08 October 2013

Blog-cation...


ဒီဖက္လေတြမွာ ပို႔စ္ေတြကသာ ပံုမွန္တက္မလာေပမယ့္ blog-cation က်ေတာ့ သြားဦးမယ္လို႔ ဆိုေတာ့ လာဖတ္ေနက် ေမာင္ႏွမေတြက မ်က္ေမွာင္မ်ားၾကဳတ္ခ်င္ မလားပဲ...၊ လက္ကသာ ခ်မေရးျဖစ္ေပမယ့္ အေတြးထဲမွာ စာစီေနခဲ့တဲ့ ပို႔စ္ေတြက အမ်ားႀကီး ႐ွိေနခဲ့ဖူးပါတယ္၊ အရင္ကဆို အဲဒီလို အေတြးထဲမွာ ေနရာယူထားတဲ့ ပို႔စ္ေတြက စာမ်က္ႏွာေပၚ မေရာက္မခ်င္း လူက ေနမထိ၊ ထိုင္မသာနဲ႔...၊ အခုက်ေတာ့ တခ်ိဳ႕ပို႔စ္ေလးေတြက ေခါင္းထဲမွာ တြယ္ကပ္ၿပီး က်န္ေနေသးေပမယ့္ အမ်ားစုကေတာ့ ခ်မေရးျဖစ္တာ နည္းနည္းၾကာတာနဲ႔ ေပ်ာက္ကုန္ၾကတယ္၊ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ သိပ္ၿပီး တဖြဲ႔တႏြဲ႔ ႏိုင္တာမ်ိဳး၊ သိပ္ၿပီး formal ဆန္လြန္းတာမ်ိဳး ခဏခဏ မေရးဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးရမယ္လို႔ က်ေနာ္ေတြးေနမိတယ္၊

