23 January 2011

႐ြာကေလးရဲ႕ ေနဝင္ခ်ိန္


'ဒီညေနေစာင္းမွာ အဆင္ေျပရင္ ဓါတ္ပံုသြား႐ိုက္ဖို႔ စဥ္းစားထားတယ္' လို႔ က်ေနာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ သူတို႔ အားလံုး လွမ္းၾကည့္ၾကတယ္၊ သူတို႔ဆိုတာက သူငယ္ခ်င္း လင္မယားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မအိမ္သူပါ၊ က်ေနာ့္ဆီ က ဒီလိုစကားၾကားရလို႔ သိပ္ေတာ့ မအံ့ၾသၾကပါဘူး၊ ဘာမွလည္း ထူးျခားဟန္ မျပၾကဘူး၊ ၿပံဳးၿပီးပဲ ၾကည့္ေန ၾကတယ္၊ ' ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား ' လို႔က်ေနာ္ ထပ္ေမးေတာ့ ' ျဖစ္တာေပါ့၊ သြားသာသြား ပါ ' တဲ့၊ အိုေက ဆိုၿပီး က်ေနာ္ဝမ္းသာသြားတယ္၊ အမွန္ေတာ့ ေမးသာေမးတာပါ၊ က်ေနာ့္ကို သူတို႔တားမွာ မဟုတ္ဘူးဆို တာ သိၿပီးသား...၊ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳး ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ အတူတကြ ႐ွိရမယ့္အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ တည္း ထြက္သြားဖို႔ကလည္း မေကာင္းဘူး မဟုတ္လား၊ တခါတခါမွာ မိသားစု၊ လူမႈေရးနဲ႔ တဦးတည္းဆႏၵ သံုးပြင့္္ဆိုင္ကို ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ထိန္းရတာ နဲနဲေမာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔အထိေတာ့ ကံေကာင္းပါတယ္၊ ပေရာ္ဖက္႐ွင္နယ္မဟုတ္၊ ဘာမဟုတ္နဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြ ေလွ်ာက္,ေလွ်ာက္႐ိုက္ေနတာ မအိမ္သူက ဘာမွ မေျပာခဲ့ဘူး၊ က်ေနာ့္ဖက္ကလည္း သူ႔ နားလည္မႈကို အလြဲသံုးစား မလုပ္မိဖို႔ သတိထားေနရတာေပါ့ေလ..၊

ဒီေတာင္ေပၚ ေရာက္တဲ့ေန႔ကတည္းက တညေနေလာက္ေတာ့ Sunset ဓါတ္ပံု ႐ိုက္ရရင္ေကာင္းမယ္လို႔ က်ေနာ္ စိတ္ကူးထားခဲ့တယ္၊ ေနေရာင္အေနအထား၊ တိမ္၊ location စတာေတြကို ၾကည့္ေတာ့ မဆိုးလွဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ထဲထားၿပီး ဓါတ္ပံုသြား ႐ိုက္ဖို႔လည္း မလုပ္ခ်င္ဘူး၊ အဲဒီလို အေျခ အေနမွာ သူငယ္ခ်င္းလင္မယား ေရာက္လာခဲ့ေတာ့ က်ေနာ္က အခြင့္အေရးကို ရေအာင္ယူလိုက္တာပါ၊

