ဒီႏွစ္ ေႏြရာသီမွာ အမ်ားသူငါ ခြင့္ေတြယူၿပီး ခရီးေဝးေတြ လည္ပတ္သြားလာ ေနၾကတဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ္က အလုပ္မွာပဲ ႐ွိေနခဲ့တယ္၊ အရင္ႏွစ္ေတြက သားရဲ႕ ေန႔ကေလးထိန္း ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္မွာ သူ႔ကို အိမ္မွာထိန္းဖို႔ ခြင့္ယူျဖစ္ေပမယ့္ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ လာထိန္းေပးတဲ့လူေတြ ႐ွိတာနဲ႔ လူေတြ ႐ွင္းေနတဲ့ အလုပ္မွာ တိတ္တိတ္ကေလးေနၿပီး ခြင့္ရက္ေတြကို စုထား လိုက္ေတာ့တယ္၊ ေဝးေဝးလံလံ မသြားျဖစ္ေပမယ့္ ဒီနားတဝိုက္မွာပဲ တစ္ညအိပ္၊ ႏွစ္ညအိပ္ ခရီးတိုေလးေတြ သြားျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီလို သြားခဲ့တဲ့ ခရီးတိုေလး တစ္ခုကေတာ့ ေတာင္တန္းေတြ ရဲ႕ ရင္ခြင္ဆီကိုပါပဲ....၊
အရင္ကလည္း မၾကာခဏ သြားျဖစ္ၿပီး၊ ဒီအေၾကာင္းကို ပို႔စ္လည္း တင္ဖူးတဲ့ ႐ြာကေလးပါ၊ Champéry လို႔ အမည္ရ ပါတယ္၊ အိမ္ကေန ၁ နာရီေလာက္ ကားေမာင္းသြားတဲ့အခါ အဲ႔လ္ပ္စ္ (Alps) ေတာင္တန္းေပၚမွာ ေမးတင္ထားတဲ့ ဒီ႐ြာေလးကို ေရာက္တယ္၊ က်ေနာ္တင္တဲ့ ခရီးသြားပံုေတြမွာ အခုလို ေတာင္တန္းေတြ မၾကာခဏ ပါတတ္ေတာ့ လာလည္တဲ့ သူေတြမ်ား ၿငီးေငြ႕ေနၾကၿပီလား မသိဘူး၊ ဒီႏိုင္ငံကိုက အဲ႔လ္ပ္စ္ေတာင္တန္းေတြ ေပၚမွာ တဝက္ေလာက္ တင္ေနေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ႐ိုက္႐ိုက္ မလြတ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ...၊ း) ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ ရာသီဥတုကေတာ့ ေဘာလံုးသမား အႀကိဳက္ပါပဲ၊ ေတာင္ခါးပန္းမွာ ျမဴခိုးေတြ ေဝေနခဲ့တယ္..၊
Champéry ႐ြာေလးရဲ႕ အထြက္မွာ သစ္ပင္ေတြေပၚ ႀကိဳးတန္းေလွ်ာက္ရတဲ့ ဒီစခန္းေလး ႐ွိပါတယ္၊ ဒီေနရာက သစ္လံုးအိမ္ေလးမွာ ေန႔လယ္စာ ပစ္ကနစ္ လာစားတယ္၊ ခရီးက Champéry ရဲ႕အလြန္က ႐ြာေလးေနာက္တစ္႐ြာကို လာတဲ့ခရီးဆိုေတာ့ ဒီမွာ ခဏရပ္၊ ေန႔လယ္စာ စား၊ ၿပီးေတာ့ ခါးမွာ ႀကိဳးခ်ိတ္ၿပီး သစ္ပင္ေတြေပၚ ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္၊ ကားလမ္းမေဘးမွာ ကားကိုထားခဲ့ၿပီး ၁၀ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ လာရပါတယ္၊
အမွန္က သားကို စမ္းၾကည့္ေစခ်င္တာ...၊ ဒါေပမယ့္ အနည္းဆံုး အရပ္အျမင့္ ၁ မီတာနဲ႔ ၁၀ စင္တီမီတာ ႐ွိရမယ္ဆိုလို႔ ေလာေလာဆယ္ ၁ မီတာအတိပဲ ႐ွိတဲ့သားက မကစား လိုက္ရဘူး၊ ဒါနဲ႔ သူ႔ကုိယ္စား သူ႔အေဖကပဲ (စိတ္မပါ့တပါနဲ႔) သစ္ပင္ေပၚက မဆင္းေတာ့မယ့္အတိုင္း ကိုင္းကူးေနလိုက္တယ္..၊ း)
ခါးမွာ သံကြင္းနဲ႔ အေသအခ်ာ ခ်ိတ္ထားလို႔ ဘာမွ စိုးရိမ္စရာ မ႐ွိပါဘူး၊ သစ္ပင္ တစ္ပင္နဲ႔တစ္ပင္ကို ႀကိဳးတံတား၊ သစ္လံုး၊ ႀကိဳးတန္း၊ စတာေတြ ေပၚကေန ကူးရင္ကူး၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အခုလို စက္သီးနဲ႔ ခိုစီးၿပီး ကူးေပါ့...၊
အဲဒီကေန ျပန္ထြက္လာၿပီး ညအိပ္မယ့္ ေနရာျဖစ္တဲ့ Barme ဆိုတဲ့ ေနရာကို ဆက္တယ္၊ ဒီေနရာေလးကို က်ေနာ္ အေတာ္ေလး သေဘာက်ပါတယ္၊ ပထမအခ်က္က သူ႔ရဲ႕ တည္ေနရာေၾကာင့္...၊ Barme က ေတာင္တန္းေတြ အလယ္က လြင္ျပင္ပါ၊ ဒီကို လာဖို႔က ေတာင္ေၾကာေတြ ေပၚကေန ေကြ႕႔ဝိုက္ေမာင္းလာၿပီးေတာ့မွ လြင္ျပင္ထဲကို ျပန္ဆင္းရတယ္၊ ဟဲဟိုးက ထြက္လာၿပီး ေ႐ႊေညာင္လြင္ျပင္ကို ဆင္းရတာမ်ိဳးနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ တူပါတယ္၊ ဒီဟာကေတာ့ အမ်ားႀကီး ငယ္တာေပါ့ေလ၊ ဒုတိယ အခ်က္က ဒီေနရာဟာ စားက်က္ေျမျဖစ္လို႔ ႏြားေတြ၊ ဆိတ္ေတြ၊ သိုးေတြနဲ႔ ေက်းလက္ဆန္ၿပီး ခ်စ္စရာ ေကာင္းတယ္၊ အိမ္ေလးေတြက စုစုေပါင္းမွ ေလးငါးဆယ္လံုး လားပဲ ႐ွိတယ္၊ ေရမ်က္ႏွာျပင္ အထက္ ၁၄၉၂ မီတာ (၄၈၉၅ ေပ) မွာ တည္႐ွိပါတယ္၊
က်ေနာ္တို႔ တည္းခဲ့တဲ့ Bed and Breakfast (B&B)