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္၊ သံုးႏွစ္ဝန္းက်င္က ေရးခဲ့တဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ျပန္ေရးခ်င္တယ္၊ ေခါင္းထဲ ေပၚလာတာကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ ခ်ေရးလိုက္တာမ်ိဳးေပါ့..၊ တကယ္ပါ..၊ က်ေနာ့္တစ္ဦးတည္းအတြက္ ေျပာရရင္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ဟာ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္ေတြလိုမ်ိဳး မူတို႔၊ ေပၚလစီတို႔၊ သြားမယ့္လမ္းေၾကာင္းတို႔... အဲဒါမ်ိဳးေတြနဲ႔ ပိမေနသင့္ဘူး၊ အနည္းဆံုး က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ကိုေတာ့ အဲဒါမ်ိဳးေတြနဲ႔ ျပန္ၿပီး ပိတ္မေနေစခ်င္ ပါဘူး၊ တခါတေလမွာ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္အတြက္ အခ်ိန္၊ အခ်က္အလက္၊ ဖြဲ႔စည္းပံု စတာေတြနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပင္ဆင္ၿပီး ေရးရတာမ်ိဳး ႐ွိေပမယ့္ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ တင္မယ္ဆိုတိုင္း အဲဒီလမ္းေၾကာင္းထဲ က်,က်ေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးလို႔ ေတြးမိတယ္၊ က်ေနာ္ ၁၀ တန္းတုန္းက လွည္းတန္းခံုးေက်ာ္တံတားနားက (အခုမီးပြိဳင့္ခံုးေက်ာ္ မဟုတ္ပါဘူး) ဦးေအာင္ေဖညြန္႔ရဲ႕ ႐ူပေဗဒ က်ဴ႐ွင္မွာ တက္ခဲ့ဖူးပါတယ္၊ သင္တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ကိုတူးလို႔ ေခၚၾကတဲ့ ဆရာႀကီးရဲ႕သားပါ၊ ဆရာကိုတူးက သူကိုယ္တိုင္ Physics ကို စိတ္ဝင္စားသလို ေက်ာင္းသားေတြကိုလည္း စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ လက္ေတြ႔သင္ခန္းစာေတြနဲ႔ သင္တယ္၊ ဓါတ္ခဲေတြ၊ မီးသီးေတြ၊ ဝါယာႀကိဳးေတြ၊ သံုးေျမွာင့္ဖန္တံုးေတြ၊ ေၾကးမံုခံုး၊ ေၾကးမံုခြက္ေတြနဲ႔ လက္ေတြ႔ျပၿပီး သင္တာပါ၊ ဆရာက စာသင္ေကာင္းသလို စကားေျပာလည္း ျပတ္လို႔ ေက်ာင္းသားအားလံုးက ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသၾကတယ္၊ Physics ကုိ စိတ္ဝင္စားတာေရာ၊ ဆရာ့ကို ေၾကာက္တာေရာ ေပါင္းၿပီး ႀကိဳးစားေတာ့ က်ေနာ္က အတန္းထဲမွာ ဆရာက အားထားၿပီး ခဏခဏ စာေမးတဲ့ အုပ္စုထဲ ပါသြားတယ္၊ တစ္ရက္မွာ ဆရာက က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလ့က်င့္ခန္း စာအုပ္ကိုယူၿပီး ပုစာၦတိုင္းကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ တြက္ထားတာ ခ်ီးမြမ္းတယ္၊ အဲ.. ေနာက္ ၂ ပတ္ေလာက္လည္း ေနေရာ ပုစာၦတစ္ပုဒ္ကို ေဘးနားက သူငယ္ခ်င္းေတြ တြက္လို႔ၿပီးေပမယ့္ က်ေနာ္ မၿပီးေသးလို႔ “ေက်ာင္းသားဆိုတာ ပုစာၦကို ဒိုးကနဲေဒါက္ကနဲ ခ်က္ခ်င္းတြက္ႏိုင္ ေနရမယ္၊ စိမ္ေျပနေျပ လုပ္ၿပီးမွ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ေတာ္တာမ်ိဳးကေတာ့ကြာ.....ဟင္း” လို႔ ဆူတယ္၊ တခါတေလမွာ မလိုအပ္ဘဲ အခ်ိန္ယူလြန္းတဲ့ က်ေနာ့္ကို ဆရာက တဝက္တျပက္ပဲ ဆံုးမခဲ့ေပမယ့္ က်ေနာ္တခါတည္း မွတ္သြားခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေျပာရရင္ေတာ့ အဲဒီ အမူအက်င့္ဟာ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္လာၿပီးေပမယ့္ ဆက္ၿပီး႐ွိေနတုန္းပါပဲ၊ က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္ရဲ႕ ဟိုးထိပ္ဆံုးက ဘန္နာမွာ “စိတ္ကူးေတြ၊ ခံစားမႈေတြကို ရက္လုပ္ရာ ရက္ကန္းအိမ္ကေလး” လို႔ တင္စားၿပီး ေရးထားခဲ့တယ္၊ စိတ္ကူးရက္ထည္ေတြ ဒီဇိုင္းဆန္းဆန္းေလး ျဖစ္ေစဖို႔ တခါတေလမွာ သိပ္ၿပီး အာ႐ံုစိုက္မိ ျပန္ရင္လည္း အမယ္ဘုတ္ရဲ႕ သူ႔ခ်ည္ခင္လိုပဲ ကိုယ့္ဟာနဲ႔ကိုယ္႐ွဳပ္ၿပီး လြန္းအိမ္ကေလးေတြ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ ေျပးဖို႔ ခက္ေပမေပါ့လို႔ ေတြးေနမိတယ္...၊

ေ႐ွ႕လာမယ့္ ရက္ေတြမွာေတာ့ အဲဒီလို ခ်ည္ခင္အေထြးႀကီးကို ႐ွင္းတာပဲဆိုဆို၊ blog-cation ပဲေခၚေခၚ ဘေလာ့ဂ္ကေန ခြင့္ယူၿပီး ခရီး႐ွည္ႀကီးတစ္ခု ထြက္ဖို႔႐ွိပါတယ္၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ အာ႐ံုေတြပ်ံသန္းေနခဲ့ဖူးရာ ေနရာတစ္ခုဆီကို သြားမွာပါ၊ ခရီးသြားေနတုန္းမွာေတာ့ စီေဘာက္စ္ကို ယာယီေသာ့ပိတ္သြား ပါတယ္၊ ဒီအေတာအတြင္း လာလည္ၾကတဲ့ စာဖတ္သူ ေမာင္ႏွမ အားလံုးလည္း အံု႔အံု႔သည္းသည္း စိတ္မိုးတိမ္ညိဳေတြ ကင္းလြတ္တဲ့၊ ၾကည္စင္ဝင္းမြတ္ သီတင္းကြ်တ္ကာလ ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ ပါတယ္၊ မၾကာခင္မွာ ဆံုၾကေသးတာေပါ့....။ ။


ညီလင္းသစ္
၈ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၃

23 comments:

Anonymous said...

