24 January 2012

ႏွင္းမ်ားမႈိင္းေဝ...


မႏွစ္က ခရစ္စမတ္နဲ႔ ႏွစ္သစ္ကူးအၾကား အလုပ္ပိတ္ရက္ေတြ အတြင္းမွာ မထင္မွတ္ဘဲ ႏွင္းေတာထဲကို ေရာက္သြားျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔တုန္းက မိတ္ေဆြမိသားစု အိမ္တစ္အိမ္ကို သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူတို႔အိမ္နဲ႔ သိပ္မေဝးတဲ့ ႏွင္းေလွ်ာစီး စခန္းကေလးကို ေရာက္သြားခဲ့တယ္၊ အဲဒီေန႔က က်ေနာ္တို႔ ေနတဲ့ေနရာမွာ ေကာင္းကင္က အံု႔မႈိင္း႐ံုပဲ ႐ွိခဲ့ေပမယ့္ သူတို႔အိမ္ကေတာ့ ေတာင္စြယ္အျမင့္ပိုင္းမွာ ႐ွိလို႔ ႏွင္းေတြတဖြဲဖြဲ က်ေနခဲ့တယ္၊ ဒီေဆာင္းတြင္းမွာ ႏွင္းေတြ သံုးေလးခါ က်ေပမယ့္ မႏွစ္ကလို ရက္ဆက္မဟုတ္လို႔ တင္မက်န္ခဲ့ဘူး၊ ေနာက္တစ္ေန႔ ေပ်ာ္ဆင္းသြားတာ မ်ားပါတယ္၊ ႏွင္းေလွ်ာစီး စခန္းကေလး ႐ွိတဲ့ေနရာက Paccots လို႔ေခၚပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ကေနဆို အနီးဆံုးစခန္းျဖစ္ၿပီးေတာ့ နာရီဝက္ မ႐ွိတ႐ွိေလာက္ သြားလိုက္ရင္ ေရာက္ပါတယ္၊


ဒီ Paccots ႏွင္းေလွ်ာစီး စခန္းက အဲ႔လ္ပ္စ္ (Alps) ေတာင္တန္းရဲ႕ ေတာင္စြယ္တစ္ခုေပၚမွာ ႐ွိတဲ့ စခန္းအေသးေလးပါ၊ လူေတြက ဒီစခန္းကို အိမ္ကေန ထသြားထလာ ႏွင္းေလွ်ာစီး စခန္းအျဖစ္ လာၾကေလ့ ႐ွိပါတယ္၊ ပင္မ အဲ႔လ္ပ္စ္ေတာင္တန္းႀကီး ေပၚက စခန္းေတြကေတာ့ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ဆက္ေနၾကတဲ့ စခန္းႀကီးေတြ ဆိုေတာ့ အဲဒီမွာ ဟိုတယ္ ဒါမွမဟုတ္ လံုးခ်င္း chalet အိမ္ေလးေတြမွာ တစ္ပတ္ဆယ္ရက္ ေနၿပီး ႏွင္းေလွ်ာစီးၾက၊ လမ္းေလွ်ာက္ၾကပါတယ္၊ ပံုရဲ႕ ညာဖက္ အေပၚေထာင့္က ေတာင္ကုန္းေလးလိုမ်ိဳးကေန ထင္း႐ွဴးေတာကို ျဖတ္ၿပီး ဆင္းလာရတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေျပေျပေလးေတြ မ်ားပါတယ္၊


က်ေနာ္တို႔ ေတာင္ေစာင္းေလးေပၚ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ႏွင္းမႈန္ေလးေတြ ထပ္က်လာတယ္၊ မနက္ခင္း တုန္းကေတာ့ ႏွင္းပြင့္ေတြ အဆုပ္လိုက္က်ထားလို႔ ေျခတစ္လွမ္း လွမ္းလိုက္တိုင္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ႏွင္းထုထဲကို ေျခေထာက္ကြ်ံဝင္သြားတယ္၊ ႏွင္းေတြ တဖြဲဖြဲ ႀကဲခ်ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ကေတာ့ မႈန္မိႈင္းမိႈင္းနဲ႔ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ မ႐ွိလွပါဘူး..၊