ခြင့္ျပဳမိန္႔က်ေတာ့ လိုအပ္တာေတြ က်ေနာ္စစ္ၾကည့္တယ္၊ ကင္မရာထဲမွာ ဓါတ္ခဲအား အျပည့္၊ မေန႔ကမွ သြင္းထားၿပီးသား၊ ေအးလြန္းတဲ့ အေျခအေနမွာ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ရင္ ဓါတ္ခဲကုန္တာ ျမန္တတ္လို႔ ဒီေတာင္ေပၚကို လာကတည္းက အားသြင္းစက္ပါ ယူလာခဲ့တယ္၊ ေသခ်ာေအာင္ ႏွစ္ရက္တခါ အားျပန္သြင္းတယ္၊ ၿပီးေတာ့ Backup ကင္မရာကို စစ္တယ္၊ သူကေတာ့ ဒီေရာက္ထဲက တခါမွ မသံုးရေသးဘူး၊ ဓါတ္ခဲကိုလည္း အား အျပည့္ သြင္းထားၿပီးသား..၊ အေရးေပၚအေျခအေန အတြက္ ပူစရာမလို..၊ ညေနမွာ အဓိကသံုးမယ့္ မွန္ဘီလူးကို သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္တယ္၊ လိုရမယ္ရ ယူသြားမယ့္ မွန္ဘီလူးေတြကို စစ္တယ္၊ ေရစိုရင္ သုတ္ရ မယ့္အဝတ္၊ ကင္မရာနဲ႔ သံုးေခ်ာင္းေထာက္ တြဲတဲ့ Quick-release ျပား၊ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီး အငယ္စား၊ စတာ ေတြကို အားလံုး စစ္ေဆးလိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အားလံုးကို ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ ထည့္ၿပီး ဇစ္ပ္ ပိတ္လိုက္ခ်ိန္က ေန႔လယ္ ၂ နာရီခြဲ..၊ ညေန ေနဝင္ခ်ိန္မွာ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ရန္အသင့္...၊ အရင္ရက္ေတြက က်ေနာ္ေလ့လာထား သေလာက္ ေနက ညေန ၅ နာရီ ၁၀ မိနစ္မွာ ဝင္တယ္၊ ဒီေတာ့ ၄ နာရီ ၁၅ ေလာက္ ဒီကထြက္ရင္ရၿပီ ဆိုၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ စကားေျပာ၊ ရီေမာ ေနခဲ့တယ္၊

တကယ္တမ္း ဘန္ဂလိုက က်ေနာ္စ,ထြက္ေတာ့ ၄ နာရီ ခြဲေနၿပီ၊ ဒီၾကားထဲ မေမွ်ာ္လင့္တာက ျဖစ္လာေသး တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ငွားထားတဲ့ ski နဲ႔ဖိနပ္ကို ျပန္အပ္ဖို႔ပါ၊ ပထမေတာ့ ေနာက္တစ္ရက္ ဆက္ငွားဖို႔ပဲ၊ ေနာက္ေတာ့မွ မနက္ျဖန္ မစီးျဖစ္တာ ေသခ်ာေတာ့ အသြားမွာ ဝင္အပ္ခဲ့ဖို႔ ျဖစ္လာေတာ့တယ္၊ က်ေနာ္သြား ရမွာလည္း အဲဒီဆိုင္ေ႐ွ႕က ျဖတ္ရမွာပါပဲ၊ ဒါက ျပႆနာ မ႐ွိဘူး၊ ျပႆနာက လူေတြ...၊ ဒီအခ်ိန္ဆို အဲဒီ ဆိုင္မွာ ski ျပန္လာအပ္တဲ့ လူေတြ၊ ေနာက္ရက္အတြက္ စရန္သတ္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ျပည့္ေနလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခု အျပင္ထြက္မယ့္ ကံဆိုးသူေမာင္႐ွင္ကလည္း က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲ..၊ ဆိုေတာ့ ေက်ာမွာ ကင္မရာအိတ္ကိုပိုး၊ အဲဒီအိတ္မွာ Tripod ကိုခ်ိတ္၊ ပခံုးေပၚမွာ ski နဲ႔တုတ္တံကိုထမ္း ညာဖက္လက္နဲ႔ထိန္း ကိုင္၊ ဘယ္လက္က ski boots အေလးႀကီးကိုဆြဲၿပီး ဘန္ဂလိုေ႐ွ႕က ႏွင္းဖံုးကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီးကို ျဖတ္ဆင္း သြားလိုက္တယ္၊ ဒီတခါေတာ့ အငဲရဲ႕ ' ဒီကြင္းျပင္ႀကီးေပၚ တို႔ေလွ်ာက္ဖူးတယ္ 'ကို မဆိုႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ အသက္ကိုပဲ မနည္းလု ႐ွဴေနရတယ္..၊

ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ၊ လူေတြ လူေတြဆိုတာ.. အရင္ သမဝါယမေခတ္က ျပည္သူ႔ဆိုင္ ကာေဘာ္လစ္ဆပ္ျပာ ေပးေနသလား မွတ္ရ၊ ဒီလူတန္းႀကီး ကုန္တဲ့အထိ ေစာင့္ေနရင္ေတာ့ sunset ဓါတ္ပံု မေျပာနဲ႔ sunrise ဓါတ္ပံု ႐ိုက္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ကံေကာင္း၊ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ေဟာလီးဝုဒ္ မုဒ္သြင္းၿပီး 'တဆိတ္ေလာက္ဗ်ာ၊ အေရးႀကီးလာလို႔ပါ၊ စိတ္မ႐ွိၾကပါနဲ႔' လို႔ ေအာ္ဟစ္၊ အနီးမွာ ႐ွိတဲ့ ဆိုင္ဝန္ထမ္းကို 'ဒါ ျပန္လာအပ္တဲ့ ski ေတြပဲ၊ ဒီအတိုင္းထားခဲ့ရင္ ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား ကိုယ့္လူ' လို႔ ေျပာၿပီး သူေခါင္းညိတ္ ျပတာေတာင္ မေစာင့္ဘဲ အတင္း ျပန္ထြက္လာခဲ့ရတယ္၊

က်ေနာ္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေနရာေရာက္ေတာ့ ေတာင္စြယ္ ေနမကြယ္မီေလးပါပဲ၊ ေတာ္ေသးတယ္၊ ဘယ္ ပါးကြက္သားကမွ က်ေနာ့္ကို ေစာင့္မေနခဲ့လို႔..၊ ဒါနဲ႔ tripod ကို အျမန္ဆင္၊ ကင္မရာကို တင္ၿပီး Test shots ေလးငါးပံုေလာက္ ခပ္သြက္သြက္ေလး ႐ိုက္လိုက္တယ္၊ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေအာက္ခ်မလို႔ ေဘးဘီၾကည့္ လုိက္ေတာ့ ပတ္ပတ္လည္ ႏွင္းခ်ည့္ပဲ၊ ဘယ္မွ ခ်စရာမ႐ွိလို႔ ဒီအတုိင္းပဲ ဆက္လြယ္ထား ရတယ္၊ အိမ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ မီးေတြ စ,ထြန္းစ ျပဳေနၿပီ၊ ဒါနဲ႔ ေနဝင္ခါစ အခ်ိန္ေလးမွာ settings ေပါင္းစံုနဲ႔ ပံုေတြ ဆက္တိုက္ ႐ိုက္ေနလိုက္တယ္၊ ခုနတုန္းကေတာ့ ေျပးလိုက္လႊားလိုက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ေမာၿပီး လူက အိုက္ ေတာင္ ေနေသးတယ္၊ အခုက်မွ ျပန္ခ်မ္းလာတယ္၊ ဒီမွာက ညေနေစာင္းတာနဲ႔ အပူခ်ိန္က သုညေအာက္ ၈ ကေန ၁၀ ေလာက္အထိကို တန္းက်သြားတာ၊ ေျခအိတ္အထူနဲ႔ ဖိနပ္အထူ ဝတ္ထားတဲ့ၾကားက ေျခေထာက္က လည္း ပို,ပိုေအးလာတယ္၊ လက္ေခ်ာင္းေတြက အဆိုးဆံုးပဲ၊ က်ေနာ္ဒီကို ေရာက္ေတာ့ သာမန္ ski စီးတဲ့ လက္အိတ္ပဲ ပါလာတယ္၊ အဲဒီလက္အိတ္ကို ခြ်တ္လိုက္၊ ႐ိုက္လိုက္၊ အခုျပန္ဝတ္လိုက္၊ အခုပဲ ျပန္ခြ်တ္ ႐ိုက္လုိက္နဲ႔..၊ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္တာနဲ႔ လိုအပ္ရင္ လက္ေခ်ာင္း ေတြ ဖြင့္လို႔ရတဲ့ လက္အိတ္ တစံု ဝယ္လိုက္ရ တယ္၊ အဲဒီ လက္အိတ္နဲ႔က် အေတာ္ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ သူလည္း လက္ေခ်ာင္းေတြ ဖြင့္ထား တာၾကာရင္ ေအးလြန္းတာနဲ႔ ကင္မရာ ခလုတ္ေတြေပၚမွာ လက္ေခ်ာင္းေတြက ထံုက်င္ေနျပန္ေရာ..၊ ခလုတ္ကို ထိထားသလား၊ ႏွိပ္မိ ေနသလားေတာင္ မသိရဘူး၊ ဒါနဲ႔ ေနာက္ထပ္ အသားကပ္လက္အိတ္ လို မ်ိဳး တစံု ထပ္ဝယ္ရျပန္ေရာ..၊ အခု အဲဒီ လက္အိတ္ ႏွစ္ထပ္ဝတ္ထားတာေတာင္ လက္ေခ်ာင္းေတြက တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေအးလာတယ္၊ ေအးလြန္းလို႔ ပင္အပ္ ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ ထိုးသလို စူးကနဲ၊ စူးကနဲ နဲ႔ အေတာ္နာပါတယ္၊

