11 August 2008

မြန္းတည့္ခ်ိန္၏သြားမ်ား (၁)

ဒီနာမည္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီက နာမည္ႀကီးေတာင္ေၾကာ တစ္ခုရဲ႕ ျပင္သစ္နာမည္ကို တို္က္႐ိုက္ ျမန္မာမႈ ျပဳလိုက္တာပါ၊ ဒီေတာင္က သူ႔ရဲ႕ကြဲျပားတဲ့ပံုသ႑ာန္နဲ႔ ဆန္းျပားတဲ့နာမည္ေၾကာင့္ လူသိ မ်ားပါတယ္၊ Les dents du midi လို႔ေခၚတဲ့ ဒီေတာင္ကို မၾကာခဏ ျမင္ဖူးေနေပမယ့္ အခုေလာက္ အထိ နီးနီးနားနားကို မေရာက္ဖူးပါဘူး၊ ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကေတာ့ ခြင့္ယူၿပီး ေတာင္ေပၚခရီးတစ္ခု ထြက္ျဖစ္တယ္။

က်ေနာ္တို႔တည္းတဲ့ အိမ္က မီတာ ၁၂၀၀ အျမင့္မွာ ႐ွိၿပီး အဲဒီေတာင္ရဲ႕ ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ ႐ွိေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဓါတ္ပံုတခ်ိဳ႕ လက္တည့္စမ္းျဖစ္တယ္ပဲ ဆိုၾကပါစို႔ရဲ႕၊ ႐ိုက္ျဖစ္ေတာ့လည္း အမွတ္တ ရျဖစ္သြားတာေပါ့ေလ...၊ ဘာရယ္ညာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ခံစားေပးၾကည့္ပါဦး...။



ေန႔လည္ဖက္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ တည္းခိုတဲ့ Chalet သစ္လံုးအိမ္ရဲ႕ တဖက္ျခမ္းမွာ ေနေရာင္သိပ္မ႐ွိေတာ့ေပ မယ့္ Les dents du midi ကေတာ့ လင္းလင္းထင္းထင္း ပါပဲ။



မြန္းတည့္ခ်ိန္၏သြားမ်ားဟာ က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာ တခါတခါ တခုခုကို ႀကိတ္ဝါးေတာ့မယ့္ အံသြားတစ္စံုနဲ႔ တူေန ျပန္တယ္။

ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ရာသီဥတုၾကည္လင္တဲ့ ေန႔လယ္ခင္းေတြမွာေတာ့ ဒီေတာင္တန္းေတြဆီကေန မျမင္မသိ ႏိုင္တဲ့ တစံုတခုက က်ေနာ့္ကို ၫႇိဳ႕ယူေလ့႐ွိတာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။

ဒါ့ေၾကာင့္ပဲလားေတာ့မသိဘူး၊ ေတာင္တန္းေတြဟာ က်ေနာ္အၿမဲတမ္း စူးစမ္းခ်င္တဲ့၊ ထိေတြ႔နင္းေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့ ေနရာေတြထဲမွာ တစ္ခုအပါအဝင္ပါပဲ၊ ေတာင္တက္သမားေတြ ေျပာေလ့႐ွိတဲ့ ‘ဘာ့ေၾကာင့္ေတာင္ေတြကို လိုက္ တက္ေနရတာလဲ ဆိုတာသိခ်င္ရင္ အနီးဆံုးေတာင္တစ္ခုေပၚကို ခင္ဗ်ားတက္ၾကည့္လိုက္ပါ’ ဆိုတဲ့စကားကို ဒီလိုေတာင္ေတြ ျမင္ရတဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္ပိုၿပီး သေဘာေပါက္ေလ့ ႐ွိပါတယ္ ။ ။

ညီလင္းသစ္

၁၁ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၈

2 comments:

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

ေတာင္ေတာ့ တက္တယ္ ခဲရာ ခဲ ဆစ္ေတာ့ မတက္ဖူး ေသးဘူး :P

Anonymous said...

ဦးညီလင္းသစ္က တကယ့္အႏုပညာသမားပဲေနာ္..
သဘာ၀ကို ခ်စ္တတ္သူခ်င္းတူလို႔လား မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ေလးစားမိတယ္..

ေဆြဇင္