21 March 2012

အာ႐ံုမ်ား ပ်ံသန္းရာ ႏိုင္ငံကေလးသို႔ (၂)


လမ္းမွာတုန္းက က်ေနာ္စဥ္းစားထား တာက ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကို ေလယာဥ္ ဆိုက္တဲ့အခါ ေလယာဥ္ျပဴတင္း ကေန ဓါတ္ပံုေလး တစ္ပံု၊ ႏွစ္ပံုေလာက္ ႐ိုက္မယ္လို႔...၊ ဒါေပမယ့္ စင္ကာပူေလဆိပ္က စ,ထြက္ကတည္းက သားကေလးက အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ ေရာက္တာလည္း မႏိုးေသးဘူး၊ က်ေနာ့္ ေပါင္ေပၚမွာ အဆန္႔သားကို မလႈပ္မယွက္နဲ႔..၊ ဒါနဲ႔ပဲ ဓါတ္ပံုကိစၥကို လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရ ေတာ့တယ္၊ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ႐ွိသမွ် လူေတြ အကုန္ဆင္းသြား ၿပီးမွ က်ေနာ္တို႔ ဆင္းတယ္၊ သားကို လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းဖို႔ ဘယ္လိုမွ ႏႈိးလို႔မရတာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ တစ္ေယာက္တလွည့္စီ ခ်ီလာရတယ္၊ ေလဆိပ္ထဲက လဝက ေကာင္တာမွာ တိုးရစ္စ္ေတြ အမ်ားႀကီး တန္းစီေနတာ ေတြ႔တယ္၊ ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ တိုးရစ္စ္ေတြ ဒီေလာက္မ်ားတာ တခါမွ မေတြ႔ဖူးဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ မတိုင္ခင္ တျခား ေလယာဥ္တစ္စင္းလည္း ဆိုက္ထားေတာ့ ခရီးသည္ေတြ ဆိုတာ ေလဆိပ္မွာ ပ်ားပန္းခပ္ပဲ၊

ေလဆိပ္အသစ္က ဖြင့္ကာစတုန္းက အရင္အေဟာင္းနဲ႔ ယွဥ္ေတာ့ ႀကီးသလိုလို ထင္ရတယ္၊ အခုေတာ့ ေလယာဥ္ေလး ၂ စင္းက ခရီးသည္ေတြနဲ႔တင္ ျပည့္လုလုပဲ..၊ စာ႐ြက္စာတမ္း ကိစၥေတြအားလံုး အဆင္ေျပ ပါတယ္၊ လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရး အရာ႐ွိေတြလည္း ေျပာဆို၊ ဆက္ဆံတာ တကယ့္ကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာနဲ႔..၊ ဒီတခါေတာ့ ျမန္မာခရီးသည္ေတြလည္း တိုးရစ္စ္ေတြလိုပဲ ေကာင္တာေ႐ွ႕မွာ တားထားတဲ့ လိုင္းအေနာက္မွာ စည္းကမ္း ႐ွိ႐ွိ ရပ္ေစာင့္ၿပီး တစ္ေယာက္ၿပီးမွ တစ္ေယာက္ ေကာင္တာကို သြားၾကတာ သတိျပဳမိတယ္၊ အရင္တုန္းကလို ၿပံဳၿပီး တိုးေနတာမ်ိဳး မ႐ွိေတာ့ဘူး၊ ဒီလို အေျခအေနေတြ ျမင္ရတာ တကယ္ပဲ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ေကာင္းပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ကို အေဖနဲ႔အေမ လာႀကိဳၾကတယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ ေျမးကေလး ကေတာ့ အဖိုးနဲ႔အဖြားကို ထ,မၾကည့္ႏိုင္ဘူး၊ က်ေနာ့္ ပုခံုးေပၚမွာ တ႐ွဴး႐ွဴးနဲ႔ အိပ္ေမာက်တုန္း..၊ ရန္ကုန္ရဲ႕ ေလေႏြးေႏြးေတြဟာ ေလဆိပ္တံခါးက ထြက္ထြက္ျခင္းမွာပဲ တကိုယ္လံုးကို ပက္ျဖန္း၊ ပုတ္ႏွိဳးလိုက္တယ္၊ ဒါဟာ က်ေနာ္သိတဲ့ ရန္ကုန္မွ ရန္ကုန္အစစ္ ပါပဲ..၊ အခုေတာ့ က်ေနာ့္ တကိုယ္လံုးလည္း ပူေႏြးလို႔ ဆိုက္ဆုိက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ကို ေရာက္ေနခဲ့ ၿပီေပါ့...၊


က်ေနာ္တို႔ အင္းယားလိတ္ ဟိုတယ္မွာ တည္းျဖစ္ပါတယ္၊ မႏွစ္က ဇူလိုင္လ ကတည္းက ႀကိဳၿပီး အခန္းဘြတ္ကင္ လုပ္ထားခဲ့လို႔သာ အဆင္ေျပတာလို႔ ေျပာရမွာပါပဲ၊ က်ေနာ္တို႔ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဟုိတယ္က ႐ွိသမွ် အခန္းေတြ အကုန္ျပည့္ေနၿပီလို႔ သိရတယ္၊

ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ ၆ နာရီ ေလာက္မွာ က်ေနာ္ ႏိုးလာခဲ့တယ္၊ တကယ္ဆို jet lag နဲ႔ဘာနဲ႔ ေနျမင့္မွ ႏိုးသင့္ေပမယ့္ အဲဒီမနက္ကေတာ့ လန္းလန္းဆန္းဆန္းကို ႏိုးလာတယ္၊ ဒါနဲ႔ ဝရန္တာကို ထြက္ၿပီး ငွက္ကေလးေတြ သီခ်င္းဆိုသံကို နားေထာင္ေန မိတယ္..၊


ဝရန္တာကေန ျမင္ရသမွ် သစ္ပင္ေတြ၊ ဝါးပင္ေတြကို လိုက္ေငးရင္း သဘာဝ တရားထဲမွာ လံုးဝကို ႏွစ္ျမဳပ္၊ ေပ်ာ္ဝင္ ပစ္လိုက္တယ္၊ မနက္ ၆ နာရီရဲ႕ အပူခ်ိန္ဟာ မပူ၊ မေအးနဲ႔ တကယ့္ကို ေနလို႔ေကာင္း႐ံု ပါပဲ၊ တဖက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ dining room...၊


မနက္ေစာေစာ ဖြင့္ကာစမို႔ ထင္တယ္၊ လူ႐ွင္းေန ေသးတယ္၊ ဒီလို သာယာတဲ့ မနက္ခင္း တစ္ခုကို အခုလို ဝရန္တာေလး ေပၚကေနပဲ ျမင္ကြင္း အကန္႔အသတ္နဲ႔ ကုန္ဆံုးပစ္လိုက္ ရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ ႏွေျမာစရာ ေကာင္းလိုက္မလဲ၊ အဲဒီလို အေတြးဝင္လာလို႔ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္၊ ညဝတ္ အကၤ်ီလဲ၊ ခပ္ျမန္ျမန္ သြားတိုက္ၿပီး ကင္မရာဆြဲလို႔ ေအာက္ဖက္ ဆင္းလာလိုက္တယ္၊ က်ေနာ္ ဟိုတယ္အျပင္ဖက္ အေရာက္မွာပဲ ေနထြက္လာတာနဲ႔ ႀကံဳလိုက္တယ္...၊


သိပ္ေတာ့ မလွပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ ရန္ကုန္က က်ေနာ့္ကို ေပးခဲ့တဲ့ ပထမဦးဆံုး sunrise ပဲ မဟုတ္လား၊ အုန္းလက္ၾကားကေန ရႏိုင္သေလာက္ေလး က်ေနာ္ခံစား ခဲ့တယ္..၊ ခဏၾကာမွ ဟုိတယ္တစ္ပတ္ လမ္းေလွ်ာက္ ပါတယ္၊


အင္းယားေရျပင္ကေတာ့ အအိပ္မက္တဲ့ မိန္းမပ်ိဳ တစ္ေယာက္လို လွလွပပနဲ႔ အိပ္ေမာက်ေနတုန္း ပါပဲ၊ သူႏိုးသြားမွာ စိုးတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း သူ႔ေဘးကေန ေျခသံဖြဖြနဲ႔ပဲ အသာေလွ်ာက္ခဲ့တယ္၊ ကန္ေတြရဲ႕ ေရျပင္ၿငိမ္ အလွဟာ သေဘာက်စရာ ေကာင္းပါတယ္၊


ဒီလိုမ်ိဳး အုန္းပင္ေတြ၊ ထန္းပင္ေတြကို အစီအရီ မျမင္ရတာ ၾကာပါၿပီ၊ က်ေနာ္ ထုိင္ေငးေန မိတယ္၊ မနက္ခင္းဟာ ျမဴပုဝါပါးေလး ၿခံဳသိုင္းလို႔ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္နဲ႔ လွလိုက္တာ...၊

အေတာ္ေလးၾကာမွ အခန္းထဲကို ျပန္တက္လာ ခဲ့တယ္၊ ဟုိသားအမိက အဲဒီေတာ့မွ လူးလူးလြန္႔လြန္႔နဲ႔ ခပ္ေျဖးေျဖး ႏိုးလာၾကတယ္၊ သူတို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မနက္စာ သြားစားၾက ပါတယ္၊


ဒါ ရန္ကုန္မွာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဦးဆံုး မနက္စာရဲ႕ ပထမဦးဆံုး ခြက္ပါပဲ၊ ေသခ်ာတာ ေပါ့ဗ်ာ၊ မုန္႔ဟင္းခါးက လြဲလို႔ ဘာမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ..၊ အင္းယားလိတ္မွာ မုန္႔ဟင္းခါးနဲ႔ အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲကို မနက္စာ အတြက္ တေန႔တမ်ိဳး ခ်က္ပါတယ္၊ အဲဒီေန႔က မသိလို႔ အဲဒီလို ပန္းကန္လံုးေလးနဲ႔ စားခဲ့ရတာ..၊ ေနာက္ေန႔မွာေတာ့ မရေတာ့ဘူး၊ မုန္႔ဟင္းခါး စားတိုင္း ဟင္းခ်ိဳေသာက္တဲ့ ပန္းကန္လံုး ခပ္ႀကီးႀကီးကို ေတာင္းၿပီး ထည့္စား ေတာ့တယ္၊ ဘာရမလဲ..၊ လူကိုမ်ား တိုးရစ္စ္ ေအာက္ေမ့လို႔...၊ း)


