12 April 2012

အာ႐ံုမ်ား ပ်ံသန္းရာ ႏိုင္ငံကေလးသို႔ (၅)


မနက္ပိုင္း အ႐ုဏ္တက္ ေနထြက္ခ်ိန္ကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္ၿပီးေတာ့ ဟိုတယ္ျပန္၊ မနက္စာစား၊ ၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္လည္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သားကို အေပ်ာ္တမ္း ကင္မ္ေကာ္ဒါေလးတစ္လံုး ေပးထားလိုက္တယ္၊ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္႐ိုက္သလို သူလည္း လိုက္႐ိုက္ရင္းနဲ႔ ေဘးနားမွာ တခ်ိန္လံုး နီးပါး ႐ွိေနသလို ျဖစ္သြားတယ္၊ တကူးတက လိုက္ထိန္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ပါ၊


သူဘာေတြ ႐ိုက္ေနလဲဆိုတာ က်ေနာ္ေတာ့ မစစ္အားပါဘူး၊ ကိုယ့္ကင္မရာနဲ႔ကိုယ္ ႐ွဳပ္ေနတယ္၊ သားက က်ေနာ့္ေဘးမွာ ႐ွိေနတာ စိတ္ခ်သြားတဲ့ မအိမ္သူလည္း အဲဒီေတာ့မွ ေစ်းဆိုင္ေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရတယ္၊


ျမင္းလွည္းကို တေန႔လံုးစာ ငွားလိုက္တယ္၊ ပုဂံက ျမင္းလွည္းေတြကို တျခားေနရာက ျမင္းလွည္းေတြထက္ ပိုသေဘာက်တယ္၊ သူက အမိုးဖြင့္လို႔ ရတဲ့အျပင္ ဆိုဖာကူ႐ွင္ေတြလည္း ထည့္ထားေသးတာကိုး၊ း) တကယ္ေတာ့ ပုဂံလိုေနရာမွာ လည္ဖို႔ အေကာင္းဆံုး ယာဥ္က ျမင္းလွည္းပါပဲ၊ ၄၂ စတုရန္း ကီလိုမီတာ အတြင္းက ႐ွိသမွ်ဘုရားေတြကို ျမင္းလွည္းက လိုက္ပို႔ႏိုင္ ပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေျမလမ္းကေလးေပၚမွာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ ေလထုကိုလည္း မညစ္ညမ္းေစဘူးေလ..၊


႐ြာေဟာင္းႀကီး...၊ sunset အတြက္ က်ေနာ္ ႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့ ဘုရားပါ၊ အထူးသျဖင့္ ေဖေဖၚဝါရီလမွာ ႐ြာေဟာင္းႀကီး ေပၚက ၾကည့္ရင္ ေနက အာနႏၵာနဲ႔ သဗၺညဳ ၾကားထဲကို ဝင္တဲ့ ရင္သပ္႐ွဳေမာစရာ ျမင္ကြင္းကို ရပါတယ္၊ အခုေတာ့ တက္ခြင့္မရတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ..၊


ျမန္မာျပည္ မလာခင္ ၆ လေလာက္ အလိုကတည္းက ပုဂံေရာက္ရင္ ျမင္းလွည္းေမာင္းရမယ္လို႔ သားကို က်ေနာ္က ေျပာထားခဲ့တာ..၊ အခုေတာ့ သူ႔အိပ္မက္ေတြ ေစရာအတိုင္း ျမင္းဇက္ႀကိဳးကို တပိုင္တႏိုင္ ဆြဲႏိုင္ၿပီေပါ့၊ း) ပုဂံမွာ ေတာ္တဲ့၊ စိတ္႐ွည္တဲ့၊ ျမင္းလွည္းဆရာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္၊ အဲဒီထဲက တစ္ေယာက္က ဒီလွည္းဆရာ ကိုစိုးတင့္ပါ၊ သူ႔လွည္းကို သရပါတံခါး မဝင္ခင္ ညာဖက္က ေ႐ႊျမန္မာ-၃ ထမင္းဆိုင္ ဝင္းထဲမွာ ဂိတ္ထိုးတယ္၊ လွည္းနံပါတ္ ၄၄ ျဖစ္ပါတယ္၊ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ကိုစိုးတင့္က တိုးကုမၸဏီေတြနဲ႔ လိုက္တာမ်ားတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကို ႀကိဳၿပီး ေျပာထားရင္ ရပါတယ္၊ ေတာင္ဘီ႐ြာသားပီပီ ပုဂံကို ေၾကညက္ပါတယ္၊ တျခားျမင္းလွည္း ဆရာေတြလို ပုဂံအေၾကာင္း ေျပာႏိုင္တဲ့အျပင္ ဓါတ္ပံုဆရာေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ သြားဖူးလို႔ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာကေန ဘယ္ဘုရားကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္လို႔ ေကာင္းသလဲ ဆိုတာပါ သိတယ္၊ ပုဂံေရာက္ျဖစ္ရင္ ျမင္းလွည္းေတာ့ စီးလိုက္မဟဲ့-လို႔ ေတြးထားသူမ်ား ႐ွိရင္ ကိုစိုးတင့္ကို က်ေနာ္ recommend လုပ္ပါတယ္၊


'အႏုမွာ အာနႏၵာ' လို႔ ဆိုၾကတယ္ မဟုတ္လား၊ မေရာက္လို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ၊ အာနႏၵာမွာ အတြင္းက ၾကည့္စရာေတြ မကုန္ႏိုင္သလို အျပင္ကို ထြက္ၿပီး ဖူးရတာလည္း စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ ၁၉ ရာစုမွာမွ ထပ္တိုးထားတဲ့ ကိုလိုနီေခတ္ လက္ရာ အေနာက္ဖက္ ေစာင္းတန္းနဲ႔ ဘုရားကို ယွဥ္ၾကည့္တဲ့အခါ ဆင့္ပြားအေတြးေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္လာပါ လိမ့္မယ္၊


အတြင္းထဲက မတ္ရပ္ဆင္းတုေတာ္ႀကီး ၄ ဆူမွာ အမ်ားသိၾကတဲ့ အတိုင္း ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ ၂ ဆူက ပုဂံေခတ္ လက္ရာပါ၊ ပုဂံက ပန္းပုအေက်ာ္အေမာ္ေတြရဲ႕ လက္ရာကို ဒီဘုရား ၂ ဆူမွာ ေကာင္းေကာင္း ေတြ႔ရတယ္၊ ဧည့္လမ္းညႊန္ေတြက ဒီအခ်က္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ႐ွင္းၿပီး ဧည့္သည္ေတြကို လက္ေတြ႔ျပေလ့ ႐ွိပါတယ္၊ အေပၚပံုမွာ ျမင္ရသလို ပထမ အေဝးကေန ျပတယ္၊ ဘုရားဟာ ၿပံဳးေနတယ္..၊


