ဟုိတစ္ေန႔က အျပင္မွာ ႏွင္းေတြသိပ္သိပ္သည္းသည္း က်ေနတုန္း စိတ္ကူးေပၚလာတာနဲ႔ လက္ဖက္သုတ္စားျဖစ္တယ္၊ လက္ဖက္မစားရ တာ၊ စားခြင့္မႀကံဳတာ အေတာ္ၾကာပါၿပီ၊ အခုဟာကေတာ့ ဟိုတေလာက အေမတို႔လာတုန္း ႐ွား႐ွားပါးပါး ယူလာတဲ့ လက္ဖက္ေလးပါ၊ ကမာၻေပၚမွာ လက္ဖက္အရြက္ကို ႏွပ္ၿပီး လက္ဖက္ရည္၊ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္သိသေလာက္ လက္ဖက္အ႐ြက္ကို သုပ္စားတဲ့လူမ်ိဳးဆိုလို႔ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွမွာ တခ်ိန္က ေ႐ႊေရာင္ ေန႔ရက္ေတြ ပိုင္ဆုိင္ခဲ့ဖူးတဲ့ အႀကီးဆံုး ႏိုင္ငံႀကီးက လူေတြပဲ ႐ွိပါတယ္၊
က်ေနာ္ဒီကို ေရာက္စ, ကေတာ့ လက္ဖက္မၾကာခဏ စားျဖစ္တယ္၊ အခုထက္စာရင္ ပိုၿပီးစားျဖစ္တယ္ေပါ့၊ ေရာက္ခါစ ဆိုေတာ့လည္း က်န္ခဲ့တာေတြထဲက ဟိုဟာစားခ်င္၊ ဒီဟာစားခ်င္ေပါ့ေလ၊ ေကာင္းတာတစ္ခုက အဲဒီတုန္းက စာတိုက္ကေန အစားအေသာက္ပို႔ရင္ ျမန္မာေငြနဲ႔ ပို႔လို႔ရေသးတယ္၊ ဒီေတာ့လည္း လက္ဖက္၊ မရမ္းျပားအစပ္၊ မရမ္းျပားအခ်ဥ္၊ သရက္ျပားအစပ္၊ စ, တာေတြ မွာျဖစ္တယ္၊ အခုေတာ့လည္း ပို႔ရျပဳရတဲ့သူကို ဒုကၡမေပးခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ အဲဒါေတြ သိပ္မစားျဖစ္ေတာ့ပါဘူး၊ အသက္ေလး ရလာတာလည္း ပါမွာေပါ့ ေလ :)
လက္ဖက္တစ္ခုကိုေတာ့ ရင္ခုန္ခ်င္တုန္းပဲ၊ Scorpion ရဲ႕သီခ်င္းအတိုင္း ေျပာရရင္ still loving you... ေပါ့၊ အခုဒီလက္ဖက္ကိုေတာ့ ခင္မင္ရင္းႏွီးရာ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ စားခ်င္ပါေသာ္လည္း ဘယ္သူနဲ႔မွ မေတြ႔ျဖစ္တာနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲပဲ စိတ္အလိုလိုက္ပစ္ လိုက္တယ္၊ မအိမ္သူကို ေမးေတာ့ သူကလည္း ေခါင္းခါတယ္၊ သူက လက္ဖက္ထက္ ခ်င္း(ဂ်င္း)သုပ္ကို ပိုႀကိဳက္တယ္၊ သားကေတာ့ တစ္ႏွစ္ခြဲ ဆိုေတာ့ ေကြ်းလို႔မျဖစ္ဘူး၊ ဒီေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ထဲပဲေပါ့၊
စားျဖစ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ေနရာႏွစ္ခုကို သတိရမိျပန္ေရာ...၊ ဆူးေလးဘုရားလမ္းက ေဒၚရိတ္ႀကီးဆိုင္ရယ္၊ မႏၲေလးနန္းေ႐ွ႕က ဗထူး အသုပ္ဆိုင္ရယ္...၊ ဗထူးဆိုင္မွာေတာ့ တစ္ခါမွ မစားဖူးတဲ့ အ႐ြက္ေတြစားရတယ္၊ ဘာ႐ြက္ေတြမွန္းလည္း မသိဘူး၊ မန္းသား ကားဆရာ ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ က်ေနာ္ေရာက္ဖူးတာပါ၊ အခုဟာကေတာ့ ရယ္ဒီမိတ္ ယုဇနလက္ဖက္ဆိုေတာ့ အဲဒါေတြနဲ႔ ယွဥ္မယ္ဆိုရင္ ဆီနဲ႔ေရေပါ့ ေလ၊ သို႔ေပမယ့္ အႏွစ္မ႐ွိတဲ့ ေတာမွာေနသူမို႔ ဘယ္လိုၾကက္ဆူပင္ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းေျမႇာက္ဖို႔ ေစာင့္ေနခဲ့တာဆိုေတာ့ ရေသ့စိတ္ေျဖ ဆိုေပမယ့္ တခုတ္တရ ျပန္ေျပာခ်င္မိျပန္ေရာ...။ ။
လက္ဖက္ (၁)
Canon EOS450d, Sigma 18-200mm, 51mm, f/5.6, 1/100, ISO400
လက္ဖက္ (၂)
Canon EOS450d, Sigma 18-200mm, 63mm, f/7.1, 1/125, ISO1600
လက္ဖက္ (၃)
Canon EOS405d, Sigma 18-200mm, 200mm, f/6.3, 1/100, ISO1600
.jpg)
9 comments:
Ko Nyi Lin Thit,
I love La Phat too but if I had a lot my heart started beating kind of fast.
