08 September 2013

ဒုတိယဆံုမွတ္၏ ပြင့္ဖူးစ ေန႔ရက္မ်ားအေၾကာင္း


အမွန္က
မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ထ, ရပ္မိတဲ့
ငါ့ ကိစၥပါ…၊
တသက္လံုး ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိမ္ဆိမ္ ထိုင္လာခဲ့သမွ်
အခုမွ က်ိဳးမွန္း သိခဲ့ရ...၊

မိုးေကာင္းကင္မွာ ေလယာဥ္ပ်ံေတြကို ျမင္တိုင္း
ဥယ်ာဥ္ကြ်န္းေပၚက ေဒလီယာ ပန္းကေလးေတြကို
သတိရတယ္၊
အဆုပ္လိုက္အခဲလိုက္နဲ႔ ေခါင္းေပၚမွာ ခဏရပ္တန္႔၊
႐ြာေတာ့မလိုလို ဟန္ျပင္ၿပီးမွ
အေဝးကို ရယ္ေမာထြက္ခြာသြားတဲ့
တိမ္တိုက္ေတြကို သူတို႔ ေငးေန႐ွာ ေရာ့မယ္၊
တခ်ိဳ႕က ဖူး၊ တခ်ိဳ႕က ပြင့္၊
တခ်ိဳ႕က ခပ္ေဖြးေဖြး ေနေရာင္ျခည္ေအာက္၊
တခ်ိဳ႕က ခပ္ဖြဲဖြဲ မိုးစက္ေတြေအာက္…၊

အဲဒီဥယ်ာဥ္ ႐ွိရာဆီေပါ့...၊
အလြမ္းေတြကို တစ္ပင္ၿပီးတစ္ပင္ ဆင့္လို႔
ကိုင္းကူးကိုင္းဆက္နဲ႔
ငါ စိုက္ပ်ိဳးေနခဲ့မိတာ၊
ေဒလီယာ ပန္းကေလးေတြရဲ႕ ဂီတမွာ
ေမွာ္ဝင္ေနတဲ့ ကေခ်သည္ တစ္ေယာက္လို
ငါ ယစ္မူး ေမ်ာပါသြားခ်င္ ပါရဲ႕ကြယ္...၊

တည္ေဆာက္ဖို႔ အားမထုတ္သလို
ၿဖိဳဖ်က္ဖို႔လည္း မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး၊
မရိတ္သိမ္းခ်င္တဲ့ အရာေတြအတြက္
မစိုက္ပ်ိဳးမိေအာင္ ေနတယ္၊
ငါး မမိခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္မ်ားစြာမွာ
ၿပံဳးရယ္စြာနဲ႔ အိမ္ျပန္လာႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း
စိတ္႐ွည္ျခင္းကိုလည္း သင္ယူတတ္ခဲ့ၿပီ၊
အခ်ိန္ဆိုတာက သူ႔ရာသီက်မွ
တလြင့္လြင့္၊ တသုန္သုန္ တိုက္လာတတ္တဲ့
ေျမာက္ျပန္ ေလညွင္းေလးပဲ မဟုတ္လား...၊

ပံုျပင္ထဲက လူငယ္ေလးလိုေတာ့
ပုေလြေလး တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
ႂကြက္အေပါင္းကို မေခၚႏိုင္ခဲ့ပါဘူး၊
ဒါေပမယ့္ ငါ့လက္ထဲက
ေလာကဓာတ္ ႂကြက္ကေလးရဲ႕ ေခါင္းအညိတ္မွာ
ေဟာဒီ ဘဒၵကမာၻလည္း ေျမေၾကာ႐ွံဳ႕ ခဲ့ရၿပီ…၊

ေဒလီယာပန္းကေလးတို႔ေရ...
အနီေရာင္အစက္ကေလး မွာ
ငါ့ကို ေစာင့္ေနပါ၊
တေပါင္းလရဲ႕ ေရာ္႐ြက္ဝါေတြနဲ႔အတူ
ငါ ျပန္လာခဲ့မယ္...။


