ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္က အီစတာ ႐ံုးပိတ္ရက္မွာ ေတာင္ေျခ႐ြာကေလး တစ္႐ြာဆီကို သြားလည္ျဖစ္ပါတယ္၊ အိမ္ကေန ၂ နာရီ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေလာက္ ကားေမာင္းသြားရတဲ့ အဲဒီ႐ြာကေလးက အဲလ့္ပ္စ္ (Alps) ေတာင္တန္းေတြရဲ႕ ေတာင္ၾကားခ်ိဳင့္ဝွမ္း တစ္ခုထဲမွာ ႐ွိၿပီးေတာ့ နာမည္က လင့္န္႔ခ္ (Lenk) လို႔ေခၚပါတယ္၊ ခ်ိဳင့္ဝွမ္း valley ထဲဆိုေတာ့ ႐ြာရဲ႕တည္ေနရာက သိပ္ေတာ့ မျမင့္ပါဘူး၊ မီတာ ၁၀၀၀ ဝန္းက်င္ေလာက္ပဲ ႐ွိတယ္၊ အဲဒီ Lenk ႐ြာေလးရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ၾကားမႈက မိသားစုေတြနဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ လည္ပတ္၊ သြားလာဖို႔ အဆင္ေျပေျပ စီစဥ္ထားေပးမႈပါပဲ၊ က်ေနာ္တို႔ သြားခဲ့တဲ့ တည္းခုိခန္းက Reka Village လို႔ေခၚတဲ့ မိသားစုေတြအတြက္ ဦးစားေပး ေဆာက္ထားတဲ့ ဘန္ဂလိုေတြပါ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကုန္မွာ
ႏွင္းေတာင္ေပၚသြားတုန္း တည္းခဲ့တာလည္း ဒီ Reka Village အုပ္စုဝင္ပါပဲ၊ ဆြစ္တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႐ွိၿပီးေတာ့ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕မွာလည္း ႐ွိတယ္၊ ေဆာင္းတြင္းဆို ႏွင္းေတာင္ေတြေပၚမွာ၊ ေႏြရာသီ ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ႐ြာေတြမွာ၊ ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ၊ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရး ၿခံေတြမွာ အစ႐ွိသျဖင့္ တည္းခုိစရာေတြ ႐ွိပါတယ္၊ က်ေနာ္က ေက်းလက္ေတာ႐ြာေတြကို ခ်စ္ပါတယ္၊ အဲဒီမွာ သန္႔စင္တဲ့ ေလထု၊ စိမ္းစိုတဲ့ သစ္ပင္၊ ႐ိုးသားတဲ့ လူေတြနဲ႔မို႔ စိတ္လက္ အပန္းေျပတယ္၊ ဆြစ္ဇာလန္က ေက်းလက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာျပည္က ေက်းလက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဲဒီမွာေနၾကတဲ့ လူေတြက ၿမိဳ႕ႀကီးသားေတြ ထက္ကို ပိုၿပီး ေဖာ္ေ႐ြတယ္လို႔ ခံစားရတယ္၊ အခုသြားခဲ့တဲ့ Lenk ကလည္း ေတာၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ပဲ ဆိုၾကပါစို႔...၊
တည္းခိုရာ ဘန္ဂလိုေတြေ႐ွ႕က Reka ဆိုင္းဘုတ္...၊ အိမ္ကေန ဘာမွ မေဝးေပမယ့္ ဒီေနရာက ဆြစ္ဂ်ာမန္ စကားေျပာတဲ့ အပိုင္းျဖစ္သြားလို႔ လမ္းေတြ၊ ဆိုင္းဘုတ္ေတြကို ဂ်ာမန္လိုပဲ ေရးပါတယ္၊ လူေတြကလည္း ဆြစ္ဂ်ာမန္ပဲ ေျပာၾကတယ္၊ မေျပာမျဖစ္မွ ျပင္သစ္ ဒါမွမဟုတ္ အဂၤလိပ္လို ေျပာတယ္၊ ဆြစ္ဇာလန္က ႏိုင္ငံေလးက ေသးေပမယ့္ တရားဝင္ ႐ံုးသံုးဘာသာ စကားက ၄ မ်ိဳး႐ွိလို႔ ဒီလိုမ်ိဳး ခဏခဏ ႀကံဳပါတယ္၊ တခါတခါေတာ့လည္း ရယ္ခ်င္စရာ..၊ ၁ နာရီေလာက္ ရထားစီးလိုက္ရင္ပဲ ဂ်ာမန္စကားေတြ ၾကားရလို႔ တျခားႏိုင္ငံ ေရာက္သြားသလို မၾကာခဏ ခံစားရတယ္၊