ၿပီးေတာ့မွ ေျခေတာ္ရင္းအထိ ေခၚၿပီး ဖူးခိုင္းေတာ့ မ်က္ႏွာေတာ္ဟာ အခုလို တည္သြားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဒါကိုေတြ႔တဲ့ ဧည့္သည္တိုင္းလိုလို အ့ံၾသသြားၾကေလ့ ႐ွိတယ္၊ ဘုရားဖူး ႐ွင္းတဲ့ အခ်ိန္ဆို အေဝးက အာ႐ံုခံ တန္ေဆာင္း ထဲမွာရပ္ၿပီး မ်က္ႏွာေတာ္ကိုၾကည့္၊ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာ မလႊဲဘဲ မ်က္ႏွာေတာ္ကို ၾကည့္ရင္းက ေ႐ွ႕ကို တစ္လွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္လာတဲ့အခါ မ်က္ႏွာေတာ္ဟာ ၿပံဳးေနရာက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တည္သြားတာကို တအံ့တၾသ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီမတ္ရပ္ကိုယ္ေတာ္ႀကီး ေတြကို ကြ်န္းပင္တစ္ပင္ထဲကေန ထုလုပ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္၊


ေန႔လယ္စာကို အာနႏၵာရဲ႕ ေျမာက္ဖက္က အထြက္မွာ ႐ွိတဲ့ သရပါ-၃ ဆိုတဲ့ လမ္းေဘးဆိုင္ေလးမွာ စားျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီဆိုင္ရဲ႕ နာမည္ႀကီးက ၾကက္သားေၾကာ္နဲ႔ အညာဟင္း၊ အသုပ္ေလးေတြပါ၊ ဆီေတြမ်ားတဲ့ ႐ိုး႐ိုး ၾကက္သားဟင္းကို က်ေနာ္တို႔က မတို႔မထိပဲ ၾကက္ေၾကာ္ကိုပဲ ဝိုင္းအားေပးၾကေတာ့ ဆိုင္႐ွင္ကလည္း အလိုက္တသိပဲ ျပန္သိမ္းသြားတယ္၊


အညာလက္ရာ မန္က်ည္း႐ြက္သုပ္...၊ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေကာင္းပါတယ္၊


အဲ.. ဒီအသုပ္ နာမည္ေတာ့ ေမ့သြားၿပီ..၊ း) ေတြးၾကည့္တာ ေျပးၾကည့္တာထက္ မွန္တယ္ဆိုတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြ ပါရင္ နာမည္ေလး ခန္႔မွန္းေပးခဲ့ ပါဦးဗ်ာ..၊


အန္တီစုလည္း ပုဂံလာတုန္းက ဒီ သရပါ-၃ မွာပဲ စားသြားခဲ့ ပါေသးတယ္၊ အခုလိုပဲ ခံုပုေလးေတြမွာ ထိုင္ၿပီး စားရပါတယ္၊ အနားမွာ ေခြးကလည္း သံုးေလးေကာင္ေလာက္ ရစ္သီရစ္သီနဲ႔၊ ဆိုင္ေ႐ွ႕က ေျမလမ္းမွာ ကားေမာင္းသြားရင္လည္း ဖုန္ေတြက တလံုးလံုး..၊ ဒါေပမယ့္ ႀကိဳက္တယ္၊ ပကာသန မပါဘူး၊ ေစ်းခ်ိဳတယ္၊ အညာဟင္းေတြ ရတယ္၊ ေက်းလက္ဆန္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ၃ ေယာက္လံုး ႀကိဳက္လို႔ ၂ ခါျပန္ သြားစားျဖစ္တယ္၊


'ဥာဏ္မွာ သဗၺညဳ' တဲ့..၊ ဘုရားႀကီးက စိတ္မေကာင္းစရာ အရင္ကထက္ကို ပိုၿပီး ညစ္ထပ္ထပ္ ျဖစ္သြားၿပီ၊ ေရတံေလွ်ာက္ေတြက ေရစီးေၾကာင္းေတြက နံရံေပၚမွာပဲ စီးက်ရင္းနဲ႔ အမည္းစင္းႀကီးေတြ ျဖစ္လာတယ္၊ အထဲမွာလည္း နံရံေဆးေရးေတြကို ထံုးက အထပ္ထပ္ အုပ္ထားလို႔ ဘာမွ မက်န္ေတာ့ပါဘူး၊ မအိမ္သူကေတာ့ သဗၺညဳကို အႏွစ္သက္ဆံုးလို႔ ေျပာတယ္၊ ဒီဘုရားကို ေရာက္လာရင္ ရင္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္သလို၊ လြမ္းသလို၊ တစံုတခုက ဆြဲထားသလို ခံစားရတယ္ ဆိုပဲ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာျပေတာ့ ဒါဆို ပုဂံေခတ္တုန္းက သဗၺညဳမွာ ေကာင္းမႈျပဳခဲ့တဲ့ မင္းသမီး ျဖစ္မယ္လို႔ ေနာက္ၾကတယ္၊ က်ေနာ္က ခပ္ေသာေသာနဲ႔ ဝင္ေျပာလိုက္တယ္၊ ဘုရားကို လွဴခဲ့တဲ့ 'ကြ်န္မ' လည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ-လို႔၊ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ဒိုင္းကနဲ ေရာက္လာခဲ့တယ္..၊ း)


၂၀၀၉ ျပန္တုန္းက ဒီဘုရားကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္ခဲ့တာ ပံုထြက္က ခပ္ဝါးဝါးပဲ ရတယ္၊ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ အလင္းဝင္ေပါက္ f/1.4 ထိ ဖြင့္လို႔ရတဲ့ မွန္ဘီလူးနဲ႔ မေက်ပြဲ သြားျပန္ႏႊဲတယ္၊ ပုထိုးသားမ်ား ဘုရားထဲကပါ၊ အထဲမွာ ေတာ္ေတာ့္ကို ေမွာင္တယ္၊


ပုထိုးသားမ်ားက ပုဂံေခတ္ဦး မြန္လက္ရာပါ၊ အဲဒီေခတ္ဦး ဗိသုကာပညာမွာ ျပဴတင္းေပါက္၊ မ်က္ႏွာၾကက္ အေပါက္၊ စတာေတြ မပါဘဲနဲ႔ အတြင္းထဲက ဆင္းတုေတာ္ေပၚကို အဓိက ဝင္ေပါက္ တစ္ခုတည္းကေန အလင္းသြယ္ယူတာ တကယ္ေတာ္ပါတယ္၊ ဘုရားထဲ ဝင္လိုက္တဲ့အခါ ခပ္ေမွာင္ေမွာင္ အခင္းအက်င္းထဲ အေပၚပံုထဲကလို ဘုရားက သဘာဝ အလင္းေရာင္နဲ႔ စံပယ္ေနတာ သပၸယ္လွတယ္..၊


ဘယ္ေတာ့မွ မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ ပုဂံရဲ႕ ျမင္ကြင္း...၊ တခါတေလ အဲဒီလို ဆိတ္အုပ္၊ ႏြားအုပ္ေတြထဲ ဝင္ထိုင္ၿပီး တေမ့တေမာ ႏြားေက်ာင္းသား လုပ္ေနလိုက္ ခ်င္တယ္..၊ း)