ဒီေတာ့မွ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေသခ်ာ သတိထားၾကည့္ေတာ့ အေတာ္ေမွာင္ေနၿပီ၊ နာရီကေတာ့ ၆ နာရီထိုးလု ထိုးခင္ပဲ ႐ွိေသးတယ္၊ တကယ္က ေျမျပင္မွာ ႏွင္းေတြက အလင္းျပန္လို႔ ညက ပံုမွန္ထက္ ပိုလင္းပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒါက လူ႔မ်က္လံုး အတြက္ပါ၊ ကင္မရာအတြက္ကေတာ့ အလင္းက မလံုေလာက္ေတာ့ဘူး၊ အထူး သျဖင့္ ေနဝင္ခါစမွာ ေျပာၾကေလ့႐ွိတဲ့ Golden hour, Magic hour တို႔ ကုန္ဆံုးသြားၿပီ၊ က်ေနာ္လည္းေနရာ သံုး၊ ေလးေနရာေလာက္ ေျပာင္း႐ုိက္ၿပီးၿပီ ဆိုေတာ့ ျပန္ဖို႔ ျပင္ရေတာ့တယ္၊ အျပန္ခရီးကေတာ့ ေတာက္ေလွ်ာက္ အတက္ခ်ည္းပဲ ဆိုေတာ့ အလာတုန္းကထက္ ပိုေမာပါတယ္၊ လႈပ္႐ွားလိုက္လို႔ ေျခေတြ၊ လက္ေတြ ျပန္ေႏြးလာေပမယ့္ လူကပင္ပန္း လွၿပီ၊ ဗိုက္လည္း ဆာလွၿပီ၊ ခုနတုန္းက ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ စိတ္ေစာ ေနလို႔ ဘာမွမသိဘူး၊ ဒီအခ်ိန္ shutter bus လည္း မ႐ွိေတာ့ဘူး၊ ဆိုေတာ့ ေလွ်ာက္ေပေတာ့ ကုန္းေၾကာင္း..၊ ကုန္းတက္ကို တျဖည္းျဖည္း ျပန္တက္လာ ရင္း ဆရာႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္း ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ပုဂံေခတ္ ငါးရာ့ငါးဆယ္ဇတ္က (ထင္ပါတယ္)စကားစုေလး ေခါင္းထဲ ေရာက္လာခဲ့တယ္၊ သြားစရာ ခရီးကား ေဝးေသး၏၊ ေျခသာလွ်င္ ယာဥ္႐ွိကုန္၏ ဆိုတာပါ...။ ။


Photobucket
(Canon 5DmkII + 24-105mm f/4 L, 24mm, f/16, 2.5 sec, iso1600, self-timer)

Test-shots ႐ိုက္အၿပီးမွာ ပထမဦးဆံုး ႐ိုက္ျဖစ္တဲ့အထဲက တစ္ပံုပါ၊ ေကာင္းကင္ကအလင္းရယ္၊ ေတာင္တန္းရဲ႕ ေမွာင္ရိပ္က်တဲ့အပိုင္းရယ္၊ ႏွင္းရဲ႕အလင္းျပန္တဲ့ ေနရာရယ္.. ဒီသံုးခုနဲ႔ မီးပြင့္ေလးေတြ စ,လင္းလာတဲ့ ႐ြာကေလးကို အခ်ိဳးညီညီ ရံေစခ်င္ခဲ့တာ...၊ အေျပးအလႊားနဲ႔မို႔ က်ေနာ့္စိတ္ကူးထဲမွာ ျမင္ေယာင္ထားခဲ့တဲ့ ပံုကို မမွီပါဘူး၊