မုန္႔ဟင္းခါး၊ အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲ အျပင္ အခုလို ဆန္ျပဳတ္လည္း ရပါတယ္၊ သိပ္ေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး၊ က်ေနာ္က အာ႐ွ အစားအစာ ျမင္သမွ် စားၾကည့္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔မို႔ ျမည္းၾကည့္တာ၊ ေနာက္ရက္ေတြမွာ မစားေတာ့ဘူး၊ က်န္တာကေတာ့ ဟုိတယ္ေတြထံုးစံ international breakfast ပါပဲ..၊ တကူးတက စာမဖြဲ႔ေလာက္ ပါဘူး၊

မိဘေတြအိမ္ သြားရင္းနဲ႔ သားက လမ္းမွာ ဆိုက္ကားေတြ ေတြ႔သြားတယ္၊ သူ တခါမွ မျမင္ဖူးဘူး၊ ဘယ္လို ေခၚမွန္းလဲ မသိဘူး၊ သူသိတာက စက္ဘီးအေနာက္မွာ တပ္ၿပီး ဆြဲရတဲ့ သူစီးေနက် လွည္းကေလး..၊ ဆိုက္ကားကို သူ စိတ္ဝင္စားတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ေပးစီးလိုက္တယ္..၊


သူတို႔ ေျမးအဖိုးႏွစ္ေယာက္ ဆိုက္ကားတစ္စီး ငွားၿပီး ႐ြာ႐ို္းကိုးေပါက္ ေလွ်ာက္စီးၾကတယ္..၊ Sightseeing by trishaw ေပါ့ေလ...၊ း)


ဒါကေတာ့ အေမ့လက္ရာ ေန႔လယ္စာပါ၊ ႐ိုး႐ိုးေလးပါပဲ၊ ေမတၱာဟာ အလ်ားအနံ မ႐ွိဘူး၊ ဘာညာ ေျပာၾကေပမယ့္ အရသာေတာ့ ႐ွိမယ္ထင္တယ္၊ အေမ့ေမတၱာ ထည့္ခ်က္တဲ့အခါ လူစားတဲ့ ဟင္းေပမယ့္ နတ္သုဒၶါ ျဖစ္,ျဖစ္သြား တတ္တယ္၊ သားသမီးေတြ အဖို႔ အသက္ေတြ ႀကီးလာေလေလ၊ အေမေတြရဲ႕ လက္ရာဟာ ပိုၿပီး အရသာ ႐ွိေလ ေလပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ...၊

ညေနပိုင္းမွာေတာ့ ေ႐ႊဂံုတိုင္ မီးပြိဳင့္အလြန္က 'ေ႐ႊေကာင္း' မွာ ေဟာ့ေပါ့တ္ သြားစားၾကတယ္၊ အရင္တုန္းက က်ေနာ္သိတဲ့ ေဟာ့ေပါ့တ္က Summit Parkview ဟုိတယ္က ကိုကာဆူကီ ေဟာ့ေပါ့တ္ပါ၊ အခုေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး ေဟာ့ေပါ့တ္ဆိုင္ေတြ အေတာ္မ်ားလာတာ သတိထား မိတယ္၊


တစ္အိုးထဲမွာပဲ အစပ္နဲ႔ အခ်ိဳကို တဝက္စီ ထည့္လို႔ရေအာင္ လုပ္ထားတယ္၊ ဟင္းရည္က ၾကက္သားဟင္းရည္ပါ၊ အရည္ထဲ ထည့္ဖို႔ ဟင္းေတြကေတာ့ အေတာ္ေလး စံုပါတယ္၊ အသားစံု၊ အ႐ြက္စံု အျပင္ ပင္လယ္စာေတြပါ ရတယ္၊ ပန္းကန္ျပားေလး ေတြထဲမွာထည့္ၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ထည့္ထားတယ္၊ ေစ်းက တစ္ပန္းကန္ ၄၀၀ ေလာက္ကေန ၁၂၀၀ ေလာက္အထိ ႐ွိပါတယ္၊ တစ္ပန္းကန္ ၄၀၀ ဆိုတာ မမ်ားဘူး ထင္ရေပမယ့္ ဘာမွ သိပ္မပါ ပါဘူး၊ ဒီေတာ့ ပန္းကန္ေတြ ခပ္မ်ားမ်ားမွာဖုိ႔ လိုပါတယ္၊ ဆိုေတာ့ ဝိုင္း႐ွင္းတဲ့ အခါ က်သင့္ေငြလည္း ျမင့္ၿပီေပါ့၊

က်ေနာ္တို႔ ၂ ခါ သြားစားျဖစ္ ပါတယ္၊ ပထမ တခါက ၅ ေယာက္ဝိုင္း..၊ ငါးေသာင္း က်ပါတယ္၊ ဒုတိယ တခါက ၇ ေယာက္ဝိုင္း..၊ ေျခာက္ေသာင္း က်တယ္၊ လက္႐ွိေပါက္ေစ်းနဲ႔ဆို ေဒၚလာ ၆၀ နဲ႔ ၇၅ ေဒၚလာေလာက္ ႐ွိပါတယ္၊ ဒါကို တြက္ၾကည့္ၿပီး မအိမ္သူက မ်က္လံုးျပဴး သြားတယ္၊ ျမန္မာျပည္မွာ လူေတြက ၂ နာရီေလာက္ အတြင္း ေငြဒီေလာက္ သံုးေနၾက ၿပီလားလို႔ ေမးတယ္၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္.. သူေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုန္းကနဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ့ လန္႔မယ္ဆိုလည္း လန္႔ေလာက္စရာ ေပါ့ေလ၊ ဒါေပမယ့္ သူကသာ လန္႔ေနတာ...၊ အဲဒီ ဆိုင္အႀကီးႀကီး ထဲမွာ စားပြဲတိုင္းလိုလို လူကအျပည့္...၊


ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆိုင္းဘုတ္ကို သေဘာက်လို႔ ႐ိုက္လာတာ..၊ 'ေ႐ႊေကာင္း' ကို အဂၤလိပ္လို ျပန္ထားတာ မမိုက္ဘူးလား...၊ း)

ေနာက္တစ္ေန႔ မွာေတာ့ My Garden မွာ သြားစား ျဖစ္ပါတယ္၊ အမွန္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း ကုိယ့္ဟာကိုယ္ဆို ဆိုင္ေတြ ေရာက္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အခုက သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ လာဖိတ္ၾကတာနဲ႔ ဟိုဆိုင္၊ ဒီဆိုင္ နည္းနည္း ေရာက္ျဖစ္တဲ့ သေဘာပါ..၊ My Garden ကေတာ့ Mon Petit Avatar ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္မွာ ဖတ္ရ ကတည္းက သြားၾကည့္ခ်င္ ေနတာဆိုေတာ့ အေတာ္ပဲ ျဖစ္သြားတယ္၊ Summit Parkview ရဲ႕ အေ႐ွ႕မွာ ရွိပါတယ္၊ ဆိုင္က အေတာ္ေလး က်ယ္တယ္၊ စားပြဲေတြ၊ ထိုင္ခံုေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ထားတယ္၊ ပူျပင္းတဲ့ ေန႔လယ္ခင္း ေတြမွာ ေအးေအးလူလူ ထိုင္လို႔ ေကာင္းပါတယ္၊ ညဖက္ေတြဆို အေနာက္ဖက္မွာ unplugged ေဖ်ာ္ေျဖမႈလည္း ႐ွိတယ္၊ ျမန္မာစာ၊ အေနာက္တိုင္းစာ ရတယ္၊ အဲ.. ေစ်းကေတာ့ နည္းနည္း မ်ားပါတယ္၊


ဂဏန္းေပ်ာ့ ဟင္းပါ၊ ရန္ကုန္က နာမည္ႀကီး ဆိုင္ေတြမွာ အဲဒီ ဂဏန္းေပ်ာ့ရတာ သတိထား မိတယ္၊ အရင္ကေတာ့ ဂဏန္းေပ်ာ့ဆိုတာ တသက္နဲ႔တကိုယ္ မၾကားဖူး ခဲ့ေပါင္ဗ်ာ..၊ စားလို႔ေတာ့ ေကာင္းတယ္..၊


ျပည္ႀကီးငါးသုပ္ ကေတာ့ အေတာ္ေလး စားေကာင္းတယ္၊ ဘယ္ကလာတဲ့ ျပည္ႀကီးငါးလဲေတာ့ မသိဘူး..၊ း)


ဂဏန္းေပ်ာ့ဟင္း၊ ဆူကာ႐ြက္ေၾကာ္၊ ကန္စြန္း႐ြက္ေၾကာ္နဲ႔ ျပည္ႀကီးငါးသုပ္ ပါပဲ..၊ အဲ.. ဖန္ခြက္ထဲက အဝါေရာင္ အရည္ကေတာ့ 'က်ား' တံဆိပ္ ေရေႏြးၾကမ္းပါ..၊ းP

ကဲ..ပံုေတြနဲ႔ စာေတြကို ခပ္စိပ္စိပ္ေလး ၾကည့္ခ်င္၊ ဖတ္ခ်င္တယ္္ ဆိုလို႔ တင္လိုက္ပါၿပီဗ်ာ..၊ တစ္ပံုနဲ႔ တစ္ပံု သဟဇာတ ျဖစ္၊ မျဖစ္လည္း မစစ္ႏိုင္ ေတာ့ဘူး၊ ခရီးစဥ္မွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ရက္စဥ္အတိုင္း ေရးဖို႔ စဥ္းစားထားေပမယ့္ တခါတေလလည္း ဓါတ္ပံုေတြ အဆက္အစပ္ကို ဦးစားေပးၿပီး တင္ျဖစ္တာ မ်ိဳးလည္း ႐ွိ ပါမယ္..၊ ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား..၊ း)

(ဆက္ပါဦးမယ္..)


ညီလင္းသစ္
၂၁ မတ္၊ ၂၀၁၂

42 comments:

Anonymous said...

ဒီတခါေတာ့ ျမန္မာဘီယာမေသာက္ေတာ့ဘူးေပါ့ :P
အင္းလ်ားလိတ္က အခန္းေတြက က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္နဲ႕မို႕ၾကိဳက္တယ္။ ခရီးအစပဲရွိေသးတယ္ လိုက္ျပီးရင္ခုန္ေနမိျပီ။ ကိုညီ ျမန္ျမန္ေလးတင္ပါ :)

ညီ

Anonymous said...

Bravo!!!!

Anonymous said...

Good post! waiting for continuous post. By the way, Tiger brand Chinese tea was not hot, is it? I saw many water drops on the cup. :P

Anonymous said...

သားသားေတာ့ ပူေနေတာ့မယ္... ရန္ကုန္မွာက ေဆာင္းတြင္းေတာင္ပူေနတာ ... ဟိုတယ္မွာ တည္းတယ္ဆိုေတာ့ ျခင္ေတာ့ သိပ္မကိုက္ေလာက္ဘူးလို႕ ေမွ်ာ္လင့္တယ္..