ဘယ္ဖက္ျခမ္းမွာ ေတြ႔ရတဲ့ အိမ္ကေလးက က်ေနာ္တို႔ ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ကေလးျဖစ္ပါတယ္၊ အားလံုးေပါင္း အခန္း ၈ ခန္း ပါၿပီး ဒီ Reka ႐ြာမွာ ေတာ့ အဲဒီလို အိမ္ေလး ၆ လံုး႐ွိတယ္၊ က်ေနာ္တို႔က ေျမညီထပ္မွာဆိုေတာ့ အျပင္ဖက္က ျမက္ခင္းျပင္ကိုလည္း အသံုးျပဳလို႔ ရတယ္၊ သေဘာက်စရာ ေကာင္းတာက အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ျမင္ေနရတဲ့ အိမ္ေလးက ေမြးျမဴေရး လုပ္တဲ့ ၿခံျဖစ္လို႔ ႏြားေတြ၊ ျမင္းေတြရဲ႕ အသံေတြ ၾကားေနရတာပါပဲ၊ တခါတခါ အိမ္တံခါး ဖြင့္ထားလို႔ ေလသင့္ရင္ ေကာက္႐ိုးနံ႔ သင္းသင္းေလးေတာင္ ရလာတတ္တယ္၊ ကေလးေတြစီးတဲ့ ပိုနီ ျမင္းပုေလးေတြလည္း ေမြးထားလို႔ ေန႔ခင္းပိုင္းဆို ကေလးေတြ တ႐ံုး႐ံုးနဲ႔ ႐ွိေနတတ္ျပန္ပါတယ္၊
Reka ဟိုတယ္ကို ေရာက္ဖို႔ ဒီလမ္းကေန ကားနဲ႔ေမာင္းဝင္လာရတယ္၊ ဟုိးအေ႐ွ႕မွာ ျမင္ေနရတာကေတာ့ အဲ့လ္ပ္စ္ ေတာင္တန္းေတြပါပဲ၊ ေႏြဦးဆိုေပမယ့္ အဲဒီမွာေတာ့ ႏွင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်န္ေနတုန္းပဲ၊ ညာဖက္က ျမင္ရတဲ့ အိမ္ကလည္း ႏြားေမြးတဲ့ အိမ္ပါပဲ၊ အဲဒီက ႏြားေတြက တည္းခုိခန္းေ႐ွ႕က စားက်က္မွာ အၿမဲတမ္း စားလို႔၊ ေသာက္လို႔...၊
ဒါကေတာ့ ခုနျမင္ရတဲ့ အဲ့လ္ပ္စ္ ေတာင္ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖက္ အျခမ္းပါ၊ ဒီဖက္မွာ ျမင္ေနရတဲ့ အိမ္ေတြ အားလံုးနီးပါးက ေမြးျမဴေရး လုပ္ၾကတဲ့ အိမ္ေတြပါပဲ၊ ေႏြဦးဝင္လာတာနဲ႔ ႏြားေတြ၊ သိုးေတြကို အနီးတဝိုက္က စားက်က္ေတြမွာ လွန္ထားတတ္ၾကတယ္၊ ေႏြရာသီလံုးလံုး ေရာက္ရင္ေတာ့ ဟိုးေတာင္ေပၚက စားက်က္ေတြအထိ ေမာင္းသြားၿပီး အဲဒီမွာပဲ တေႏြလံုး ထားၾကတယ္၊ အဲဒီ ေမြးျမဴေရး လုပ္တဲ့ အိမ္ေတြရဲ႕ အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ေရခဲေသတၱာေလးေတြ ထုတ္ထားၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ၿခံထြက္ ႏြားႏို႔၊ ဒိန္ခဲ၊ ၾကက္ဥ စတာေတြကို အဲဒီ ေရခဲေသတၱာေတြ ထဲမွာ ထည့္ၿပီးေရာင္းတယ္၊ ပစၥည္းေစ်းကို ေရခဲေသတၱာမွာ ကပ္ထားတယ္၊ ႏြားႏို႔တစ္ပုလင္းေစ်း၊ ၾကက္ဥတစ္လံုးေစ်း၊ ဒိန္ခဲတစ္ထုပ္ေစ်း စသျဖင့္...၊ ဝယ္ခ်င္တဲ့လူက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ဖြင့္ၿပီးယူ၊ က်သင့္ေငြကို ေဘးနားက ဘူးေလးထဲမွာ ထည့္ထားခဲ့႐ံုပါပဲ၊ ဘားကုဒ္မပါတဲ့ စားေသာက္ကုန္ေတြကို ႀကိဳက္သေလာက္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဝယ္လို႔ရတဲ့ ေနရာေတြေပါ့၊ အေရာင္းဝန္ထမ္းလည္း မ႐ွိ၊ ပစၥည္းေတြ scan မျဖတ္ဘဲ အျပင္ထြက္သြားရင္ အသံထျမည္တဲ့ တံခါးေတြလည္း မ႐ွိ၊ ဗီဒီယုိ ကင္မရာေတြလည္း မ႐ွိ...