Photobucket
(Canon 5DmkII + 24-105mm f/4 L, 24mm, f/16, 5 sec, iso1600, self-timer)

ပံုရဲ႕ အေပၚဖက္ ေတာင္အၿမႊာႏွစ္လံုး ေအာက္နားမွာ မီးလင္းေနတဲ့ အျမင့္ဆံုး အိမ္အစုေလးက က်ေနာ္ဆင္းလာခဲ့တဲ့ ေနရာပါ၊ ဒီမွာ ျမင္ရသလို ငွက္တပ်ံစာ တေျဖာင့္တည္း အကြာအေဝးက နီးသေယာင္ ထင္ရေပမယ့္ သုညေအာက္ ၁၀ ဒီဂရီ အေနအထားနဲ႔ မီတာ ၁၄၃၀ အျမင့္မွာ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ တံု႔ျပန္ပံုက ေႏွးေကြး၊ ေလးလံလြန္းလွတယ္၊ ႐ြာကေလး ကေတာ့ တေန႔တာ ski စီးခဲ့သူေတြ ႐ွင္းသြားလို႔ ၿငိမ္သက္၊ တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ ေတာင္ေျခမွာ ညဦးနဲ႔ အတူ တိုးတိုး တိတ္တိတ္...၊



Photobucket
(Canon 5DmkII + 24-105mm f/4 L, 24mm, f/22, 30 sec, iso1600, self-timer)

ဒီတစ္ပံုကို ႐ိုက္ေတာ့ ၅ နာရီနဲ႔ ၄၁ မိနစ္ ႐ွိပါၿပီ၊ ေနဝင္သြားခဲ့တာ နာရီဝက္ ေက်ာ္သြားခဲ့ၿပီ၊ ႐ွဳခင္းဓါတ္ပံု ႐ိုက္တဲ့ ဆရာေတြ အေျပာအရေတာ့ ေနဝင္ၿပီး ၁၅ မိနစ္နဲ႔ ၂၅ မိနစ္အၾကားမွာ ခင္ဗ်ားအတြက္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔အခ်ိန္ ၆ မိနစ္ ရပါတယ္-တဲ့၊ အဲဒီ ၆ မိနစ္အတြင္းမွာ အေကာင္းဆံုပံုေတြကို ရေအာင္႐ိုက္ယူပါ-တဲ့၊ အမွန္ပဲ၊ ဒီပံုဆို ေနာက္က်ေနလို႔ ကင္မရာ အလင္းတံခါးကို စကၠန္႔ ၃၀ ၾကာေအာင္ေတာင္ ဖြင့္ထားခဲ့ရတယ္၊ အင္း...ေ႐ြးထားတဲ့ location ကို ေနမဝင္မီ မိနစ္ပိုင္းအလိုမွာ က်ေနာ္ေရာက္သြားခဲ့တယ္၊ ဒါ ေနာက္က်တယ္၊ ေနဝင္ၿပီး golden hour မွာေရာ၊ magic hour မွာပါ က်ေနာ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ႐ိုက္ေနတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ႐ွဳေထာင့္ (angle of shoot) ေ႐ြးခ်ယ္တာမွာ အမ်ား ႀကီးလိုသြားတယ္၊ ဒီထက္ပိုေကာင္းတဲ့ angle ေတြ႐ွိတာ အေသအခ်ာပါ၊ ျပင္ဆင္မႈအပိုင္းနဲ႔ အေတြ႔အႀကံဳမွာ အားနဲခဲ့ ေပမယ့္ က်ေနာ့္ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔အတူ ေဝမွ်လိုက္ပါတယ္၊ ေဝဖန္၊ အႀကံျပဳစရာ ႐ွိရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသာ ေျပာခဲ့လိုက္ပါဗ်ာ၊ ပံုေတြကို လာၾကည့္တဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။ ။


ညီလင္းသစ္
၂၃ ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၁၁

15 comments:

Anonymous said...

ဒီရြာကမီးေတြထိန္ထိန္ညီးလို႕ အဆန္းေနာ္ :p

linn said...

ေအာက္ဆံုးတပံုကို ပိုၾကိဳက္တယ္ .. အေပၚပံုႏွစ္ပံုရဲ ႔ ျပာပံုက မ်က္စိနည္းနည္းစူးလို႔ ....

mie nge

Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...

