25 July 2013

ခုတေလာဆီမွာ...


အားလံုးပဲ မဂၤလာပါဗ်ာ၊ ဒီတစ္ေခါက္ ဘေလာ့ဂ္ရပ္ဝန္းကေန ေပ်ာက္သြားတာ ဘာလိုလိုနဲ႔ အေတာ္ၾကာသြားတယ္၊ ေနာက္ဆံုးပို႔စ္ကို တင္ခဲ့တာ ဇြန္လ ၂၅ ရက္ေန႔က ဆိုေတာ့ တစ္လေတာင္ ၾကာသြားတဲ့ သေဘာေပါ့၊ ေပ်ာက္ေနတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြ မဟုတ္ပါဘူး၊ ထံုးစံအတုိုင္း အလုပ္မ်ားေနလို႔ အခ်ိန္မရတာ၊ အခ်ိန္ရျပန္ေတာ့လည္း စာဖတ္ေနတာ၊ တီဗီၾကည့္ေနတာ၊ အဲဒါေတြ မလုပ္တဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့လည္း ပ်င္းေနတာ... စသျဖင့္ေပါ့၊ ၿပီးေတာ့ ဟိုတေလာဆီက အေတာ္ေလး လႈပ္ခတ္သြားတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကလည္း က်ေနာ့္ရဲ႕ စာေရးခ်င္စိတ္ကို အေငြ႔ပ်ံ၊ ေပ်ာက္ကြယ္ေစခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ၊ အဲဒီမွာ သတင္းေတြ၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ တံု႔ျပန္ပံုေတြကို လိုက္ဖတ္ရင္း ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္က စီးခ်င္းထိုးပြဲေတြ၊ တအုန္းအုန္း တဒိုင္းဒိုင္း ပစ္ခတ္ေပါက္ကြဲေနတဲ့ စကားလံုးမိုင္းေတြ အၾကားကို ေရာက္သြားခဲ့မိေသးတယ္၊ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္က ျပန္လာေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေခါင္းထက္က ေကာင္းကင္မွာ ညစ္ညဴးေနာက္က်ိတဲ့ မီးခိုးေတြနဲ႔ အသက္႐ွဴ မဝဘူး၊ အဲဒီ မီးခိုးေတြ ႐ွဴမိတဲ့အခါ လက္က ကြန္ပ်ဴတာ ကီးဘုတ္ကို မႏွိပ္ခ်င္ေတာ့ဘဲ ေလျဖတ္သြားေတာ့တယ္၊

ဒီအေတာအတြင္းမွာ ဘယ္ကိုမွ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပ်က္ကြက္မႈေတြ အတြက္လည္း ေတာင္းပန္ရမွာပါပဲ၊ က်ေနာ္ကသာ မေရာက္ျဖစ္ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕မိတ္ေဆြ ေတြကေတာ့ မပ်က္မကြက္ တံခါးလာလာေခါက္ေန ခဲ့တယ္၊ ကိုယ္က ခင္မင္လို႔ လာခဲ့ေပမယ့္ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ စာမ်က္ႏွာခ်ည္းပဲ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတြ႔ေနရတဲ့အခါ သူတို႔ေတြ အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ စိတ္ပ်က္ၿပီး ျပန္သြားရမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ နားလည္ပါတယ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုေတာ့လည္း က်ေနာ္ ျပန္ေရာက္လာျပန္ ပါၿပီ၊ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ကို ျပန္ၾကည့္မိ တဲ့အခါ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ေရးလာခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုဟာ ဒီလမွာ အဆံုးသတ္ေတာ့မွာလားလို႔ ေတြးမိေတာ့ ̔ႏိုး.. အခ်ိန္မက် ေသးဘူး̕ ဆိုၿပီး ေခါင္းခါမိတယ္၊ ဘေလာ့ဂ္ေရးသူေတြ သိၾကတဲ့အတိုင္း မေရးတာ ၾကာသြားလို႔ ပထမဦးဆံုး ျပန္ေရးတဲ့အခါ နည္းနည္းေတာ့ အိုးတိုးအမ္းတမ္းနဲ႔ ေၾကာင္သလိုလို ျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ အဲဒါကို ေခ်ဖ်က္ဖို႔ အေကာင္းဆံုးနည္းကေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြတင္ၿပီး အ႐ွိန္ျပန္ယူတာ ပါပဲ၊ ကဲ.. တေလာဆီက ႐ိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေလးတခ်ိဳ႕ တင္လိုက္ပါတယ္၊


