16 May 2011

ဒူးဒူးႏွင့္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ (ေနာက္ဆက္တြဲ)


ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ Video editing software အသစ္တစ္ခုကို အားထုတ္ၿပီး ေလ့လာျဖစ္ေနတာနဲ႔ ပို႔စ္အသစ္တင္ဖို႔ေတာင္ ေႏွာင့္ေႏွးေနခဲ့တယ္၊ က်ေနာ္ ျမင္ေနက်၊ သံုးေနက် ေဆာ့ဖ္ဝဲေတြနဲ႔ မတူလို႔ ေလ့လာရတာ အခ်ိန္ပိုၾကာပါတယ္၊ ေဆာ့ဖ္ဝဲ ဘယ္လို အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတာ မစမ္းသပ္ရေသးခင္ သူ႔ရဲ႕ interface မွာ ဒီအပိုင္းက ဒါကိုေခၚတယ္၊ ဒါကေတာ့ ပေလးဘက္ခ္ အတြက္ေနရာ..၊ ဒါကေတာ့ effect ထည့္ရင္ ေပၚလာရမယ့္ေနရာ စသျဖင့္ နားလည္ေအာင္ လိုက္ၾကည့္ေနရတာကိုက အလုပ္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနတယ္၊ ေခါင္းထဲကို သြတ္သြင္း၊ မွတ္သားရတာေတြက အခုလို ဝင္ေနေတာ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးဖို႔၊ တင္ဖို႔ ၾကံစည္ထားတာေတြက ေခါင္းထဲကေန ထြက္ခြင့္မရဘူးပဲ ဆိုၾကပါစို႔...၊ း)

အခုပို႔စ္ကေတာ့ တင္ဖို႔ၾကံစည္ထားေပမယ့္ သူ႔ထက္ပိုၿပီး ဦစားေပးရတာေတြ ၾကားျဖတ္သြားတာနဲ႔ အခုမွပဲ ဒီကို ေရာက္လာေတာ့တယ္၊ ဒီေတာ့လည္း အႀကိမ္မ်ားစြာ တီးတိုးေရ႐ြတ္ဖူးတဲ့ better late than never ကိုပဲ ထပ္႐ြတ္ရင္း ဆက္စရာ က်န္ေနတဲ့ ေနာက္တြဲေလးကို ဆက္လိုက္ပါတယ္..၊

တေလာဆီက ေရးခဲ့တဲ့ 'လူေလးရဲ႕ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္' အက္ေဆးေလးမွာ မွတ္ခ်က္ေရးသြားၾကတဲ့ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕က အဲဒီေက်ာင္းကေလးရဲ႕ ဓါတ္ပံုရယ္၊ အဲဒီပို႔စ္ထဲမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ သားရဲ႕ ဒူးဒူး ဓါတ္ပံုရယ္ကို ၾကည့္ရရင္ ပိုေကာင္းမယ္-တဲ့၊ အင္း.. က်ေနာ့္ရဲ႕ သ႐ုပ္ေဖာ္ေရးနည္းက အေတာ္ေလး ေအာင္ျမင္ေနပံုပါပဲ၊ တခါတည္း ဓါတ္ပံုပဲ ျပလိုက္ပါေတာ့ ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနၿပီ...၊ း) အဲဒီပို႔စ္ေလးကို ဖတ္လည္း မဖတ္ရ ေသးဘူး၊ အခ်ိန္လည္း နည္းနည္းေလး ရေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီမွာ ဖတ္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္၊

ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အဲဒီလို တခဲနက္ ေတာင္းဆိုမႈႀကီးရဲ႕ ေနာက္တစ္ရက္မွာ ကင္မရာယူၿပီး ေက်ာင္းေလးကို က်ေနာ္ ဓါတ္ပံုသြား ႐ိုက္ျဖစ္ပါတယ္၊ သားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဒူးဒူး ဓါတ္ပံုေတြကိုေတာ့ ဖိုင္ေတြထဲမွာ လွန္ေလွာ႐ွာေဖြၿပီး အဆင္ေျပရာ ဆြဲထုတ္၊ တစုတစည္းထဲ ေပါင္းလိုက္တယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ စိတ္ထဲမွာ ေတးထားတာ တစ္ခုကို ႐ွင္းထုတ္လိုက္ခြင့္ ရသြားပါတယ္..၊