ဒီ ႏွင္းေလွ်ာစီး စခန္းေလးမွာလည္း အျခားအျခားေသာ စခန္းေတြမွာလိုပဲ sledge စီးဖို႔ ေတာင္ေစာင္းမွာ လုပ္ထားေပးပါတယ္၊ ေတာင္ကုန္းေလးထိပ္ကို ေရာက္ေတာ့ လူေတြ သိပ္မ႐ွိတာ သတိထားမိတယ္၊ ဒီ sledge လမ္းေၾကာင္းက ခပ္တိုတိုဆိုေတာ့ ကေလးေတြပဲ အစီးမ်ား ပါတယ္၊


သားလည္း မိတ္ေဆြရဲ႕ သမီးကေလးနဲ႔အတူ sledge ေပၚမွာ ဆင္းလာဖို႔ အဆင္သင့္..၊ Sledge မ႐ွိတဲ့ လူတခ်ိဳ႕က မီးဖိုေခ်ာင္သံုး အမိႈိက္အိတ္ အမည္းေတြ ယူလာၿပီး စီးၾကတယ္၊ အဲဒီ အမိႈက္အိတ္ေပၚထိုင္၊ အေ႐ွ႕ဖက္ ေထာင့္စြန္းႏွစ္ဖက္ကို အသာဆြဲမထားၿပီး ေျခေထာက္ႂကြလိုက္တာနဲ႔ ေလွ်ာကနဲ ဆင္းသြားပါေလေရာ၊ အရမ္း ျမန္ပါတယ္၊ အဲ.. ဘရိတ္အုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ႏွင္းေတာထဲကို လွဲအိပ္ၿပီးအုပ္မွ ရပါတယ္..၊


ဒီ sledge ေလးက သားရဲ႕ ၂ ႏွစ္ျပည့္တုန္းက ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ရထားတာပါ၊ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဟုတ္တိပတ္တိ မစီးတတ္ေသးဘူး၊ က်ေနာ္က အေနာက္ကထိုင္ လက္ကိုင္ကို ထိန္းၿပီး ေမာင္းေပးရတယ္၊ အခုေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္း စီးတတ္သြားၿပီ၊ ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ တက္လိုက္ဆင္းလိုက္နဲ႔ သူ႔ဟာသူ တစ္ေယာက္တည္း စီးေနရာကေန တခါမွာ က်ေနာ့္ကိုလည္း သူ႔အေနာက္က လိုက္စီးပါ ဆိုတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း အသာဝင္ထိုင္လိုက္တယ္၊ အဲဒီေတာ့ သားက လက္ကိုင္ကိုေတာ့ သူ႔ဖာသာသူ ကိုင္မယ္-တဲ့၊ အိုေကေပါ့..၊ က်ေနာ္လည္း ေပးကိုင္လိုက္တယ္၊ စလည္း ဆင္းလာေရာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အ႐ွိန္က မ်ားလာတယ္၊ အ႐ွိန္ မ်ားလာေပမယ့္ သားက လက္ကိုင္ကို လက္မတုန္ဘဲ ထိန္းထားႏိုင္ပါတယ္၊ sledge ကလည္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း သြားတုန္း..၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီမွာ က်ေနာ္က အစိုးရိမ္လြန္ၿပီး ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ညာဆန္႔ထုတ္၊ ႏွင္းေပၚကိုနင္းၿပီး ဘရိတ္အုပ္ဖို႔ လုပ္မိတယ္၊ အဲဒါဟာ အႀကီးအက်ယ္ မွားတာပါပဲ၊ အ႐ွိန္နဲ႔ သြားေနတဲ့အခါ ေျခေထာက္ရဲ႕ ဘယ္ဖိအားနဲ႔ ညာဖိအားက မတူပါဘူး၊ ဆိုေတာ့ သူ႔ဟာသူ တည့္တည့္သြားေနတဲ့ sledge ဟာ ဖိအားမ်ားသြားတဲ့ ညာဖက္ကို ႐ုတ္တရက္ ေကြ႔ထြက္သြားၿပီး တစ္ပတ္လည္ၿပီး ေမွာက္ပါေလေရာ..၊ က်ေနာ္တို႔ သားအဖလည္း ေတာင္ေစာင္းမွာ တစ္ပတ္ကြ်န္းျပန္ က်တယ္..၊ အျဖစ္အပ်က္က အရမ္းျမန္တယ္၊ က်ေနာ္က ကင္မရာအိတ္ကို ေက်ာမွာလြယ္ထားလို႔ ပက္လက္ မက်ေအာင္ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ေထာက္ၿပီး ထိန္းတယ္၊ ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေျခေထာက္ၾကားမွာ ေရာက္ေနတဲ့ သားကို ေခါင္းမထိေအာင္ လွမ္းကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါတယ္၊ အဲဒီလို ပံုမက်ပန္းမက်နဲ႔ ေမွာက္သြားေပမယ့္ ႏွင္းထုက အေတာ္ေလးထူတာမို႔ ဘယ္သူမွ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး၊ တကိုယ္လံုး ႏွင္းမႈန္ေတြ ေဖြးေနတဲ့ ေမ်ာက္ျဖဴႏွစ္ေကာင္လို က်ေနာ္တို႔ တဟားဟား ရယ္ရင္း ျပန္ထ,လာႏိုင္ ခဲ့ပါတယ္၊