၊ ႐ွိတာက ေရာင္းသူနဲ႔ ဝယ္သူၾကားမွာ ထားတဲ့ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈပါပဲ၊ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ဖက္က ကားလမ္းေဘး ပန္းစိုက္ခင္းေတြမွာေတာ့ ကပ္ေၾကးတစ္လက္နဲ႔ ဘူးေလးခ်ထားၿပီး တစ္ပြင့္ဘယ္ေလာက္လို႔ ေရးထားတဲ့ စိုက္ခင္းေတြ ေတာ့႐ွိတယ္၊ ဝယ္သူက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စိုက္ခင္းေတြမွာ ႀကိဳက္တဲ့အပြင့္ ကပ္ေၾကးနဲ႔ျဖတ္ၿပီး ပိုက္ဆံထားခဲ့တဲ့ စနစ္ပါ၊ အခုလို အစားအေသာက္ကို ေရာင္းတာေတာ့ ဒီမွာ ပထမဆံုး ေတြ႔ဖူးတာပါပဲ၊
ဘန္ဂလိုေတြ ေ႐ွ႕မွာေတာ့ ကေလးေတြ အတြက္ စက္ဘီးေတြ၊ ကားေတြ ေမာင္းလို႔ရေအာင္ လမ္းေလးတစ္ခု လုပ္ထားေပးတယ္၊ တကယ့္ကားလမ္းမလို မ်ဥ္းေတြ၊ လိုင္းေတြ၊ ယာဥ္အႏၲရာယ္ သတိေပး ဆိုင္းဘုတ္ေတြနဲ႔၊ ဒါက အဲဒီလမ္းကေလး အဝင္ဝက 'ကေလးမ်ားလမ္း' ဆိုင္းဘုတ္ပါ၊
ကေလးေတြအတြက္ ဘက္ထရီနဲ႔ေမာင္းတဲ့ ကားေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ ေျခနင္းကား၊ ေျခနင္းဆုိင္ကယ္၊ စက္ဘီး၊ လယ္ထြန္စက္၊ ဝန္ခ်ီစက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထားေပးထားတယ္၊ အလကားေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ယာဥ္ေပၚလိုက္လို႔ တရက္ကို ဆြစ္ဖရန္႔ ၂ ဖရန္႔ကေန ၅ ဖရန္႔အထိ ေပးရတယ္၊ မိသားစုေတြ excursion ထြက္လို႔ရေအာင္ လူႀကီးစီး စက္ဘီးေတြလည္း ငွားတယ္၊
သားကေတာ့ အဲဒီမွာ စိတ္ႀကိဳက္ေပါ့၊ စီးစရာေတြ မ်ားလြန္းလို႔ သူ႔မွာ ဘာေ႐ြးရမွန္းေတာင္ မသိဘူးဆိုပဲ၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ တစ္ရက္ကို ယာဥ္ ၂ စီးထက္ ပိုမငွားေပးပါဘူး၊ တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့ စိတ္ေလး ေလ်ာ့သြားမွာ စိုးလို႔၊
ဒီ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေလးကိုေတာ့ သူ အေတာ္ႀကိဳက္သြားတယ္၊ သူက အားလံုးထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ျမန္တယ္၊ ညေန ကစားလို႔ၿပီးရင္ ကားေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြကို သံႀကိဳးနဲ႔ ေသာ့ျပန္ခတ္၊ ဘက္ထရီအားသြင္းတဲ့ ဓါတ္ႀကိဳးကို ျပန္တပ္၊ ေသာ့ကို reception က ပံုးေလးထဲမွာ သြားျပန္ထည့္ရပါတယ္၊
ဟုိတယ္ရဲ႕ တဖက္ျခမ္း ေတာင္ေျခ၊ ကုန္းျမင့္မွာ ေဆာက္ထားတဲ့ Chalet အိမ္ေလးေတြနဲ႔ ထင္း႐ူးေတာပါ၊ အရင္တုန္းက ဆြစ္႐ိုးရာ chalet ေတြမွာ အုတ္၊ အဂၤေတ သိပ္မပါေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့လည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သံုးလာၾကပါၿပီ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေတြမွာ အိမ္တြင္းအပူေပး စနစ္က မီးလင္းဖို တစ္ခုပဲ ႐ွိပါတယ္၊ အခုေတာ့ လွ်ပ္စစ္ heater ေရပူေရေအး၊ ဂ်ာကူဇီ၊ တခ်ိဳ႕ chalet ဆို အိမ္တြင္း ေရကူးကန္နဲ႔ဘာနဲ႔၊ ေနာက္ပိုင္း အိမ္ေတြက အေရာင္တင္ဆီသုတ္ထားတဲ့ သစ္သားအေရာင္ေတြနဲ႔ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ေ႐ွးယခင္ အတိုင္း ေရနံလို ေဆးတမ်ိဳးသုတ္ထားတဲ့ အမည္းေရာင္ အတိုင္းပါပဲ၊ ဒီလို အိမ္အမည္းေလးေတြကို ျမင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ေရနံေခ်း ဝေနတဲ့ အိမ္ကေလးေတြကို သတိရမိတယ္၊