ၿပီးခဲ့တဲ့ စေနတစ္ရက္က ေတာင္ေပၚကို သြားျဖစ္ခဲ့တယ္၊ အိမ္ကေန တစ္နာရီသာသာေလာက္ ကားနဲ႔သြားရတဲ့ Moléson ဆိုတဲ့ ေတာင္တန္းတစ္ခုပါ၊ မေတြ႔တာၾကာတဲ့ မိတ္ေဆြမိသားစုနဲ႔ လမ္းအတူေလွ်ာက္ရင္း၊ စကားေျပာရင္းေပါ့၊ ေတာင္ေပၚကို ပထမ Funicular ရထားေလးနဲ႔ တက္ရတယ္၊ အေပၚက ပံုထဲမွာ ျမင္ရတဲ့ ရထားေလးပါ၊ ေတာင္ရဲ႕ ပိုမတ္တဲ့ ဒုတိယအဆင့္မွာေတာ့ ေကဘယ္လ္ကားနဲ႔ ဆက္တက္ရတယ္...၊


Moléson (မိုေလဇြန္) က အဲ့လ္ပ္စ္ေတာင္တန္းႀကီးရဲ႕ ေျမာက္ဖက္အစြန္ တစ္ေနရာက ေတာင္ေၾကာတစ္ခုပါ၊ ၂၀၀၂ မီတာ ျမင့္ပါတယ္၊ ရထားနဲ႔ ေကဘယ္လ္ကားနဲ႔ မတက္ခ်င္ဘဲ လမ္းေလွ်ာက္တက္လာခ်င္လည္း ရပါတယ္၊ ၂ နာရီခြဲေလာက္ ေလွ်ာက္ရင္ အခုေနရာကို ေရာက္ပါတယ္၊


ဒါကေတာ့ ေတာင္ထိပ္မွာ႐ွိတဲ့ ဟိုတယ္၊ စားေသာက္ဆိုင္ပါ၊ ဟိုတယ္ဆိုေပမယ့္ သီးသန္႔ခန္းေတြ မ႐ွိဘဲ စုေပါင္းအိပ္ခန္း dormitory ေတြပဲ ႐ွိတယ္၊ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတာ တစ္ခုကေတာ့ နကၡတ္တာရာေတြ ၾကည့္ဖို႔ အခန္းေလး လုပ္ထားေပးတာပါပဲ၊ ေခါင္မိုးအနီနဲ႔ အခန္းေလးမွာ ေဘးပတ္လည္ ဖြင့္လို႔ရတဲ့ မွန္ျပဴတင္းေပါက္ေတြနဲ႔ တယ္လီစကုပ္ေတြ ႐ွိပါတယ္၊ အဲဒီကေန အရပ္႐ွစ္မ်က္ႏွာက ေကာင္းကင္ကို ၾကည့္႐ံုပါပဲ၊ ၾကယ္ေတြကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ ေတးထားတဲ့ က်ေနာ့္အဖို႔ေတာ့ မွတ္သားထားရမယ့္ ေနရာ တစ္ခုပါ၊


ေတာင္ေအာက္မွာ ပူအိုက္ေနေပမယ့္ ဒီေနရာေလးမွာေတာ့ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္နဲ႔...၊ လူေတြအမ်ားႀကီး မေတြ႔ရဘဲ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ ေအးေအးေဆးေဆး တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ႐ွိပါတယ္၊ အိမ္ကေန အသင့္ယူလာတဲ့ အသားညွပ္ေပါင္မုန္႔ေတြကိုပဲ ေန႔လယ္စာအျဖစ္ စားခဲ့တယ္...၊


