12 February 2011

မတည္ၿမဲျခင္းတရားထဲမွ ဘေလာ့ဂိုစဖီးယား


ဒီရက္ပိုင္းမွာ malware နဲ႔ဆက္ႏြယ္ၿပီး ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ဘေလာ့ဂိုစဖီးယား အေၾကာင္း နဲနဲေတြးျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီကိစၥကို အားတက္သေရာ အကူအညီေပးၾကသူေတြရဲ႕ အဆိုအရနဲ႔ က်ေနာ္နားလည္မိသေလာက္ကေတာ့ ဒီမဲလ္ဝဲဆိုတာ လင့္ခ္အေသေတြ မ်ားေနတဲ့ ျပႆနာပါပဲ၊ ဆက္ၿပီး မေရးေတာ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြ၊ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္ေတြကို စစ္တဲ့စက္က မဲလ္ဝဲဆိုၿပီး ျပေတာ့ လူေတြလည္း လန္႔ကုန္ေရာ...၊ အခုေခတ္မွာက trojan, malware, adware, spam ဆိုတာေတြက ကိုယ့္ကြန္ျပဴတာကို ေကာင္းေကာင္းဒုကၡ ေပးႏိုင္တာကိုး၊ ဒါနဲ႔ပဲ စစ္ၾက၊ ေဆးၾက လုပ္ၾကရေတာ့တယ္...၊

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ေတြးေနမိတာ ၂ ခ်က္႐ွိပါတယ္၊ ပထမအခ်က္က ဂူးဂဲလ္ရဲ႕ စပန္းမ္ေတြ၊ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္အေသေတြ စစ္တဲ့စက္က ဒီလို လင့္ခ္အေသေတြ ခ်ိတ္ထားမိ႐ံုနဲ႔ ကုိယ့္ဘေလာ့ဂ္ကို တကယ္ပဲ ပိတ္ပစ္တာလား ဆိုတာပါ၊ ဒီလိုဆိုရင္ သူတို႔ပိတ္ရမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ေတြ၊ ဆိုဒ္ေတြက အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္၊ အခုေခတ္မွာ အားလံုးလိုလိုက ဒီလို အျပန္အလွန္ လင့္ခ္ေတြ ခ်ိတ္ထားၾကတာကိုး၊ ဒီလို ခ်ိတ္ထားတဲ့ လင့္ခ္ေတြထဲမွာ ေသေနတဲ့လင့္ခ္က အၿမဲလိုလို ပါေနမွာပဲ၊ ဒါကတစ္ခ်က္...၊

ဒုတိယတခ်က္က က်ေနာ္တို႔ အဲဒီ Sucuri ဆိုဒ္မွာ သြားစစ္လိုက္တယ္၊ ဆိုဒ္ဘား လင့္ခ္ေတြနဲ႔ ကြန္မန္႔ေတြကို ျဖဳတ္လိုက္တယ္၊ အစိမ္းေရာင္ အမွန္ျခစ္ကေလး တက္လာတယ္၊ အားလံုး အိုေက၊ မဲလ္ဝဲ မ႐ွိေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဒါက အဲဒီဆိုဒ္ရဲ႕ စစ္ေဆးခ်က္...၊ လက္ေတြ႔မွာ ဂူးဂဲလ္ ရဲ႕မဲလ္ဝဲစစ္စက္နဲ႔ အဲဒီစက္တို႔ တကယ္ပဲ တူရဲ႕လား၊ ဂူးဂဲလ္ရဲ႕ မဲလ္ဝဲ test procedure နဲ႔ အဲဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ ပ႐ိုစီဂ်ာက အတူတူပဲလား၊ မတူဘူးဆိုရင္ သူတို႔က clean ဆိုေပမယ့္ ဂူးဂဲလ္က တစ္ခုခု ေတြ႔ခ်င္ ေတြ႔ေနဦးမွာလား...၊ အဲဒီဆိုဒ္မွာေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ဂူးဂဲလ္၊ ဘေလာ့ဂါ အတူတူပဲဆိုတာ မေတြ႔မိပါဘူး၊ က်ေနာ္ မ်က္စိ ႐ွမ္းတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္၊

ဒါေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ဘေလာ့စေပါ့ရဲ႕ help center ေတြ၊ ဖိုရမ္ေတြထဲ နဲနဲ ေမႊေႏွာက္ ၾကည့္မိတယ္၊ တေန႔တေန႔ ဘေလာ့ဂ္ အပိတ္ခံရလို႔ တက္လာတဲ့ ကြန္ပလိန္းေတြ မနည္းဘူး၊ ငါ ဘေလာ့ဂ္ေရးလာတာ ၁၀ ႏွစ္ မက,ေတာ့ဘူး၊ ငါ့ကို ဘာျဖစ္လို႔ ပိတ္တာလဲ-တို႔၊ မေန႔ကပဲ ဘေလာ့စေပါ့မွာ ပထမဦးဆံုး ဘေလာ့ဂ္စ,ဖြင့္ၿပီး ပို႔စ္ ၂ ခု တင္တယ္၊ ဒီေန႔မနက္ ငါ့ဘေလာ့ဂ္ကို ပိတ္ပစ္လိုက္တယ္-တို႔၊ ငါ့ဘေလာ့ဂ္မွာ ဘာေၾကာ္ျငာမွ မတင္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ မင္းတို႔ရဲ႕ spam robot က ဘာျဖစ္လို႔ ပိတ္ရတာလဲ-တို႔... တကယ့္ကို အစံုပါပဲ၊ ဒီၾကားထဲ တစ္ေယာက္က ရီရေသးတယ္၊ ငါက ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၉ မွာ ေမြးတာကြ၊ အဲဒါ ပ႐ိုဖိုင္းလ္မွာ ထည့္ဖို႔လုပ္ေတာ့ မင္းတို႔ရဲ႕ ဘေလာ့ဂါ ပလက္ေဖာင္းက ဒီရက္မ႐ွိဘူးဆိုၿပီး လုပ္တယ္၊ ဘာသေဘာလဲကြ-တဲ့၊ ေတာ္ေတာ္ ေဒါပြေနပံုပဲ...၊ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက ေနာက္ခံ အေၾကာင္းေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ႐ွိေပမယ့္ အပိတ္ခံရတာ၊ အဟက္ခ္ခံရတာမွာေတာ့ သိပ္မကြာဘူး ဆိုတာပါ၊

ဒါေတြက ကုိယ့္ရဲ႕ သေဘာမပါဘဲ ရပ္လိုက္ရတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြ...၊ တျခားဖက္မွာလည္း အေရးအသားေကာင္း၊ ဧည့္သည္ လည္းမ်ားေပမယ့္ ရပ္လိုက္ၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေကာင္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ၊ က်ေနာ္ဘေလာ့ဂ္ ေရးေနတဲ့ ဒီ ၄ ႏွစ္အတြင္းမွာ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္၊ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ ျဖစ္ေပမယ့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး တိုက္ခိုက္ခံရလို႔ စိတ္ညစ္ၿပီး ရပ္လိုက္တာ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အေၾကာင္းနဲ႔ ရပ္လိုက္တာ၊ ဘေလာ့စေပါ့ကို ပိတ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံကို ေရာက္သြားလို႔ မရပ္ခ်င့္၊ ရပ္ခ်င္နဲ႔ ရပ္လိုက္ရတာ၊ စာဆက္ေရးေနေပမယ့္ စိတ္ကုန္သြားလို႔ ပတ္ဘလစ္႐ွ္ မလုပ္ေတာ့တာ... တကယ့္ကို အမ်ားႀကီးပါ၊ ဝမ္းသာစရာ အေၾကာင္းေတြလည္း ႐ွိပါေသးတယ္၊ တခ်ိဳ႕က အေဝးမွာ ေရာက္ေနတာေတာင္ မိဘက ခြင့္မျပဳလို႔ မနည္းကို အေပးအယူလုပ္၊ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ေရးရတယ္၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဟိုး အရင္ကတည္းက ေရးခဲ့ၿပီး အမွတ္မ႐ွိလို႔ တတိယအႀကိမ္ေတာင္ ျပန္ေရးေနျပန္ေရာ း) ...၊