ခင္မင္တဲ့
ေတာသား

Thinzar said...

ဓါတ္ပုံေတြ လွလိုက္တာ.. က်ားတံဆိပ္ ေရေႏြးၾကမ္းဆိုတာကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်သြားတယ္ :D

Anonymous said...

ကိုညီလင္းသစ္ ေရ

ကိုယ္စားေပ်ာ္ေပးေနပါတယ္ သားသားကလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ မအိမ္သူ ကိုလည္း ျမင္ဘူးခ်င္တယ္ မႏၱေလး ဘက္ေရာ မလာလည္ဘူးလား ေနာက္တေခါက္ဆို လာခဲ႔ပါေနာ္ က်ားေရေႏြး ၾကမ္း တိုက္မယ္ သားသားကို ျမန္မာျပည္ ခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးပါ

ခင္မင္တဲ႕
ေရႊစင္ဦး

rose of sharon said...

ဆိုက္ကားေပၚကသားေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ... ရန္ကုန္ကဟိုတယ္ေတြထဲမွာ အင္းယားလိတ္ကိုအၾကိဳက္ဆံုးဘဲ...

seng seng said...

I agree with Ma Shwe Sin Oo, please teach how to love Our Country ,in Singapore i got see many myanmar family they never teach to their kids myanmar language, how to pray, how to love our own country.

Anonymous said...

ဒီတခါေတာ႔ အစားအေသာက္ပံုေတြထက္ အင္းလ်ားလိတ္ေဟာ္တယ္ခန္းကေနရိဳက္တဲ႔ ရွဳခင္းေတြကို ပိုျပီးလြမ္းသြားတယ္ သားသားကဆိုက္ကားစီးျပီး ဘာျပန္ေျပာလဲ ဟင္ က်မသမီးေတာ႔ ျမင္းလွည္းရယ္ တုတ္တုတ္ရယ္စီးျပီး တအားခုန္တာကို သေဘာက်လို႔ ျမင္းလွည္းေပၚကေနေတာင္ မဆင္းခ်င္ဘူးေလ.. ရက္အစဥ္ေတြထက္ ဓါတ္ပံုနဲ႔ဆက္စပ္တင္တာ ပိုေကာင္းမလားလို႔ အို ဘယ္လိုဘဲတင္တင္ တ၀ၾကီးဖတ္ရ ၾကည္႔ရ လြမ္းရ၇င္ ျပီးတာပါဘဲ ညီလင္း ေရ း) ဆက္ေစာင္႔ေနမယ္

mie nge

သက္ေဝ said...

ကိုညီလင္းရဲ႕ ပံုေတြ စာေတြကိုၾကည့္ၿပီး...
ဒီႏွစ္ေတာ့ ျပန္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ဖို႔ ေတြးေနမိတယ္...
အင္းလ်ားလိပ္က အင္တာနက္ကေန book လုပ္လို႔ ရသလားဟင္... း)

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ကုိညီလင္းအေမခ်က္တဲ႔ျမန္မာဟင္းေလးေတြကုိၾကည္႔ျပီ
အရမ္းလြမ္းမိပါတယ္ ရန္ကုန္ရႈခင္းတခ်ဳိ႕ကုိေတာ႔တ၀ၾကီး
ၾကည္႔ခဲ႔ပါတယ္ရွင္ က်န္အပုိင္းေလးေတြျမန္ျမန္တင္ေပးပါ

စူးနွယ်လေး said...

အေမခ်က္တဲ့ထမင္းဝိုင္း စားခ်င္စရာစံုေစ့ေနတာပဲ...
တျခားစားစရာေတြလည္း ေနရာနဲ႔နာမည္နဲ႔တြဲၿပီး တဝႀကီးၾကည့္မွတ္သြားပါတယ္...ဒါမွ စိတ္ဝင္စားတဲ့ေနရာဆို ကိုယ္လည္း သြားၾကည့္လို႔ရေအာင္လုိ႔

Anonymous said...

ေက်းဇူးပါ။
ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုုက္တာဖတ္ရတာေရာဓါတ္ပံုုေတြၾကည့္ရတာေရာ။
က်မတုုိ ့အုုပ္စုုကညသမားေတြဆုုိေတာ့ရန္ကုုန္မွာတုုန္းကအဲဒီေရႊေကာင္းဆုုိင္နဲ ့ျပည္လမ္းေပၚကေကာင္းေကာင္းကုုိခဏခဏသြားစားျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရႊေကာင္းဆုုိင္းဘုုတ္ကုုိတစ္ခါမွေသေသခ်ာခ်ာမၾကည့္ဘူးဘူး။ ခုုမွေတြ ့ေတာ့တယ္။ဘာသာျပန္ထားတာသေဘာက် သြားျပီ။ း))
ၾကိဳက္သလိုုတင္ပါ။ အားလံုုးကိုုအားေပးမွာပါ။
အိုုင္အိုုရာ

Anonymous said...

Thanks for see nice photos & read..

ေမဇင္ said...