Sledge ေလွ်ာစီးတဲ့အခါ စိတ္ညစ္စရာ တစ္ခုကေတာ့ အတက္ပါ၊ Ski ေတြအတြက္က ထိုင္ခံုေတြ၊ ေကဘယ္လ္ကားေတြ၊ ေျခေထာက္ခ်ိတ္ၿပီး လိုက္သြားရတဲ့ ခ်ိတ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိလို႔ ေတာင္ေပၚကို သက္ေသာင့္သက္သာနဲ႔ ျပန္တက္ႏိုင္ေပမယ့္ sledge အတြက္ကေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ ဘာမွမ႐ွိပါဘူး၊ အခုလိုပဲ ေျခက်င္ျပန္တက္ေပေရာ့..၊ အဆင္းက ႐ႊတ္ကနဲ ေရာက္သြားေပမယ့္ အတက္ကေတာ့ ေျခသလံုးတဝက္ ျမဳပ္ေနတဲ့ ႏွင္းထဲမွာ တကယ့္ကို ေလးတိေလးကန္...၊ က်ေနာ္တို႔ အေဖ ၂ ေယာက္က sledges ေတြကို အေ႐ွ႕က ႀကိဳးနဲ႔ဆြဲ၊ ကေလး ၂ ေယာက္က ေနာက္ကေန အိပဲ့အိပဲ့နဲ႔တက္..၊ အံမယ္..အဲဒီလို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အေနာက္ကေန တက္ေနတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူတို႔က ႏွင္းေတြကို ေကာက္ေကာက္စားေသးတာ..၊ အဲဒီလို ၁၀ ေခါက္ေလာက္လည္း တက္လိုက္ေရာ.. ကေလး ၂ ေယာက္လည္း အေတာ္ေလးကို ၿပိဳင္းသြားပါေလေရာ..၊ း)


သြားတုန္းကေတာ့ ႏွင္းလူတစ္ေကာင္ေလာက္ လုပ္မလားဆိုၿပီး ယူလာတဲ့ ေဂၚျပား..၊ ဒါေပမယ့္ ေတာင္ေစာင္းေပၚ ေရာက္ကတည္းက ျပန္တဲ့အထိ သူလည္း စိုက္ထားတဲ့ ေနရာမွာပဲ အခုလို ငုတ္တုတ္ေမ့သြားတယ္..၊