Photobucket
သားကို တစ္ပတ္ ၃ ရက္ ပို႔တဲ့ ေန႔ကေလးထိန္း ေက်ာင္းေလးရဲ႕ အဝင္ဝ...၊ ေက်ာင္းေ႐ွ႕ကြက္လပ္ထဲက အ႐ိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔ အပင္ေတြက အခုေတာ့ ႐ြက္ႏုေလးေတြနဲ႔ စိမ္းစိုေအးျမလို႔..၊ ေနသာတဲ့ ေန႔ေတြမွာ ကေလးေတြ ေျပးလႊား ေဆာ့ကစားရင္း အရိပ္ခုိလို႔ ရေနပါၿပီ၊


Photobucket
သားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕မ႐ွိမျဖစ္ ဒူးဒူး...၊ ဝမ္းနည္းတဲ့အခါ၊ ပင္ပန္းတဲ့အခါ၊ အိပ္တဲ့အခါ၊ အဆူခံရတဲ့အခါ ဒူးဒူးနဲ႔ခ်ိဳလိမ္ကို သူအၿမဲ ေတာင္းေလ့ ႐ွိပါတယ္၊ နဲနဲငယ္တုန္းကေတာ့ ထစ္ခနဲ႐ွိ ေတာင္းတတ္ေပမယ့္ အခုေတာ့ အိပ္တဲ့အခါမွပဲ ယူေတာ့တယ္၊ အဲဒီဒူးဒူး ေစာင္ေလးက အေမဖက္က သူ႔အဖြားရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တာပါ၊ တခါတုန္းက မိတ္ေဆြ မိသားစုအိမ္ သြားလည္ၾကၿပီး အျပန္မွာ အဲဒီဒူးဒူးကို က်ေနာ္တို႔ ေမ့က်န္ခဲ့လို႔ တညလံုး သူ႔မွာ ဝမ္းနည္းပက္လက္နဲ႔..၊ က်ေနာ္တို႔လည္း သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းေတြ ျဖစ္လို႔၊ ဆိုင္ေတြမွာ အဲဒီလို ပံုစံတူေတြမ်ား ႐ွိမလားလို႔ လိုက္႐ွာေသး တယ္၊ ဘယ္မွာမွ မေတြ႔ဘူး၊ ေနာက္တႀကိမ္မ်ား အဲဒီဒူးဒူး အၿပီးေပ်ာက္သြားလို႔ကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ ရဲတပ္ဖြဲ႔ အင္တာပိုလ္ကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး လိုက္႐ွာရမယ့္ ပံုပဲ၊ ဒါနဲ႔ ေျခေစာင့္လက္ေစာင့္ ထားရေအာင္ဆိုၿပီး အဲဒီေစာင္ေလးကို ထိုးေပးခဲ့တဲ့ အမယ္အိုကိုပဲ ေနာက္တစ္ထည္ ထိုးေပးဖို႔ ေ႐ွ႕မ်က္ႏွာေနာက္ထားၿပီး ေတာင္းပန္ ရေတာ့တယ္၊ သူကလည္း လိုလိုလားလား ထိုးေပး႐ွာပါတယ္၊ အဲဒီေတာ့မွ နဲနဲ အသက္႐ွဴေခ်ာင္ေတာ့တယ္...၊ း)

သူ႔ရဲ႕ဒူးဒူးက သူ႔အတြက္ေတာ့ ႀကီးလည္းႀကီး၊ ေလးလည္း ေလးပါတယ္၊ အဲဒီလိုပဲ ဒူးဒူးႀကီးကို မႏိုင္မနင္း သြားေလရာ သယ္၊ တဘုတ္ဘုတ္ ျပဳတ္က်ေနရင္းက နည္းလမ္းတစ္ခု သူ႔ဟာသူ ေတြ႔သြားတယ္၊ အဲဒီတစ္ေခ်ာင္းထိုး အေပါက္ေတြထဲကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလး ေတြထိုးထည့္ၿပီး သယ္တဲ့နည္းပါ၊ လက္ညႇိဳး၊ လက္မ ထိုးထည့္ၿပီး ပခံုးေပၚမွာ ထမ္းထားလိုက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မက်ေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဒူးဒူးမွာေတာ့ အေပါက္ေတြက ပို,ပိုက်ယ္လာခဲ့တယ္၊ ဒူးဒူးနဲ႔ ႐ိုက္ထားမိတဲ့ အေစာဆံုး ဓါတ္ပံုကေတာ့ အေပၚပံုထဲက ေဘးေစာင္းအိပ္ေနတဲ့ ၂ ပံုပါပဲ၊ ၁၁ လသား အ႐ြယ္ကပါ...၊