ခက္ဆစ္။ ။
အနီေရာင္အစက္ကေလး = ထင္႐ွားေက်ာ္ၾကားေသာ္လည္း အ႐ြယ္အစားမွာ ေသးလြန္းေသာေၾကာင့္ ကမာၻ႔ေျမပံုေပၚတြင္ အနီေရာင္ အစက္ကေလးအျဖစ္သာ ျမင္ရတတ္သည့္ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွမွ ေနရာတစ္ခု...။


ညီလင္းသစ္
၈ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၃

27 comments:

ဇြန္မိုးစက္ said...

ဒီတစ္ခါ... အေစာႀကီးကုိ ႀကိဳၿပီး ေၾကာ္ျငာေနပါလား? :P

Thandar Lwin said...

Welcome :-)

Thandar Lwin said...

Welcome :-)

Anonymous said...

Are u going home? Sweet!
Blue Cloud(Manawland)
:)

Anonymous said...

Welcome again.
I am happy eventhough I got only few hours.

Nyi

သက္ေဝ said...

Welcome again.
I am happy even though I got only few hours....

(ဟင္း ဟင္း... ညီ့ ဆီက ကူးခ်လိုက္တယ္ေနာ္... ေပၚတင္ပဲ...)

ညိဳေလးေန said...

:) :) :)
သားသား ပါလာမွာလား အစ္ကို ?

Anonymous said...

"တည္ေဆာက္ဖို႔ အားမထုတ္သလို
ၿဖိဳဖ်က္ဖို႔လည္း မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး၊
မရိတ္သိမ္းခ်င္တဲ့ အရာေတြအတြက္
မစိုက္ပ်ိဳးမိေအာင္ ေနတယ္၊",,,,

"ေလာကဓာတ္ ႂကြက္ကေလးရဲ႕ ေခါင္းအညိတ္မွာ
ေဟာဒီ ဘဒၵကမာၻလည္း ေျမေၾကာ႐ွံဳ႕ ခဲ့ရၿပီ…၊"

"ေဒလီယာပန္းကေလးတို႔ေရ...
အနီေရာင္အစက္ကေလး မွာ
ငါ့ကို ေစာင့္ေနပါ၊"

အလြန္ႏွစ္သက္စရာေကာင္းတဲ့ဖဲြ ့ဆုုိမွုုပါဘဲ။

ဒီကြန္မန္ ့ေလးကိုုလည္း ေလာကဓါတ္ၾကြက္ကေလးအကူနဲ ့ပုုိ ့လိုုက္ပါတယ္။ ေလေၾကာရွုံ ့တယ္ေခၚမလားဘဲ။
ဘာရယ္မဟုုတ္ ဟုုိးငယ္ငယ္ေလးတုုန္းကဖတ္ဖူးတဲ့၀တၳဳေခါင္းစဥ္ေလးကိုုသတိရမိတယ္။ "မရိပါနဲ ့ေၾကြသြားမယ္" တဲ့...
ေဒလီယာပန္းကေလးမ်ားႏွင့္အတူေရာေယာင္ခံစားအားေပးသြားပါတယ္။ း)
အိုုင္အိုုရာ
အနီစက္ခပ္ၾကီးၾကီးတေနရာ း)

Anonymous said...

အေစာၾကီးရင္ခုန္ေနပါဒယ္
ဒန္ ဒန္ ဒန္

တူတူ ;)

Cameron said...

ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ေတြ႔ခ်င္ေသးတယ္အစ္ကိုတို႔မိသားစုကို...း)

Anonymous said...

ၾကိဳဆိုပါတယ္ညီလင္း၊ မရိတ္သိမ္းခ်င္တဲ့အရာေတြအတြက္ မစိုက္ပ်ိဳး မိေအာင္ေနတယ္။ ျငိမ္းနွစ္သက္တဲ့ မက္ေဆ့ခ်္ ေလးပါ။

ဟန္ၾကည္ said...