'ထုမွာ ဓမၼရံ' တဲ့...၊ ဓမၼရံႀကီးကို ပုဂံရဲ႕ ပိရမစ္လို႔ တင္စားေခၚၾကတာ ဒီလို ႐ွဳေထာင့္ကေန သံုးသပ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္မယ္၊ က်န္တဲ့ဘုရားေတြမွာ အလွဴ႐ွင္ေတြ အသီးသီး ေပၚလာၾကေပမယ့္ သူ႔မွာေတာ့ အခုထိကို အပယ္ခံ..၊ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ အၿပီးမသတ္ႏိုင္ မွေတာ့ ေႏွာင္းလူေတြလည္း လက္ေ႐ွာင္ၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕...၊ တကယ္ေတာ့ ဒီလိုျဖစ္ေနတာကပဲ ခပ္ေကာင္းေကာင္းလို႔ ဆိုရမွာပါပဲ၊ ျပင္လိုက္မွ ပိုဆိုးသြားတာေတြက မ်ားသထက္ မ်ားလာတယ္ မဟုတ္လား..၊


ဒါက ဂူနီညီအစ္မပါ၊ ဒီတေခါက္ ပုဂံမွာ စိတ္မေကာင္းစရာက က်ေနာ္ႏွစ္သက္တဲ့ ဘုရား ၂ ဆူကိုပါ အေပၚတက္ခြင့္ ပိတ္လိုက္တာနဲ႔ ႀကံဳရတာပါ၊ ေခမဂၤနဲ႔ တ႐ုတ္ေျပး...၊ ဒီဘုရား ၂ ဆူေပၚမွာ ေနကုန္ေနခန္း ထိုင္ခဲ့ဖူးတယ္၊ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ တက္ဖူးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ မဝပါဘူး၊ ဂူနီညီအစ္မေတာ့ အခုထက္ထိ တက္လို႔ရေသးတယ္၊ ဓမၼရံႀကီးရဲ႕ ေတာင္ဖက္ကပ္ရက္ ပါပဲ၊ ေျမာက္ဂူနီ ေပၚကေနလည္း ေနဝင္ခ်ိန္ၾကည့္လို႔ လွတယ္၊


အဲဒီလို ဘုရားေတြ ေနာက္ခံနဲ႔ ဖုန္တလံုးလံုး ျမင္းလွည္းတန္းေတြမ်ား ျမင္ရင္ က်ေနာ့္မွာ ဘာမွ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ မ႐ွိေတာ့ဘဲ ဒီလိုသာ ထိုင္ေငးေနခ်င္ ေတာ့တယ္..၊ း)


အို... ခ်စ္ေသာပုဂံ...၊


ဒီျမင္ကြင္းေလးကေတာ့ ဘာမွကုိ ေျပာင္းလဲ မသြားဘူး၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၂ ႏွစ္၊ ၁၃ ႏွစ္က က်ေနာ္ ဧည့္လမ္းညႊန္ လုပ္ခဲ့စဥ္ကလည္း ဒီလိုပဲ ဘုရားေ႐ွ႕က ျဖတ္ၿပီး ႏြားေတြကို အိမ္ျပန္ေမာင္းသြားတာ ေတြ႔ရတယ္၊ အခုလည္း ဒီေနရာ၊ ဒီအခ်ိန္ပဲ၊ အေနာက္ဖြားေစာ႐ြာက ႏြားေတြပါ၊ ျပႆဒ္ႀကီး ေပၚကေန ႐ိုက္ပါတယ္၊


တေနဝင္ျပန္ အံုးေတာ့မယ္၊ ပုဂံဟာ မ်က္စိေ႐ွ႕မွာပဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေမွးမွိန္လာေနၿပီ၊ မထတမ္း ဆက္ၾကည့္ေနမယ္၊ အဲဒီေနလံုး တန္႔ၾကည့္ေတာင္ အေနာက္ကို ငုပ္သြားတဲ့ အထိေပါ့ေလ...။ ။

(ဆက္ပါဦးမယ္..)


ညီလင္းသစ္
၁၂ ဧၿပီ၊ ၂၀၁၂

43 comments:

မီးမီးငယ် said...

ကိုညီလင္းသစ္က ျပင္သစ္ဂိုက္လားဂ်ာမာန္ဂိုက္လား။
က်မျမင္ဖူးမယ္နဲ ့တူတယ္။
က်မျမန္မာျပည္မွာေမြးၿပီးပုဂံကို
ေလယာဥ္ကြင္းဘဲေရာက္ဖူးခဲ့တယ္။
ပုံေတြလွလိုက္တာ။
စိတ္ရွည္ရွည္နဲ ့ရုိက္တတ္တယ္ေနာ္။
က်မဓါတ္ပုံရုိက္၀ါသနာပါေပမဲ့စိတ္မရွည္လို ့
ပုံေကာင္းဘယ္ေတာ့မွမရခဲ့ဖူးဘူး..။

မီးမီးငယ် said...

ေအာ္..ဒါနဲ ့အသုပ္ကေၾကာင္လွ်ာသီးသုပ္မ်ားလား...။
:))))

သက္ေဝ said...

ကိုညီလင္း ပုဂံပိုစ့္ တက္လာတဲ့ေန႔တိုင္း အိမ္မွာ တအိမ္လံုးကို ပတ္ ရစ္ ေနတာ...
ပိုစ့္ကို လာဖတ္လိုက္... အိမ္ကလူေတြကို ျပလိုက္ .. ျပႆနာရွာလိုက္...
ဒီ ဒီဇင္ဘာေတာ့ ကိုစိုးတင့္ကို သြားရွာႏိုင္တန္ေကာင္းပါရဲ႕... း)

Anonymous said...

ႏွစ္သက္လုိ႕ေရးတာ ႏွစ္သစ္လုိ႕ျဖစ္ေနတယ္ သၾကၤန္ႏွစ္သစ္ကို စိတ္ေရာက္ေနတဲ့ ကိုညီ...:P
စိတ္ထဲကေရေလာင္းသြားတယ္ဗ်ာ

ညီ

Anonymous said...

VERY NICE SHOOT..
THANKS

ေန၀သန္ said...

အစ္ကိုေရ... အစ္ကို႕ရဲ႕ ဒီပို႕စ္ေလးေတြဖတ္ရတာ ဖတ္မ၀ဘူး.. း)... ဘာပါေနလဲေတာ့မသိဘူး.. သာမန္ခရီးသြားအေၾကာင္းထက္ ထူးျခားေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ.. း).. ဆက္ရန္ကိုလည္း ေစာင့္ေနပါတယ္.... ထမင္းပန္းကန္ကို ကေလးက ဓါတ္ပံုရိုက္ေနတာလား... ေဘးက မအိမ္သူလား.. း))... စပ္စုသြားတယ္.. ဟဲ

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

ခ်စ္စံအိမ္ said...

ပုဂံဘုရားလာဖူးသြားပါတယ္ အကုိေရ
ဓာတ္ပုံေလးေတြၾကည့္ၿပီၿပန္ခ်င္တာ
၇ူးေနတာပဲ :)

Anonymous said...

Ko Nyi Linn Thit..
Very interesting posts..from part 1all the way to part 5 :)
Wishing you & family Happy Myanmar New Year..
Cheers,
-War So

Anonymous said...

ဘုရားပံုေတြအေၾကာင္း ရွင္းလင္းေရးျပထားတာ သေဘာက်တယ္။ အဲလိုမွ ဒီက နားလည္ သေဘာေပါက္လြယ္တယ္။

မန္က်ည္းရြက္သုပ္ေတြ စားခ်င္လိုက္တာ။

ပံုေတြ ထပ္ထပ္ၾကည့္မိေနတယ္။

ကိုစိုးတင့္နဲ႔ေတာ့ ေတြ႔ဘို႔မလြယ္ေသးဘူး။
ေ၀းေ၀းကသာ လြမ္းပါမယ္

Anonymous said...