ဒီႏွင္းေတြကေတာ့ ဒီႏွစ္ေဆာင္းတြင္းအတြက္ ေနာက္ဆံုး ထိေတြ႔ျခင္းပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္၊ မၾကာခင္မွာ က်ေနာ္တို႔ ခရီး႐ွည္ႀကီးတစ္ခု ထြက္ဖို႔အစီအစဥ္ ႐ွိပါတယ္၊ ခရီးကေန ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ေဆာင္းတြင္းက ကုန္သေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့ ႏွင္းနဲ႔ မဆံုႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အျပင္တခါထြက္ဖို႔အေရး အဝတ္ေတြ အထပ္ထပ္ကို မၿပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ ဝတ္ေနရတာေၾကာင့္ ပဲႀကီးတေလွခ်က္ေလာက္ ၾကာတတ္တဲ့ ေဆာင္းတြင္းက လြန္ေျမာက္ၿပီး ပုရစ္ဖူးေလးေတြ ေဝမယ့္ ေႏြဦးကို ေတြ႔ရမွာ ဆိုေတာ့လည္း ဝမ္းေျမာက္စရာပါပဲ...။ ။


ညီလင္းသစ္
၂၄ ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၁၂

25 comments:

Anonymous said...

Bon voyage a l'avance!
You and me may exchange the same trip.Half of my mind is already there.Take care of Tha Tha to heat,water,food.....etc.
Gyidaw

ခ်စ္စံအိမ္ said...

လမင္းကေတာ့နွင္းကုိ အရမ္းၾကိဳက္တယ္
နွင္းက်ရင္ေပ်ာ္တယ္ ဒီနွစ္နွင္းမက်ေသးဘူးရွင့္

မဒမ္ကိုး said...

တၾကိမ္ေလာက္ေတာ႕ အဲလိုႏွင္းေတြၾကားေလွ်ာက္လည္ခ်င္ေသးပါရဲ႕အကိုေရ ..

ဓာတ္ပံုအရုိက္ေကာင္းတဲ႕အကိုညီလင္းသစ္ ေရးတဲ႕ စာေတြကဆြဲေဆာင္အားေကာင္းလြန္းလို႕ အျမဲစိတ္၀င္တစားရွိလွတယ္ ..
ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႕မိသားစုေလးကိုလဲ သိပ္အားက်မိပါရဲ႕အကိုေရ

ခင္မင္လွ်က္
မဒိုးကန္

Anonymous said...

က်မလည္းႏွင္းေတာထဲမွာ တခါေလာက္ေတာ့ ေပ်ာ္ခ်င္ေသးတယ္။
အဆင္ေျပေသာခရီးေလးျဖစ္ပါေစ။
ျပန္လာရင္ တ၀ၾကီးဖတ္ရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္။ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ဓါတ္ပံုုေလးေတြလည္း ၾကည့္ရအုုန္းမွာေပါ့ေနာ္။ း)))
အုုိင္အုုိုရာ

ငယ္ေလး said...

လွလိုက္တာ..ေရာက္ဖူးခ်င္တယ္....:P

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

လွလိုက္တာဗ်ာ..ႏွင္းေတြကိုအရမ္းၾကိဳက္တယ္

ေမဓာ၀ီ said...

ပံုေတြ အရမ္းလွတယ္။ ပို႔စ္ကဒ္ေလးေတြလိုပဲ။ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ႏွင္းထဲဂၽြမ္းျပန္က်တာ ဘာမွမျဖစ္လို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ေနာ္။
ကိုညီလင္း ႏွင္းလူမလုပ္ျဖစ္လို႔ ႏွင္းလူပံုမၾကည့္ရေပမဲ့ ႏွင္းေတြေဖြးေနတဲ့ ေမ်ာက္ျဖဴႏွစ္ေကာင္ပံုေတာ့ ၾကည့္ခ်င္သား။ :))

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

တခါမွ ႏွင္းေလ်ွာမစီးဖူးေသးဘူး။
ဒီရက္ပိုင္းႏွင္းေတြက်ရံုနဲ႕တင္ အေတာ္ေအးလွျပီထင္ေနတာေလ။
သားကေတာ႔ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္မွာေနာ္။
ခဏခဏေျပာသလိုျဖစ္ေနတဲ႔ စကားေလးပဲထပ္ေျပာပါရေစ... ဓါတ္ပံုေတြလွတယ္။

ခရီးရွည္ႀကီးအေႀကာင္းလည္း စိတ္၀င္စားတယ္။

sawthanlwin said...

hi

sawthanlwin said...