ျဖည္းျဖည္းေဆးေဆး အရသာခံၿပီး ဖတ္သြားတယ္...ဖတ္ရင္းေတြးရင္း အေတာ္အရသာရွိတာ အမွတ္ထင္ထင္ပါပဲ...ေက်းဇူး ကိုညီလင္းသစ္

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

မနာလိုခ်င္စရာပါပဲလား အကို.... :P ဒုတိယ အၾကိမ္ဆို အမွတ္ရစရာေတြက ပထမအၾကိမ္ထက္ ပိုေနမယ္ထင္တယ္... ။ အကိုရဲ႕ အက္ေဆးေလးေတြကေန ေစာင့္ေမွ်ာ္ရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္အကို..:)

ေရႊအိမ္စည္ေမ said...

အေစာၾကီးရင္ခုန္ေနတယ္ဆိုတာ အကို႔ကို စတာေနာ္
သမီး ရင္ခုန္တာ အဟုတ္ပူး
ေတာ္ၾကာ သာမီးကို ခ်င္ကာပူက မွတ္ေနဦးမယ္ :D :D

ညီလင္းသစ္ said...

ညီမေလးဇြန္...
အင္း.. ေနာင္လည္း ေၾကညာရမယ့္ အတူတူ အခုကတည္းက တစ္ခါထဲပဲ ေၾကညာ လိုက္ေတာ့တယ္...၊ း)

မသႏၲာ...
Thank you sis...!

မေနာေျမကတိမ္ျပာ...
အဲ.. မဟုတ္ဘူးဗ်၊ အိမ္နဲ႔ သိပ္မေဝးေတာ့တဲ့ ခရီးလို႔ေတာ့ ေျပာရမလားပဲ...၊ း)

Nyi...
Thanks bro! Yeah.. it was extremely tight. :)

အစ္မသက္ေဝ...
Thanks sis! Yeah... it was extremely tight. :)

(ဟင္း..ဟင္း.. ညီ့လိုပဲ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ေနာ္... ေပၚတင္ပဲ)

ညီမေလးညိဳ...
မပါဘူး ညီမရဲ႕...၊ သူက ေက်ာင္းမပိတ္ဘူးဗ်..၊ း)

အနီစက္ခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ေနရာက မအိုင္အိုရာ...
အဲဒီက ႂကြက္ကေလးကလည္း ေခါင္းညိတ္တယ္လား၊ ဝတၳဳေခါင္းစဥ္ေလးကိုေတာ့ ေရေရလည္လည္ ႀကိဳက္သြားၿပီဗ်၊ း)

တူတူ...
ေရာ္.. ဒီကေလးႏွယ္.. ေနာက္ျပန္ၿပီေကာ...၊ းD

ညီမမိုး...
ဟုတ္... နီးလာတဲ့အခါ က်ေနာ္ ဆက္သြယ္လိုက္ပါ့မယ္ ညီမေရ...၊

ၿငိမ္း...
ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ဗ်ာ...၊

ဆရာဟန္...
ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ခင္ဗ်...၊

ညီမအိန္ဂ်ယ္...
မနာလိုမျဖစ္နဲ႔ဗ်..၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္က ေလွ်ာ့ေစ်းေတြ ခ်ေနတာ.. လာ.. လာ လိုက္ခဲ့...၊ း)

ညီမသူသူ...
အံမယ္.. အံမယ္.. ေျဖ႐ွင္းခ်က္ လာေပးတယ္ေပါ့ေလ၊ း) ဒီအေရးအသားကို ၾကည့္ကတည္းက ဒီညီမမွန္း သိပါတယ္ဗ်ာ၊ အိုင္ပီေတာင္ စစ္ေနစရာ မလိုပါဘူး။ းD

Anonymous said...