ဓါတ္ပံုေတြ အကုန္လန္းတယ္ဗ်ာ။ ေနရာေရြးတာကလဲ ပညာပါပါ့ဗ်ာ။ ကေလးရုိက္ခဲ့တဲ့ ဗီဒီယိုေတြကလဲ အမွတ္တရျဖစ္မွာပါ။ မေၾကပြဲႏႊဲခဲ့တဲ့ ဆင္းတုေတာ္ပံုကို အၾကိဳက္ဆံုးပဲ...
N/A

:P said...

ပံုေတြ သိပ္လွတာပဲ (လို႕ ထပ္ေျပာသြားျပန္ျပီ)
ထမင္းဆိုင္မွာ သူ႕ ကမ္ေကာ္ဒါနဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ သားေလးက ခ်စ္စရာ....
အသုပ္ကိုေတာ့ ပဲေစာင္းလ်ားသီးသုပ္ (သို႕) ေၾကာင္လွ်ာသီးသုပ္လို႕ ထင္မိတာပဲ.. မန္က်ည္းရြက္ဖတ္ေလးေတြလည္း ျမင္သလိုလို....။

စူးနွယ်လေး said...

အဲလိုဆိုင္မ်ဳိးမွာ အဲလိုဟင္းနဲ႔စားခ်င္တာ... ေနာက္တေခါက္ေပါ့။
ဟိုတုန္းကဆို လမ္းေဘးဗမာဆိုင္ ေကာင္းေကာင္းမရွိဘူးေနာ္။ ဆိုင္ခန္းနဲ႔ေရာင္းတဲ့၊ အိမ္ဝင္းထဲမွာေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြပဲရွိတယ္။ ခုမွ ဗမာဘုရားဖူးေတြမ်ားလာလို႔ အဲလိုဆိုင္ေလးေတြေတြ႔ရတာ။ မန္က်ည္းရြက္သုပ္ စားခဲ့ရတာ မနာလိုလိုက္တာ :D အသုပ္ေနာက္တပြဲက ပါတာေကာင္းေကာင္းမျမင္ရလို႔ ဘာအသုပ္မွန္းမသိဘူး။ ျမဴရြက္သုပ္လား?

က်မလည္း ျမင္းလွည္းစီးရတာႀကိဳက္တယ္... ျမင္ကြင္းက်ယ္ၿပီး ေႏွးေတာ့ ေဘး႐ႈခင္းကို ေကာင္းေကာင္းခံစားႏိုင္တယ္။ တ႐ုတ္ေျပးက အေပၚဆံုးရဲ႕ေအာက္တထစ္အထိ တက္လို႔ရေသးတယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ ၂၀၁၀ ဒီဇင္ဘာတုန္းက ရေသးတယ္။

ပံုေတြ လွလိုက္တာ... ဆည္းဆာေအာက္က ႏြားေတြနဲ႔ဖုန္လံုးထေနတဲ့ပံု အႀကိဳက္ဆံုးပဲ... ေနာက္တပို႔စ္ ျမန္ျမန္ဖတ္ရပါေစ...

Anonymous said...

အံမယ္ေလးေနာ္ ....................
မန္က်ည္းရြက္သုပ္ပံုကိုလဲ ဟိုတခါတံုးက ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ပံုကိုၾကည္.သလိုမ်ဳိး တစိမ္.စိမ္.အၾကာၾကီးၾကည္.ျပီး ပါးစပ္ထဲမွာ သြားရည္ေတြျပည္.လာတယ္။ ဒုတ္ခၾကီးလိုက္တာေနာ္။
ေနာက္တခုက မအိမ္သူေဘာင္းေဘာင္းကိုအရမ္းၾကိဳက္ပါတယ္ဗ်ဳိ.။
စိမ္းျပာေရာင္လြင္လြင္ေလးရယ္၊ ခ်ည္သားေလးပါးတားရားေလးရယ္၊ ေျခသလံုးေနရာမွာ အက်ီလက္ေဖာင္းလိုအစည္းပါတဲ.ေဘာင္းဘီမ်ဳိးမို. အရမ္းၾကိဳက္..
သားေလးကလဲ သူ.စိတ္၀င္စားရာနဲ.သူ ၊လူၾကီးေလးလိုေပါ.ေလ။

ညီလင္းသစ္ said...

မမီးမီးငယ္ ...
ျပင္သစ္ဂိုက္ လုပ္ခဲ့တာပါ၊ အလုပ္က တျပည္လံုး ေလွ်ာက္သြားေနရေတာ့ ျမင္ဖူးႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ း) အသုပ္က ေၾကာင္လွ်ာသီးသုပ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးလို႔ မွတ္မိတာပဲ..၊

မသက္ေဝ ...
ေတာ္ၾကာ အိမ္ကလူေတြက က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို black list ထဲ ထည့္လိုက္မွ ဒုကၡ..၊ း)) ဒီဇင္ဘာမွာ သြားႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ဗ်ာ၊ ပုဂံက ဒီဇင္ဘာနဲ႔ ဇန္နဝါရီမွာ လည္ဖို႔ အေကာင္းဆံုး၊ အလွဆံုး..၊ ကိုစိုးတင့္နဲ႔ သြားျဖစ္ရင္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္လို႔ ေကာင္းတဲ့ေနရာေတြ လိုက္ပို႔ေပးလို႔သာ ေျပာလိုက္ပါ၊ ေနရာမထပ္ေအာင္ သူ ပို႔ေပးပါလိမ့္မယ္၊ း)

ညီ ...
ေအးဗ်ာ၊ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ မွားသြားတယ္နဲ႔ တူတယ္၊ း) ျပင္လိုက္ပါၿပီ၊ ေျပာျပတာ ေက်းဇူးပါပဲ၊ သေဘာ႐ွိသာ ေလာင္းသြားေတာ့ဗ်ာ..၊ း)

Anonymous ...
Thank you !!!

ကိုေနဝသန္ ...
ၾကားရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္လည္း ဘိန္းေတြ၊ ဘာေတြေတာ့ ထည့္မေရးမိပါဘူး၊ း) ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ဟင္းပန္းကန္ေတြကို က်ေနာ္ ဓါတ္ပံု ႐ိုက္တာျမင္ေတာ့ သူကလည္း ကင္မ္ေကာ္ဒါနဲ႔ လိုက္႐ိုက္ေနတာ..၊ း) ေဘးက မအိမ္သူပါ..၊

မခ်စ္စံအိမ္ ...
လာလည္တာ ေက်းဇူးေနာ္၊ မၾကာေသာ အခ်ိန္မွာ ျပန္ခြင့္ရပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္ဗ်ာ..၊

Ma War So ...
Thank you for your kind comment !!! I wish you a Happy Myanmar New Year too !!!