သားေလးကို ျမန္မာလိုနားလည္ေအာင္ ဘယ္လိုသင္ေပးလဲဟင္..
သူ႔ကုိ ျမန္မာလုိ ေျပာရင္းနဲ႔ပဲ သူနားလည္လာတာလား..အခ်ိန္ရ
စိတ္ပါမယ္ဆို... အဲဒီအေၾကာင္းေလးေရးေပးပါလားဟင္
တို႔ သမီးေလးကိုလဲ ျမန္မာလိုနားလည္ေစခ်င္လုိ႔ပါ။ အခုမ..ွေပါက္စေလးရယ္

သက္ေဝ said...

Have a nice trip ကိုညီလင္း...
ဘေလာ့ဂ္ေရးတာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆင္တူပါတယ္... စိတ္ဓါတ္ေတြကလည္း တက္လိုက္ က်သြားလိုက္နဲ႔... ဟိုးအရင္ကလို စိတ္ရွိသမွ် ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ခ်ေရးလိုက္ဖို႔ ဘာေတြက တားဆီးေနၾကမွန္းကို မသိဘူး...

ေဆြေလးမြန္ said...

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ သီတင္းကြ်တ္ခရီးစဥ္ေလးၿဖစ္ပါေစ ကိုညီလင္းသစ္ေရ...ဒီတစ္ေလာဖတ္စရာ ဘေလာ႕တစ္ခု ေလ်ာ႕သြားၿပန္ေတာ႕မွာေပါ.

Anonymous said...

ေအးေအးေဆးေဆးေခါင္းေဆးအနားယူလာျပီးရင္ေတာ့
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးနဲ ့သြက္သြက္ေလးေတြ ေတြ ့ရအုုန္းမယ္လိုု ့ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္။
စိတ္ခ်မ္းသာလြတ္လပ္ဖုုိ ့အေရးၾကီးပါတယ္။
အိုုင္အိုုရာ

Anonymous said...

ေႏြးေထြးစြာၾကိဳဆိုပါ၏ :))

Nyi Ma Lay

Anonymous said...

စိတ္ထဲရွိတာသာ ေရးပါေလ။
သိပ္လဲ စိတ္မွာ burden မထားပါနဲ.။
အားေပးမယ္.သူေတြခ်ည္းပါဘဲ။ ကိုညီလင္းကို ဆဲမယ္.သူမရွိပါဘူး။ ရွိခဲ.တယ္ဆိုရင္လဲ ေခါင္းထဲထားစရာမလိုပါဘူးေလ။
အမာခံပရိတ္သတ္ေတြကေတာ. အားေပးဖို.အဆင္သင္.ပါဘဲ။
စကားမစပ္ ကိုညီလင္းတို.မိသားစု ဘယ္ေတာ.ေလာက္ျမန္မာျပည္ျပန္ျဖစ္မလဲမသိဘူးေနာ္။ ေျပာျပလို.ရမွ ေျပာျပပါ။ က်မတို.မိသားစုလဲ ျပန္ဖို.ရွိလို.ပါ။

mstint said...

အစစအရာရာ အဆင္ေျပၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ခရီးစဥ္ေလး ျဖစ္ပါေစ ေမာင္ညီလင္းေရ... :)
အခ်ိန္တိုအတြင္း အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနလဲ ဆံုႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကတာေပါ့....
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

Cameron said...

အစ္ကိုတို႔မိသားစုနဲ႔ဆံုဖို႔ အားလံုးအားတက္သေရာနဲ႔ရွိေနၾကပါျပီ...။ Welcome !!!!!

ညီလင္းသစ္ said...