Lin
နယ္ၿပီးေတာ့ကို စားလိုက္ခ်င္ၿပီ..။
နယ္စရာလိုဘူး။ ဒီအတိုင္းဘဲေကာက္စားလုိက္ေတာ႕တယ္။
တတိယပံုေလးပိုစားခ်င္စရာပဲ။ ေဒၚရိတ္ႀကီးေတာ့ခုထိရန္ကုန္ရာက္လို ့ႀကံဳရင္အားေပးေနတုန္းပဲ။ ေၾကာင္လွ်ာသီးသုပ္ေလးလည္းေကာင္းတယ္ေလ။ မႏၱေလး ဗထူးဆိုင္ေတာ့ ဘယ္နားမွန္းမသိေသးဘူး။ ကိုညီလင္းသစ္လည္းကြ်န္မလိုျဖစ္ေနၿပီ။ အိမ္မွာဆို ရွမ္းစားေတြ သူ ့ဘာသူစား၊ ငါးပိခ်က္ကိုယ့္ဘာကိုိယ္စား ျဖစ္ေနတာေလ။
Lynda...from medical point of view, eating too much Let-Phet is not good, indeed. If heart-beat can be faster as it happened to you, then I would say that a young couple shouldn't eat it especially for their very first date, LOL. :D
ကိုျဖိဳးေရ....သေဘာ႐ွိသာ သံုးေဆာင္ပါဗ်ာ...။ :)
ဟုတ္ပ မခင္ဦးေမရ...နယ္ေန ဖတ္ေနရတာ ၾကာေသးတယ္၊ ဒီအတိုင္းပဲ ေကာင္းတယ္၊ ဗိုက္ထဲေရာက္လည္း ေၾကသြားမယ့္ ဥစၥာ... ...။
မယုဝရီေရ...ဗထူးဆုိင္လိပ္စာ ေပးခ်င္ေပမယ့္ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း အတိအက် မသိဘူးဗ်၊ ကားဆရာေတြ လိုက္,လိုက္ပို႔လို႔သာ ေရာက္ဖူးတာကိုး၊ နန္းေ႐ွ႕ကေန ႏွစ္ျပေလာက္ ေမာင္းသြားရတာပဲ၊ ေျပာရရင္ေတာ့ အိုးကြဲတာက စိတ္ဝမ္းကြဲတာထက္စာရင္ ေတာ္ေသးတာ ေပ့ါဗ်ာ.....ေနာ။ ;-)
စားခ်င္စရာေလး။ ထမင္းၾကမ္းေလးနဲ႕သာ စားရရင္ အရမ္းေကာင္းမွာပဲ။ ဓါတ္ပုံေလးေတြကလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ရုိက္ထားေတာ့ ပုိစားခ်င္စရာ ေကာင္းတယ္။
အင္းလက္ဖက္...လက္ဖက္ ျမန္မာမွန္ရင္ အနံ႔ရတာနဲ႕တင္ ပါးစပ္က ျပင္ျပီသားေလ။ ဘယ္လိုမွ မမုန္းႏိုင္တဲ့အရာတစ္ခုပါ။ ဘာဟင္းမွမရွိရင္ေန ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ပဲစားရစားရ (တေန႕လံုးလက္ဖက္သုတ္ေကြ်းအံုး) အၾကိဳက္ပဲ
Can you give me the address of Daw Yate shop. Also if you don't mind could you tell me what so special about it. (A navie questioner). All the best . Thanks.
Win MT...
Daw Yate Gyi Let Phet shop is situated near Sule Pagoda, opposite side of Central Fire Brigade. At least, that's the place I know when I was still in Burma. Nowadays, I have no idea if it is still there. That shop is special coz there are variety of Let Phet in various combinations. Hope this helps. :)
Post a Comment