ကိတ္မုန္႔တစ္လံုး၏ ႐ွဴတင္

ဒီဗီဒီ အေခြေတြနဲ႔ ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္တဲ့အခါ က်ေနာ္သေဘာက်တာ တစ္ခု႐ွိပါတယ္၊ အဲဒါက ဇတ္ကားရဲ႕ တခ်ိဳ႕ဇတ္ဝင္ခန္း ေတြကို ဘယ္လို ႐ုိက္ ခဲ့ၾကသလဲဆိုတာ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ အပိုင္းေလးပါ၊ ဒီဗီဒီတိုင္းမွာေတာ့ မပါ,ပါဘူး၊ ပါတဲ့ အေခြ ေတြမွာဆိုရင္ ဘိုးနပ္စ္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္၊ တခါတေလေတာ့လည္း ဒါ႐ိုက္တာက စကားေျပာၿပီး ႐ွင္းျပတာ၊ တခါတခါေတာ့ ေဘးကေန ကင္မရာ အပိုတစ္လံုးကေန လိုက္႐ိုက္ထားတာ၊ တခါတခါေတာ့ ဇတ္ဝင္ခန္းကို ျပေနရင္းနဲ႔ ေနာက္ခံ စကားေျပာနဲ႔ ႐ွင္းျပတာ.. စသျဖင့္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြ႔ရတတ္တယ္၊ ဒါ့အျပင္ တခ်ိဳ႕ဇတ္ကားေတြမွာ မိတ္ကပ္ဘယ္လို လိမ္းခဲ့လဲဆိုတာပါ ျပထားတတ္တယ္၊ အထူးသျဖင့္ special effect ေတြပါတဲ့ အက္႐ွင္ကားေတြမွာေပါ့၊ ဒါမွ မဟုတ္လည္း မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ၊ လူမဟုတ္ တိရိစာၦန္မဟုတ္ အေကာင္ေတြကို ဘယ္လို ကြန္ျပဴတာနဲ႔ ဖန္တီးသလဲဆိုတာ အၾကမ္းဖ်င္း ႐ွင္းျပတာမ်ိဳးလည္း ႐ွိပါတယ္၊ ဒါေတြကို ၿခံဳငံုၿပီး making of လို႔ ေခၚၾက ပါတယ္၊

အဲဒီလို making of ေတြ ပါလာၿပီဆိုရင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ က်ေနာ္ၾကည့္ေလ့ ႐ွိတယ္၊ ဒါေတြကို ဘယ္လိုလုပ္သလဲ ဆိုတာ စိတ္ဝင္စားတာ အဓိကေပါ့ေလ၊ ဒါေပမယ့္ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ေနာက္တစ္ခ်က္လည္း ႐ွိပါေသးတယ္၊ အဲဒါက ဒီဇတ္ဝင္ခန္းကိုပဲ ခုနတုန္းက ႐ုပ္႐ွင္ ထဲမွာ နင့္နင့္နဲနဲ ခံစားခဲ့သေလာက္ making of မွာ ျပန္ေတြ႔ေတာ့ အျမင္ ေျပာင္းသြားတာပါ၊ ဇတ္ဝင္ခန္းထဲမွာ ဥပမာ မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး ေသလုေမ်ာပါး ခြဲရခါနီး ေၾကကြဲၾကတဲ့ အခန္း ဆိုပါစို႔၊ မင္းသားက ညသန္းေခါင္ ေတာအုပ္အလယ္မွာ လဲလို႔၊ တကိုယ္လံုးလည္း ႐ႊံ႕ေတြဗြက္ေတြ ေပလူးေနတဲ့အျပင္ ရင္ဘတ္မွာလည္း လူဆိုးေတြပစ္သြားတဲ့ က်ည္ေပါက္ရာေတြနဲ႔၊ သူ႔ကို မင္းသမီးက ေပြ႔လို႔...၊ ဒီၾကားထဲ မိုးက သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္အေပၚကို သဲႀကီးမဲႀကီး ႐ြာေနေသးတယ္၊ ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြက မိုးနဲ႔အၿပိဳင္ ပါးျပင္ေပၚမွာ..၊ မင္းသားက အသက္ငင္ေနလို႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္လို႔၊ မင္းသမီးက ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ ကုိယ္လံုးေလး တုန္ၿပီး တသိမ့္သိမ့္႐ွိဳက္ လို႔..၊ ေနာက္ခံ တီးလံုး မတိုးမက်ယ္နဲ႔ ကံၾကမၼာရဲ႕ အရက္စက္ဆံုးအခန္း၊ ဒီလို အခန္းမ်ိဳးကို ၾကည့္ရတဲ့အခါ က်ေနာ္တို႔ အနည္းနဲ႔အမ်ား ဝမ္းနည္းမိမွာပါ၊ အထူးသျဖင့္ ဇတ္လမ္းကို ဟိုးအစကတည္းက ထဲထဲဝင္ဝင္ ၾကည့္လာခဲ့ရင္ ပိုၿပီး နက္႐ွိဳင္းလိမ့္မယ္၊