Photobucket
ဒီပံုကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့လက ႐ိုက္ထားခဲ့တာ...၊

က်ေနာ့္အကိုဝမ္းကြဲ တစ္ေယာက္ဆီမွာလည္း အဲဒီလို ဒူးဒူးတစ္ခု ႐ွိခဲ့တယ္လို႔ အေဖတို႔ ေျပာျပဖူးလို႔ သိရတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ ဒူးဒူးကေတာ့ မႈိ႕ေခါင္းအံုးေလး...၊ 'ေဒါင္းအံုးေလး' လို႔ သူက မပီကလာ ေခၚတတ္တဲ့ အဲဒီေခါင္းအံုးေလးကို အေတာ္စြဲလမ္းတယ္၊ အဲဒီေပၚမွာပဲ ေခါင္းအံုးတယ္၊ ဘယ္သြားသြား လက္ကမခ်ဘူး၊ အေလွ်ာ္လည္း မခံေတာ့ ေနာက္ဆံုး ေခါင္းအံုးက ေၾကး(ဂ်ီး) အထပ္ထပ္နဲ႔ ဆီသည္မ လက္သုတ္က အဘေခၚရမယ့္ အေျခအေန ေရာက္လာခဲ့တယ္၊ ကမာၻေပၚမွာ ႐ွိတဲ့ ဘက္တီးရီးယားေပါင္းစံုက အဲဒီေခါင္းအံုးမွာ ႐ြာတည္႐ံုတင္ မကဘူး၊ မီဂါစီးတီး၊ ေကာ့စ္မိုပိုလီတန္ စီးတီးေတြ တည္ေထာင္ၿပီး ေကာင္းစားေနၾကမွာ အေသအခ်ာေပါ့၊ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး သူ႔အေမက သူ႔အလစ္မွာ အဲဒီ 'ေဒါင္းအံုးေလး'ကို စိတ္မေကာင္းျခင္း ႀကီးစြာနဲ႔ လႊင့္ပစ္လိုက္ရေတာ့တယ္၊ အကိုလည္း အေတာ္ေလး ဝမ္းနည္းပူေဆြးၿပီး စိတၱဇျဖစ္သြားေသးတယ္လို႔ သိရတယ္၊

က်ေနာ္အပါအဝင္ တျခားေမာင္ႏွမေတြ မွာေတာ့ အဲဒီလို ဒူးဒူး မ႐ွိခဲ့ဖူး ပါဘူး၊ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က ဝမ္းနည္းရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳး ႏွစ္သိမ့္တတ္ သလဲလို႔ အခုျပန္စဥ္းစားၾကည့္တယ္၊ မမွတ္မိ ေတာ့ဘူး၊ အရာရာဟာ ဝိုးတဝါးပါပဲ၊ သားရဲ႕ ဒူးဒူးကေတာ့ လဲမိႈ႕ေခါင္းအံုးလို မဟုတ္တဲ့အျပင္ အပိုတစ္ထည္လည္း ႐ွိေတာ့ အဆင္ေျပသလို က်ေနာ္တို႔က ေလွ်ာ္ေပးပါတယ္၊ သူကေတာ့ သိပ္မႀကိဳက္ခ်င္ဘူး၊ ဒူးဒူးသန္႔စင္ေရး ေအာ္ပေရး႐ွင္း စ,ၿပီဆိုရင္ သူ႔ကို အၾကာႀကီး အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင့္သင့္ ႐ွင္းျပၿပီးမွ လုပ္ရတယ္၊ ေလွ်ာ္ရင္လည္း ေသခ်ာေအာင္ ပထမဆံုးအသုတ္မွာ ထည့္ရတယ္၊ ေလွ်ာ္ၿပီးရင္လည္း စက္နဲ႔အေျခာက္မခံဘဲ တန္းမွာပဲ လႊားၿပီး အေျခာက္ခံပါတယ္၊ ေျခာက္ၿပီဆိုလို႔ သူ႔ကို ေပးလိုက္ရင္ေတာ့ သားက ေစာင္ေလးကို နမ္းၾကည့္ၿပီး အင္တင္တင္နဲ႔...၊ ေလွ်ာ္လိုက္တဲ့အတြက္ ေစာင္ေလးက သူ႔ရဲ႕ မ႐ွိမျဖစ္ ဒူးဒူး အဆင့္က ေလွ်ာက်သြားသလိုလို တခ်က္ေစာင္းၾကည့္ၿပီး ခဏၾကာမွ မပိုက္ခ်င္ ပိုက္ခ်င္နဲ႔ ရင္ခြင္ထဲမွာ ပိုက္ေလ့႐ွိ ပါတယ္၊ အင္း.. သံေယာဇဥ္ဆိုတာက လူအႀကီးႀကီး မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူေပါက္စနေလး မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တြယ္ၿငိဖို႔ဆိုရင္ ဘူးပင္လို အညြန္႔ေလးေတြ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ လိမ္လိမ္ ေလးေတြနဲ႔ ဟိုလွမ္းခ်ိတ္၊ ဒီလွမ္းခ်ိတ္နဲ႔...၊ သတိထားမိခ်ိန္က်ေတာ့ ကိုယ့္မွာ ဘူးသီးလို စြဲလမ္းမႈေတြက ညြတ္ေနေအာင္ အိက် တတ္တာမ်ိဳး မဟုတ္လား...။ ။