ဆိုေတာ့ အထက္မွာ သံုးသပ္၊ ေတြးဆမိသလို ဒီမဲလ္ဝဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပထမေတာ့ က်ေနာ္ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ထားမလို႔ပါ၊ က်ေနာ္ရဲ႕ ပို႔စ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြအားလံုးက back-up ႐ွိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဂိုစဖီးယားထဲက ဘေလာ့ဂ္ေလးတစ္ခုအေနနဲ႔ အသိုင္းအဝုိင္းမွာ ကုိယ့္ေၾကာင့္ သူမ်ားေတြပါ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာ စိုးတာနဲ႔ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လိုအပ္တာေတြ လုပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္၊ ေနာက္တစ္ခုက ၄ ႏွစ္ထဲ ေရာက္လာေတာ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကို က်ေနာ္ နဲနဲ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္လာတာလည္း ပါတယ္၊ ဟုတ္တယ္၊ သူ႔မ်က္ႏွာစာမွာ အတုိက္ခိုက္ခံရသည္ လို႔ စာတန္းနီႀကီး မျမင္ခ်င္ပါဘူး၊ က်ေနာ့္မွာ facebook အေကာင့္တစ္ခု ႐ွိေပမယ့္ မသံုးဘဲ ပစ္ထားတာ ၾကာေနၿပီ၊ ဖြင့္ထားတာလည္း ၾကာပါၿပီ၊ မၾကာခဏ ဆိုသလိုလည္း အားစိုက္ၿပီး အပ္ပ္တူဒိတ္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ဘယ္လိုမွ မ'ၿငိ'ဘူး၊ တြစ္တာတို႔ ဖလစ္ကာတို႔ဆိုလည္း အတူတူပဲ၊ ဖလစ္ကာဆို ဓါတ္ပံုအသိုင္းအဝိုင္းမို႔ စိတ္ဝင္စားစရာ ေတြ၊ ပညာယူစရာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မေရာက္ျဖစ္ေသးပါဘူး၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ မွာပဲ ၿမဲေနခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ မတည္ၿမဲျခင္းထဲက ဘေလာ့ဂိုစဖီးယားမို႔ သူက (မွားၿပီး) ပိတ္လိုက္တဲ့ေန႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ရပ္ခ်င္တဲ့ေန႔ အထိေပါ့ ။ ။


ညီလင္းသစ္
၁၂ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ ၂၀၁၁

12 comments:

ေမဓာ၀ီ said...

အဟဲ .. မိဘခြင့္မျပဳလို႔ အေပးအယူ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ေရးရတဲ့သူက က်မ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ :)
က်မလဲ ေဖ့စ္ဘုတ္ေတြ တြစ္တာေတြ မၿငိဘူး။ ဘေလာ့မွ ဘေလာ့ပဲ။ ၿပီးေတာ့ ၀ါသနာအရ ေရးခ်င္လို႔သာ ေရးေနတာ နည္းပညာလဲ မကၽြမ္းက်င္ ဘာမွလဲ back up လုပ္မထားမိဘူး။

ကိုညီလင္းသစ္ ေျပာသလိုသာဆိုရင္ ဘေလာ့စေပါ့ႀကီးက စိတ္မခ်ရပါလား ... ပိတ္ခ်င္ ပိတ္သြားႏိုင္တာပဲေနာ္။ ဘယ္အရာမွ မျမဲဘူးဆိုတာ ပိုၿပီး သေဘာေပါက္သြားပါၿပီ။

Baby taster said...

ဒါဆိုလည္း သံေယာဇဥ္မထားေတာ့ပါဘူး
ပိတ္ခ်င္တဲ့ေန႔ ပိတ္သြားပါေစေတာ့ း)

Anonymous said...

ဟုတ္ပါတယ္ေလ၊
ေရးခ်င္တာ တခုပဲသိတာ၊
ပိတ္ခ်င္လဲ ပိတ္ပါေစေတာ့၊
တျခားဟာလည္း (မပိတ္ေအာင္) လိုက္ၿပီး မလုပ္တတ္ဘူး၊
အစဲြမထားသင့္တာကို သိရတာေပါ့၊

PAUK said...

ဟုတ္တယ္..
ဖဘတို႔ တြစ္တာတို႔လဲ သိပ္မတြယ္တာဘူး.။
(မနက္ဖန္ေတာ့ မသိေသးဘူး..ဟိ)

Shinlay said...

ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအေကာင္းပဲေပါ့။

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

တရား ရစရာပါပဲ။
အဲလိုမေတြးလုိ႕လည္းမျဖစ္။
ေတြးတဲ႔အတိုင္းျဖစ္မလာလုိ႕ကလည္း မေျပာႏိုင္။
မီသတ္နုိင္ဘာဘူးေလ။

Maung Myo said...

း) ဆင္ဆာမလြတ္ဘူးေနာ္ စီစစ္ေရးက ျဖဳတ္ခ်မွာမေၾကာက္ဘူးလား တတိယံမိျပီးေတာ့ ဘာမိ ရွိေသးလဲဗ် ။ အမွန္ေတာ့ က်ေနာ္က နည္းပညာပိုင္းမကြ်မ္းဘူး အစ္ကိုရ ဘေလာ့က ခဏခဏပ်က္လိုက္ ကိုယ့္ပါသာ ဖ်က္တဲ့ အခါနဲ႕ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေရးထားတာေတြေပ်ာက္္ကုန္မွာေၾကာက္တာနဲ႔ လိုက္စစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနီေရာင္ျပေနတာနဲ႕ လင့္ေတြျဖဳတ္လို္က္ရတာ ။ .com , net ေတြ စိတ္မခ်လို႕ ဘေလာ့စေပါ့ပဲေရးေနမွပဲ စိတ္မခ်ရဘူးဆိုတာ သိေတာ့ အင္း တရားသေဘာနဲ႔ပဲမွတ္သြားေတာ့တယ္ မျမဲျခင္းတရားေတြေပါ့ ဘေလာ့နဲ႔ပက္သက္တဲ့ ဖန္သားျပင္ေနာက္ကြယ္က သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြပ်က္ေတာက္သြားမွာေတာ့ စိုးမိတယ္ဗ်ာ .။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ကၽြန္မဆိုရင္ အခုဘေလာ႕ဟာ ၆ၾကိမ္ေျမာက္ ေရြ႔ေျပာင္းထားတဲ႔ ဘေလာ႕အသစ္ပါ။
ဒါလည္း အမွတ္မရွိဘဲ ေရးေနတုန္းပါဘဲ။
ခရီးထြက္ေနတုန္း ဘေလာ႕ေတြ malware ကပ္ျငိေနတယ္လို႔ ၾကားလိုက္ရတယ္. စိတ္ထဲ စဥ္းစားမိတယ္.. အဲလိုျဖစ္ျပီး ဘေလာ႔ပ်က္သြားရင္ ငါ ဆက္မေရးေတာ႔ဘူးလို႔
ဒါေပမဲ႔ တကယ္ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား ကိုယ္႕ကိုယ္ကို မေသခ်ာဘူး။ ၆ၾကိမ္ေျမာက္ အသစ္လုပ္လာျပီး ၇ၾကိမ္ေျမာက္ထပ္လုပ္ဖို႔ ၀န္ေလးမယ္ မထင္ဘူးေနာ္ း)

ညီလင္းသစ္ said...

မေမဓာဝီ ...
ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ၊ အဲဒါ မေမဓာဝီပါပဲ း)၊ အၿမဲ႐ွိတဲ့ မၿမဲျခင္းတရားကေတာ့ အေသအခ်ာပဲဗ်ိဳ႕...၊

မ,baby taster ...
ပံုမွန္အားျဖင့္ ဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမ႐ွိလွပါ ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အမွားအယြင္းဆိုတာ ေနရာတိုင္းမွာ ႐ွိတတ္တာကို ေျပာခ်င္တာပါဗ်ာ၊

အၿပံဳးပန္း ...
က်ေနာ္တို႔အားလံုးလည္း လုပ္တတ္သေလာက္ေလး လုပ္ၾကရတာပါပဲ၊ ဒါ့ထက္ပိုလာရင္ေတာ့လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့...ေနာ့၊

ေပါက္ ...
တူတာေတာ့ တူေနၿပီဗ်ိဳ႕....၊ း)

မ,႐ွင္ေလး ...
အဲဒီလိုပဲ ေျပာရမွာ ထင္ပါတယ္ဗ်ာ....၊

မ,ေကာင္းမြန္ဝင္း ...
အမွန္ပါပဲ၊ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးရယ္လို႔ ဘယ္အရာမွ တထစ္ခ် ေျပာလို႔မရတဲ့ အေနအထားကိုး.....၊