ၿပီးသြားေတာ့ ဒီအခန္းကိုပဲ making of မွာ ျပန္ၾကည့္မယ္၊ အခုေတာ့ ေျပာင္းသြားၿပီ၊ မင္းသားက ႐ႊံ႕ထဲမွာ ထိုင္ရင္း ဒါ႐ိုက္တာ ညႊန္ၾကား တာကို နားေထာင္ေနမယ္၊ သူ႔ကို မိတ္ကပ္လိမ္းတဲ့သူက လိမ္းလို႔၊ မင္းသမီးကလည္း တစ္ေယာက္ ေယာက္ကို ဖုန္းဆက္ေနမယ္၊ ရယ္လို႔ေမာလို႔၊ ကဲ, စမယ္ဆိုေတာ့ မင္းသမီးက မင္းသားကို ေပြ႔လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္လံုး မုဒ္သြင္းမယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သစ္ပင္ေပၚက အသင့္ေစာင့္ ေနတဲ့ တစ္ေယာက္က မီးသတ္ပိုက္ကို ဖြင့္ခ်လိုက္မယ္၊ ကင္မရာက သူတို႔ နဲ႔ ၅ ေပအကြာကေန ႐ိုက္ေနမယ္၊ ေဘးမွာ ထီးမိုးၿပီး ဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး၊ စက္ပစၥည္းေတြက တပံုတေခါင္းနဲ႔ ဓါတ္ႀကိဳးေတြကလည္း ႐ွဳပ္ပြလို႔၊ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ဒါ႐ိုက္တာ က ေမာ္နီတာကေန အေသးစိတ္ၾကည့္ေနမယ္၊ ကဒ္လို႔ ေအာက္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ မေ႐ွးမေႏွာင္းမွာပဲ ဒါ႐ိုက္တာက ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာရင္း သူတို႔ကို လွမ္းေနာက္လိုက္မယ္၊ ႐ွဴတင္ တခုလံုး ဝိုင္းရယ္ၾကမယ္၊ မင္းသားေရာ မင္းသမီးပါ ေျမႀကီးေပၚက ထလာၾကရင္း ရယ္ေနၾကမယ္၊ အခုေတာ့ မိုးလည္း တိတ္ သြားသလို သစ္ပင္ေပၚက မိုးနတ္မင္းလည္း မီးသတ္ပိုက္ကိုင္ရင္း ျပန္ဆင္းလာမယ္၊