အခ်ိဳပြဲအေနနဲ႔ေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ကေန Meringue with double-cream မွာစားတယ္၊ ဒီေဒသက ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္နဲ႔ အရသာ႐ွိလွတဲ့ double-cream နာမည္ႀကီးပါတယ္၊ Meringue ဆိုတာကေတာ့ ၾကက္ဥအရည္ၾကည္ အျဖဴေရာင္ကို သၾကားနဲ႔ ေခါက္ထားတဲ့ ဟာပါ၊ ဆြစ္နဲ႔ ျပင္သစ္ အစားအစာေတြမွာ အခ်ိဳပြဲအေနနဲ႔ မၾကာခဏ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္၊ ဒီအခ်ိဳပြဲက သၾကားေတြ၊ ခရင္မ္ေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္ တိုးမွာ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ႐ွိေနသူေတြ အဖို႔ေတာ့ အဆင္ေျပမယ္ မထင္ဘူး၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ခရင္မ္ပ်စ္ပ်စ္မွာ ပါတဲ့ ဝေစတဲ့ Shortening ေတြကို အက္စ္ပရက္ဆို တစ္ခြက္နဲ႔ ေမ့ပစ္လိုက္တယ္...၊


ၿပီးေတာ့လည္း အိပ္ျပန္ဖို႔ပဲေပါ့၊ Funicular ရထားအလာကို ေစာင့္ရင္း ေစာေစာက တက္ခဲ့တဲ့ ေတာင္ထိပ္ကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္၊ ဒီေနရာက ေဆာင္းတြင္းဆိုရင္ ႏွင္းေတြအျပည့္ ဖံုးတတ္တဲ့ ေနရာေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္ ဆိုရင္ေတာ့ ရထားစီးစရာ မလိုဘဲ ပံုထဲမွာ ျမင္ရတဲ့ chalet အိမ္ေလး အေ႐ွ႕ကေန ski နဲ႔ ေတာင္ေအာက္ကို ျပန္ဆင္းသြားလို႔ ရပါတယ္...။

အခုရက္ေတြမွာေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေကာင္းကင္မွာ အစမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားလံုးမိုင္းေတြက ထြက္လာတဲ့ မီးခိုးျမဴေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စဲသြားလို႔ အရင္ကလိုပဲ စာေတြ၊ ဓါတ္ပံုေတြ ပံုမွန္ ျပန္တင္ျဖစ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္၊ က်ေနာ္ ၿငိမ္သက္ေနခိုက္မွာ တိတ္တိတ္ေလး လာသြားသူေတြေရာ၊ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္နဲ႔ စီေဘာက္စ္ကေန ႏႈတ္ဆက္သြားသူေတြေရာ... အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။


ညီလင္းသစ္
၂၅ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၃

17 comments:

Anonymous said...

ေဟာ...

ညီ

Thandar Lwin said...

ရွဴခင္းေတြ လွလိုက္တာ ။
က်မ မွာ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေၾကာ္စားေတာ့ ကိုညီလင္းသစ္ကို သတိရမိေသး ။

Anonymous said...

ခရီးလြန္ေနလို႔ညီလင္းပို႔စ္ကို အခုမွဖတ္ရပါတယ္၊ သိပ္ေနာက္က်သြားျပီ မွတ္တာ တတိယေျမာက္စာဖတ္သူျဖစ္ေနသလို ပါပဲလား။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ညီေျပာသလိုပဲ၊ သူ႔အျမန္ဆံုးဆိုတာ...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ညီက အရင္ဆံုးဖတ္ရတာကိုေရာ၊ ေမွ်ာ္ေနတဲ့ သူေတြ ကိုေလးစားတန္ဖိုးထားတဲ့ ညီလင္းကိုေရာ ေက် နပ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျငိမ္းတို႔ကိုပါ မီးခိုးျမဴ၊ စကားလံုးမိုင္းေတြထဲက ဆဲြထုတ္ျပီး ေအးခ်မ္း သာယာလွ တဲ့ ေတာင္ကုန္းေလးဆီ ေခၚသြားေပး တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ။
ျငိမ္း

Anonymous said...

ဓါတ္ပံုုေတြကလည္းလွလိုုက္တာေနာ္။
ကိုု္ယ္တုုိင္ေရာက္ဖူးခ်င္လိုုက္တာ။
ေဖ့ဘြတ္ဟာမသြားအပ္တဲ့အရပ္လိုုေတာင္ခံစားမိတယ္။
တခ်ဳိ ့ေတြ ေတာ္ေတာ္ရင့္သီးရုုိင္းစုုိင္းၾကတာလည္း ေၾသာခ်မိတယ္။
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွုုဆုုိတာေတာင္မရွိေတာ့သလိုုဘဲ စကားလံုုးမိုုင္းေတြကညစ္ေထးလွတယ္။
အိုု္င္အုုိရာ

စူးနွယ်လေး said...