ပုံ ၁:

မႈိင္းညိဳ႕ညိဳ႕ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ေတာင္တန္းေတြကုိ ေနာက္ကြယ္ျပဳလုိ႔ အလင္းျပန္ေနတဲ႔ ေဖြးေဖြးလႈပ္ ႏွင္းေတြနဲ႔ ဟုိတစ၊ ဒီတစ လင္းလက္လာတဲ႔ မီးပြင့္ေလးေတြနဲ႔ အတူ ႐ြာကေလးက သက္ျငိမ္ပန္းခ်ီကား တခ်ပ္လုိ သက္ဝင္ေနတယ္။

ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ အခ်ိန္မွာ ႐ြာရဲ႕အေရွ႕မွာ ရွိေနတ႔ဲ ရုိးတံျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ႔ အထီးက်န္ေနရရွာတဲ႔ သစ္ပင္ၾကီးက လြမ္းေမာစရာေကာင္းသလုိ ႏွင္းထုၾကားမွာ အံခဲရပ္တည္ေနတဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံစြမ္းအင္ကုိ ထင္ဟပ္ေပၚလြင္ေနေစတယ္။


ပုံ ၂:

အဆုံးအစမရွိတဲ႔ မုိးကုပ္စက္ဝုိင္းၾကီးရဲ႕ ေအာက္မွာ ေတာင္ညိဳေတာင္တန္းေတြ သြယ္တန္းလုိ႔ ပ်ိဳးျပျပ မီးပြင္႔ေတြနဲ႔အတူ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနတဲ႔ ႐ြာကေလးဟာ ျဖဴျဖူေဖြးေဖြး ႏွင္းထုေတြရဲ႕ ၾကားမွာ ညဦးနဲ႔အတူ တိုးတိတ္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ဖုိ႔ အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေနလုိ႔ လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ ကဗ်ာတပုဒ္ကုိ ဖတ္ရျပီး ရင္ထဲ သဲ႔က်န္ခဲ႔တဲ႔ ရသကုိ ေပးေစတယ္။


ပုံ ၃:

ေနဝင္ခ်ိန္ ဆည္းဆာမွာ ႐ြာတန္းကေလးက ဆြစ္္ ႐ိုးရာဆန္ဆန္ သစ္သား Chalet အိမ္ကေလးေတြရဲ႕ မီးပြင့္ေလးေတြကေန တန္ျပန္ထင္ဟပ္တဲ႔ အလင္းတန္းတုိ႔နဲ႔ အတူ ျဖူေဖြးေနတဲ႔ ႏွင္းတုိနဲ႔ ေယာယွက္ထားတာဟာ ပနံ႔သင္႔ လွပေနျပီး ၾကည္ႏူးလြမ္းဆြတ္ေစတဲ႔ ခံစားခ်က္ကုိ တျပိဳင္နက္ထဲ ယွဥ္တဲြ ရေစျပန္တယ္။

ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံရဲ႕ အေရာင္စုံ ပန္းခ်ီကားဆန္ဆန္ လွပ ၾကည္ႏူးလြမ္းေမာေစတဲ႔ ႐ႈ႔႔ခင္းေတြကုိ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ တန္ဖုိးထားတတ္လုိ႔ ကုိညီလင္းသစ္ ဖန္တီးတဲ႔ အႏုပညာကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႔ အျပည္႔အဝ ခံစားသြားပါတယ္။

အခုလုိ ေဝမွ်လုိ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။

ခင္မင္ေလးစားစြာ

နႏၵာ

ေမျငိမ္း said...

ပင္ပန္းရက်ိဳးေတာ့ နပ္တယ္ထင္ပါတယ္.. ညီလင္းေရ..။ အစ္မလည္း ေအာက္ဆံုးက ပံုကို သေဘာအက်ဆံုး။ ယူပံုက အႏုပညာဆန္တယ္။ ၃ပံုလံုးကေတာ့ တကယ့္ အႏွစ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္တာက Theme လို ေတြ႔တယ္။
ျဖန္႔ေ၀တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ။

Phyo Evergreen said...