အမည္ဝွက္စာဖတ္သူ ...
က်ေနာ္ ႐ွင္းျပတာ အေထာက္အကူျဖစ္တာ သိရလို႔ ဝမ္းသာပါတယ္၊ ေအးဗ်ာ.. တခါတေလမွာ အခ်ိန္မတန္ေသးေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ေစာင့္ဆိုင္းရတာ ပါပဲ..ေနာ၊

ကို N/A ...
ခုတေလာ ေပ်ာက္ေနပါလား? အဆင္ေျပရဲ႕လား? ေအးဗ်ာ.. က်ေနာ္လည္း မ႐ိုက္ႏိုင္မယ့္အတူတူ သူ႔ကို ေပးထားတာမွ အမွတ္တရ ပံုတခ်ိဳ႕ ပါလာမယ္လို႔ ေတြးတာပဲ၊ ပံုေတြကေတာ့ မိသားစုနဲ႔ သြားေတာ့ ရသေလာက္ အခ်ိန္ကိုလုၿပီး ႐ိုက္ခဲ့တာပါပဲဗ်ာ..၊

မ,စင္စင္ ...
ေက်းဇူးေနာ္၊ အသုပ္က ေၾကာင္လွ်ာသီးသုပ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်၊ ပဲေစာင္းလ်ားသီးက ပိုျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ က်ေနာ္လည္း ေခါင္းပူေအာင္ စဥ္းစားေပမယ့္ ဘာမွ ထြက္မလာဘူးဗ်..၊ း)

မစူးႏြယ္ ...
ဟုတ္တယ္ဗ်၊ အဲဒီလို ထေနာင္းပင္ေအာက္မွာ အဖီေလး ခ်ထားတဲ့ ဆိုင္႐ိုး႐ိုးေလးေတြမွာ စားရတာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ ေကာင္းတယ္၊ ဘာမွ ဟိတ္ဟန္ မ႐ွိဘူး၊ ဟင္းေလးေတြကလည္း အိမ္ခ်က္ပဲ၊ ေနာက္တေခါက္ ေရာက္တဲ့အခါ မန္က်ည္း႐ြက္သုပ္ အဝစားခဲ့ေလ၊ း) ဟုိအသုပ္က ျမဴ႐ြက္သုပ္လည္း ျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္၊ အခု နည္းနည္း မွတ္မိသလိုလို..၊ တ႐ုတ္ေျပး ပိတ္လိုက္တာ လပိုင္းပဲ ႐ွိပါေသးတယ္၊ အခု အေတာ္မ်ားမ်ား ပိတ္ကုန္ၿပီ၊ Temple type ဘုရားေတြ အကုန္နီးပါး ပိတ္ၿပီး Stupa type ဘုရားေတြကို ျပန္တက္ခြင့္ ေပးမယ္လို႔လည္း ၾကားခဲ့ရတယ္..၊ ေနာက္တစ္ပို႔စ္ အျမန္ဆံုး တင္ပါ့မယ္..၊ း)

ညီလင္းသစ္ said...

အမည္ဝွက္စာဖတ္သူ (၂) ...
အဲဒီေလာက္ေတာင္ပဲ လားဗ်ာ၊ ပံုေတြက သိပ္ႏိွပ္စက္ရာမ်ား က်ေနၿပီလား၊ း) ဟုတ္ကဲ့၊ ေဘာင္းေဘာင္းအေၾကာင္းလည္း ေျပာလိုက္ပါ့မယ္၊ သားကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ လူႀကီးလို႔ ထင္ခ်င္ေနတာ.။ း)

ညိမ္းႏိုင္ said...

အကိုရာ......အကို႕ပံုေတြၾကည့္ၿပီး သေဘာက်လိုက္
တာ....ပုဂံကိုမေရွးမေႏွာင္းေရာက္တာျခင္းအတူတူ၊
ကၽြန္ေတာ့္ပံုေတြမ်ား တစ္ပံုမွကိုမစြံဘူးဗ်ဳိး...။
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္
မႀကိဳက္ဘူးရယ္...၊ပုထိုးသားမ်ားပံုကိုေတာ့အႀကိဳက္
ဆံုးပဲ၊သားသားေလးက သူ႕အေမတူလို႕ေခ်ာတာကိုးဗ်၊
သူ႕အေဖတူရင္ေတာ့....:D။အဲ့ထမင္းဆိုင္ေလးမွာ
စားခဲ့ေသးတယ္၊ဟုတ္တယ္...သိပ္စားလို႕ေကာင္း
တယ္ဗ်...၊ပုဂံကျမင္းလွည္းဆရာေတြကေတာ့
စိတ္လည္းရွည္ၾက၊ပံုေျပာလည္းေကာင္းၾကပါတယ္။
ဓာတ္ပံုရိုက္ခ်င္သူေတြရဲ႕အႀကိဳက္ကိုလည္းသိသဗ်၊
(ဒါေတာင္ကိုယ္ေတြညံ့ခ်က္ကေတာ့မေျပာပါနဲ႕ဗ်ာ :))
ပုဂံကိုေရာက္ခဲ့တာမၾကာေပမယ့္ အကို႕ပံုေတြၾကည့္
ၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္သြားခ်င္စိတ္ေပါက္မိတယ္
ဗ်ဳိး.....။

ညီရဲ said...

စာဖတ္လိုက္ ပုဂံဘုရားဖူးလိုက္နဲ ့ဟန္က်လို ့အစ္ကိုေရ... အစ္ကို ့ပိုစ့္ကို ဖတ္ျပီး ပုဂံကို ဘုရားဖူးသြားခ်င္စိတ္က ပိုပိုဆိုးလာတယ္... ေျပာလြန္းလို ့သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ အျမင္ကတ္ေနၾကျပီ... ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အစ္ကို ့ပိုစ့္ေလးနဲ ့စိတ္အာသာေျဖေနရတယ္ အစ္ကိုေရ...

Anonymous said...

ပံုုေတြလွတာကိုုမွီေအာင္ေျပာႏိုုင္တဲ့စကားလံုုးရွာမေတြ ့ဘူးကိုုညီလင္းသစ္ေရ။
ဘယ္ပံုုအၾကိဳက္ဆံုုးပါလိုု ့ေတာင္မေျပာႏုုိင္ေအာင္ပါဘဲ။ ဒါေလးေတာ့အၾကိဳက္ဆံုုးဆုုိျပီးဆက္ၾကည့္ေတာ့ဟင္ဒါလည္းအၾကိဳက္ဆံုုး..ဆက္ၾကည့္ေတာ့..ဟင္ဒါလည္းအၾကိဳက္ဆံုုးဆိုုျပီးေနာက္ဆံုုးေတာ့အားလံုုးအၾကိဳက္ဆံုုးျဖစ္ကုုန္တယ္။ း)
ေက်းဇူးပါ။
အိုုင္အိုုရာ

Anonymous said...

ပုံေတြကလွတယ္ဗ်။ ပုဂံရႈခင္းပုံေတြၾကည့္ၿပီး အိမ္ျပန္ခ်င္လုိက္တာဗ်ာ။ သားသားက အရမ္းကိုခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
(လီယုိ)

စံပယ္ခ်ိဳ said...

ပုဂံအလွကုိေတာ႔တစ္၀ၾကီးခံစားခဲ႔ရပါတယ္
ပုံေတြအရမ္းကုိေကာင္းလုိ႔ပါ
အသုပ္တစ္မ်ဳိးက အဖတ္ေလးေတြၾကည္႔ရတာ
ေၾကာင္လွ်ာသီးကုိပါးပါးလွီးျပီးသုပ္ထားတာထင္တယ္
သားေလးကျမင္းလွည္းေမာင္းရတာေပ်ာ္ေနတဲ႔ပုံပဲ

လင္းခန္ ့ said...