ေနရာေလး ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီလြင္ျပင္ထဲမွာ ညအိပ္တည္းဖို႔ အခုလို အိမ္ကေလး ၂ လံုး ႐ွိတယ္၊ ေမလလယ္ကေန ေအာက္တိုဘာ အကုန္ေလာက္ထိ ဖြင့္ၾကတယ္၊ ၿပီးရင္ေတာ့ ေဆာင္းတြင္းဝင္လာၿပီ ျဖစ္လို႔ ဆိုင္ပိတ္ပါတယ္၊ ႏွင္းက်ၿပီဆိုရင္ ဒီလြင္ျပင္ထဲကို လာဖို႔က မလြယ္ေတာ့ဘူးကိုး၊ ရာသီဥတု မေကာင္းေပမယ့္ လူျပည့္ေနတယ္၊ က်ေနာ္တို႔က ဒုတိယထပ္မွာ ေနရာရတယ္၊ အဲဒီညမွာ မိုးေတြ အႀကီးအက်ယ္ ႐ြာေတာ့ ေခါင္မိုးေပၚက မိုးစက္မိုးေပါက္သံေတြ နားေထာင္ၿပီး အိပ္ရတာ အရမ္းေကာင္း တယ္၊ ညေအာ္ပရာရဲ႕ မိုးေအာ္ခက္စထရာ မွာ စိတ္ကူးေတြ လဲ့စို၊ ေအးခ်မ္း ေနခဲ့တယ္...၊
ညစာ မစားခင္မွာ လမ္းတပတ္ ထြက္ေလွ်ာက္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိုးေငြ႕ျဖန္းတဲ့ ျမဴေတြ ရစ္သိုင္းလာတယ္..၊ ခပ္လွမ္းလွမ္းကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ တည္းခုိေဆာင္ေလးက ျမဴေတြထဲမွာ ဝိုးတဝါး..၊ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး၊ ဆယ္တန္းတုန္းက သင္ခဲ့ရတဲ့ Emily Bronte ရဲ႕ Wuthering Heights ေလထန္ကုန္း ဝတၳဳကို ျဖတ္ကနဲ အမွတ္ရမိ သြားေသးတယ္၊ အဲဒီထဲက ျမင္ကြင္းေတြက ဒီလိုမ်ိဳးေပ ပဲလား...၊
ဝူးသရင္းဟိုက္စ္ ၿပီးေတာ့ Alfred Lord Tennyson ရဲ႕ The Brook စမ္းေခ်ာင္းကေလး......၊ း) "... Men may come and men may go, But I go on for ever..."
ရာသီဥတုက အခုက်ေတာ့လည္း ခုနက ျပာရီမႈိင္းကာ ညိဳ႕ညိဳ႕ ျဖစ္ေနတာ သူမဟုတ္သလိုပဲ..၊ ('ျပာရီမႈိင္းကာ ညိဳ႕ညိဳ႕' ကို ဝင္းဦးအသံျဖင့္ ဖတ္ရန္..)၊ ေနတျဖတ္ အပြင့္မွာ ခိုင္က်ည္ၿမဲၿမံတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္တန္းေတြဆီ မမွိတ္မသုန္ ေငးၾကည့္မိခဲ့တယ္...၊
ေနာက္တေန႔ မနက္က်ေတာ့ မနက္စာစားၿပီး မျပန္ခင္မွာ ေနာက္တေခါက္ လမ္းထပ္ေလွ်ာက္ၾက ျပန္တယ္၊ ၁ နာရီ ၾကာမယ့္ လမ္းေၾကာင္း၊ ၂ နာရီ ၾကာမယ့္ လမ္းေၾကာင္း စသျဖင့္ လမ္းေလးေတြ သတ္မွတ္ၿပီးသားပါ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ အဆုတ္နဲ႔ ေျခသလံုး ႂကြက္သားေပၚ မူတည္ၿပီး အဆင္ေျပသလို ေ႐ြး႐ံုပါပဲ၊ ဒီတခါေတာ့ ေတာအုပ္ေလးထဲက ျဖတ္တဲ့ လမ္းကေလးကို က်ေနာ္တို႔ ေ႐ြးလိုက္တယ္၊ ၁ နာရီေလ်ာ့ေလ်ာ့သာ ၾကာတဲ့ လမ္းကေလးပါ..၊
ထင္႐ူးပင္ေတြရဲ႕ အရိပ္ကေန ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္၊ ေျမျပင္ေပၚမွာေတာ့ ေႂကြက်ေနတဲ့ ထင္း႐ူးသီးေတြ..၊ သစ္ေတာေလး ေတြကို က်ေနာ္ ခ်စ္တယ္၊ သူတို႔ထဲကို ျဖတ္ေလွ်ာက္တဲ့အခါလည္း နားကို စြင့္ထားမိတယ္၊ ေတာမွာ အသံ ႐ွိပါတယ္၊ သစ္ေတာရဲ႕ အသံကို နားေထာင္ရတာ၊ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာရတာ တကယ္ေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္..၊
ဒီလို ခံုတန္းေလးေတြ ျမင္တဲ့အခါ ခင္ရာမင္ရာ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရပါတယ္၊ အဲဒီမွာထိုင္ၿပီး အတူတူ ဂစ္တာတီးခ်င္တယ္၊ ဝိုင္းဖြဲ႕ စကားေျပာခ်င္တယ္၊ ညမွာ မီးဖိုၿပီး ေတာေတြ၊ ေတာင္ေတြရဲ႕ အသံကို ဝိုင္းၿပီး နားေထာင္ ၾကည့္ခ်င္တယ္၊ ေတာင္တန္းေတြရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲဝင္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ရင္ခုန္သံကို နားေထာင္ရတာေလာက္ ဘယ္အရာကမ်ား စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းႏိုင္ပါဦးမလဲ၊ ခင္ရာမင္ရာလို႔ ဆိုရာမွာ လူေတာင္မျမင္ဖူးေသးတဲ့ အြန္လိုင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ လည္း ပါ,ပါတယ္..၊ (ဤကား စကားခ်ပ္။) းD
အိမ္အျပန္....၊ တေန႔ေတာ့ ျပန္ဆံုမယ္ အညိဳေရာင္ လမ္းကေလး... ကိုယ္ ျပန္ခဲ့မယ္...။ (ဤစာသားကိုေတာ့ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ အသံျဖင့္ ဖတ္ရန္ မလိုပါ..)၊ းD
.jpg)
40 comments:
ကိုယ့္အသံနဲ႔ ဖတ္သြားပါ၏ း)
ဒါနဲ႔ သားေဖေဖက ကိုင္းတခုျပီးတခု
ကူးေနတယ္ဆိုေတာ့ ဘာျဖစ္သြားျပီလဲဟင္
မသိလို႔ေနာ္ ကိုညီ :P :D :)
မေဘဘီ ...