အကုန္လုံးကို တစ္ထုိင္ထဲ ဖတ္လုိက္ခ်င္တာ း)

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

ကိုညီလင္းသစ္ေရ...ပံုေတြ ေကာင္းလိုက္တာ။ အဲဒီ အင္းယားလိတ္က သရဲေျခာက္တယ္ဆို ဟိဟိ။ သိပါဘူး သူမ်ားေျပာတာၾကားဖူးတာပါ း)))
ေပ်ာ္စရာႀကီးေနာ္...။ ႀကိဳက္သလိုသာ ေရးပါေလ...ေကာင္းပါတယ္။ အလြမ္းေျပပါတယ္ း)

Anonymous said...

Last time I visited to Ygn was 2007. U make me cry :-((

ညီလင္းသစ္ said...

ညီ ...
ျမန္မာ ဘီယာလား? အို.. ဘယ္ေနလိမ့္ မလဲ၊ ေသာက္တာေပါ့၊ က်ားၿမီးဆြဲတာက တခါတေလပါ၊ း) ဟုတ္တယ္ဗ်၊ အင္းယားလိတ္က အခန္းေတြ က်ယ္တာအျပင္ ဥယ်ာဥ္နဲ႔ ေရကူးကန္က ကေလးေတြ အတြက္ အဆင္ေျပတယ္..၊

Anonymous (1) ...
Thanks...!

Anonymous (2) ...
ha ha ha.. well, that Tiger brand Chinese tea is kind of an ice tea. :D

(ကို)ေတာသား ...
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ၊ ပူတာေတာ့ အေတာ္ပူတယ္၊ ျခင္လား? ဘယ္ေနလိမ့္ မလဲ၊ ဟုိတယ္မွာလည္း ကိုက္တာပဲ၊ ရန္ကုန္မွာ ျခင္လြတ္ေဒသ ႐ွိပါ့မလားေတာင္ မသိဘူးဗ်၊ း)

မသဥၨာ ...
ေက်းဇူးပါဗ်ာ၊ ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီ ေရေႏြးၾကမ္းက ရန္ကုန္ရဲ႕ အပူခ်ိန္ကို တြန္းလွန္ဖို႔ေတာ့ အံကိုက္ပဲ..၊ း)

အမေ႐ႊစင္ ...
ဟုတ္ကဲ့..၊ ဖိတ္ေခၚတာ ေက်းဇူးပါ အမ၊ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ အလွမ္းေဝးတဲ့ မႏၲေလး ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ၊ ေနာက္တခါေတာ့ ႀကိဳးစားပါ့မယ္၊ အမေ႐ႊစင္ ေျပာသလိုပဲ က်ေနာ္လည္း သားကို သင္ေပး ေနပါတယ္..၊

မ႐ိုစ့္ ...
ဟုတ္ပါတယ္၊ အင္းယားလိတ္က တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ ေအးခ်မ္း တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ..၊

Seng Seng ...
Yes. I got your point and agree with you, too. I find it important to teach and show kids the value of Myanmar language and culture. They should definitely know how to love the country.

မမီးငယ္ ...
ဆိုက္ကားက အရမ္းလႈပ္တယ္လို႔ သူျပန္ေျပာတယ္၊ း)အဲဒါ ဆိုက္ကားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး၊ လမ္းက ခ်ိဳင့္ေတြေၾကာင့္လို႔ ျပန္႐ွင္းျပ ရတယ္၊ သားလည္း ျမင္းလွည္း ႀကိဳက္တယ္ဗ်၊ ပုဂံမွာ သူက ေန႔တိုင္းနီးပါး ျမင္းလွည္း ေမာင္းေနတာ...၊ း)

မသက္ေဝ ...
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ၊ အဆင္ေျပရင္ ျပန္သာျပန္ဗ်ိဳ႕..၊ း) အင္းယားလိတ္ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္မွာ ဘြတ္ကင္လုပ္ဖို႔ function ပါေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာ အလုပ္ မလုပ္ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ဒါ႐ိုက္ဘြတ္ကင္က ေစ်းမ်ားတတ္တာလည္း ႐ွိတယ္ေလ၊ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ရင္းႏွီးတဲ့ travel agency ေတြကေန တဆင့္ ဘြတ္ကင္ တင္ပါတယ္၊ အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးခ်င္ရင္ nyilinnthit@gmail.com ကို ေမးလ္ပို႔လိုက္ေလ...ေနာ္၊

ေတာင္ႀကီးကမစံပယ္ ...
က်ေနာ္လည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျမန္ျမန္တင္ဖို႔ စိတ္ကူး ႐ွိပါတယ္..၊ အားေပးတာ ေက်းဇူးေနာ္..၊

မစူးႏြယ္ ...
ဒါေပါ့ဗ်ာ..၊ ဒီလိုပဲ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ေဝမွ်ရမွာပဲ မဟုတ္လား..၊ း)

မအိုင္အိုရာ ...
က်ေနာ္လည္း တခါတခါ ရန္ကုန္မွာ ညဖက္ေတြ အဲဒီလို ေလွ်ာက္စားဖူးတယ္၊ happy ျဖစ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ေနာ္..၊ happy ေတာင္မွ ႐ိုး႐ိုး happy မဟုတ္ဘူး၊ golden happy ကို ျဖစ္တာ...၊ းD

Anonymous (3) ...
Thank you for your nice comment..!

မေမဇင္ ...
က်ေနာ္ကလည္း ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အကုန္လံုးကို တထိုင္တည္း ေရးခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ..၊ း)

မခ်စ္ၾကည္ေအး ...
သရဲဇတ္လမ္း ေတြကေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဟိုတယ္တိုင္း လိုလိုမွာ ႐ွိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္ဗ်ာ..၊ ကိုယ္ေတြ႔ေတာ့ တခါပဲ ႀကံဳဖူးတယ္၊ ဒီ အင္းယားလိတ္ မွာေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ...၊ း)

Anonymous (4) ...
Oh..I am sorry! I didn't mean to ... Please, don't get disappointed! A time to go back will surely come to you, too. Keep the faith, huh!