ဒုတိယပံုေလးကိုၾကည့္ရင္း လြမ္းသလို အထီးက်န္ဆန္သလိုခံစားရတယ္..။ အစ္ကိုေရးထားတာေၾကာင့္လဲပါမယ္..။

တတိယပံုကိုၾကိဳက္ေပမယ့္ အထီးတည္းေနတဲ့သစ္ေၿခာက္ပင္ေလးကိုပဲ သနားမိေနတယ္.. း)

ေတာင္ေတြႏွင္းေတြနဲ႔ ရြာကေလးဟာသိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္..။ မအိပ္ခင္လာဖတ္မိတာ ကံေကာင္းတယ္... ညက်အိပ္မက္လွလွမက္ေနေတာ့မွာေသခ်ာတယ္..။

Maung Myo said...

ေရခဲျပင္ ေဖြးေဖြး
ညေမွာင္ေမွာင္နဲ႔ ျပီးေတာ့ တုိက္ခန္းေတြၾကားက တိုးထြက္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ အရမ္းလွတယ္ အစ္ကို ဓာတ္ပံု အေၾကာင္းနားမလည္တဲ့ က်ေနာ္ ခု အစ္ကိုရိုက္တဲ့ ပံုေလးေတြၾကည့္ျပီး ခဏခဏ ကို လာလာၾကည့္ေနမိတယ္ ေက်းဇူးပါ ။

လၿပည္႔ရိပ္ said...

ပထမပံု ကို ပိုသေဘာက်မိတယ္။ ႏွင္းၿပင္ရဲ့ အဆံုးသတ္လိုင္းနဲ့ ရြာေလးတည္ေနတဲ့ ေတာင္ကုန္းၿမင့္ၿမင့္ရယ္၊ ေကာင္းကင္ရယ္က ထက္၀က္နီးပါးအခ်ိဳးက်ေနလို႔။ ေနာက္ၿပီး horizontal ေတြခ်ည္းၿဖစ္ေနတဲ့ view ရဲ့ အနားသတ္မွာ vertical သစ္ပင္က dominance ၿဖစ္ေနသလိုပဲ။ ဒုတိယပံုမွာက ႏွင္းၿပင္ရဲ့ အခ်ိဳးက ပိုမ်ားသြားတယ္ ထင္တယ္။ မီးေတြနဲ့လင္းလက္ေနတဲ့ ရြာေလးရဲ့ အလွက တပိုင္းတစၿဖစ္ေနသလိုပဲ။ ရြာေလးကို ပိုအသားေပးလိုက္ရင္ ႏွင္းေတာင္ေတြရဲ့ အလွက view ထဲမွာ ေ၀းသြားမလားပဲ။ တတိယပံုကေတာ့ နဲနဲ အခ်ိန္ေစာလိုက္ရင္ ပိုပီၿပင္သြားမယ္ထင္တယ္။ အိမ္ေလးေတြရဲ့ 3 Dimension ပိုေပၚသြားမလားလို႔။ ၿမင္သေလာက္ေ၀ဖန္ၾကည့္မိတာပါ။ အားေပးလ်ွက္...

Vista said...

လွလြန္းလို ့အသက္ရွဳမွားသြားတယ္

စူးနွယ်လေး said...

မေ၀ဖန္တတ္ဘူး ဓါတ္ပံုေတြအားလံုးလွတယ္

ညီလင္းသစ္ said...

Nyi ...
ဟုတ္ပဗ်ာ၊ အင္း..မိုးတြင္း ဘီလူးေခ်ာင္း ေရျပည့္တုန္း မို႔ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ..၊ း)

မ mie nge ...
စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ၊ ေနာက္ဆို ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
'သတိ ေနကာမ်က္မွန္ တပ္၍ၾကည့္ရန္' လို႔ ထည့္ရမယ္ ထင္တယ္..၊ :D

နႏၵာ ...
Wow..တကယ့္ အေသးစိတ္ ပါပဲလား၊ နဲနဲေတာင္ ေျမာက္ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္သြားတယ္..၊ ေက်းဇူးေနာ္..၊ :)

ဟုတ္ကဲ့ အမေမၿငိမ္း ...
ၿငိမ္လည္း ၿငိမ္သက္သလို ေအးလြန္းလို႔လည္း ခ်မ္းခဲ့ရ တယ္ခင္ဗ်၊ ေမးေတာင္ တဂတ္ဂတ္ ႐ိုက္လို႔...၊ :)