ကိုညီေရ
ပိုစ့္ေတြေတာ့တင္တိုင္းဖတ္ၿဖစ္တယ္ဗ်ာ။ေကာ္မန္ ့ေတာ့သိပ္မမန္ ့ၿဖစ္ဘူး။ပံုေတြအရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ။အကုန္လံုးလိုလိုေကာင္းတယ္။ၾကိဳက္တယ္။ဘယ္အေၾကာင္းအရာ ပိုစ့္မဆိုရွင္းၿပတာကို ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ဗဟုသုတရလို ့။ :D
ဒါနဲ ့ညဏ္မမွီတာေလးရွိလို ့ေမးပါရေစ။ပုဂံလိုေရွးေဟာင္းဘုရားေတြကိုႏွစ္ၾကာလို ့ၿပင္ဆင္ၿပန္ေတာ့ ေရွးေဟာင္းသုေတသီေတြက ေအာ္တယ္။ေရွးေဟာင္းလက္ရာေတြပ်က္လို ့တဲ့။မၿပင္ၿပန္ေတာ့ ....။ကိုညီေကာဘယ္လိုၿမင္လဲ။အဲ့လိုေရွးေခတ္လက္ရာေတြကိုမေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ဘယ္လို Maintain လုပ္သင့္သလဲ။
စကားမစပ္။ ။ မဂၤလာရွိေသာၿမန္မာႏွစ္သစ္မွာ တစ္မိသားစုလံုးေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစဗ်ာ။ :)

jerry pigpig said...

အကုိေရ
ဒါ့ပံုေတြနဲ႕နွိပ္စက္လွခ်ည္လား
ပုဂံညေနခင္းပံုေတြအရမ္းလွတယ္အကိုရာ
ပံုေလးေတြၾကည့္ေနရင္းနဲ႕
ကိုယ္ပါအဲဒီညေနခင္းေလးထဲ
ေရာက္သြားသလိုဘဲ
မ်က္စိထဲမွာတကယ္ကိုဘဲ
ႏြားအုပ္ေတြ ဖုန္တေထာင္းေထာင္း
ထေနတာေတြျမင္ေယာင္လာတယ္
ႏြားေတြ..ႏြားေက်ာင္းတဲ့သူေတြ
အခ်ိန္ကာလေတြေျပာင္းလဲ
သြားေပမဲ့ျမင္ကြင္းေလးကေတာ့
အခုခ်ိန္ထိေအာင္ အသက္ဝင္ေနဆဲပါလို႕
ေျပာရမွာေပါ့ေနာ္..
ညီမလည္းနိုင္ငံျခားထြက္လာျဖစ္လို႕
ျမန္မာမွာသာဆက္ရွိေနမယ္ဆိုရင္
အခုခ်ိန္ဆို
တိုးရစ္ဂိုက္ တေယာက္ျဖစ္ေနမယ္
ထင္ပါရဲ႕ေလ...

jerry pigpig said...

ေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ျမန္မာနွစ္သစ္ကူးေလး
ျဖစ္ပါေစရွင္..

thu ma said...

ပံုေတြ နဲ ့စာေတြ ၾကည့္ၿပီး မ်က္ေတာင္ခတ္ဖို ့ေတာင္ ေမ့သြားတယ္။ အလင္း ၊ အေမွာင္ယူထားတာေတြ အရမ္းလွတာပဲ။ အေရွ့ပိုစ့္က သနပ္ခါးလိမ္းထားတဲ့ သားသားေလးကလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ :)

Raymond.Kyaw Minn Naing said...

Look, the way he concentrate on the display, like father like son, he must hv a photographer spirit i believe, also, dusts in the cows shot bring up some atmospheres, favourite one, noted the detail of kosoetint, thanks.

ေမဇင္ said...

အရင္က ပုဂံ ကို အထူးတလည္ခ်စ္စိတ္ သြားခ်င္စိတ္ မျဖစ္ခဲ့ဖူးဘူး။ ကုိညီလင္း ရဲ႕ ပိုစ့္ေတြ ဖတ္လုိက္ရတာ ထူးထူးျခားျခား သြားခ်င္စိတ္ အရမ္းျဖစ္သြားတယ္။ ပုဂံ ကို ခ်စ္တဲ့တစ္ေယာက္ကုိ ဒီပိုစ့္ေလးေတြ ျပလုိက္ဦးမယ္။ ဓာတ္ပုံေတြကုိ အရမ္းကို ၾကိဳက္တယ္။ ကူးလုိ႕ ရရင္ ကူးထားခ်င္ပါတယ္။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ပံုေတြ လွလြန္းလို႔ အသက္မရွဴမိေအာင္ျဖစ္ရတယ္
ဒီသၾကၤန္ ပုဂံသြားဖို႕စိတ္ကူးထားတာ ဒါေပမဲ႔ သၾကၤန္ရက္ ခရီးထြက္ဖို႔ ေၾကာက္တာနဲ႔ဘဲ မေရာက္ျဖစ္ေတာ႔ဘူး
ေသခ်ာတယ္ေနာ္။ ဓာတ္ပံုေတြ အမ်ားၾကီးရိုက္ျဖစ္မွာ
ပုဂံဟာ ကမၻာေပၚမွာ ဓာတ္ပံုရိုက္လို႕ အေကာင္းဆံုး ေနရာထဲမွာ တစ္ခုအပါအဝင္လို႔ ကၽြန္မ ထင္တယ္။
ပံုတုိင္းလိုလို လွေနေတာ႔တာပါဘဲ
ဒါေပမဲ႔ ကိုညီၤလင္းသစ္တို႕လို ရိုက္တတ္တဲ႕သူေတြနဲ႔ေတြ႔ေတာ႕ ပုဂံဟာပိုလို႔ သက္ဝင္လွပေနေတာ႕တာ။

Anonymous said...

သားေလးကအေခ်ာေလးပဲ
ပုဂံကိုျဖစ္ႏိုင္ရင္တႏွစ္တခါ တခါသြားတပတ္ႏွစ္ပတ္ေလာက္ သြားခ်င္တယ္
ျပဳံးရာကတည္သြားတာကိုေတာ့ perspectiveသေဘာအရလို႕ျမင္ပီးကထဲသိပ္မအံ့ဩေတာ့ဘူး
ကြၽန္းတပင္ထဲကထြင္းထားတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ဘယ္လိုေတြးေတြးအံ့ဩတုန္းဘဲ

ညီလင္းသစ္ said...