Anonymous said...

သားသားရဲ႔ အေတြ႕အၾကံဳေတြ၊ ျပန္ေျပာတာေတြကိုု ေရးေပးပါ။
ဓာတ္ပံုုေတြ အရမ္းေကာင္းတယ္

ဆိုုက္ကားဆရာမွာ တက္တူးၾကီးနဲ႔

Unknown said...

Ko Nyi,

Last night I was waiting for second part of your trip until 12 am in my local time, probably not very different many hours in your local time but I didn't know when you uploaded.

Anyway, I can read right away and make me so sad so far. In fact your writing style and photos are very attractive, I was thinking all the time what will appear next scenes.

Waiting for your continue photos and story.

Regular reader

Phyo Evergreen said...

က်ားတံဆိပ္ေရေႏြးၾကမ္းဆိုလို႔ အဟုတ္မွတ္ေနတာ....။ သားက ေလးႏွစ္ေက်ာ္ဆိုေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ထြားလာတယ္...။ ဂဏန္းေပ်ာ့ဆိုတာဘာအေကာင္လဲအစ္ကို...တကယ့္ဂဏန္းေကာင္လား တစ္ၿခားအေကာင္လား...။ ခပ္စိပ္စိပ္ေလးေနာ္ဗ်ိဳ႔..။

Phyo Evergreen said...

သရဲအေၾကာင္းလည္း ၾကံဳၾကံဳမၾကံဳၾကံဳေအာင္ ေၿပာၿပဘာ..။

Shinlay said...

ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ မနက္အေစာၾကီးႏိုးေနတတ္တယ္။
ေနခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြ အိပ္ေနလို ့ကုန္သြားမွာ စိုးလို ့ပါ။
မုန္ ့ဟင္းခါး... က်မရဲ ့ပထမဆံုး မနက္စာပါပဲ။
သားေလးဆိုက္ကားဆီးရတာေပ်ာ္ေနမွာ။ အဖိုးအဖြား
ေတြကေတာ့ အခုဆိုလြမ္းက်န္ေနေ၇ာ့မယ္။

Shinlay said...

အေမခ်က္ထားတဲ့ဟင္းေတြၾကည့္ၿပီး ဗိုက္ဆာသြားၿပီ။

Cameron said...

အေရးအသားႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးေတြန႔ဲ ပံုလွလွေလးေတြနဲ႔ တြဲဖက္ၾကည့္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တာ...။

Anonymous said...

Happy and counting my time though i'm busy.My son also liked to ride tricycle and once he said leave your car there and take me home with it:)I remember your horseshoe leave salad.After checking 3rd time ....ok waiting setyan.
GD

ခ်စ္စံအိမ္ said...

ၿမန္မာၿပည္လြမ္းလိုက္တာအကုိေရ
အလြမ္းေၿပတင္ေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

ေမျငိမ္း said...

ညီလင္းေရ.. ခုတေလာ ရန္ကုန္က ျပန္လာတဲ့သူေတြ ေျပာသမွ် ရန္ကုန္မွာ သိပ္ပိုက္ဆံသံုးၾကတယ္တဲ့ .. အေမရိကကလူေတြ ငိုေတာင္ငိုေလာက္တယ္ဆိုတာ..။ အဟုတ္ေပါ့..။ တို႔ေတြမ်ား ပင္ပန္းဆင္းရဲပါ့ :(

ေန၀သန္ said...

ဘိုရုပ္ေလးနဲ႕ ကေလးေလးနဲ႕ ဆိုဒ္ကားေလးကို တြဲျပီးျမင္ေတာ့ သေဘာက်မိတယ္.. အစ္ကိုေရ.. အေတာ့္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ ခရီးေလးျဖစ္မွာပဲ...

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

San San Htun said...

ဓာတ္ပံုေတြ တကယ္လွတယ္ ကိုညီေရ..ၿမန္မာၿပည္ကို လြမ္းသြားၿပီ..စလံုးမွာ ဟိုဖက္တိုက္ကေန ဒီဖက္တိုက္ကို အိမ္ေၿပာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တကၠစီငွားမရလို ့ ဆိုက္ကားကို တဖူးတယ္..

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ) said...

ဖတ္ရင္းနဲ႕ ျပန္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္ေနျပီ ... း)

Anonymous said...

I like the photo that Alexy riding trishaw.It has full of Burmese fragrance,yechansin under the tree,the smile and attention of trishaw rider,lovely unblack lane with trees and plants and the curiousity of walk by woman.I'm sure that unseen grandpa's face has full of pleasure:)
GD

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ေဟာ႕ေပါ႔အိုးၾကီးထက္ ျပည္ၾကီးငါးနဲ႔ ဂဏန္းေပ်ာ႕က ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားဖို႕ေကာင္းတယ္
ရိုက္တဲ႕သူကလည္း လွလွပပ စိတ္ဝင္စားခ်င္စဖြယ္ ရိုက္တတ္တာကိုး
ျပည္ၾကီးငါးသုပ္ဆို ၾကည္႕ရင္းနဲ႕ ပါးစပ္ထဲမွာ သြားရည္ေတြ ျပည္႔လာတယ္။
အိမ္အျပန္ခရီးကေတာ႕ စားခ်င္တာေတြစားရ
လည္ခ်င္တာေတြလည္ရနဲ႕ တကယ္႕ကို ေက်နပ္စရာပါလား ကိုညီလင္းသစ္.
ျမန္မာျပည္မွာ ဆင္းရဲမြဲေတေနသူေတြ မ်ားေပမဲ႔ သံုးႏိုင္ျဖဳန္းႏိုင္သူေတြလည္း ရွိေနၾကတယ္ေနာ္။
လူတိုင္းအဲလို သံုးႏိုင္လာရင္ေတာ႔ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ

ညိမ္းႏိုင္ said...