က်ေနာ္တို့ရြာမွာအဲဒီ ၃၀ ရက္ေန့မနက္ကနွင္းေတြအမ်ားႀကီးက်ခဲ့တယ္၊ဒါေပမယ့္Lausanne မွာနွင္းဟုတ္တိပတ္တိမက်ခဲ့တာအံ့ႀသခဲ့ရတယ္၊
Montreux နဲ့ Martigny ႀကားမွာနွင္းလုံး၀မက်ခဲ့ဘူး၊၃၁ ရက္ေန့မနက္Orsières မွာ40 cmအထိက်ျပန္တယ္၊၁ ရက္ေန့့ရြာျပန္ေရာက္ေတာ့မိုးရြာထားတာနွင္းတစက္မွမက်န္ေတာ့ဘူး။
Have a nice trip!













h

ညိမ္းႏိုင္ said...

ဝိုးးးးးးးးးးးႏွင္းေတာထဲမွာ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါလားဗ်ာ.....။
အကိုတို႕သားအဖကေတာ့ျဖစ္ရမယ္...၊ဘာမွမျဖစ္တာ
ေတာ္ေသးဗ်ေနာ္....။ခရီးရွည္ႀကီးထြက္မယ္လား...။
ေပ်ာ္စရာပဲဗ်.....။

blackroze said...

ခရီးရွည္ထြက္၇ာကျပန္လာရင္လည္း
ခရီးသြားပိုစ့္ေတြတင္ပါဦးအကိုေရ

Phyo Evergreen said...

နွင္းေတြနဲ႔သိပ္ကုိလွတယ္...။ သားအဖႏွစ္ေယာက္ကိုၿမင္ေယာင္ရင္း ၾကည္ႏူးမိတယ္အစ္ကို..။ အိမ္ေလးထဲက မီးဖိုနားမွာေကြးရင္း အၿပင္ဘက္မွာႏွင္းေတြက်ေနတာကို ၾကည့္ခ်င္တယ္ဗ်..။

မအိမ္သူ said...

အဲဒီလို ႏွင္းဖံုးတဲ့ ေတာင္တန္းေတြေပၚကို တစ္ခါေလာက္ ေရာက္ဖူးခ်င္လိုက္တာ ကိုညီလင္းသစ္ေရ.. ဓါတ္ပံုေတြကလွလိုက္တာ.. ႏွင္းေလွ်ာစီးရတာ မကၽြမ္းက်င္ရင္ အေတာ္ အႏၲရာယ္မ်ားမဲ့ပံုပဲေနာ္။ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ဘာမွမျဖစ္တာကံေကာင္း.. သားေလးလန္႔မသြားဘူးလား..။
သတင္းေတြ Video ေတြမွာ ေတြ႔ဖူးတာ ႏွင္းေလွ်ာစီးရင္း အက္စီးဒင့္ျဖစ္တာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေခါင္းနဲ႔ ပခံုးရိုး ေက်ာရိုးေတြမွာ ထိခိုက္မႈ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတြ ျဖစ္တာေတြ႔ရတတ္တယ္ေနာ္။ အရင္တံုးကေတာ့ ႏွင္းေတြက ႏုႏုည့ံည့ံေလးေတြဆိုေတာ့ အဲဒီလို ဒလိမ့္ေခါက္ေကြးက်ရင္လဲ နာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ထားတာ... အဲဒီလို သတင္းေတြ ႏွင္းေလွ်ာစီးရင္း အက္စီးဒင့္ျဖစ္တဲ့ ဗြီဒီယိုေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဒါဏ္ရာရသြားတဲ့သူေတြကို ျမင္ရၾကည့္ရေတာ့မွပဲ ကိုယ္ထင္တာ မဟုတ္မွန္းသိေတာ့တယ္.. း)

Shinlay said...

ဒီႏွစ္ႏွင္းေကာင္းေကာင္းေတြ ့ရဘူး။ ႏွင္းေတြကိုအိမ္ထဲကပဲထိုင္ၾကည့္ေနခ်င္တယ္။ ေအးလို ့ပါ။
အေဖၚေကာင္းရင္ေတာ့ တခါေလာက္ ႏွင္းေလွ်ာစီး ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။

အလင္းသစ္ said...