ကိုညိမ္းႏိုင္ ...
ကိုညိမ္းႏိုင္လည္း သရပါ-၃ မွာ စားခဲ့ေသးတာကိုး၊ က်ေနာ္တို႔ေတာ့ ေျခရာေတြ ထပ္ေနၿပီဗ်၊ း) ကိုညိမ္းႏိုင္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ေနျပန္ၿပီ၊ အန္ေကာဝတ္မွာ ႐ိုက္လာတဲ့ ပံုေတြ လွပါတယ္ဗ်...၊

ကိုညီရဲ ...
စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါႏိုင္ခင္မွာေတာ့ ဒီလိုပဲ အခ်က္အလက္ စုေဆာင္း၊ ျပင္ဆင္ေနရမွာ ပါပဲ၊ အခါအခြင့္သင့္ရင္ေတာ့ အေရာက္သာ သြားပါဗ်ာ..၊ း)

မအိုင္အိုရာ ...
မအိုင္အိုရာ ေျပာပံုက က်ေနာ္တို႔ ကေလးဘဝ၊ ကစားစရာ ဆိုင္ထဲကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး သြားျမင္ၿပီး ၿပံဳးမိတယ္၊ း) ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္သက္တာ သိရလို႔ ဝမ္းသာရပါတယ္ဗ်ာ..၊

လီယို ...
ပံုမွန္လာလာ လည္တဲ့အတြက္ေရာ၊ ကြန္မန္႔ေတြ အတြက္ပါ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္..၊

မစံပယ္ခ်ိဳ ...
ေက်းဇူးပါေနာ္၊ သားက ျမင္းလွည္းတစ္စီး ဝယ္ေပး လုပ္ေနလို႔...မနည္း ေျပာထားရတယ္၊ း)

ကိုလင္းခန္႔ ...
အၿမဲဖတ္တယ္ဆိုလို႔ ေက်းဇူးပါဗ်ာ၊ ပုဂံဘုရားေတြကို ျပင္တဲ့ေနရာမွာ အသစ္အတိုင္း ျဖစ္သြားေအာင္ ျပင္ၾကလို႔ ေ႐ွးေဟာင္းသမားေတြက မႀကိဳက္တာပါ၊ မေပ်ာက္ဆံုးေအာင္ ထိန္းသိမ္းတာရယ္၊ ဆက္မၿပိဳေအာင္ ကာကြယ္တာရယ္၊ မူရင္းပံုစံ မပ်က္ ျပန္တည္ေဆာက္ တာရယ္.. ဆိုတဲ့ ေ႐ွးေဟာင္းရဲ႕ မူေတြကို ကိုလင္းခန္႔လည္း ၾကားဖူးမွာပါ၊ ဆိုေတာ့ ေ႐ႊမ႐ွိခဲ့တဲ့ ေနရာမွာ ေ႐ႊေတြခ်၊ ထီးေတာ္ မ႐ွိခဲ့တဲ့ ေနရာမွာ ထီးတင္.. အဲဒီလိုေတြဆိုရင္ မူလပံုစံကို ဖ်က္ဆီးၿပီး အသစ္လုပ္လိုက္တာ ပါပဲ၊ အဲ..ဘာသာေရး ႐ွဳေထာင့္က ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း တမ်ိဳးေပါ့ေလ၊ ေျပာရရင္ေတာ့ အ႐ွည္ႀကီးပါပဲဗ်ာ၊ အခ်ဳပ္ကေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အရင္ပံုစံအတိုင္း ျပန္ျပင္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဆက္မၿပိဳေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔ပါပဲ၊ မဂၤလာ ႐ွိေသာ ျမန္မာႏွစ္သစ္ ျဖစ္ပါေစဗ်ား...၊

ညီမ blackroze ...
ညီမလည္း ဂိုက္သင္တန္း တက္ခဲ့ေသးတာလား? း) ဟုတ္တယ္ဗ်၊ အဲဒီ ႏြားအုပ္ေတြ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကေတာ့ အရင္အတုိင္းပါပဲ၊ ၾကည္ႏူးေအးခ်မ္းတဲ့ ျမန္မာႏွစ္သစ္ ျဖစ္ပါေစ ညီမေရ..၊

သူမ ...
လာလည္တာေရာ ကြန္မန္႔အတြက္ပါ ေက်းဇူးပါဗ်ာ၊ အဆင္ေျပသလို ဝင္ပါထြက္ပါ..၊

Ko Kyaw Minn Naing ...
ha ha.. you noticed the way he was looking at the display. What an observation! :) Thanks also for your appreciation on the cow pic. It's one of my favourites, too. Cheers !!!

မေမဇင္ ...
ပုဂံကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း အနည္းဆံုး တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ေရာက္ဖူးသင့္တယ္လို႔ ထင္တာပါပဲဗ်ာ၊ ပံုေတြကို ေဝမွ်လို႔ ရပါတယ္၊ ေက်းဇူးပါေနာ္..၊

မေခ်ာ ...
ပုဂံမွာ ေအးေအးေဆးေဆး လည္ခ်င္၊ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ခ်င္ တယ္ဆိုရင္ သႀကၤန္တြင္း မဟုတ္ခဲ့ရင္ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္တယ္ဗ်၊ ေတာ္ၾကာ တပင္တပန္း ႐ိုက္ထားတာ ေလးေတြက ေရတစ္ပံုးေအာက္မွာ တခါတည္း ေပ်ာက္သြားဦးမယ္၊ း)

အမည္ဝွက္စာဖတ္သူ (၃) ...
တစ္ႏွစ္တခါ၊ တခါသြား တစ္ပတ္ေလာက္နဲ႔ ပုဂံကို လည္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ဗ်ာ၊ း) တစ္ပတ္ဆို တကယ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆး ေလ့လာလို႔ ရတယ္။

Shinlay said...

ပုဂံကိုတကယ္လြမ္းသြားတယ္။ တေန ့က အလုပ္က ဆရာ၀န္က ပုဂံအေၾကာင္းေမးတာနဲ ့ကိုညီဓါတ္ပံုေတြ
ျပလိုက္ေသးတယ္။
ငယ္ငယ္က အေမက ဘုရားေတြလိုက္ျပ၊ သမိုင္းေၾကာင္းေတြေျပာျပနဲ ့။ ပုဂံကို မေရာက္တာၾကာ
ခဲ့ၿပီ။ တေန ့ေန ့ေတာ့။။။။

Anonymous said...

ကုိညီလင္းသစ္ေရ မဂၤလာရွိေသာႏွစ္သစ္ပါရွင္
ွဓါတ္ပုံေတြကုိေတြ႕ေတာ႔ ပုဂံကုိ တကယ္လြမ္းသြားပါတယ္ သားသားကုိလည္း ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ မဂၤလာပါလုိ႔ :)

ye' ye'

Anonymous said...

သၾကၤန္တြင္းၾကီးမို႔ ျပန္ခ်င္ေနတဲ႔စိတ္က ပုဂံပံုေတြျမင္ေတာ႔ ပိုလို႔ကိုျပန္ခ်င္ေနတာ .. ဒီတခါပံုေတြထဲမွာ ေအာက္ဆံုးကတြက္ရင္ ဒုတိယပံု ႏြားေတြသြားေနတဲ႔ပံုကို အၾကိဳက္ဆံုးဘဲ .. အသုတ္ကေတာ႔ အရမ္းၾကိဳက္တဲ႔ ပဲေစာင္းလ်ားသီးသုတ္ဘဲ ျဖစ္မယ္လို႔ထင္မိတယ္ မက်ည္းရြက္ႏုသုတ္လည္း တအားၾကီုက္တယ္ ...

mie nge

mstint said...