အကိုေရ...ကြန္ျပဴတာျပႆနာ၊လိုင္းျပႆနာေတြ
ေၾကာင့္ ဒီေန႕မွ ၂ပို႕စ္ေပါင္းဖတ္ရတယ္...။
အပိုင္း၁ပို႕စ္မွာ ကြမ္းနံရတယ္ဆိုတာေလးဖတ္ရေတာ့
သေဘာက်ၿပံဳးမိတယ္...။စလံုးကပန္နစူလာကိုအကို
မေရာက္ဖူးလို႕သာ...စဝင္လိုက္တာနဲ႕ ကြမ္းနံေလး
တစ္သင္းသင္းနဲ႕...သိပ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတာဗ်....:)။
ဘာပဲေျပာေျပာ အကုိ႕ကို ကြမ္းနံေလးနဲ႕ ျမန္မာျပည္
ႀကီးက ႀကိဳဆိုလိုက္သေပါ့ေလ.....:)))။

အပိုင္း၂ပို႕စ္မွာေတာ့ ဆိုက္ကားနဲ႕သားသား ပံုကို
သေဘာသိပ္က်တယ္....။သားသားက ႀကီးေလ
ေခ်ာေလပါလားဗ်...။အကိုနဲ႕တူပံုမရဘူး...:D။
ေအးဗ်ာ....အသ္ေနာက္က်တာကတစ္ေၾကာင္း၊
ျပန္တုန္းအခိုက္ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႕ကိုယ္ကိုယ့္အေပါင္း
အသင္း၊မိသားစုေတြနဲ႕ကိုယ္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနၾက
လို႕ မေတြ႕လိုက္ရတာနာတယ္ဗ်ာ...။ႏို႕မို႕ အကိုနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ က်ားတံဆိပ္ေရေႏြးၾကမ္းေလးဘာေလး
အတူတူေသာက္ၿပီး စကားေျပာျဖစ္မွာရယ္...:))))

okn said...
This comment has been removed by the author.
Nge Naing said...

သြားရည္ကိုယိုသြားတာပဲ ကိုညီလင္းသစ္ မနက္စာသြားစားမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္ေလာက္သြားၾကာခဲ့လဲ။

ညီရဲ said...

အစ္ကို ့ရဲ ့ျမန္မာျပည္ အျပန္ခရီးေလးက ၾကည္ႏူးဖြယ္ပါဘဲ... ဆက္ရန္ကို ေမွ်ာ္ေနပါ့မယ္ အစ္ကို...

Anonymous said...

ကုိညီလင္းသစ္ေရ
လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ရနံ႕ေတြနဲ႕ ပုိစ့္ေလးပါဗ်ာ။ ျပန္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာၿပီ။ (သားသားက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ဗ်ာ။)
(လီယုိ)

Maung Myo said...

အိမ္အျပန္ခရီးက ခမ္းနားစြာနဲ႔ လွပေနတာပါပဲ ေကာင္းတယ္ဗ် ။ သားသား ဆိုက္ကားစီးတာေလးေတြ႕ျပီး က်ေနာ္လည္းစီးခ်င္စိတ္ျဖစ္မိပါရဲ့ း)

မဒမ္ကိုး said...

၀ိတ္မတက္လာဘူးလားအကိုေရ း))

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ပထမဆံုး ျပန္ၾကိဳေနမယ့္ ရန္ကုန္မနက္ခင္းကို ခံစားလို႔ရတယ္။ ဂဏာန္းေပ်ာ့ဟင္းလည္း စားခ်င္ပါရဲ႕။ တခုထဲသာေရြးဆိုရင္ေတာ့ အေမ့လက္ရာကိုပဲ ပိုမက္ေမာတယ္ဗ်ာ။
အပိုင္း ၃ကို ဆက္ျပီး ခံစားလိုက္ပါအံုးမယ္။

ျမေသြးနီ said...

သားသားကို ခ်စ္လိုက္တာ...
ဆိုက္ကားစိးၿပိးဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနမလဲ ေတြးမိတယ္..။ ပံုေတြကလည္း ထံုးစံအတိုင္း ေကာင္းမွေကာင္း။
ေရႊေကာင္းဆိုင္နာမည္ကေတာ့ အမွန္ပဲ..ရယ္ခ်င္စရာ..။
စာအေၾကြးေတြ လိုက္ရွင္းေနတာ ကိုညီလင္းသစ္ေရ...
အခုလို ေနာက္က်မွဖတ္ေတာ့လည္း ဆက္ရန္ေတြ ေစာင့္စရာမလိုေတာ့ဘူး .. ဆက္တိုက္ဖတ္သြားရံုပဲ...
ကဲ..အပိုင္း(၃)သို႔ ဆက္လိုက္ပါဦးမည္...။