ကိုၿဖိဳး ...
က်ေနာ္လည္း အဲဒီ ဒုတိယပံုကို ႀကိဳက္တယ္၊ ေနာက္ဆို ပံုေတြကို ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ တင္မွ၊ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ေနရင္ က်ေနာ့္အျပစ္ ျဖစ္ေနဦးမယ္...အဟဲ၊

ေမာင္မ်ိဳးေရ ...
ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ဗ်ာ....၊

လျပည့္ရိပ္ ...
ေသေသခ်ာခ်ာကို မွတ္ခ်က္ေပးသြားလို႔ ေက်းဇူးတင္ ပါတယ္၊ ပထမပံုမွာ က်ေနာ္မႀကိဳက္တာက သစ္ပင္ရဲ႕ ဘယ္ဖက္က ႐ြာအဝင္ ဆိုင္းဘုတ္ပါ၊ ဒီမွာ သိပ္မသိသာ ေပမယ့္ ပံုအႀကီးမွာဆိုရင္ မီးအရမ္းလင္းတယ္၊ သူ႔တစ္ခုတည္းက က်န္တဲ့မီးပြင့္ေလးေတြကို လႊမ္းမိုးလြန္း တယ္၊ သစ္ပင္ကလည္း ေကာက္ေၾကာင္းတစ္ခုလံုး မေပၚလိုက္ဘူး၊ ဒုတိယပံုမွာေတာ့ ႏွင္းျပင္က subject မို႔ တမင္ အမ်ားႀကီး ယူတာပါ၊ ႐ြာက သူ႔ကို အားျဖည့္ဖို႔ ပါ၊ ႏွင္းေတာထဲက ႐ြာပိစိေလး ေပါ့ေလ...၊ တတိယပံု ကေတာ့ composition ကို က်ေနာ္ႀကိဳက္ေပမယ့္ tone မမွန္လို႔ ႏွေျမာစရာ ျဖစ္သြားတယ္၊ ျဖစ္ပံုက က်ေနာ္ ႐ိုက္ခါနီးမွ ဘယ္ဖက္မွာ ကပ္ေနတဲ့အိမ္က အိမ္အျပင္မီး ဖြင့္လိုက္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ပံုမွာၾကည့္ရင္ အေ႐ွ႕ဖက္က ႏွင္းေတြက ျဖဴရမယ့္အစား tungsten မီးေရာင္ထြက္ေန တာေပါ့၊

Vista ...
အဲဒီေလာက္ေတာင္ ပဲလားဗ်ာ...၊ :)

(မ)စူးႏြယ္ေလး ...
လွတယ္လို႔ ဆိုတာလည္း ေဝဖန္တဲ့ မွတ္ခ်က္ပဲေလ ... ေနာ့၊ လာၾကည့္လို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။

သက္ေဝ said...

ကိုညီလင္းကသာ Angle ယူတာ အမ်ားၾကီးလိုသြားတယ္ ေျပာေန...
ပံုေတြက လွလြန္းလို႔ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိ အၾကာၾကီး အၾကာၾကီး ၾကည့္သြားပါ၏...

ညီလင္းသစ္ said...

အမသက္ေဝ ...
အင္း... ဒီလို ႀကံဖန္ခ်ီးမြမ္းေတာ့လည္း ေက်းဇူးအမ်ား ႀကီးတင္ပါတယ္လို႔ ဆိုရမွာေပါ့ေလ...၊ း)

TZA said...

လွတယ္ဗ်ဳိ႕၊ ဒါေပမဲ့ ပထမပံုနဲ႔ ဒုတိယပံုရဲ႕ အျပာေရာင္ေတြကို သိပ္မႀကိဳက္ဘူး။ google earth ရဲ႕ kml နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္တဲ့ေနရာကို ေဖာ္ျပေပးရင္ သိပ္ေကာင္းမွာ.. (ထီေပါက္ရင္ သြားလို႔ရတာေပါ႔ေလ :p)

လင္းလက္ၾကယ္စင္ said...

ျမိဳ႕ကေလးက ခ်စ္စရာေလး .. ။ ဓာတ္ပံုေလးေတြကေတာ့ ေျပာစရာမလိုေအာင္ အျမဲလွ :)

Anonymous said...

ေအာက္ဆံုးပံုၾကိဳက္တယ္...