ဓာတ္ပံုလွလွေတြ လာၾကည့္သြားပါတယ္.. :) ေအာ္... စာလည္းဖတ္ပါတယ္ေနာ္

သက္ေဝ said...

အဟိ... ဓါတ္ပံုေတြနဲ႔ အရွိန္ျပန္ယူတာခ်င္း တူေနတယ္... :P

ေမာင္မ်ိဳး said...

ဓာတ္ပံုေတြနဲ႕ ဆားခ်က္ေနတယ္ေပါ့ေလ ဦးဂလံုၾကီးး း)

Anonymous said...

ညီမကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရန္ညိွဳးရန္စမရွိပဲနဲ႔ ခါးခါးသီးသီး တိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့ ေဖ့ဘုတ္ႀကီးထက္ ဘေလာ့ေလးေတြလည္ၿပီး တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္စာဖတ္ရတာကို ပိုသေဘာက်တယ္...ပို႔စ္ေလးကိုဖတ္ရတာ နဲ႔ ဓါတ္ပံုေလးေတြၾကည့္လိုက္ရေတာ့ စိတ္ညစ္ညဴးေနတာေတြၾကည္လင္သြားလို႔ ေက်းဇူးပါ

Aunty Tint said...

အေတာ္မ်ားမ်ား ဘေလာ့ဂါေတြ ဒီလို ျဖစ္ေနၾကတာမို႔ ကိစၥမရွိပါဘူး ေမာင္ညီလင္းရယ္ (ဟဟ ကိုယ္တိုင္ပို႔စ္မတင္တာ တစ္လေၾကာ္ၿပီပဲ).. ေခါင္းစဥ္မရွိတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ရႈပ္ေနတယ္ကြယ္...
ထူးျခားရႈခင္းေလးေတြျမင္ရတာ ၾကည္ႏူးစရာမို႔
အလည္ေရာက္ခြင့္ႀကံဳခ်င္လိုက္တာ.. ထင္ေတာ့မထင္ပါ ဟိဟိ တစ္ပုဒ္ဆိုလည္း တစ္ပုဒ္နဲ႔တန္ေအာင္ ေက်နပ္စရာရယ္ပါ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

San San Htun said...

ဓာတ္ပံုေတြ တကယ္လွတယ္ Welcome back !

Shinlay said...

ေရာက္တယ္ကိုညီ။ပံုေတြကလွတယ္။

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္က ျပန္လာေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေခါင္းထက္က ေကာင္းကင္မွာ ညစ္ညဴးေနာက္က်ိတဲ့ မီးခိုးေတြနဲ႔ အသက္႐ွဴ မဝဘူး၊ အဲဒီ မီးခိုးေတြ ႐ွဴမိတဲ့အခါ လက္က ကြန္ပ်ဴတာ ကီးဘုတ္ကို မႏွိပ္ခ်င္ေတာ့ဘဲ ေလျဖတ္သြားေတာ့တယ္၊
ဘ၀တူေတြပါပဲ
ပုံေတြၾကည္႔လုိက္ရေတာ႔ အေတာ္ေလးအေမာေျပခဲ႔ရပါတယ္

ဘုန္းေတာက္ said...

ညီလင္းသစ္ တင္သမွ်ပုံေတြ အားလုံးက အလန္းေတြခ်ည္းပဲ။ ကင္မရာနဲ႔ရုိက္ခ်က္နဲ႔က အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္လုိ႔ ေနတယ္။ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ...

ပစ္ပစ္ said...

လာသြားတယ္ အကိုေ၇
facebook ကေတာ့တအုနး္အုန္းတဂြမ္းဂြမ္းနဲ႕
စစ္ေျမျပင္ျဖစ္ေနတာၾကာေပါ့
ပစ္ပစ္ တို႕ေတာင္ တခါတေလ
ေျပာက္က်ားစစ္ ဝင္ႏြဲၾကေသးတာေလ..အဟီးး

ညီလင္းသစ္ said...

