္ကိုင္ အျဖစ္မခံခဲ့ဘူး၊

ကုန္းႏွီးမလို
ဇက္ႀကိဳးမလို
ႏွင္တံမလို
စီးခ်င္သပ ဆို
ေသာကကို ေဘးအသာခ်
ေက်ာေပၚတက္လိုက္႐ံုပ...၊

အဲဒီေက်ာကုန္းေတြေပၚမွာေပါ့
သားေတြက အေဖေတြျဖစ္သြားၾက
သမီးေတြက အေမေတြျဖစ္သြားၾက
လူႀကီးေတြက ကေလးေတြျပန္ျဖစ္သြားၾကနဲ႔...၊

စိတ္ကူးေလးသာ ဇက္ဖြင့္လိုက္စမ္းပါ
တလံုးၿပီး တလံုး လွိမ့္တက္လာမယ့္
ဖုန္လံုးႀကီးေတြနဲ႔အတူ
စၾကာဝဠာ တံတိုင္းအထိ
ဒုန္းစိုင္းသြားမယ့္ သူေတြေပါ့...။ ။


ညီလင္းသစ္
၁၂ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၀


သားကေလး သြား,သြားကစားေလ့႐ွိတဲ့ ပန္းၿခံထဲက သစ္သားျမင္း႐ုပ္ေတြပါ၊ ေ႐ွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လႈပ္႐ွားႏိုင္ ေအာင္ စီမံထားလို႔ တျခား ဒန္းတို႔၊ ေလွ်ာတို႔နဲ႔အတူ ကေလးေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စီးေလ့႐ွိပါတယ္၊ သားရဲ႕ အိမ္မက္ေတြကေတာ့  ဘယ္အထိ ျမင္းစီးထြက္သလဲ က်ေနာ္မသိရပါဘူး၊ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့  ကဆုန္စိုင္း သြားတဲ့ အဲဒီျမင္းေတြ တြန္းခ်၊ တိုက္ခ်သြားလို႔ ၾကပ္ညပ္၊ ပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ဦးေႏွာက္က  ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ထြက္ က်လာခဲ့တယ္။

06 October 2010

မိသားစုနဲ႔ မနက္စာ


က်န္းမာေရးကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစတဲ့ စားေသာက္၊ ေနထိုင္နည္းေတြထဲမွာ မနက္စာ (breakfast) ကို အခ်ိန္ေပးၿပီး ေကာင္းေကာင္း စားတာလည္း တစ္ခုအပါအဝင္ပါ၊ ဒါေပမယ့္ သိသာသိတယ္၊ မလိုက္ေလွ်ာက္ ႏိုင္ပါဘူး၊ ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ ၿမိဳ႕ျပလူ တန္းစားမ်ားနည္းတူ က်ေနာ္တို႔လည္း မိုးလင္းတာနဲ႔ ကတိုက္က႐ိုက္ ေျပးရလႊားရတာပါပဲ၊ တကယ္ဆို အခ်ိန္ေလး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေစာထၿပီး လုပ္မယ္ဆိုရင္ ျဖစ္ႏိုင္ရဲ႕သားနဲ႔ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ မနက္စာကို ေန႔တိုင္း မစားျဖစ္ဘူး၊ ဒါေတာင္ အိမ္မွာကေလးတစ္ ေယာက္႐ွိလာလို႔ သူ႔ကိုဂ႐ုစိုက္ရင္း နဲနဲဝင္စားျဖစ္လာတာ...၊ အရင္ကဆို ပိုဆိုး....၊

ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သံုးေယာက္စလံုး အတူတကြ မနက္စာ စားျဖစ္တာကေတာ့ စေန၊ တနဂၤေႏြမွာပါပဲ၊ အဲဒီ အခါမ်ိဳးေတြမွာေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ ေအးေအးေဆးေဆး ႐ွိတတ္ပါတယ္၊ ဒီလိုအခ်ိန္ေတြမွာ က်ေနာ္ေတြးမိ တတ္တာက က်န္တဲ့ေန႔ေတြမွာလည္း အခုေလာက္ ေအးေအးလူလူ မ႐ွိရင္ေတာင္ အထိုက္အေလ်ာက္ အခ်ိန္ယူၿပီး ေန႔တစ္ေန႔ကို အခုလို အစ,ျပဳရရင္ ေကာင္းမွာပဲ-လို႔၊ အင္း...ႀကိဳးစားဦးမွပါပဲ-ေပါ့ေလ၊ ဒါေပမယ့္ တနလၤာေန႔လည္း ေရာက္ေရာ ဒံုရင္းက ဒံုရင္းပါပဲ၊ သားကိုပဲ မျဖစ္မေန စားခိုင္းၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ တို႔ကေတာ့ ေလာေနရတာပဲ၊ "To know and not to do is not yet to know" ဆိုေတာ့ တကယ္မသိ ေသးဘူးလို႔ပဲ ဆိုရမွာေပါ့...။ =)

မိသားစု
Photobucket


က်ေနာ္ အခုေကာ္ဖီ ထည့္ေသာက္ေလ့႐ွိတဲ့ခြက္က အဲဒီခြက္အညိဳေလး မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ သူက ဒီမွာ ကြဲသြားခဲ့တာကိုး...။