တယ္ျမန္ပါလား...၊ း) ကိုင္းကူးတယ္လို႔ ေရးလိုက္ကတည္းက ဒီလိုမ်ိဳး ျပန္လာႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ေနတာ.. ပထမဆံုး ကြန္မန္႔မွာ ထိတာပဲ..ဟားဟား၊
ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ေနရာေလးေနာ္... ကိုယ္ရဲ႕ေန႔စဥ္ဘဝကေန အခုလို ေနရာမ်ိဳးကို ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ ထြက္ေျပးခြင့္ရတာ... ၿပီးေတာ့ မနီးမေဝးမွာ လွပတဲ့ ေရ ေျမ ေတာ ေတာင္ သဘာဝ ထဲကို ထြက္ေျပးစရာ ေနရာေတြ ရွိေနတာ သိပ္ကံေကာင္းတာပဲ...
စကားမစပ္... ကိုညီလင္း ဓါတ္ပံုေတြ သိပ္လွတယ္... ကိုယ္လည္း ေတာင္တန္းေတြ ျမဴေတြကို ခ်စ္တဲ့သူတေယာက္ပါ။
တေန႔ေတာ့ ျပန္ဆံုမယ္ အညိဳေရာင္ လမ္းကေလး... ကိုယ္ ျပန္ခဲ့မယ္... .... (ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ အသံနဲ႔ပဲ ဆိုသြားတယ္... မရဘူး... ဇြတ္)
ေတာင္တန္းေတြဆိုတဲ့အသံၾကားတာနဲ႔ အေၿပးလာဖတ္ရေတာ့တာပဲ.. ;D။ သစ္ပင္ေတြတစ္ပင္နဲ႔ တစ္ပင္ကူးတာစမ္းလုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္...။ သားကလမ္းအၾကာၾကီးေလွ်ာက္ႏိုင္တယ္လား...။ ေတာင္တန္းေတြနဲ႔ၿမဴေတြကို သိပ္ခ်စ္တယ္...။ ပံုေတြ တကယ္ေကာင္းတယ္..။ ဆြဇ္ဇာလန္ကိုတစ္ေန႔ေရာက္ေအာင္ကို လာလည္မယ္... အဲဒီကၿပန္ရင္ေတာ့လြမ္းေနမိမွာေသခ်ာတယ္..။
"မွိဳင္းညိဳ႔ညိဳ႔ေတာင္ေၿခ စိမ္းလန္းလို႔အၿမဲသာယာစိုၿပည္" ဆိုသလိုဘဲ second last ပံုေလးသိပ္သေဘာက်တယ္...။
လွလိုက္တာ ၾကည့္ရတာနဲ႕တင္ သိပ္စိတ္ခ်မ္းသာတာပဲ ေအာက္ဆံုးပံုေလးကို ၾကည့္ျပီး ညီေတာ့ နာမည္ေလးတစ္ခုေပးခ်င္မိတယ္ အစ္ကိုေရ့ “ထာ၀ရ တြဲလက္မ်ား” လို႕ သိပ္မ်ား ကဗ်ာဆန္သြားေလမလာ း)
အားးးးးးးးးးးးးပါးပါးးးးးးးလွတယ္ဗ်ိဳ႕.
ခင္မင္တဲ့
seesein
ကိုညီလင္းသစ္ ေရ
အားက်ပါဗ်ာ... ထပ္တူခံစားၾကည္ႏူးမိပါတယ္..
မွ်ေဝမႈ႕အတြက္ေက်းဇူးပါ
သြားခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ ေနရာေလးပါ... ၾကည့္ရတာနဲ႔တင္ ရင္ထဲမွာ အေမာေတြေျပသြားသလိုပဲ... အခုအခ်ိန္မွာ ျမိဳ႕ျပနဲ႕ေ၀းျပီး ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ ေတာင္တန္းေတြ ေတာအုပ္ေတြရိွတဲ့ ေနရာမ်ိဳးကို ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္သြားခ်င္ေနတာ... တကယ္တန္းလက္ေတြ႕ ဘ၀ကမျဖစ္ႏိုင္ေသးေတာ့ မြန္းက်ပ္တဲ့ ကၽြန္းေသးေသးေလးေပၚမွာပဲေနေနရတယ္ ကိုညီလင္းသစ္ေရ... ဓါတ္ပံုေတြၾကည့္ခြင့္ရတဲ့ အတြက္ေက်းဇူးပါ...
