ကုန္ပါေတာ့ေဆာင္းရယ္...

ဒီႏွစ္ေဆာင္းကေတာ့ နဲနဲစံခ်ိန္တင္ရမယ့္ ေဆာင္းထင္တယ္၊ ကုန္ပဲမကုန္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္အနည္းငယ္ ကေတာ့ အပူခ်ိန္ေတြျပန္တက္လာ၊ ေနေရာင္ျခည္ေတြဆက္တိုက္ပြင့္လာ ဆိုေတာ့ သာယာတဲ့ရက္ေတြ နီးလာ ၿပီလို႔ထင္ခဲ့မိတာ...၊ သိပ္မၾကာပါဘူး ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ျပန္ေအးလာတာ အရင္အတိုင္းပါပဲ။

က်ေနာ္ဒီကို ေရာက္ခါစ,က ေဆာင္းတြင္းေရာက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္တယ္။ အပူပိုင္းေဒသက လာတဲ့လူပီပီ တုန္ခိုက္ေနေအာင္ေအးတဲ့ အေအးဓါတ္ကိုေရာ၊ တဖြဲဖြဲက်တဲ့ ႏွင္းေတြကိုေရာ၊ ခဲေနတတ္တဲ့ ေရေတြကိုေရာ၊ အားလံုးကအထူးအဆန္း ျဖစ္ေနခဲ့တာကိုး...။ ေဒသခံေတြကေတာ့ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ညည္းတြားၾကတယ္၊ က်ေနာ္ေခါင္းစဥ္တင္ထားတဲ့ စကားမ်ိဳးကို သူတို႔ေတြဆီက ခဏခဏၾကားရေတာ့ က်ေနာ္သိပ္နားမလည္ ႏိုင္ခဲ့ ဘူး၊ အခု ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ႐ွည္ၾကာလြန္းလွတဲ့ ေဆာင္းတြင္းကို နဲနဲအေပ်ာ္ေလ်ာ့လာၿပီ လို႔ပဲေျပာရေတာ့မယ္။

ပိုဆိုးတာက ဒီႏွစ္ေဆာင္းမွာေခါင္းမာတဲ့ တုပ္ေကြးက ဒုကၡေပးတာပါပဲ၊ တခါႏွာေစး အေအးမိလိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေပ်ာက္ေတာ့သလို ေပ်ာက္ၿပီးရင္လည္း အခ်ိန္မေ႐ြး အလြယ္တကူျပန္ျဖစ္တတ္တယ္။ မီဒီယာ ေတြကေတာင္ ေတာ္႐ံုတန္႐ံုနဲ႔ မေပ်ာက္တဲ့တုပ္ေကြးလို႔ ေျပာယူရတယ္၊ အဲဒီလို ေပတီးေပကတ္နဲ႔ ဘယ္သူ႔ကို မွေကာင္းက်ိဳး မေပးတဲ့ တုပ္ေကြးဟာ က်ေနာ့္ကိုလည္း ခ်မ္းသာမေပးခဲ့ဘူး၊ ေတာ္႐ံုတန္႐ံု ဖ်ားေလ့မ႐ွိတဲ့ က်ေနာ္ကဒီႏွစ္မွာေတာ့ တုပ္ေကြးကို ကန္ထ႐ိုက္ဆြဲထားသလား ေအာက္ေမ့ရေအာင္ ႏွာတစိုစို၊ ေခ်ာင္းတ ဟြတ္ဟြတ္နဲ႔... ...။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲတင္ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ သားငယ္ေလးက သူ႔ေက်ာင္းက ေန အဖ်ားကူးလာ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔အဖ်ားကို က်ေနာ့္ကို လက္ဆင့္ကမ္း၊ သူ ေနေကာင္းသြားခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ဖ်ား၊ တခါက်ေနာ္က အဲဒီအဖ်ားကို မအိမ္သူကို လက္ဆင့္ကမ္း၊ က်ေနာ္ ေနေကာင္းသြားခ်ိန္မွာ မအိမ္သူ ကဖ်ား...။ အားလံုးေနေကာင္း သြားခ်ိန္မွာ သားငယ္ေလးက သူ႔ေက်ာင္းကေန ေနာက္တခါ အဖ်ားထပ္ကူး လာ..၊ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဂ်ာေအး မဟုတ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ အေမမဟုတ္တဲ့ အဖ်ားရဲ႕ ႐ိုက္ျခင္းကို ခံေနခဲ့ရ ျပန္ပါေရာ... ...။

အက်ိဳးဆက္က အလုပ္ထဲမွာလည္း အာ႐ံုစိုက္လို႔မရ၊ စာလည္းမဖတ္ခ်င္၊ ဘေလာ့ဂ္လည္း မေရးခ်င္နဲ႔၊ ေဒသခံ တခ်ိဳ႕ကေဆာင္းတြင္းဆိုရင္ ကာကြယ္ေဆးေတြဘာေတြ ေသာက္ၾက၊ ထိုးၾကတာ အခုေတာ့နဲနဲ သေဘာေပါက္ လာခဲ့ၿပီ။ ၿပီးေတာ့ အသက္ကလည္း ႀကီးလာခဲ့ၿပီကိုး၊ ဇရာရဲ႕ သေဘာကို ေရးေတးေတးေတာ့ ေပါက္လာၿပီလို႔ ဆိုရမယ္။ ဒီေန႔လည္း ေအးရတဲ့ၾကားထဲ မိုးကပါ ႐ြာခ်င္ခ်င္၊ ျပင္သစ္စကားမွာ ေျပာေလ့႐ွိတယ္။ On ne voit pas encore le bout du tunnel. တဲ့၊ မဲေမွာင္ေနတဲ့ လႈိဏ္ေခါင္းထဲမွာပဲ ႐ွိတုန္း၊ ထြက္ေပါက္ကို မျမင္ရေသး ဘူး ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္။ က်ေနာ္လည္း ႐ွည္လ်ားလွတဲ့ ေဆာင္းလႈိဏ္ေခါင္းႀကီးထဲမွာ စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ ခ်မ္းေနဆဲပါပဲ ဗ်ာ။ ။

ညီလင္းသစ္
၁၀ မတ္၊ ၂၀၀၈