အဲဒီ တဖက္ျခမ္းကပဲ ႏြားအုပ္တအုပ္ကို zoom နဲ႔ ဆြဲ႐ိုက္ထား ၾကည့္တာ..၊ သူတို႔က အေတာ္ေလးေတာ့ လွမ္းပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေလသင့္တာက တေၾကာင္း၊ ႏြားေတြလည္ပင္းမွာ ဆြဲထားတဲ့ သံခေလာက္ႀကီးေတြက အသံက်ယ္လြန္းတာ တေၾကာင္းဆိုေတာ့ အေဝးႀကီးကေန ႏြားအုပ္ကိုၾကားရတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ေတာင္ေပၚစားက်က္ေတြမွာ တစ္လ ကိုးသီတင္း ဒီလိုပဲ လႊတ္ထားေပမယ့္ သိပ္ခဲခဲယဥ္းယဥ္း မ႐ွာရဘဲ ျပန္ေတြ႔တာျဖစ္မယ္၊
က်ေနာ္တို႔ ေနခဲ့တဲ့ အခန္းေလးက ႐ိုးရိုးစင္းစင္းေလးပါပဲ၊ အိပ္ခန္းတစ္ခန္းနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္၊ ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာ၊ ထိုင္ခံု ေမြ႔ရာတစ္ခုပါတဲ့ ဧည့္ခန္း....၊ ဒါပါပဲ၊ ဧည့္ခန္းမွာ လိုင္း ၆ လုိင္းပဲ ဖမ္းလို႔ရတဲ့ ေရဒီယုိေလး တစ္လံုး႐ွိတယ္၊ တီဗီ မ႐ွိဘူး၊ အခမဲ့ WiFi စနစ္ေတာ့ ႐ွိတယ္၊ အဲဒီမွာ ေနတုန္း ဘေလာ့ဂ္လည္းမ႐ွိ၊ တီဗီလည္း မၾကည့္၊ သတင္းစာလည္း (႐ြာထဲ သြားမဝယ္လို႔) မ႐ွိနဲ႔..၊ ပံုမွန္က်င္လည္ရာ ေလာကနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနခဲ့တယ္၊ ညဆိုလည္း ဘာမွလုပ္စရာ မ႐ွိလို႔ စာအုပ္ေလး တစ္အုပ္ဖတ္ၿပီး ၁၀ နာရီမထိုးခင္ ထူးထူးဆန္းဆန္း အိပ္ရာေတြဘာေတြေတာင္ ဝင္ျဖစ္လို႔...၊ တကယ့္ေက်းလက္ ပါပဲ၊ မိုးလင္း အိပ္ရာထေတာ့ ဧည့္ခန္း ျပဴတင္းေပါက္က အရင္ဆံုး ေတြ႕ရတာ က ႏွင္းဖံုးေတာင္တန္းေတြ...၊
ဒီမွာေနတုန္း ေကာင္းတာတခုက အားလံုးက ကိုယ့္လုိပဲ ကေလးေတြပါတဲ့ မိသားစုေတြ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကေလး ေျပးလႊားေအာ္ဟစ္ေနလည္း အားနာစရာ မလိုတာပါပဲ၊ ငိုတဲ့ကေလး၊ ဆူညံတဲ့ကေလး၊ တခ်ိန္လံုး ေလွ်ာက္ေျပးေနတဲ့ကေလး၊ ကေလးေပါင္းစံုကို ေတြ႔ရဖို႔ လူႀကီးတိုင္းက အဆင္သင့္ျဖစ္တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ လာခဲ့ၾကမွာကိုး၊ ဒီမွာေနတုန္း မေကာင္းတာကေတာ့ ေကာ္ဖီပဲ၊ ေရေရလည္လည္ ညံ့တယ္၊ ၃ ရက္ဆက္တိုက္ ဝတ္ထားတဲ့ ေျခစြပ္ကို ေရစိမ္ၿပီး ေသာက္ရသလိုပဲ၊ က်ေနာ္ သိရသေလာက္ အရင္တုန္းက ဒီအခန္းေတြမွာ ေကာ္ဖီမႈန္႔ကေန ေပါင္းခံၿပီး အိုးလုိက္ေဖ်ာ္ရတဲ့ စက္ေတြထားေပးတယ္၊ ဧည့္သည္ေတြက ကိုယ့္ေကာ္ဖီမႈန္႔နဲ႔ ကိုယ္လာခဲ့၊ အခုေတာ့ Nespresso လို ဗူးေလးေတြ ထည့္ရတဲ့ စက္ေတြ ထားေပးတယ္၊ Nespresso ေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ဘာတံဆိပ္မွန္းေတာင္ မမွတ္မိ ေတာ့ဘူး၊ ဒီေလာက္အရသာ ဆိုးဝါးတဲ့ေကာ္ဖီ ဒီကမာၻေလာကရဲ႕ တျခား ဘယ္ေနရာမွာမွ ႐ွိႏိုင္ေတာ့မယ္လို႔ မထင္ဘူး၊ အဲဒီေလာက္ေတာင္...