HH
ပုံေလးေတြထဲက ျမဴခုိးေလးေတြ ေ၀ေနတဲ႔ ေတာင္တန္းျပာျပာေလးေတြ၊ ေတာအုပ္ညိဳ႔ညိဳ႔ေလးေတြ၊ ျမက္ခင္း စိမ္းစိမ္းေလးေတြ ၾကည္႔ရတာ လြမ္းေမာစရာေလးျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ...
Y.
ဒီလို ျမင္ကြင္းမ်ိဳးေတြကို ငယ္ငယ္က (စာအုပ္အဖံုး ဖံုးဖို႔ေလာက္သာ သိထားခဲ့တဲ့) အဂၤလိပ္ မဂၢဇင္းေတြမွာသာ တခါတရံ ျမင္ဖူးခဲ့တာ။ ျမင္တိုင္းလည္း သိပ္သေဘာက်တယ္။
အခု ကိုညီလင္းသစ္ေက်းဇူးနဲ႔ ပံုေတြသာမက အေတြ႔အၾကံဳေတြကိုပါ အားပါးတရ ဖတ္ခြင့္ၾကည့္ခြင့္ရတာ အရမ္းေက်နပ္ပါတယ္။ ဒီလိုလဲ သြားျဖစ္ဦးမွ၊ ဒီလိုလဲ အခ်ိန္ေပးျပီး ပံုေကာင္းေကာင္းေတြနဲ႔ ဂရုတစိုက္ ပို႔စ္ေတြတင္ေပးထားတဲ့ ေစတနာအင္အားကို ေလးစားပါတယ္။
ေတာင္ေတြမွာ ျမဴေတြဆိုင္းေန ပိန္းပိတ္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို အရမ္းသေဘာက်တယ္။ အဲလိုေနရာေတြကို သြားရတာ ႏွစ္သက္တယ္။ Genting Highland (Malaysia) နဲ႔ Mae Hong Son (Thailand) ကိုေတာ့ ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ျပီ။ တစ္ခါသြားျပီး ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပန္ခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့ လွပတဲ့ ျမိဳ႔ေတြပါပဲ။
ဟိုတစ္ခါ ေကာ္ဖီခြက္ေလးနဲ႔ အိပ္ခန္းထဲက လွမ္းျမင္ရတဲ့ ေရခဲဖံုးေတာင္တန္းၾကီးနဲ႔ပံုဆို သေဘာက်လြန္းလို႔ ကူးထားမိတယ္။ ဒီပို႔စ္မွာေတာ့ အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ ၂ပံုေလာက္ ကူးမိမယ္။ ၁ နဲ႔ ၇။
ဆြစ္ဇာလန္ကို စိတ္ဝင္စားခဲ့တာ ၾကာပါျပီ။ အရမ္းေအးခ်မ္းတဲ့ ေနရာေတြရွိမွန္း သိကတည္းက ဆိုပါေတာ့။ အခုေတာ့ စိတ္ကူးနဲ႔ လည္ခြင့္ရခဲ့ျပီ။ ေတာင္တန္းေတြအေၾကာင္းခ်ည္း ဆက္တိုက္တင္လဲ ဘယ္ေတာ့မွ မရိုးမဲ့ ပရိသတ္ အမာခံ ရွိေၾကာင္းပါ အကိုေရ။
တိမ္စိုင္ေတြရယ္ ျမဴေတြရယ္ ေတာင္တန္းေတြရယ္ ျမက္ခင္းေတြရယ္ သဘာဝအလွေတြအားလံုးရယ္ကို
အင္မတန္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ
ေတာင္ငူသား
ေတာင္ခိုးေတြ နဲ႕ ဓါတ္ပံုက လွလုိက္တာ။
ဘယ္ပံုကို အႀကိဳက္ဆံုးလုိ႕ ေျပာဖို႕ခက္တယ္။ အားလံုးက သူ႕ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႕သူေကာင္းေနႀကတယ္။
ဲအဲလုိေနရာမ်ိဳးေတြမွာ သီခ်င္းေတြ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ဆိုပစ္ခ်င္တယ္။ (ကိုယ္႔အသံနဲ႕ အဆိုေတာ္ေတြသီခ်င္းပါ)
အင္း အားက်လုိက္တာေနာ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ အခုလုိ ဓါတ္ပံုေတြကိုႀကည္႕ခြင္႔ရ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို ဖတ္ခြင္႔ရတာကို သိပ္ ေက်းဇူးတင္တယ္။
ေတာင္ခါးပန္းမွာ ျမဴခိုးေတြနဲ႔ ၾကိဳက္တယ္..။
သစ္ပင္ကူးတာလဲ ၾကိဳက္တယ္..။
က်ေနာ္သမီးဆို ပိုၾကိဳက္ပါလိမ့္မယ္.။
မိုးျမဴေဝေနတာ က်ေနာ္တို႔ေမြးရပ္ေျမမွာလဲ
ရွိတတ္ေတာ့ ပိုသတိရသြားတယ္..။
ေတာင္ေတြၾကိဳက္ပါတယ္..။
ေတာင္ေပၚက လာတဲ့သူပဲေလ..။
ေပါက္
ေနရာေလးက ေအးခ်မ္းလိုက္တာ သေဘာက်လိုက္တာ
အျမဲလာဖတ္ျဖစ္တယ္ မမန္ ့ဖစ္တာ ဖတ္ပီး သေဘာက် ျပန္ျပန္သြားလို ့သားေလးကိုလည္း အရမ္းခ်စ္တယ္ အာဘြားေပးလိုက္တယ္ေနာ္။
ရႈခင္းေတြကသိပ္လွတာပဲ....။ ေအးတဲ႔ ေနရာနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔မတည့္ဘူးဆိုေပမယ့္ အဲလို ျမဴခိုးေတြေ၀ေနတဲ႔ေတာင္တန္းရင္ခြင္ဆီကို သြားခ်င္တယ္...။ အစ္ကိုေရးတဲ႔အထဲမွာ ညီမနာမည္ မိုးေငြ႔ဆိုတာပါတယ္...။ မသက္ေ၀လိုပဲ ေဇာ္၀င္းထြဋ္သီခ်င္းကိုမရရေအာင္ဆိုသြားပါတယ္....။
ခင္တဲ႔
မိုးေငြ႔
အျမဲလာဖတ္ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီတခါေတာ့ ပံုေလးေတြလွလြန္းလို႔ မမန္႔ရမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ... အရမ္းလွတယ္။
တေန႔ေတာ့ ျပန္ဆံုမယ္ အညိဳေရာင္ လမ္းကေလး... Humm, I am not reading it as ZWH, I am just singing like him, hehe. Those scenes are beautiful and wish I could go there!