ေမာင္မ်ိဳး ...
ထိခါမွ ထိေရာပဲ ညီေရ႕...ဟားဟား၊ အမွန္ေတာ့ အၿပီးသတ္ လံုးဝ ေပ်ာက္ဆံုး ပ်က္ဆီးသြားမယ္လို႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး၊ က်ေနာ္ ဆိုလိုတာက အကယ္၍ သူတို႔က မွားၿပီး ပိတ္ရင္ေတာင္မွ စာေရး ႐ွင္းျပၿပီး ျပန္ဖြင့္လို႔ ရပါလိမ့္မယ္၊ စစ္ေဆးတာက အလိုအေလ်ာက္ အလုပ္,လုပ္တဲ့ ပ႐ိုဂရမ္ေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ မွားတာေတာ့ ႐ွိႏိုင္တာ ပါပဲ၊ ဘေလာ့စေပါ့ ပလက္ေဖာင္းအေနနဲ႔ကေတာ့ ခိုင္မာတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရမယ္ ထင္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး စာေၾကာင္းကိုေတာ့ သေဘာတူတယ္ဗ်ိဳ႕...၊ း)

မေခ်ာ ...
ဘေလာ့ဂ္နာမည္ကို ဖီးနစ္လြင္ျပင္လို႔ေတာင္ ေျပာင္းရေတာ့မယ္ ထင္တယ္၊ ျပန္ထလာတာ ၆ ႀကိမ္ေတာင္ ႐ွိၿပီဆိုေတာ့.. း)၊ ဒီအတိုင္းဆို ၇ ႀကိမ္ ဟာလည္း ထမင္းစားေရေသာက္ေလာက္ပဲ ျဖစ္မွာပါပဲ။

rose of sharon said...

ဘေလာ႔စေပါ႔ ပိတ္သြားရင္ေတာ႔ တခုခုထပ္စဥ္းစားရမွာဘဲ... မေရးရရင္ မေနႏိုင္ေပါင္

MieMie said...

ဖတ္လို႔ရေနေသးသေရြ ႔ေတာ႔ လာဖတ္ေနဦးမယ္ ညီလင္းေရ ... ဒီဘေလာ႔က ကိုယ္စစခ်င္း ဘေလာ႔ေတြ စဖတ္ျဖစ္ကတည္းက ေရာက္ခဲ႔တဲ႔ဘေလာ႔မို႔လို႔ .. ခုေနာက္ပိုင္း ေရာက္ျဖစ္ေနတဲ႔ ဘေလာ႔ရယ္ဆိုလို႔ သံုး ေလးခုေလာက္ဘဲရွိေတာ႔တယ္ ေဖ႔စ္ဘြတ္ထဲလည္း အခ်ိန္ေပးရေသးတယ္ .. ေဘာလံုးပြဲလည္းၾကည္႔ရေသးတယ္ .. ပို႔စ္ေတြဖတ္လို႔ရေအာင္ အခက္အခဲေတြၾကားထဲကေန က်ိဳးစားအားထုတ္မွဳ ေတြအားလံုးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

mie nge

ညီလင္းသစ္ said...

rose of sharon ...
ဘေလာ့စေပါ့ကေတာ့ ေတာ္႐ံုနဲ႔ မပိတ္ႏိုင္ပါဘူး၊ သူ႔ရဲ႕ ပရိသတ္အားက နည္းတာမွ မဟုတ္ဘဲေလ..၊ က်ေနာ္တို႔လည္း မေရးရင္ မေနႏိုင္တာကလြဲလို႔ ပါပဲ :)

မ,mie nge ...
က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္မွာ ေဘာ္လံုးနဲ႔ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ အေၾကာင္းေရးမယ္ေလ၊ ဒါဆို တစ္ခ်က္ခုတ္၊ သံုးခ်က္ျပတ္ေပါ့...ေနာ၊ :D မမီးငယ္ကလည္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ႐ွား႐ွားပါးပါး တာ႐ွည္ခံစာဖတ္သူပါပဲ၊ ဟိုးအရင္ ပို႔စ္ေတြျပန္ၾကည့္တိုင္း ကြန္မန္႔ေတြကို သတိထားမိတယ္၊ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ဗ်ာ။