၊ ေတာ္ေသးတာ တခုက ဘူတာ႐ံုေတြမွာ ေတြ႔ရတတ္တဲ့ ေကာ္ဖီစက္မ်ိဳး တစ္ခု reception အေ႐ွ႕မွာ ထားေပးတယ္၊ ပိုက္ဆံ ထည့္ၿပီးဝယ္ရတဲ့ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ ေကာ္ဖီ..၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစက္ထဲက ေကာ္ဖီကေတာင္ သူတို႔ဆီက ဝယ္ထားရတဲ့ ဗူးေလးေတြထဲက ေကာ္ဖီထက္ အမ်ားႀကီး ပိုေကာင္းေနေသးတယ္၊ ကဲ..ဘယ္ေလာက္မ်ား ဆိုးသလဲ ဆိုတာ...၊ က်ေနာ့္မွာ ေကာ္ဖီေကာင္းေကာင္း တစ္ခြက္နဲ႔ အဲ့လ္ပ္စ္ ေတာင္တန္းေတြကို ခံစားမလို႔ဟာ ႐ုပ္႐ွင္႐ံုထဲ ေရာက္ၿပီးမွ ေနၾကာေစ့ထုပ္ ေမ့က်န္ခဲ့သလို အျဖစ္မ်ိဳး...၊ ပိတ္ကားႀကီးၾကည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းပဲ သပ္ေနရေတာ့ မလိုလို၊ ျဖစ္ပံုမ်ား ေျပာပါတယ္...။ ။
.jpg)
25 comments:
ခ်စ္စရာ့ရြာကေလးပဲ ပံု ၄-၅ ကိုၾကိဳက္တယ္ ။ ျပီးေတာ့ သူတို႔ေစ်းေရာင္းပံုေလးကလည္း ေလးစားစရာ ယံုၾကည္မႈနဲ႔အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ၾကတာေလး ။
ေစ်းေရာင္းတာေလးကို သေဘာက်မိတယ္ဗ်ာ .. နွစ္သက္စရာလည္းေကာင္းတယ္. ေတာင္တန္းေတြကို လည္း သေဘာက်မိတယ္ .. ခု ဒီပို႔စ္ဖတ္လိုက္ေတာ႔ ကိုယ္ပါ အဲ႔ဘက္ ေရာက္ျပီး ေလွ်ာက္လည္လိုက္ရသလိုပဲဗ်ာ .. တကယ္လက္ေတြ႔မေရာက္ေပမဲ႔ ခုလို စိတ္ကူးနဲ႔ ေရာက္ခြင္႔ရလိုက္ပါတယ္ . . ေက်းဇူးပါ..
ယံုၾကည္မွဳ႔နဲ႔ ေစ်းေရာင္းတာကို သေဘာက်တယ္။
ကေလးေတြကားေမာင္း ဆိုင္ကယ္စီးလမ္းလုပ္ေပးထားတာ သေဘာက်တယ္။
က်ေနာ္သမီးဆိုလဲ တေနကုန္စီးလို႔ဝမွာမဟုတ္ဘူး။
မနက္ခင္းနိုးလာလို႔ ျမက္ခင္းျပင္ကို မ်က္နွာမူရတာ
အားက်လိုက္တာ..။
အဲလ္ပ္ ေတာင္တန္းကိုေရာေပါ့..။
ေကာ္ဖီအတြက္ ဝမ္းနည္းပါတယ္..။
ေနာက္ဆို လိုရ မယ္ရ ေကာ္ဖီနဲနဲသယ္သြားရမယ္ထင္တယ္။
ေပါက္
ဒီမွာေတာ႔ ျခံစိုက္ခင္းေတြမွာ ပန္း၀ယ္ရင္အဲလိုပဲကိုယ္႔ဟာကို ဗူးထဲပိုက္ဆံထည့္ခဲ႔တာ။ ဒိန္ခဲႏြားႏို႔ကို အဲလိုေရာင္းတာေတာ႔မၾကံဳဖူးေသးဘူး။
အဲဒီမွာေတာင္ေပၚျမက္ခင္းျပင္ကလည္းသန္႔၊ေတာင္ေပၚေလကလည္းသန္႔လို႔ဆြိစ္ကႏြားႏို႔နာမည္ႀကီးတာျဖစ္ မယ္။ တျခားႏြားႏို႕နဲ႔ကိုမတူဘူး။
ကေလးေတြေတာ႔ေတာ္ေတာ္႔ကိုေပ်ာ္ၾကမွာပဲ။ စီးဖို႔ကစားစရာေတြကလည္းအမ်ားႀကီးပဲေနာ္။ အင္း...ေကာ္ဖီမေကာင္းတာက ကိစၥမ႐ိွပါဘူး။ ကေလးဆူညံတာအတြက္ေတာ႔အဆင္သင္႔မျဖစ္ေသး ဘူး :)
စူးႏြယ္ေလး
ရႈခင္းေလးေတြ အိမ္ေလးေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ... သြားလည္ခ်င္စရာ... သားေလးကအေတာ္ေပ်ာ္ေနပံုဘဲ...
ေနာက္ဆံုးပံုမွာျပထားတဲ႔ ျမင္ကြင္းမ်ိဳး မွာ ရယ္
ကန္းစပ္ေရျပင္ၾကီးနား ေနေနရတဲ႔ အေနအထားမ်ိဳး မွာ ရယ္ ဘယ္တခုမွာ ေနရတာကို ပိုျပီးႏွစ္သက္လဲ ညီလင္း ? အရင္ပို႔စ္ထဲက ဓါတ္ပံုေတြၾကည္႔ျပီးကတည္းက က်မေတာ႔ အဲ ေနရာကို သေဘာက်ေနမိတာ ...