Mon Petit Avatar
ထင္းရွဴးေတာထဲက ပံုေတြကို အၾကိဳက္ဆံုးပါပဲ.. ပံုေတြအားလံုးၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ တနာရီေမာင္းရံုပဲဆိုေတာ့ ဓါတ္ပံု၀ါသနာအါတဲ့သူအတြက္ေတာ့ အဆင္ေျပတာေပါ့။
ျငီးေငြ႕စရာကို မေတြ႕မိပါ။
N/A
ေတာေတာင္ေရေၿမသဘာဝရူခင္းေတြၿမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းေၿမ႕စရာအတိပါပဲအကိုေရ..ဓါတ္ပံုဝါသနာပါတဲ႕အကိုေရ ၿပန္လည္မွ်ေဝေပးလို႕ ေက်းဇူးပါလို႕ အလာက်ဲေနေပမယ့္ သတိရေနတာပါလို႕..:)
ျမဴေတြဆိုုင္းေနတဲ့ အိမ္ေလး၂လံုုးနဲ ့ပံုုရယ္၊ ခံုုတန္းေလးနဲ ့ပံုုရယ္ အၾကိဳက္ဆံုုးပါ။ ဘာလိုု ့လည္းေတာ့မသိဘူး ခံုုတန္းေလးေတြ ေတြ ့ရင္ အျမဲ ဓါတ္ပံုုရုုိက္မိတယ္။ ခံုုတန္းေလးေတြ ရဲ ့အလွကိုုခံစားတတ္တယ္။
လွပတဲ့ပံုုေတြနဲ ့အေတြ ့အၾကံဳေလးေတြ ရွဲ လိုု ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။
အိုုင္အိုုရာ
Wonderful,wonderful,wonderful........Great presentation and lovely photoes.Though i go around similar places and same atmosphere,it never makes me feeling boring.I enjoy sound of forest,mountain,stream that mother nature gave us.I also love to listen sound of cows' bells at valley .Thanks for sharing.
Gyidaw
အဲလ္စ္ ေတာင္တန္း ဆိုတာ ဆရာေတာ္ ဦးေလာကနာထ အီတလီကေန အိႏၵိယကို ေျချခင္ ျပန္ကြ်လာေတာ့ ျဖတ္ဘူးတယ္တဲ့။ ပထဝီမွာလည္း သင္ဘူးတယ္။ လူဆိုးေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္ဘက္လည္း ဟင္?။
က်မ G.T.I ျပီးေတာ့ Field ဆင္းရတဲ့ ပုံေတာင္၊ ပုံညာ ကို သြားသတိရမိတယ္။ ထင္းရူးမရွိေပမယ့္ မကြာလွဘူး။ ေယာဘက္မွာေပါ့။
အေပၚဆုံးကပုံကုိၾကည္႔ျပီး
ကေလာတုိ႔ ေတာင္ၾကီးအတက္လမ္းတုိ႔
ကုိလြမ္းေနမိတယ္။။။ျမဴေတြဆုိင္းေနတာ
ၾကည္႔ျပီးခု ေတာင္ၾကီးမွာ ေန႔တုိင္းမုိးရြာ
တယ္တဲ႔ ေနာက္ျပီးျမဴေတြေၾကာင္႔
အလင္းသိပ္မရဘူးလုိ႔ မေန႔ကပဲ
ေမေမနဲ႔ဖုန္းေၿပာလုိ႔သိရတာ
ဓါတ္ပုံေလးေတြအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဓာတ္ပံုေလးေတြ သိပ္လွတယ္
က်မေတာ့ အဲလိုသစ္ပင္တက္ၿပီးရင္ လက္ေမာင္းေတြနာေနတာ။ လက္နဲ႔အားျပဳရတာ မ်ားလို႔ေလ
ကုိညီလင္းသစ္တုိ႕ဖက္ ေတာင္ေတြ ေပါလုိက္တာ၊ က်ေနာ္တုိ႕ ဒိန္းမတ္မွာ ေတာင္ လုံး၀ မရွိဘူး၊ ရွုခင္းေတြ ၾကည့္ခြင့္ရလုိ႕ ေက်းဇူးပါ ...
ေပ်ာ္စရာၾကီးေနာ္.... သားေလးကေနာက္တစ္ႏွစ္ဆို အေဖနဲ႔အတူ ၾကိဳးတန္းလန္းနဲ႔ကိုင္းကူးလို႔ရပါၿပီ...
သဘာဝအေငြ႕အသက္ေတြၾကားအနားယူရတာ ေက်နပ္စရာသိပ္ေကာင္းမွာဘဲ...
ေတာင္တန္းေတြရဲ့အလွကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္
မရိုးပါဘူးအစ္ကိုရာ....တကယ္သေဘာက်တယ္...၊
ခုလိုပံုေတြမ်ားမ်ားတင္ေလ....ဆြစ္ ကိုလာလည္ခ်င္ေလပဲ၊
ခရီးစရိတ္ဒကာေလးဘာေလးမ်ားခံဖို့အစီအစဥ္မရွိဘူးလား
ဗ်.....:D၊ေနာက္ဆံုးပံုေလးကိုသေဘာက်တယ္....လမ္း
ေလးကိုေက်ာခိုင္းျပီး ဟိုး....ေတာင္တန္းၾကီးေတြဘက္ကို
မ်က္ႏွာမူလို့ သားေလးနဲ့ခ်စ္ဇနီးကိုလက္တြဲလို့......ဘယ္
ေလာက္မ်ား စိတ္ကူးယဥ္ဆန္လိုက္ပါသလဲဗ်ာ.....တကယ္
ပါပဲ....။အဲ့ပံုေလးကိုၾကည့္ျပီး အညိုေရာင္လမ္းကေလးသီခ်င္းကို ဝင္းဦးအသံနဲ့ဆိုၾကည့္လိုက္တယ္.....:P
မသက္ေဝ ...