အမည္ဝွက္စာဖတ္သူ (၁)...
ဟုတ္ပါတယ္၊ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ျမန္မာလို တခ်ိန္လံုး ေျပာေနရင္းနဲ႔ နားလည္လာတာပါပဲ၊ အခုလို စိတ္ဝင္စားတာ သိရလို႔ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ အဲဒီအေၾကာင္း ေရးဖို႔ ႀကိဳးစားပါဦးမယ္..၊

အစ္မသက္ေဝ...
Thanks sis...! ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ မုဒ္က မတူေတာ့တာေတာ့ အမွန္ပဲ..၊

မေဆြေလးမြန္...
ေက်းဇူးပါဗ်ာ..၊ ခရီးက အရမ္းႀကီး မၾကာပါဘူး၊ ျပန္ေရာက္တဲ့ အခါ ျပန္ေရးမယ္ေလ..၊ း)

မအိုင္အိုရာ...
ုဟုတ္..၊ က်ေနာ္လည္း အဲဒီလိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္မိတာပါပဲဗ်ာ..၊ ဘယ္လိုေတြ ေရးျဖစ္မလဲဆိုတာေတာ့ လက္ေတြ႔မွ ၾကည့္ရမွာပဲ၊ း)

ညီမေလး...
ေက်းဇူးပဲဗ်...၊ း))

အမည္ဝွက္စာဖတ္သူ (၂)...
ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ပါတယ္ေလ၊ ဒါေတြက ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး တစ္ခုေတာ့ ျဖစ္စရာအေၾကာင္း မ႐ွိပါဘူး..၊ း) အဲ.. ဒီပို႔စ္က ျမန္မာျပည္ ျပန္မယ့္အေၾကာင္း ေရးထားတာေလ...၊ း)

တီတင့္...
ဟုတ္...၊ နည္းတာမ်ားတာပဲ ကြာမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ တီတင့္ရယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ဆံုတာကေတာ့ ဆံုျဖစ္မွာပါ...ေနာ။ း)

ညီလင္းသစ္ said...

ညီမမိုး...
ၾကားရတာ ဝမ္းသာစရာပါ ညီမေရ...၊ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ထပ္တူပါပဲဗ်ာ...။ း)

ဇြန္မိုးစက္ said...

Bon Voyage! :)

သိ ဂၤ ါ ရ said...

ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ ...

Blog ေရးဟန္ေတြ ကို ဖတ္ရတာ ... ေပါ႔ပါးတယ္

ဆိုတာထက္ ... ပိုၿပီး ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္တဲ႔ သေဘာ ကို

ေဆာင္တယ္ လို႔ ခံစားမိပါတယ္ ... ကို ညီလင္းသစ္ေရ ...



ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္

သိ ဂၤ ါ ရ

ဟန္ၾကည္ said...

တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း ဘေလာ့ေရးရင္းနဲ႔ ကိုယ္ခ်ထားတဲ့ ေဘာင္ထဲမွာ ကိုယ့္ဘာသာျပန္ၿပီး ထူးခတ္မိျပန္ေရာဗ်ာ...စာလာဖတ္တဲ့လူေတြရဲ႕ အခ်ိန္ေတြအတြက္ တစ္ခုခုေတာ့ ျပန္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကဳိးစားရင္းနဲ႔ပဲ အင္း...ေရးလက္တက္လာတယ္လို႔ ဆိုရမလား...ကိုယ့္ရဲ႕ ႏွလံုးသား ေပ်ာက္ဆံုးသြားတယ္လို႔ ဆိုရမလား မသိေတာ့ဘူးဗ်ဳိ႕...

အတတ္ပညာပိုင္းက ကၽြမ္းက်င္လာသလို အႏုပညာပိုင္းကလည္း စံခ်ိန္မီလာဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကဳိးစားရဦးမွာပါပဲေလ...

ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ႕ေသာ ခရီးလမ္း ျဖစ္ပါေစ ကိုညီလင္းသစ္ေရ...

ညိဳေလးေန said...

အစ္ကိုေရ

အာရံုေတြပ်ံသန္းေနရင္း ငါးပိသည္ေတြ လိုက္လာရင္ လစ္ဖို႔ ကိုဏီရဲ႕ ၿခံလိပ္စာေလး ေသခ်ာေမးသြားဦးေနာ္ :P

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဘေလာဂ္႕ေပၚမွာ စာေရးစာဖတ္ နည္းသြားေပမဲ႕
ေရးေဖာ္ေရးဖက္မ်ားကို အျမဲတမ္း သတိတရ ရွိမိပါတယ္။
အာရံုေတြ ပ်ံသန္းဖူးတဲ႕ေနရာမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ကိုညီလင္းသစ္ေရ
အစစ အဆင္ေျပမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ပါတယ္

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

ဟုတ္တယ္..
မေလးလည္း ဟိုးတုန္းကလို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးေတြ ျပန္ေရးခ်င္မိတယ္....