ေနာက္ဆံုးတေၾကာင္းက ေၾကာ္ျငာေလးအတြက္ပါ ေက်းဇူး ပါ ။
mie nge
ဒီမွာလည္း အဲလို ပန္းေရာင္းတာေတြရွိတယ္။ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေပၚခ်ိန္က်လည္း စိုက္ခင္းထဲမွာ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ခူး ၾကိဳက္သေလာက္စား ဘယ္ေလာက္ ဆိုၿပီး ေရာင္းတာေတြရွိတယ္။
ဒါနဲ့ သားေလးက ပိုပိုၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလာတယ္။ အက်ီၤအနီေလးနဲ့ပံုက ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနပံုပဲ။ အဲဒီပံုေလးကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဖြပစ္ခ်င္ေနတာ :)
ေကာ္ဖီအရသာ ဥပမာ ေပးတာကိုေတာ့ၾကိဳက္သြားၿပီ။ ” ၃ ရက္ဆက္တိုက္ ဝတ္ထားတဲ့ ေျခစြပ္ကို ေရစိမ္ၿပီး ေသာက္ရသလိုပဲ၊ ” တဲ့ ..ဟားဟား... ဒါနဲ့ အဲဒီေၿခစြပ္ကေရာ ေႏြရာသီပူၿပင္းခ်ိန္ဝတ္ထားတာလား ၊ ေဆာင္းရာသီ ေၿခဆီမထြက္ခ်ိန္ဝတ္ထားတဲ့ ေၿခစြတ္လား :P ...
I also like the atmosphere of countryside,folk tase and fragrance .Although living and going around same when you write it,it's sooooooo cute n lovely.Sorry for coffee, you made me lol.If i were there i might be the same.
Gyidaw
ေမာင္မ်ိဳး ...
ဟုတ္တယ္ဗ်၊ အစားအေသာက္ကို အဲဒီလိုေရာင္းတာ က်ေနာ္လည္း အရင္က မေတြ႔ဖူးဘူး၊ လူတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားၿပီး ဝယ္ႏိုင္ျခမ္းႏိုင္တဲ့ အေျခခံ စီးပြားေရး႐ွိတဲ့အခါ ဘယ္ေနရာမွာမဆို လုပ္ႏိုင္မယ္ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ..၊
ကိုဘာေန ...
ႏွစ္သက္၊ သေဘာက်တယ္ဆိုလို႔ ေက်းဇူးပါဗ်ာ..၊
ေပါက္ ...
ဟုတ္တယ္ဗ်ိဳ႕၊ ေနာက္တစ္ေခါက္ အဲဒီလိုေနရာ သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သယ္ထားၿပီးသားပဲ၊ အရင္ ႏွစ္ကုန္မွာ သြားတုန္းကလည္း ႀကံဳခဲ့ရတာ၊ က်ေနာ္ကိုက အမွတ္မ႐ွိေတာ့ အခုထပ္ထိတာေပါ့၊ း)
မစူးႏြယ္ ...
ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ဆြစ္ႏြားႏို႔ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္း တယ္လို႔ လူတိုင္းေျပာၾကတယ္၊ ေကာ္ဖီမေကာင္းတာက က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ မဟာပူပန္မႈႀကီး ပါပဲဗ်ာ၊ းD
မ Rose of Sharon ...
ဟုတ္ပါတယ္၊ အဲဒီလို ေနရာမွာေတာ့ ကေလးတိုင္း ေပ်ာ္ၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္..၊
မ mie nge ...
၂ ေနရာလံုးက တမ်ိဳးစီ ေကာင္းၾကပါတယ္၊ ေတာင္ေပၚ ေဒသက ေကာင္းေပမယ့္ ေရ႐ွည္မွာ ေနဖို႔ သိပ္ေတာ့ လြယ္မယ္မထင္ဘူး၊ ဥပမာ-ေဆာင္းတြင္း ဆိုရင္ အရမ္းေအးမယ္၊ သြားေရးလာေရး ခက္မယ္၊ ဆိုေတာ့ အခုေန,ေနတဲ့ ေရကန္နားမွာ ေနတာကိုပဲ ပိုႀကိဳက္ပါတယ္..၊ း)
လျပည့္ရိပ္ ...
ဟားဟား..က်ေနာ့္ရဲ႕ ေျခစြပ္ဥပမာက လျပည့္ထပ္ၿပီး ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမွ ပိုၿပီး ျပည့္စံုသြားၿပီ၊ အင္း.. ေႏြရာသီ ပူျပင္းခ်ိန္ ေျခဆီထြက္တဲ့ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ဝတ္ထားတဲ့ ေျခစြပ္လို႔ ေျပာရမွာပဲဗ်၊ ဆိုးခ်က္က..။ းD
ဂ်ီးေဒၚ ...