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ၊ ေန႔စဥ္ဘဝကေန ခဏတျဖဳတ္ ထြက္ေျပးတယ္-ဆိုတဲ့ အသံုးေလးက stress ေတြ မ်ားသထက္ မ်ားလာတဲ့ က်ေနာ္တို႔ေခတ္မွာ ပိုၿပီး လိုအပ္လာသလိုပဲေနာ္..၊ “ပရိတ္သတ္ႀကီးးးး က်ေနာ္တို႔ ေနရာသစ္တစ္ခုကို သြားရေအာင္..” (ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ အသံႏွင့္ ေျပာသြား...) းD
ကိုၿဖိဳး ...
သားက အေတာ္ေလး ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာမွ ၁ နာရီဆိုတာ လက္ကုန္ပါပဲ၊ း) လာလည္ပါဗ်ာ၊ အရင္ကလည္း က်ေနာ္ ေျပာဖူးပါတယ္၊ ခရီးစရိတ္နဲ႔ အမွတ္တရ ပစၥည္း အတြက္ပဲ ပိုက္ဆံလိုမွာပါ၊ ေနဖို႔စားဖို႔ က်ေနာ္ စီစဥ္လို႔ ရပါတယ္..၊ း)
ေမာင္မ်ိဳး ...
“ထာဝရ တြဲလက္မ်ား” ...၊ သိပ္ေကာင္းတဲ့ နာမည္ေပါ့ ညီရာ..၊ း)
မစည္းစိမ္ ...
အား...ပါး....ပါး.... ေက်းဇူးပါ၊ း)
မေ႐ႊစင္ဦး ...
လာေရာက္ခံစားတာလည္း ေက်းဇူးအထူးပါဗ်ာ..၊ အဲဒီကေနဆို ပံုေတြမွ ျမင္ရပါ့မလားလို႔ က်ေနာ္ ေတြးေန မိေသးတယ္..၊
HH ...
ေအးဗ်၊ တခါတခါမွာ ခႏၶာကိုယ္ မြန္းက်ပ္တာထက္ စိတ္မြန္းက်ပ္တာက ပိုဆိုးမယ္ ထင္တယ္ေနာ္၊ က်ယ္ေျပာလြတ္လပ္မႈ ဆိုတာ လူတိုင္းအတြက္ လိုမွာပါပဲ..၊
ကိုရန္ေအာင္ ...
ဘ႐ို..လြမ္းစရာေလးေတြေတာ့ ျဖစ္ကုန္ၿပီနဲ႔ တူတယ္၊ း)
ေတာင္ငူသား ...
အမာခံ ပရိတ္သတ္ ႐ွိတယ္ဆိုေတာ့လည္း ဆက္ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ေမတၱာ ခံယူရဦး မွာေပါ့ေလ..၊ း) သစ္ေတာသစ္ပင္၊ ခ်စ္ခင္တဲ့ လူမ်ိဳး ျဖစ္ေၾကာင္း ကြန္မန္႔မွာ ေသေသခ်ာခ်ာကို ႐ွင္းျပေပးသြားလို႔ တကယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ Appreciate ျဖစ္တာ သိရေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာရတာ ေပါ့ဗ်ာ၊ စကားမစပ္ ဘေလာ့ဂ္႐ွိတယ္ ဆိုရင္ ေနာက္တခါ လိပ္စာေလး ခ်န္ခဲ့ပါလား၊ ပံုမွန္လာလာ လည္လို႔လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ...၊
မ,ေကာင္းမြန္ဝင္း ...
စိတ္႐ွိတဲ့အတုိင္းသာ ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္...၊ း) ျမန္မာ သီခ်င္းလည္း ျဖစ္တယ္၊ ဂ်ပန္သီခ်င္းလည္း ျဖစ္တယ္၊
ေပါက္ ...
ေၾသာ္..ေပါက္လည္း ေတာင္ေပၚသူပဲလား၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ျမဴခိုးေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီးသား ပဲေပါ့...၊ း)
Vista ...
ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ..၊ လာလည္တာ သိရလို႔လည္း ဝမ္းသာ ပါတယ္ ညီမေရ...၊
မမိုးေငြ႕ ...
အဲဒီ ေတာင္တန္းေတြဆီ သြားရင္ေတာ့ ရာသီဥတု မသာယာရင္ မမိုးေငြ႕ကို မိုးေငြ႕ေတြက ရစ္သိုင္းလႊမ္းၿခံဳ လိမ့္မယ္ဗ်....၊ း)
မသစ္သစ္ ...
ႀကိဳဆိုပါတယ္ဗ်ာ..၊ ေကာ္မန္႔ေလး အတြက္ေကာ လာလည္တယ္ ဆိုတဲ့အတြက္ပါ ေက်းဇူးပါေနာ္..၊
Mon Petit Avatar ...
ကဲ..ဒါဆိုလည္း သေဘာ႐ွိ crack tone နဲ႔သာ ဆိုေတာ့ဗ်ာ၊ း)
ကို N/A ...
မၿငီးေငြ႕ေသးဘူး ဆိုလို႔ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ..၊ း)
အိန္ဂ်ယ္လ္လႈိင္ ...
မအားတဲ့ ၾကားက လာလည္တာ ေက်းဇူးပါ ညီမေရ..၊
မအိုင္အိုရာ ...
ေသခ်ာၿပီ..၊ ခံုတန္းျပာေတြနဲ႔ တခုခုေတာ့ ပတ္သက္ခဲ့ဖူး တာပဲ ျဖစ္ရမယ္....ဟားဟား၊ းD
ဂ်ီးေဒၚ ...