ပံုေတြရိုက္ခ်က္လွလိုက္တာ ေမာင္ညီလင္းသစ္ေရ။ ပုဂံရဲ႕အႏွစ္သာရေလးေပၚလြင္ေစတယ္။ စားစရာေတြကလည္းစြဲမက္စရာ
ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္သြားခ်င္စိတ္ေပၚလာၿပီ း)
မိသားစုနဲ႔သြားရေတာ့ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပဲ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

San San Htun said...

ရိုက္ခ်က္ေတြ ေရလည္လန္းတယ္ ကိုညီေရ..ဘုရားၿပံ ုးေတာ္မူေနတာကို ခုလို ဓာတ္ပံုေတြနဲ ့ ရွင္းၿပမွ နားလည္ေတာ္ မူေတာ့တယ္..မန္က်ည္းရြက္သုတ္ေလးက တကယ္ေကာင္းတယ္..ကိုစိုးတင့္နဲ ့ေတာ့ ေတြ ့ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ ့

မဒမ္ကိုး said...

ဧည္႔လမ္းညႊန္သင္တန္းတက္ .ပုဂံနဲ႕မႏၱေလးအေၾကာင္းကိုအေသက်က္ခဲ႕ေပမယ္႕ Culture Guide မျဖစ္ဘဲ BIRD WATCHING GUIDE ပဲျဖစ္ခဲ႔တယ္ ။ဂိုက္ဘ၀ေတာင္ မျမဲခဲ႕ပါဘူး။ ေက်ာင္းျပန္တက္ရတာနဲ႕ ခနဘဲလုပ္ျဖစ္လိုက္တယ္ ။ ပုဂံ ကိုေရာက္ခ်င္လိုက္တာမွ တခါမွကိုမေရာက္ႏိုင္ခဲ႕ဘူး ။ တေန႕ေတာ႕ေရာက္ေအာင္သြားမယ္အကိုေရ .ၾကိမ္းထားေလ လြဲေလျဖစ္ေနတာဘဲ ။
အကို႕ပံုေတြျမင္ေလ ေရာဂါပိုတိုးေလျဖစ္ေနတယ္ ။ဟိဟိ ( စကားမစပ္ .မုန္လာဥတူးေနတဲ႕ခေလးေလးေတာင္ အရပ္ပိုရွည္လာသလိုဘဲ မ်က္စိေအာက္တင္ေနာ္ း))

ခင္တဲ႕ညီမငယ္

ဂ်ာရစ္

Cameron said...

ျမန္မာမွန္ရင္ ပုဂံေရာက္ဖူးရမယ္တဲ႔...။ ပုဂံကို သံုးၾကိမ္ထက္မနည္းေရာက္ဖူးေပမယ့္ တခါမွ ရိုးသြားတယ္လို႔ိကိုမထင္ခဲ႔ဘူး...။ ခုလဲ ကိုညီလင္းသစ္က ဘိန္းထည့္မေရးဘူးလို႔ေျပာထားလို႔သာ ဒီပို႔စ္ကပံုေတြနဲ႔ အေရးအသားေတြကို ဒီပို႔စ္ကေနကိုမခြာႏိုင္ေအာင္ဆြဲေဆာင္ထားၾကတယ္...။ ေန၀င္ခ်ိန္နဲ႔ ႏြားသိမ္းခ်ိန္ေတြရိုက္ထားတာ သိပ္လွတာပဲ........။ ေနာက္တစ္ပုိ႔စ္က ဘာအေၾကာင္းေရးမွာလဲ...စိတ္၀င္စားေနတယ္..။

Anonymous said...

အဲဒီလို ဘုရားေတြ ေနာက္ခံနဲ႔ ဖုန္တလံုးလံုး ျမင္းလွည္းတန္းေတြမ်ား ျမင္ရင္ က်ေနာ့္မွာ ဘာမွ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ မ႐ွိေတာ့ဘဲ ဒီလိုသာ ထိုင္ေငးေနခ်င္ ေတာ့တယ္..၊ း)>>
အမွန္ပဲ..

ေပါက္

Anonymous said...

ကိုုညီလင္းသစ္။
စာေတြဖတ္ေနရင္း ဆရာၾကီး ဦးတင္မိုုးရဲ့ ကဗ်ာေလးကိုု သတိရမိတယ္။ ဖုုန္တေထာင္းေထာင္း လွည္းလမ္းေၾကာင္းမွာ ထေနာင္းေၾကာင္ခ်စ္ ဆူးရစ္ပြင့္ကာ မိုုးမရြာသည္ ရြာပါေသာ္လည္းတဖြဲဖြဲ ဆိုုတာေလးပါ။

ကိုုယ့္ရဲ့ေမြးရပ္ေျမကိုု အေ၀းတေနရာကေန ျမင္ရတာဟာ ေတာ္ေတာ္ဆိုုး၀ါးတဲ ့ခံစားခ်က္ပါ။ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ျပန္လိုု ့ရမွာပါလိမ့္။ ျပန္လိုု ့ရရင္ေတာင္ သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြ သြားလုုိ ့ရရဲ့လားမသိ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အားက်မိပါတယ္။ စာေရးလဲ အရင္ကလိုု ေကာင္းေနဆဲပါ။ ေလးစားစြာျဖင့္။ ေဆြေဆြ

Anonymous said...

I like all of your wonderful photoes in this post. Last one is my favourite and Pahtoo thar myar is 2nd favourite.Alexy's concentration is not less than yours,I'm sure:D
Ma Eainthu looks prittier .I'm still fighting with heat and plan to go anyar later.
Gyidaw

Vista said...

ေျပာစရာ စကားမရွိ ..ဓါတ္ပံုေတြၾကည့္ျပီး အလြန္ေက်နပ္စြာ ျပန္သြား..

ျမေသြးနီ said...

ေက်နပ္တယ္...
အားရတယ္...
ႏွစ္သက္တယ္..ဆိုတာထက္ ေျပာစရာ စကားမရွိေတာ့ပါဘူး..။ ပံု ၁၀၀ေလာက္ ရိုက္လာတယ္ဆိုေတာ့ အဲ့ဒီမွာ ပြဲတစ္ပြဲေလာက္ လုပ္ဖို႔အႀကံေပးခ်င္တယ္..ကိုညီလင္းသစ္ေရ။
သားသားလူႀကီးစတိုင္ဖမ္းေနပံုက အူယားစရာ..။

ေရႊအိမ္စည္ said...

ဘာမွေတာင္ မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး
ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ေငးေမာေနမိတယ္...
ျမန္မာျပည္မွာေနျပီး ခုထိ ပုဂံကို မေရာင္ျဖစ္ေသးဘူး အကို
တစ္ေယာက္ေသာသူ..... ျပန္လာရင္ေတာ့ သြားျဖစ္မလားပဲ
ရင္ထဲစိမ့္၀င္ခဲ့တဲ့ သားကေလးပံုကို ျမင္လိုက္ရလို႔ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ၾကည့္ေနမိတယ္..
မအိမ္သူ ကို ျမင္ခြင့္ရလို႔လဲ ေက်းဇူး
ဘာမွကို မေျပာႏိုင္ဘူး
အရမ္း ေက်နပ္တယ္ အကို
ဖတ္ခြင့္ရလို႔ :))

Anonymous said...

အသုုတ္က ၿမင္းခြာရြက္သုုတ္ပါ။