အႀကိဳက္ခ်င္းတူတာ သိရလို႔ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ၊ ေက်းလက္ေဒသေတြက အနားယူအပန္းေျဖဖို႔ေတာ့ အေတာ္ေကာင္းတဲ့ ေနရာေတြပါပဲ၊ ေကာ္ဖီကေတာ့ ေနာက္ဆို သင္ခန္းစာ ယူရမွာပဲဗ်..။ း)
သြားလည္ခ်င္လိုုက္တာ။
ေကာ္ဖီမေကာင္းတာေတာ့ေတာ္ေတာ္ မအီမသာျဖစ္မွာဘဲေနာ္။ အဲဒီ ရွုုခင္းနဲ ့ေကာ္ဖီ နဲ ့မွျပည့္စံုုမွာ။
ပုုံအားလံုုးၾကိဳက္ပါသည္။
အိုုင္အိုုရာ
အားလံုးၿပိးၿပည့္စံုေနမွ ဒီေကာ္ဖီကေတာ့ လုပ္ၿပီ:):)
ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္အေနွာင့္အယွက္ ၿဖစ္ခဲ႕ရမွာေနာ္..အကို ေကာ္ဖီၾကိဳက္တဲ႕ သူခ်င္းမို႕ေလ.. ၾကည္နူးစရာ ခရီးစဥ္ေလး ၿဖစ္ခဲ႕မယ္ ယံုၾကည္ပါတယ္...:)
ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစအကို။
အဲဒီလို ေတာင္တန္းေတြနဲ႔ ကုန္းတက္ကုန္းဆင္းေတြမွာ ေဆာက္ထားတဲ့အိမ္ေလးေတြကိုသေဘာက်တယ္...။ ကေလာၿမိဳ႔လို႔ေပါ့....။ သားကပိုထြားလာတယ္...။ ေနာက္ဆံုးပံုေလးကို အၾကိဳက္ဆံုးဘဲ... အဲလိုရွဳခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ေန႔တိုင္းႏိုးထရရင္သိပ္ေကာင္းမယ္..။
ကခ်င္ျပည္နယ္က ပူတာအို ျမိဳ႔လိုပဲေနာ္
အေပၚဆံုးက အရမ္းတူတာပဲ ပူတာအိုမွာ
ဘိုတဲေတြက အဲ့လိုပဲ သားေလးက
အရပ္ထြက္လာပံုရတယ္ မ်က္ႏွာနဲနဲေခ်ာင္ေနသလို
ထင္မိတယ္။ ဓါတ္ပံုအေနထားေၾကာင့္လားေတာ့မသိဘူး
အဲ့လိုေက်းလက္မွာ ျခံေလးစိုက္၊ႏြားေလးေမြးခ်င္လိုက္တာ
ဗ်ာ...၊ယံုျကည္မွုအေျခခံေစ်းေရာင္းတဲ့ပံုစံကိုေတာ့သေဘာက်တယ္အကိုရာ...။သားသားကေတာ့အေတာ္ေပ်ာ္ေန
မွာေပါ့ေနာ္...၊
ခရီးသြား ေဆာင္းပါးေလး လာဖတ္တယ္ ကိုညီလင္း။ ေတာင္တန္းနဲ႔ သဘာ၀ အလွ ရႈခင္းပုံေလးေတြ သေဘာက်တယ္။ သားသားလည္း ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ခ့ဲမွာပဲေနာ္။
ရႈခင္းေတြ လွတာမ်ား ရင္သပ္ရႈေမာပါဘဲ ကိုညီလင္းသစ္ေရ
အသြားခ်င္ဆံုး ႏိုင္ငံထဲမွာ ဆြဇ္က ထိပ္ဆုံုးကပါဘဲ
သိပ္လွတဲ႔ ရႈခင္းေတြကို ျမင္ရဖို႕ ငယ္ငယ္ကတည္းက စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႔ဖူးတယ္
ေစ်းေရာင္းတဲ႔ စနစ္ကလည္း သေဘာက်ဖို႕ေကာင္းလို္ကတာ
လူေတြရဲ႕ ရိုးသားမႈနဲ႔ ယံုၾကည္မႈဟာ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းလိုက္တာေနာ္
စကားမစပ္
သားေလးက သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္း
ေကာ္ဖီၾကိဳက္သူခ်င္းမို႔ေတာ႕ ကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္
ဒီေန ့ပဲ Montreux ကျပန္ေရာက္ပါတယ္။
ေတာင္တန္းေတြ၊ေရကန္ေတြ ့ၾကည့္ရင္း ကိုညီတို ့မ်ား
ေတြ ့မလား၊ တျခားျမန္မာမ်ား ေတြ ့မလား ရွာၾကည့္ေသးတယ္။
ေအာက္ဆံုးပံုကိုျမင္ေတာ့ အခုခ်က္ခ်င္းကို ေျပးျပီး သြားခ်င္လာမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာ္ဖီေကာင္းေကာင္းေလးေတာ့ မေမ့မေလ်ာ့ သယ္သြားမွ ျဖစ္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေကာ္ဖီၾကိဳက္ ထဲကပဲ။ ဖတ္စရာ စာအုပ္ေကာင္းေကာင္းေလးတစ္အုပ္၊ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္၊ ေရေႏြးတစ္ခရားနဲ႔ ဒီလိုရွဳခင္း ဒီလိုအခန္းေလးမွာ ထိုင္ျပီး.......
အရမ္းသြားခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ျငိမ္းခ်မ္းတယ္။
ေတာင္ငူသား
Are you angry about coffee?I like to read your for example about coffee.:D
Anyway thank for shearing and waiting to read for your new posts.:D
Thu Ri Ya is very lovely child.Like your nice photos.
မအိုင္အိုရာ ...
အစစ္ပဲဗ်ာ၊ ေကာ္ဖီမပါရင္ ႐ွဳခင္းေကာင္းေကာင္းေတြ လည္း 'နင္' ခ်င္စရာပါပဲ..၊ း)
Angelhlaing ...
