ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ မိုးတိမ္တိုက္

ေဝးေဝးကစိုက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြမွာ
ေလဟုန္စီးေနတာ ကိုယ့္ဝိညာဥ္ေပါ့၊

တပိုင္းေသညေနခင္းေတြမွာ
အနီေရာင္ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္နဲ႔
ယစ္မူးပါရေစ ေကာင္မေလးရယ္...

ေလ႐ိုင္းေတြက သူစိမ္းဆန္သြားတဲ့
မစိမ္းတစိမ္း စိုက္ခင္းထဲမွာ
အ႐ိုးကြ်တ္ေပါက္ျပားတစ္လက္ကေတာ့
အလြမ္းပြင့္ေဝေဝနဲ႔ ေၾကကြဲေနဆဲ

ေဝါဟာရဆင္းရဲတဲ့ ၿမိဳ႕ကေလးေရ...
မင္းရဲ႕ေက်းလက္ယဥ္ေက်းမႈေတြကို
ငါ့ေကာင္မေလးအား သြန္သင္ေပးပါ
ဆြံ႔အအေႏြညေတြရဲ႕
ေခ်ာ္ရည္မ်က္ဝန္းေတြ
ေျခာက္ေသြ႔သြားေစဖို႔ေပါ့ ။ ။


ညီလင္းသစ္
၅ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၀၈