ညီလင္းသစ္
၁၅ ေမ၊ ၂၀၁၁

41 comments:

Anonymous said...

Thar Thar problem solving skill for carrying doux doux is amazing. The whole is very touching and lovely too.
Mon Petit Avatar

Baby taster said...

သားေလးကခ်စ္စရာေလးဟယ္
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက နီေထြေနတာပဲ
ဒူးဒူးနဲ႔ သံေယာဇဥ္ေပါ့။ က်မ သမီးေလးမွာေရာ
အဲ့လို ဒူးဒူးရွိေလရဲ့ ဟယ္လို ကီတီေလးေပါ့ ပန္းႏုေရာင္ကေန အေ၇ာင္ေတြေျပာင္းျပီး ဖားဥေတာင္
စြဲေလရဲ့ ေလွ်ာ္လည္း အၾကာၾကီးမွ ေျခာက္ေတာ့
သူအိပ္မေပ်ာ္မ်ာ ေၾကာက္ရတယ္။ ႏို႔စို႔ရင္ေတာင္
အဲ့ဒီ အရုပ္ေလးရဲ့ အနားသတ္ ဇာေလးကို လက္မနဲ႔ လက္ညိဳးေလးနဲ႔ ေျချပီးစို႔တယ္။ အခု ၁၄ႏွစ္ေယာက္ေတာ့ ၀က္၀ံရုပ္ေလးေတြ အစားထိုးျပီး
ကီတီေလးကိုေတာ့ ဗီရိုထဲ သိမ္းထားေလရဲ့ ျပစ္လည္းမျပစ္ဖူး သံေယာဇဥ္ေပါ့။ ျပစ္လိုက္ပါသမီးရယ္လို႔ေျပာရင္ သူကေျပာေသးတယ္
မာမီတို႔ သမီးနားမွာ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ရင္ သူက သမီးရဲ့
အေကာင္းဆံုးအေဖာ္ပဲတဲ့ ျပစ္ဘူးတဲ့ :)

Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...

ပုိစ္႔တုိင္း ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ ကုိညီလင္းသစ္။

သံေယာဇဥ္ဆိုတာဟာ ျငိတြယ္မိသြားရင္ ဘယ္ေတာ႔မွ အလ်ွင္မျပတ္ေစေတာ႔ဘူးေနာ္။

သားေလးက ၾကီးလာေတာ႔ သူ႔မ်က္လုံးေလးေတြ ဓါတ္ပုံထဲမွာ စကားေျပာလာတယ္ ထင္တယ္။

သူ႔အေၾကာင္းေလးေတြ ဖတ္ရတဲ႔အခါ၊ သူရဲ႕ update ပုံေလးေတြ., ကုိညီလင္းသစ္ရဲ႕ ပုိစ္႔ေတြမွာ ျမင္ရတဲ႔အခါ သူေလးနဲ႔ အျပင္မွာ တကယ္ ဆုံေတြ႔ခ်င္စိတ္ကုိ ပုိလႈံေဆာ္ေစတယ္။ ဒါဟာလဲ သံေယာဇဥ္က ျဖစ္တည္လာေစတဲ႔ ေတာင္႔တျခင္းပါပဲ။

ဒီလုိျဖစ္လာေစေအာင္ စာေရးသူ ဖခင္တေယာက္ရဲ႕ ဖခင္ေမတၲာအျပည္႔နဲ႔ သားငယ္အေပၚ ပုိစ္႔ေတြ၊ ဓါတ္ပုံေလးေတြနဲ႔ သက္ဝင္လာေအာင္ ပုံေဖာ္လုိက္မႈ႔ Talent ဟာ တကယ္အေရးပါ အရာေရာက္ လွတယ္လုိ႔ ဆုိခ်င္ပါတယ္။

ဒီႏွစ္ Summer မွာ သားငယ္နဲ႔ အျပင္မွာ တကယ္ပဲ ဆုံေတြ႔ခ်င္ပါတယ္။


ခင္မင္ေလးစားစြာ
နႏၵာ

Anonymous said...