ဟုတ္တယ္ညီမေရ..၊ ေကာ္ဖီႀကိဳက္သူခ်င္းဆိုေတာ့ ဆိုလိုရင္းကို ေကာင္းေကာင္းသိမွာပဲ..၊
ၿဖိဳး ...
ဟုတ္တယ္ဗ်၊ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြက ကေလာနဲ႔ တူတယ္လို႔ ေျပာရမယ္၊
မေဘဘီ ...
ပူတာအိုနဲ႔ တူတယ္ဆိုတာ ယံုတယ္ဗ်ိဳ႕၊ ပူတာအိုကို မေရာက္ဖူးေပမယ့္ 'ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဆြစ္ဇာလန္' လို႔ တင္စားၿပီး ေခၚၾကတယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္..၊
ကိုညိမ္းႏိုင္ ...
က်ေနာ္လည္း အဲဒီလိုေလး ေနခ်င္တယ္ဗ်၊ အနည္းဆံုး ေတာ့ အသက္ႀကီးလာတဲ့ အခါမွာေပါ့ဗ်ာ၊ သားက ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ခဲ့တယ္၊
႐ိုစ့္ ...
စာလာဖတ္ၿပီး ပံုေလးေတြ ႏွစ္သစ္တာ သိရလို႔ ေက်းဇူး တင္ရပါသဗ်ာ..၊
မေခ်ာ ...
တကယ္လာမယ္ဆို က်ေနာ္တတ္ႏိုင္တာ ကူညီဖို႔ အဆင္သင့္ပါပဲဗ်ာ၊ ခင္ရတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို က်ေနာ္ကလည္း ျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ လုိက္ျပေပးခ်င္ ပါတယ္၊
မ႐ွင္ေလး ...
က်ေနာ့္ကို ႀကိဳေျပာရင္ ေတြ႔လို႔ရတာေပါ့၊ Montreux က က်ေနာ္တို႔အိမ္နဲ႔ မိနစ္ ၂၀ ရထားစီးရင္ ေရာက္ပါတယ္၊
(ကို)ေတာင္ငူသား ...
ေကာ္ဖီ ႀကိဳက္သူေတြဟာ ေတြးပံုခ်င္းလည္း တူတယ္လို႔ ေျပာရမယ္ ထင္တယ္ဗ်၊ က်ေနာ္လည္း အဲဒီလိုေတြ လုပ္ရတာ ႀကိဳက္တယ္..၊ း)
Ma Chaw Su ...
Thanks for your nice comment! Yeah, I have something in mind to make a post about coffee, probably in the form of photo or video or written post as usual. Let's see! Please do come and read whenever it's ok for you. Thanks again!
ကိုညီလင္းသစ္ေရ
ေန႕လည္က လာဖတ္တယ္။ ဒီပို႕စ္ကို။ အခ်ိန္မရလုိ႕ ဘာမွမေရးခဲ႔ရဘူး။
ခရီးက ေဒသႏၱရဗဟုသုတေတြ နဲ႕ လူေနမွဳစရိုက္ေတြကုိသိရတာ စိတ္၀င္စားတယ္။
ခေလးနဲ႕အတူဘယ္သြားသြား မိသားစုပံုစံေတြကိုေရြးရတာ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္တယ္။
ကၽြန္မလည္း ေကာ္ဖီႀကိဳက္သူပါ။ မေကာင္းတဲ႕ ေကာ္ဖီကို ေသာက္မိရင္ ကၽြန္မေပးတတ္တဲ႕ ဥပမာကေတာ႔ “ သူခိုးမ်က္ရည္” လုိပဲလို႕။ အဖြားက အရသာမရွိရင္ အဲလိုေျပာေလ႔ရွိခဲ႕တာေႀကာင္႔ ပါ။
မေကာင္းမြန္ဝင္း ...
“သူခိုးမ်က္ရည္”...??? တယ္မိုက္တဲ့ အစ္ဒီယမ္ပါလား၊ တခါမွ မၾကားဖူးဘူး၊ း) မွတ္ထားလိုက္ၿပီဗ်ိဳ႕....။ းD
တကယ္ပါ...
လူေတြ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ဆက္ဆံၾကတဲ့ ဆက္ဆံေရးမွာ အေရးအၾကီးဆံုးက ယံုၾကည္မႈ ပါပဲ... တန္ဖိုးထားစရာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္...
လာလည္ခ်င္ေနတဲ့သူကို မျဖစ္မေန အေရာက္လာခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္လိုက္တဲ့ ခရီးသြားပိုစ့္ပါပဲ....
မသက္ေဝ ...
အမွန္ပါပဲဗ်ာ..၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မယံုၾကည္ ၾကေတာ့ရင္ ဘာမွ ဆက္လုပ္လို႔ ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ လာလည္ဖို႔ အေၾကာင္းမ်ား ႐ွိခဲ့ရင္လည္း က်ေနာ့္ကို ေျပာပါဦး၊ တတ္ႏိုင္တာ ကူညီဖို႔ အသင့္ပါပဲဗ်ာ...။
စိတ္ေရာ လူပါ အပန္းေျပတယ္ဆိုတာ ဒီလို ခရီးမ်ိဳး ေနမွာပဲ။ သေဘာက်လိုက္တာ..
Post a Comment