ဂ်ီးေဒၚလည္း ဒီလိုေနရာေတြ ေလွ်ာက္သြားမယ္လို႔ ယံုၾကည္ၿပီးသား ပါဗ်ာ၊ က်ေနာ္လည္း ႏြားခေလာက္သံ ကိုႀကိဳက္တယ္..၊ း)
အဝါေရာင္ေျမက ေစာ ...
အဲ႔လ္ပ္စ္ ေတာင္တန္းေပၚက လူဆိုးေတြ...?? မၾကားဖူး ဘူးဗ်၊ ဘေလာ့ဂ္ေပၚတင္ဖို႔ ပံုေတြ ေလွ်ာက္႐ိုက္ေနတဲ့ ျမန္မာဘေလာ့ဂါ လူဇိုးကို ေျပာတာမ်ားလား..၊ း) ပံုေတာင္ပံုညာကို ေရာက္ဖူးတယ္ဆိုေတာ့ ေစာ ကံေကာင္း တာေပါ့၊ က်ေနာ္ ေယာနယ္ကို အရမ္း စိတ္ဝင္စားတယ္၊ အခုထိေတာ့ မေရာက္ျဖစ္ေသး ဘူးဗ်ာ...၊
ေတာင္ႀကီးက မစံပယ္ ...
ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ကေလာ အတက္လမ္းနဲ႔ အေတာ္တူ တယ္၊ က်ေနာ္ေတာင္ မႈိင္းလံုးေတာင္ကို သတိရမိ ေသးတယ္၊
မစူးႏြယ္ ...
လက္ေမာင္းေတြေတာ့ နည္းနည္းနာခ်င္သလိုလို ႐ွိတယ္ဗ်၊ မစူးႏြယ္တို႔လည္း သစ္ပင္ေတြေပၚမွာ အၾကာႀကီး ေလွ်ာက္ခဲ့တာ ဖတ္ရတယ္..၊
ကိုေအာင္ ...
ဒီမွာကေတာ့ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ ေတာင္တန္းေတြ ပါပဲဗ်ာ...၊ တခါတေလေတာ့ ဘာတြန္႔ေခါက္လႊာမွ မ႐ွိဘဲ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းထိ ျမင္ရတဲ့ ဟင္းလင္းျပင္မ်ိဳးကို ၾကည့္ခ်င္မိတယ္..၊
မ႐ိုစ့္ ...
ဟုတ္တယ္ဗ်၊ သူ႔ကိုလည္း ေနာင္ႏွစ္က် ျပန္ေခၚလာ ေပးမယ္လို႔ ေခ်ာ့ေမာ့ထားခဲ့ ရတယ္....၊ း)
ကိုညိမ္းႏိုင္ ...
အဆင္ေျပရင္ လာသာလာပါဗ်ာ၊ က်ေနာ္ အေပၚဖက္မွာ ကိုၿဖိဳးကို ေျပာသလိုပါပဲ၊ လာဖို႔ ခရီးစရိတ္ေလးေတာ့ ႐ွာခဲ့ေလဗ်ာ..ေနာ၊ း) ဒီမွာေတာ့ က်ေနာ္ လိုက္ပို႔ေပးလို႔ ရပါတယ္၊ အညိဳေရာင္ လမ္းကေလးကို ဝင္းဦးအသံနဲ႔ ဆိုရင္ အေတာ္ေလး လိုက္မွာဗ်၊ ဆိုေနရင္း ပခုံးပါတြန္႔ရင္ ပိုေတာင္ အသက္ဝင္ဦးမယ္....။ း)
ပံုေတြေရာ စာေရာ သေဘာက်လိုက္တာ ကိုညီလင္းသစ္ေရ...။ က်မတို႔အတြက္ေတာ့ တကယ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ျမင္ကြင္းပါ၊ ဒီမွာက သဘာဝအလွအပမ႐ိွသေလာက္ဘဲ။ လူလုပ္- အတုေတြနဲ႔ပဲ ေပ်ာ္ေနၾကရတာ။ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ရင္ေတာ့ ေရာက္ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္...
ကိုညီလင္းသစ္ေရ... မၿငီးေငြ႔ပါဘူး။ ဒီလုိေတာ၊ ေတာင္ေရေျမ သဘာ၀အလွေတြက ဘယ္ေလာက္ၾကည့္ၾကည့္ ႐ုိးမသြားဘူးေလ။ မခ်စ္ေျပာသြားသလုိပဲ ဇြန္တုိ႔မွာ လူလုပ္အတုေတြၾကား ေနေနရေတာ့ ကုိညီလင္းသစ္ ခရီးတစ္ခါထြက္ၿပီး ပုံေတြတင္တုိင္း အားက်ေငးေမာေနရတာ။
ဒီက စလုံးေတြလည္း ဆြစ္ဇာလန္ကုိ သိပ္သေဘာက်ၾကတယ္။ ဇြန္႔႐ုံးက သူငယ္ခ်င္းဆုိ ၃ေခါက္တိတိသြားတယ္။ ႀကိဳက္လြန္းလုိ႔တဲ့။ ဟန္နီးမြန္းေတာင္ ဆြစ္စ္မွာမွ သြားမြန္းတာ။
အစက အသိမရွိေတာ့ သြားလည္ရင္ အခက္ေတြ႔မွာစုိးတာ။ ခုေတာ့ ဂ်ာမနီမွာ အစ္မရွင္ေလးရွိတယ္၊ ဆြစ္မွာ အစ္ကုိညီလင္းသစ္ရွိေတာ့ သိပ္မပူေတာ့ဘူး။ း)
က်ေနာ္ေတာ့ သဘာဝ ပါတ္ဝန္းက်င္ကို ပိုစိတ္ဝင္စားတယ္။ ျမဴခိုးေဝ့ေနတဲ့ ေတာင္ေတြကို ျမင္ကတည္းက ၾကည္ႏူးေနမိတာ။
ဒီလို ေပ်ာ္ရႊယ္ဖြယ္ခရီးေလးေတြ သြားရတာကို ဝါသနာ ပါတယ္။
မခ်စ္ၾကည္ေအး ...