ႏွင္းေလ်ာစီးေနတာေတြ ေတြ႕ေတာ့ အားငယ္လိုက္တာ အေနာ္လည္း ေရခဲျပင္စကိတ္ကို သြားစီးၾကည့္ဖူးတယ္. ဟီးးးး.. ဖိနပ္စီးျပီး က်ံဳးထတာနဲ႕ လဲက်တယ္.. လာထူေပးတဲ့သူ လက္လႊတ္တာနဲ႕ ျပန္လဲက် .. အဲလိုမိ်ဳးနဲ႕ ပိုက္ဆံက တစ္နာရီစာေပးထားတာဆိုေတာ့ အရႈံး မခံဘူးဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တဖုန္းဖုန္း ျမည္ေအာင္ ၾကိဳးစားပစ္လိုက္တာ.. ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း မိုးမန္႕ေအာ့ဖ္အင္နားရွားကို ငါနားမလည္ေသး ဘူးပဲဆိုျပီး လက္ေလ်ာ့လိုက္ရတယ္ေလ..ဟီးဟီး။။

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

နွင္းေတြ အမ်ားၾကိးၿဖစ္ေနၿပီပဲ ... ဒီနွစ္ေတာ့ ညီမေလးတို႕ဆီမွာ နွင္းက်တာ နည္းေနေသးတယ္ မမ်ားေသးဘူး အကိုရ ... အခုရက္ပိုင္းေလးေတာ့ မနက္ပိုင္းနွင္းက် ေနလည္ေနပူ၊ရင္ ညက်ရင္ နွင္းမရွိေတာ့ဘူး...:):)

ညီရဲ said...

အစ္ကိုတို ့ကို အားက်မိတယ္... ႏွင္းေတာၾကီးကို ၾကည့္ရတာ အားရစရာၾကီး... ကၽြန္ေတာ္လဲ ငယ္ငယ္ကတည္းက ႏွင္းေတာထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တာ... ဒါေပမယ့္ ခုထိ ဒီအိပ္မက္က အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္ေသးပါဘူး အစ္ကိုရာ...

Cameron said...

ႏွင္းေတြကို ကိုင္ၾကည့္ဖူးခ်င္တယ္...တေန႔ေန႔ေပါ့ေနာ္..။ ပံုေလးေတြရိုက္ထားတာ သိပ္ေကာင္းတာပဲ..။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ပံုေတြက လွလြန္းေတာ့ အေအးေၾကာက္ရဲ႕နဲ႔
ႏွင္းေတြကို ႏွစ္သက္သြားမိတယ္။
ႏွင္းေတာထဲကို ေျပးထြက္သြားခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္နိင္လြန္းတယ္။

ခရီးရွည္ကျပန္လာရင္လည္း ပံုေလးေတြ ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္။ ေကာင္းေသာ ၿငိမ္ခ်မ္းေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ခရီးစဥ္ျဖစ္ပါေစ။

rose of sharon said...

ႏွင္းေတြၾကားမွာေပ်ာ္စရာၾကီးဘဲ... သားအဖႏွစ္ေယာက္ အနာတရမၿဖစ္ဘဲ တဟားဟားရီႏိုင္ၾကလို႔ေတာ္ပါေသးရဲ႕...

San San Htun said...

ဓာတ္ပံုေတြ တကယ္လွတယ္ ကိုညီေရ..ခရီးရွည္ၾကီးက ၿပန္လာရင္လည္း ဓာတ္ပံုေတြ ၾကည့္ခ်င္တယ္..Have a nice trip !

Mon Petit Avatar said...

If you happens to visit BKK during your trip, please let me know! Have a nice trip!!!!

Anonymous said...

Have a nice & safe trip!!!

ျမေသြးနီ said...

သားသား ႏွင္းေလ်ာစီးပံုမ်ားပါလာမလားလို႔ ဖတ္လိုက္တာ...။ ပါလဲပါဘူး...။
ပံုေတြအရမ္းေကာင္းတယ္..။ ဒီမွာေတာ့ အေအးေလ်ာ့ၿပီး ျပန္ပူေနျပန္ၿပီ..။