ညီ...
ေျပာ... းD

မသႏၲာ...
ဟုတ္လား...၊ က်ေနာ္ေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ျပန္ေဝးသြားျပန္ ၿပီဗ်ာ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သတိရတာ ေက်းဇူးပါေနာ္...၊ း)

ၿငိမ္း...
ဟုတ္ကဲ့...၊ အၿမဲလာလည္တဲ့ အတြက္ေရာ၊ စိတ္႐ွည္႐ွည္နဲ႔ ေစာင့္ဆိုင္းအားေပးတဲ့ အတြက္ေရာ က်ေနာ္ကလည္း ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ဗ်ာ...၊

မအိုင္အိုရာ...
လာလည္ၾကရင္ လိုက္ပို႔ေပးလို႔ ရတယ္ေနာ္၊ ေဖ့ဘြတ္ခ္ဟာ မသြားအပ္တဲ့ အရပ္ဆိုလို႔ သေဘာတက်နဲ႔ ရယ္ရေသးတယ္၊ း)

မစူးႏြယ္...
မေတြ႔တာ ၾကာပါေရာလား...၊ း) ေနေကာင္းတယ္ဟုတ္? လာလည္ေနဆဲမို႔လည္း ေက်းဇူးပါဗ်ာ...၊

မသက္ေဝ...
ဒါဆို က်ေနာ္တို႔ ၂ ေယာက္ starting block ေပၚမွာေတာ့ ေရာက္ေနၿပီဗ်... ေနာ၊ းD

ေမာင္မ်ိဳး...
အမ္္...ဘယ္လိုကေနဘယ္လို နာမည္ေတြ ေပးေနျပန္တာတုန္း?

အမည္ဝွက္စာဖတ္သူ...
တကယ္တမ္း ေျပာရရင္ ဘေလာ့ဂ္ရပ္ဝန္းက စည္ကားမႈေတြ ေလ်ာ့သြားေပမယ့္ အခုလို ႏွစ္သက္တဲ့သူေတြ ႐ွိဆဲလို႔ သိရတာ အား႐ွိစရာပါ၊ လာအားေပးတာ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ဗ်ာ...၊

တီတင့္...
အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား တီတင့္က မိတ္ေဆြေတြဆီ အလည္ေရာက္ မပ်က္ကြက္တာ တကယ့္ကို ခ်ီးက်ဴးစရာပါ...၊ း)

ညီမစန္းထြန္း...
ေက်းဇူးပါ ညီမေရ...၊

အစ္မ႐ွင္ေလး...
တိတ္ဆိတ္ေနတာ ၾကာၿပီ၊ ေနေကာင္းတယ္ေနာ္..?

မစံပယ္...
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ..၊ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္လိႈင္းမွာ ႐ိုက္ခတ္ခံရတာခ်င္း တူေနၾကတယ္ေနာ္...၊ အလည္လာလို႔လည္း ေက်းဇူးပါ၊

ဘုန္းေတာက္...
မေတြ႔ျဖစ္တာ ၾကာၿပီေနာ္ ဦးဇင္း၊ ေနေကာင္းမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္ ဘုရား..၊

ညီမပစ္ပစ္...
ေၾသာ္.. ဂလိုလား၊ အဲဒါေၾကာင့္ ညီမက ေပ်ာက္လိုက္၊ ေပၚလိုက္နဲ႔ အဆုတ္အတက္ေတြ ကြ်မ္းက်င္ေနတယ္ ေပါ့ေလ၊ ဟုတ္လား..၊

Anonymous said...

ေဖ့စ္ဘြတ္ကို သိပ္မသြားနဲ့ ဘေလာ့ကို မ်ားၾကီးေရးပါ
AA

Anonymous said...

ပံုေတြကုိၾကည့္ၾကည့္ၿပီး အဲလုိမ်ဳိး ရုိက္တတ္ခ်င္တယ္၊၊ ကင္မရာေကာင္းေကာင္းတစ္လံုးကုိ အိပ္မက္မက္ေနတာလည္း ၾကာလွေပါ႔ :)
တိမ္ျပာ(မေနာေျမ)