က်ေနာ္ ဆိုလိုတာက ဒီဇတ္ဝင္ခန္း တစ္ခုထဲကိုပဲ ျမင္ေထာင့္ေျပာင္းသြားတာကိုပါ၊ အဓိက ကင္မရာက မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး ႏွစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ကြက္ၿပီးျပတုန္းက ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းသေလာက္ ဒီကင္မရာကို ေက်ာ္ၿပီးလည္း ၾကည့္လိုက္ေရာ ဒါဟာ အလုပ္,လုပ္ေနၾကတာပါလား ဆိုတာထက္ ဘာမွထူးၿပီး မခံစားရပါဘူး၊ အကူကင္မရာရဲ႕ ေနရာကေန ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲျခင္းက ကြက္ကြက္ကေလးပဲဆိုတာ ေတြ႔ရတယ္၊ အညႇိဳးတႀကီးနဲ႔ ႐ြာခ်ေနတဲ့ မိုးဆိုတာလည္း ၁၀ ေပပတ္လည္ထက္ မပိုပါဘူး၊ ဒီစက္ဝိုင္းရဲ႕ အျပင္မွာေတာ့ လူေပါင္းမ်ားစြာက လုပ္စရာ ႐ွိတာေတြကို လုပ္ေနၾကတယ္၊ ဘယ္သူမွ မင္းသားမင္းသမီးနဲ႔အတူ လိုက္ၿပီး မငိုၾကပါဘူး၊ တခါတခါ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝမွာလည္း အဓိက ကင္မရာက ျပသေလာက္ကေလးပဲ ျမင္ရတဲ့အခါ တခ်ိဳ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြက လတ္တေလာ မွာ လႈပ္႐ွား၊ ႐ိုက္ခတ္ တတ္လြန္းပါတယ္၊ ငိုစရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရယ္စရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့၊ ဒီကာလရဲ႕ အလြန္၊ အခ်ိန္အပိုင္း အျခား တခုၾကာတဲ့အခါ အကူ ကင္မရာရဲ႕ ေနရာကေန ျပန္ၾကည့္ေတာ့မွ အဲဒီတုန္းက ႐ြာေနခဲ့တဲ့ ဒုကၡမိုးဟာ ၁၀ ေပ ပတ္လည္ထက္ မပိုပါလားဆိုတာ သတိျပဳမိ တတ္ပါတယ္၊ အဲဒီမိုးရဲ႕ ေအာက္မွာ သ႐ုပ္ေဆာင္သူေတြက ေၾကကြဲ သေလာက္၊ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေလာက,ကေတာ့ လည္ပတ္ၿမဲပါပဲ၊ အဆံုးၾကေတာ့လည္း ဒီ႐ွဴတင္သိမ္းၿပီး အားလံုးက ေနာက္႐ွဴတင္ကို ထြက္သြားၾကမွာပဲ မဟုတ္လား..၊ အဲဒါေတြေၾကာင့္လည္း behind the scene ကိုျပတဲ့ making of ေတြကို က်ေနာ္ ႀကိဳက္မိတာ ထင္ပါတယ္၊

ေအာက္က ဓါတ္ပံုေတြကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္က က်ေနာ့္ရဲ႕ ေမြးေန႔ကိတ္ေလးကို ႐ိုက္တုန္းက setup ဓါတ္ပံုေတြပါ၊ ကိတ္မုန္႔ေလးက သူ႔ခ်ည္းပဲ ၾကည့္ခဲ့တုန္းက အထိုက္အေလ်ာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းသေလာက္ အခုလို making of မွာ လည္းက်ေရာ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က အႏုပညာမဆန္တာကို သတိထားမိမွာပါ၊ တကယ္ပါ...၊ တခါတခါ အဓိက ကင္မရာ ေ႐ွ႕မွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ရတာ သိပ္ေမာလြန္းတဲ့အခါ ဒုတိယ ကင္မရာေနာက္ကို ခဏေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သြားရပ္ၿပီး ႐ွဴတင္ တစ္ခုလံုးကို ၾကည့္,ၾကည့္ပါ၊ အနည္းဆံုးေတာ့ မိုး႐ြာေနတာ ကြက္ကြက္ ကေလးပဲ ဆိုတာ ျမင္မိမွာပါ...။ ။

(၁)



(၂)



(၃)

ညီလင္းသစ္
၂၂ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ ၂၀၁၁