ႏွစ္သက္တယ္ဆိုလို႔ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ၊ ဟုတ္ပါတယ္၊ တိုက္ဆိုင္လာတဲ့ တစ္ေန႔ေတာ့ ဘာမဆို ျဖစ္လာမွာပါပဲ၊
မဇြန္မိုးစက္ ...
မၿငီးေငြ႕ဘူး ဆိုေတာ့လည္း ဆက္႐ိုက္၊ ဆက္တင္ လုပ္ဦးမယ္ဗ်ာ၊ း) မဇြန္မိုးစက္တို႔က ဒီက ဓါတ္ပံုေတြကို သေဘာက်သလို က်ေနာ္ကလည္း စင္ကာပူက ဘေလာ့ဂါေတြ ႐ိုက္ျပ၊ ေရးျပတာေတြေၾကာင့္ အဲဒီက အေၾကာင္းေတြ စိတ္ဝင္စားေန ခဲ့တာပါပဲ၊ အဆင္ေျပတဲ့ အခါ လာလည္ဖို႔လည္း ဖိတ္ပါတယ္၊ ဂ်ာမနီနဲ႔လည္း တေၾကာထဲဆိုေတာ့ လြယ္ပါတယ္၊
ကိုျမစ္က်ိဳးအင္း ...
ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ သြားရတဲ့ ခရီးက တိုသည္ျဖစ္ေစ၊ ႐ွည္သည္ျဖစ္ေစ ခရီးသြားရတဲ့ အခါတိုင္း အေျပာင္းအလဲ ေတြနဲ႔ စိတ္ဝင္စားဖို႔၊ ၾကည္ႏူးဖို႔ ေကာင္းတယ္..၊
လာလာဖတ္ျဖစ္ေပမယ္႔ မမန္႔ျဖစ္ဘူး။ ခုေတာ႔ ေအာက္ဆုံးက ပုံေလးကို အရမ္းသေဘာက်လို႔ မန္႔ျဖစ္သြားျပီ။ ဓာတ္ပုံေလးက ဆြတ္ပ်ံ႔ၾကည္ႏူးဖြယ္ ေကာင္းလိုက္တာ။ ဆြစ္ဇာလန္ကို လာလည္ဖို႔ စျပီးစိတ္ကူးယဥ္တဲ႔အခ်ိန္မွာပဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီဘေလာ႔ဘ္ေလးကိုေတြ႔သြားခဲ႔တာ။ ဓာတ္ပုံေတြၾကည္႔ရင္း ပိုပိုေရာက္ဘူးခ်င္လာျပီ:-)
ရႈခင္းေတြက ေရလည္ လွတယ္ဗ်ိဳ ့...ေတာင္တန္းေတြကို သေဘာက်တယ္..
ကိုညီလင္းသစ္ေရ
ရႈခင္းက လွလြန္းလို႔ ရင္သပ္ရႈေမာပါဘဲ
သိပ္သာယာတာဘဲေနာ္
ေအးခ်မ္းတဲ႔ ရာသီဥတု စိမ္းစိုလွပတဲ႔ ေတာင္တန္းနဲ႔ ျမက္ခင္းေတြ
တကယ္ကို စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ေကာင္းတယ္
ကမၻာေပၚမွာ အလွပဆံုးေတာင္တန္းရႈခင္းေတြ ရွိေနတဲ႔ႏိုင္ငံဘဲေနာ္
ဒီရႈခင္းေတြ အျမဲျမင္ခြင္႕ရတာ ကံေကာင္းျခင္းတစ္မ်ဳိးပါဘဲ
စိတ္ေအးခ်မ္းျခင္း
အျပည့္အ၀ ရနိုင္မယ့္ေနရာပဲ။
ေတာင္ေပၚမွာ ေနခဲ့ဖူးသူမို႕
ပံုၾကည့္လိုက္ စာဖတ္လိုက္နဲ႕
ေအးျမျခင္းကို အဟုတ္ရေနတယ္။
ကိုညီလင္းသစ္ေရ..
ရူခင္းေလးေတြကလွပေနလိုက္တာ
ဗဒင္ရဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ကိုေတာင္သတိရမိတယ္
" တိမ္စိုင္ေတြရယ္ ျမဴေတြရယ္ နွင္းထုရယ္
မနက္ခင္းရယ္..သဲသဲကြဲကြဲ မရွိတဲ့ ပံုရိပ္မ်ားရယ္"
ျမဴေတြမိႈင္းေနတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးကလည္းလြမ္းစရာ
ေကာင္းလိုက္တာ..
အဲ့လို အန္ဗန္ခ်ားဆန္ဆန္ အ၇မ္း သြားခ်င္တာပဲ ..:D
ပံုေတြ ၾကည့္ရတာ ရင္ထဲ ေအးသြားတာပဲ ..
ႏွင္းေတြကလည္း က်လို႕
ကဗ်ာ အရမ္း ဆန္တာပဲ ..
လူေတာင္ နဲနဲ ေဆြးသြားသလုိပဲ .. :D
ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္
အဲဒီေနရာေလးကို ေရာက္ဖူးခ်င္လုိက္တာ ကုိညီလင္းသစ္ေရ။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...
ေတာင္တန္းေတြကို သေဘာၾကပါသည္
အဲ႔ဒီခရီးစဥ္ကို ကိုယ္တိုင္ သြားလည္ရသလို
ခံစားမိပါတယ္ခင္ဗ် .. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..
း) ေနာက္ထပ္မ်ားလည္း ထပ္ျပီး ဖတ္ခ်င္မိပါ၏ ..
ကိုညီလင္းသစ္ေရ.. ကိုယ္တိုင္ေရာက္သြားသလို ခံစားရပါတယ္။ ဒီပိုိ႕စ္ေလးအျပင္ တျခားပို႕စ္ေတြလည္း ေမႊေႏွာက္ျပီး ဖတ္သြားတယ္ရွင္႕။ ေနာက္လည္း လာဖတ္ဦးမယ္ေနာ္..
Post a Comment