ညီ, ေလးသနားပါတယ္ ေျမဇာပင္ျဖစ္ေနျပီ

ညီ

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေရာ္ရြက္တို႕ ေျမခခ်ိန္မွာ အဲဒီအနီေရာင္အစက္ကေလး
အေပၚမွာ တစ္ခ်ိန္က ကေသာင္းကနင္းနဲ႕အမွားမွား
အယြင္းယြင္းေတြနဲ႕ ဧည့္ဝတ္ေၾကခ်င္လ်က္ မေၾကျဖစ္
ခဲ့တဲ့ သိုးမဲေလးတစ္ေကာင္ေတာ့ ေနာက္ ဧည့္ဝတ္ေၾကြး
ကို ေက်ေအာင္ဆပ္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူးအကိုရ.... :(

San San Htun said...

အားက်ပါ့..ညီမကေတာ့ အနီေရာင္အစက္ကေလးဆီ မၿပန္ႏိုင္တာ ၃ ႏွစ္ ရိွၿပီ...

Anonymous said...

အို ဒုတ္ခေတာ.ေတြ.ေတာ.မွာဘဲ။
သူမို.ျပန္ျပီဆိုရင္ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ပန္းကန္ အနီးကပ္ပံုတို.၊ မုန္.ဟင္းခါးပန္းကန္ပံုတို. ....လာေတာ.မွာၾကိဳျမင္ေယာင္ေသး။
မည္သို.ပင္ဆိုေစကာမူ အကၽြႏုပ္တို.လဲ ဒီဇင္ဘာ ျပန္မည္ဆိုေတာ. ဒီတခါေတာ. ခံႏိုင္ရည္ရွိမွာပါ ဌဲဌဲ..

ေဆြေလးမြန္ said...

ၾကိဳက္တယ္ ဒီအသံုးအႏႈန္းေလး ဘာတဲ႕

"တေပါင္းလရဲ႕ ေရာ္႐ြက္ဝါေတြနဲ႔အတူ
ငါ ျပန္လာခဲ့မယ္...။"


Sint Si said...

I want to visit again too. I had a dream the other day, I was late to go to airport for Singapore trip. Enjoy the trip!

Anonymous said...

မရိတ္သိမ္းခ်င္တဲ့ အရာေတြအတြက္
မစိုက္ပ်ိဳးမိေအာင္ ေနတယ္၊

Like Like..

Anonymous said...

welcome again bro..
:D

သိ ဂၤ ါ ရ said...

ျပည္ေတာ္ျပန္ ... :)

ATZH said...

Yeahhhhhhhhh! :)

Aunty Tint said...

ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဆံုခြင့္ရမယ္ထင္ပါရဲ႕ ေမာင္ညီလင္းေရ..
အခုေတာ့ေရးခြင့္ ဖတ္ခြင့္ေတြနဲ႔ အလွမ္းေ၀းတဲ့ အေ၀းတစ္ေနရာကို ေရာက္ေနတယ္ း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

ျမေသြးနီ said...

“ တည္ေဆာက္ဖို႔ အားမထုတ္သလို
ၿဖိဳဖ်က္ဖို႔လည္း မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး၊
မရိတ္သိမ္းခ်င္တဲ့ အရာေတြအတြက္
မစိုက္ပ်ိဳးမိေအာင္ ေနတယ္၊
ငါး မမိခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္မ်ားစြာမွာ
ၿပံဳးရယ္စြာနဲ႔ အိမ္ျပန္လာႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း
စိတ္႐ွည္ျခင္းကိုလည္း သင္ယူတတ္ခဲ့ၿပီ၊
အခ်ိန္ဆိုတာက သူ႔ရာသီက်မွ
တလြင့္လြင့္၊ တသုန္သုန္ တိုက္လာတတ္တဲ့
ေျမာက္ျပန္ ေလညွင္းေလးပဲ မဟုတ္လား...”

ကိုညီက ကဗ်ာေရးလဲ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ အခုေတာ့သိၿပီ... :)