အျဖဴအမည္း စိန္ေခၚပြဲ (၅)

B&W Photo Challenge Day-5: "Living with the songs"

၅ ရက္ေျမာက္ေန႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးဓာတ္ပံုကို တင္လိုက္ပါတယ္၊ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ေနထိုင္တဲ့အခါ တျခား ဘာအက်ိဳးေက်းဇူးမွ မရခဲ့ဘူး ဆိုရင္ေတာင္မွ… အနည္းဆံုးေတာ့ စိတ္မညစ္ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္၊ (အဲ… ေဘးနားက လူေတြအတြက္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့) းD ေဟာဒီ အျဖဴအမည္း ဓာတ္ပံုျပပြဲမွာ ပါဝင္ခြင့္ရလို႔ ဝမ္းသာရသလို က်ေနာ့္ကို ဖိတ္ေခၚခဲ့တဲ့ တီတင့္၊ မေမ၊ ညီမမိုးနဲ႔ ညီမဇြန္ တို႔ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…။

ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္က B&W Challenge ရဲ႕ေကာင္းမႈနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ပို႔စ္ေတြ ၅ ပုဒ္ကို ဆက္တိုက္ဆိုသလို တင္ျဖစ္သြားတယ္၊ ေျပာရရင္ ဘေလာ့ဂ္ကို စေရးကတည္းက ၅ ရက္ဆက္တိုက္ ပို႔စ္ေတြတင္ျဖစ္တာ အခုအႀကိမ္ဟာ ပထမဦးဆံုးပါပဲ၊ ဒီဓာတ္ပံုေတြ၊ စာေၾကာင္းေတြကို ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ ျမင္ၿပီး၊ ဖတ္ၿပီးေပမယ့္လည္း ဘေလာ့ဂ္မွာဆက္ၿပီး အားေပးတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ဂစ္တာတီး၊ သီခ်င္းဆိုတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ေခါင္းထဲကို တခါတေလ ေရာက္လာတဲ့ စကားေလးတခြန္း ႐ွိပါတယ္၊ ထူးအိမ္သင္ ေရးခဲ့တဲ့ စာေၾကာင္းေလးတခုပါ၊ က်ေနာ္ အမွတ္မမွားရင္ သူ႔သီခ်င္းစာအုပ္ ေပါင္းခ်ဳပ္မွာ ေရးခဲ့တာ ထင္ပါတယ္၊ အခု အဲဒီစာသားေလးနဲ႔ပဲ ဘေလာ့ဂ္ရဲ႕ အျဖဴအမည္း စိန္ေခၚပြဲကိုလည္း အဆံုးသတ္ပါရေစ၊ “တီးရင္း၊ ဆိုရင္း၊ နားဆင္ရင္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအေၾကာင္း ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ သင္ၾကားႏိုင္ပါေစ” လို႔…။ ။

ညီလင္းသစ္
၃၀ ႏိုင္ဝင္ဘာ၊ ၂၀၁၄