Have a safe trip bro.

Anonymous said...

သားေလးကို ျမန္မာလို နားလည္ေအာင္သင္ေပး ေျပာေပးတဲ႔ အေႀကာင္းေ၇းမဲ႔ ပိုစ္ကိုေမ်ွာ္ေနပါတယ္ေနာ္. က်ြန္မွာလည္း ၃ႏွစ္ နဲ႔ ၆လ သမီးေလး ႏွစ္ေယာက္၇ွိလို႔ပါ။ ၃ႏွစ္သမီးကအိမ္မွာ ျမန္မာလို ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ အဂၤလိပ္လိုပဲ ျပန္ေျပာလုိ႔ပါ။

AH said...

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ခရီးစဥ္ေလး ျဖစ္ပါေစ အကိုု....

San San Htun said...

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ သီတင္းကႊ်တ္ ခရီးေလး ၿဖစ္ပါေစ ကိုုညီေရ...စာဖတ္သူေတြကိုု ဗဟုုသုုတၿဖစ္ေစတဲ့ ပိုု ့စ္ေလးေတြ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ပိုု ့စ္ေလးေတြၿဖစ္ၿဖစ္ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေရးဖိုု ့ပဲ လိုုပါတယ္..ဘေလာ့ဆိုုတာ စိတ္ထြက္ေပါက္ေလးပဲ မဟုုတ္လား...

Adora etc. said...

Have a nice trip ပါအကိုေရ။ ေရးတာမၾကာေသးေပမဲ့ တခုခုေရးဖို႕ ဘာေတြလက္တြန္႕ေနမွန္းမသိဘူး။ စိတ္ထဲမွာ ေရးမယ္လို႕စီစဥ္ထားတာေတြေတာ့မနဲဘူး။ လက္ကသာ ေရးဖို႕မရဲတာလား။ မေရးတတ္တာလား ဘာမွန္းကိုမသိပါဘူး။ ျပန္အလာကို ေစာင့္ျပီး စာေတြဖတ္ပါမယ္ ကိုညီေရ။

Adora etc. said...

Have a nice trip ပါအကိုေရ။ ေရးတာမၾကာေသးေပမဲ့ တခုခုေရးဖို႕ ဘာေတြလက္တြန္႕ေနမွန္းမသိဘူး။ စိတ္ထဲမွာ ေရးမယ္လို႕စီစဥ္ထားတာေတြေတာ့မနဲဘူး။ လက္ကသာ ေရးဖို႕မရဲတာလား။ မေရးတတ္တာလား ဘာမွန္းကိုမသိပါဘူး။ ျပန္အလာကို ေစာင့္ျပီး စာေတြဖတ္ပါမယ္ ကိုညီေရ။

ေႏြလ said...

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ခရီးျဖစ္ပါေစ အစ္ကို
လာလည္သြားရင္း ဒီပို႔စ္ေလးကို ဖတ္သြားတယ္
ေရးတာက စိတ္ထဲ ရွိသလို ေရးပါဗ်
အားေပးေနပါတယ္

ျမေသြးနီ said...

ကိုညီေရ..မိသားစု(၃)ေယာက္လံုး ေနေကာင္းက်န္းမာစြာနဲ႔ ျပန္ေရာက္ေနမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ မိသားစု၃ေယာက္လံုးနဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရလိုက္တာ ၀မ္းသာလို႔ မဆံုးပါဘူး။ ခ်စ္စရာ သားသားေလးရယ္၊ ႏွစ္လိုဖြယ္ရာ ဇနီးသည္ရယ္ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ျမင္တဲ့ ခရီးစဥ္ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့မွာပါ။ ဒီတစ္ေခါက္ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္က ကေလာခရီးရဲ႕ အလွ၊ သဘာ၀ေတြကို ဖတ္ဖို႔ ေစာင့္ေနၾကၿပီေနာ္..:) ခရီးအေမာပမ္းေျပရင္ ပံုလွလွေလးေတြနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ခရီးသြားပို႔စ္ အခန္းဆက္ကို ဖတ္ရမယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ပါတယ္ဟု မညွာမတာ ေရးခဲ့ပါၿပီ...ေနာ္... :)