ညီလင္းသစ္
၆ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၀

04 October 2010

သူ႔အႀကိဳက္ ကိုယ့္အႀကိဳက္


ဟုိတေလာဆီက ဓါတ္ပံုၿပိဳင္ပြဲတစ္ခု က်ေနာ္ဝင္ၿပိဳင္ျဖစ္တယ္၊ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ေခါင္းစဥ္က စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္း သလို ေဖာ္ျပရမယ့္အေၾကာင္းအရာကလည္း က်ေနာ္႔ရဲ႕အလုပ္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္နီးပါးကို ဆက္စပ္ေနတဲ့အတြက္ ႀကိဳးစားၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ဝင္ၿပိဳင္ျဖစ္သြားတာပါပဲ၊ ေခါင္းစဥ္က "Sustainable Development" တဲ့၊ စကားလံုးအေနနဲ႔ က်စ္လစ္ သေလာက္ တင္ျပမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အင္မတန္က်ယ္ဝန္းပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ေန႔စဥ္ဘဝမွာ ျပဳမူေနက် အမူ အက်င့္ေလးေတြမွ စၿပီး Energy saving field ထဲ မွာတီထြင္ ထုတ္လုပ္ သုေတသနလုပ္ေနၾကတဲ့ အလုပ္ ေတြအဆံုး အားလံုး အႀကံဳးဝင္ပါတယ္၊

သြားတုိက္ေနတုန္းမွာ ေရဘံုဘိုင္ကို ပိတ္ထားတာ၊ ခဏတျဖဳတ္ လက္ေဆးဖို႔အတြက္ ေရေႏြးဘံုဘိုင္ မဖြင့္ ဘဲ ေရေအးပဲဖြင့္တာ၊ အိမ္မွာ မလိုအပ္တဲ့ မီးေတြကို ပိတ္ထားတာ၊ အမႈိက္ေတြကို ေတြ႔ကရာ မပစ္ဘဲ စနစ္တက် ခြဲၿပီး သူ႔အစုနဲ႔သူ စြန္႔ပစ္တာ၊ စ,တဲ့အျပဳအမူေလးေတြကလည္း sustainable development ပါပဲ၊ ေယဘုယ်ေျပာရင္ေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕ေနထိုင္ပံု၊ က်င့္ႀကံျပဳမူပံု တစံုတရာဟာ လက္႐ွိကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ ကိုေရာ ေနာင္လာမယ့္မ်ိဳးဆက္အတြက္ေရာ မထိခုိက္၊ အက်ိဳးမဲ့ မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာဟာ sustainable development ပါပဲ၊ ျမန္မာလိုေတာ့ ဘယ္လိုေခၚရမလဲ၊ တာ႐ွည္ခံ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ လို႔ဆိုမလား၊ ျမန္မာမႈျပဳၿပီးသား ႐ွိလား က်ေနာ္မသိပါဘူး၊

ဒီေန႔ကာလမွာ sustainable development, green energy, environmental protection စတဲ့အသံေတြ က တေျဖးေျဖးနဲ႔ ပို,ပိုၿပီး က်ယ္ေလာင္လာပါတယ္၊ နာတာ႐ွည္လူမမာႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ ကမာၻႀကီးကလည္း တေ႐ွာင္ေ႐ွာင္နဲ႔ဆိုေတာ့ ပိုၿပီးဆိုးမသြားေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဝိုင္းဝန္းကယ္ဆယ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတဲ့ အသံေတြလည္း ပိုၿပီးၾကားလာရပါတယ္၊ ၿပိဳင္ပြဲကို က်ေနာ္အလုပ္လုပ္တဲ့ ေက်ာင္းမွာ႐ွိတဲ့ ဓါတ္ပံုအသင္းက စီစဥ္ၿပီးေတာ့ ဓါတ္ပံု ၃ ပံုအထိ ေပးပို႔ႏိုင္ပါတယ္၊ က်ေနာ္ တတိယဆုပဲ ရပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ေ႐ြးလိုက္တဲ့ပံုက က်ေနာ္သိပ္မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ပံုမို႔ နဲနဲေတာ့အံ့ၾသသြားတယ္၊ ပံုက ေရဘံုဘိုင္ေခါင္းက ေရတစ္စက္ခ်င္း က်ေနတဲ့ပံု နံပါတ္ (၃)ပါ၊ အဲဒီပံုက ဒီပြဲအတြက္ ရည္႐ြယ္ၿပီး ႐ိုက္ထားတဲ့ပံုလည္း မဟုတ္ ပါဘူး၊ က်ေနာ္က အကယ္၍ဆုရမယ္ဆိုရင္ ဒီပံုေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေတြးထားတာကိုး၊ ၿပိဳင္ပြဲကို ပို႔ခဲ့တဲ့ ၃ ပံုစလံုး ကို မူရင္း Title နဲ႔အတူ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္၊ အကယ္၍ မိတ္ေဆြသာ အကဲျဖတ္ဒိုင္အဖြဲ႔ထဲက တစ္ေယာက္ ဆိုရင္ အဲဒီပံုကိုပဲ ေ႐ြးမလား? တျခားပံုတစ္ခုကို ေ႐ြးျဖစ္မလား?

(1) Our needs, without depriving someone else's
Photobucket
The persistent and non-biodegradable substances such as pesticides, pharmaceutical compounds, biocides, etc. are found more and more in the lakes. A balance between consumption and removal is part of sustainable development.
(Canon EOS 450d, EF 70-200mm f/2.8L IS, 70mm, f/11, 1/200, iso100, Exp -1)


(2) Water: A durably good and sufficient inheritance
Photobucket
Will we be able to leave behind for our children water of same quality and quantity as the one, left by our parents?
(EOS 450d, EF-S 18-55mm f/3.5-5.6 IS, 55mm, f/5.6, 1/200, iso100)


(3) Use but not waste
Photobucket
In the world, an every five person doesn't have drinking water, especially in rural area.
(Canon EOS 450d, EF-S 18-55mm f/3.5-5.6 IS, 55mm, f/5.6, 1/200, iso200, flash)


ညီလင္းသစ္
၄ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၀