ငယ္ငယ္တုန္းက ကိုယ့္ဒူဒူး ဘာျဖစ္ခဲ့လဲ ေသခ်ာစဥ္းစားမိခ်င္သြားျပီ.။
ကိုညီလင္းသစ္ပို႔စ္ေလးက သူငယ္ျပန္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္သြားတယ္။
သားက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ..

SZH

ေန၀သန္ said...

:).. ဖတ္ျပီး ၾကည္ႏူးစရာေလး... း)))

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

သားေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ... ကိုညီလင္းသစ္ေရ...။ အင္း အစဲြအလန္း တခုခုေတာ့ လူတိုင္းမွာ ႐ိွၾကမယ္ ထင္ပါရဲ႕...။

အမရဲ႕ ဒူးဒူးကေတာ့ ငယ္ငယ္ထဲက ခုခ်ိန္ထိ...ခြေခါင္းအံုးလို႔ေခၚၾကတဲ့ ဖက္လံုးပါပဲ....:)

ေမာင္မ်ိဳး said...

ခ်စ္စရာ့ အေကာင္ေပါက္စေလး အိပ္ေနတဲ့ပံုေလးက ၀က္၀ံသားေပါက္ေလးနဲ႔တူသလိုိုလို း))

Anonymous said...

ကေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ.. သူ႕ရဲ႕စိတ္ကလဲ အေတာ္ အစြဲအလမ္းၾကီးမဲ့ပံုမ်ိဳးေလး။
N/A

Anonymous said...

သားသားပံုေလး အနီးကပ္ျမင္ရတာ ဝမ္းသာလိုက္တာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ေတာင္ ဒီေလာက္ ခ်စ္ဖိုိ႔ေကာင္းေနရင္ အေဖအေမ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ၾကမလဲ မသိဘူး။
ေနာက္လဲ မၾကာမၾကာတင္ေပးပါ။
လူပ်ိဳေပါက္ေလးျဖစ္လာရင္ေတာ့ ေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ရေတာ့မယ္။
လူေခ်ာေလးဆိုေတာ့ SKB (ေဆာ္ၾကည္ဘဲ)ေလးျဖစ္မွာပဲ ေသခ်ာတယ္။

ေတာင္ငူသား

Anonymous said...

သားေလးက သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ...
စဲြလန္းျခင္းျပႆနာေပါ႔ေနာ္...။

က်မငယ္ငယ္ကေတာ႔ အဲလိုမ်ဳိး မ႐ိွခဲ႔ဘူးထင္တယ္။ သက္႐ိွထဲမွာေတာ႔ ႐ိွခဲ႔တယ္။ အေဒၚကိုမ်က္ေစ႔ေအာက္က အေပ်ာက္မခံတာေလ...။

စူးႏြယ္ေလး

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အကိုရဲ႕ ပို႕စ္ေတြဖတ္တိုင္း ေႏြးေထြးတဲ႕ မိသားစုခ်စ္ၿခင္းေတြ အမ်ားတမ္း ဖံုးလြမ္းေနတာ ၿမင္ရလို႕..ၾကည္နဴးမိတယ္....သားသားေလးကလဲ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္း...:):)
ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစအကို။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ကုိညီလင္း သားေလးက သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာဘဲ
ပါးေလးဆြဲပစ္ခ်င္တယ္
ၾကည္႔ရင္း ေယာကၡမေတာ္ရ ေကာင္းမလား စဥ္းစားမိေသး
သို႕ေသာ္ ေက်ာက္ျပင္ေခါင္းရြက္ေစာင္႕ရံုတင္မက ျမင္႔မိုရ္ေတာင္ ရြက္ေစာင္႔ေတာင္ မရေတာ႔လို႔ စိတ္ေလ်ာ႔လိုက္ပါတယ္။
ကေလးရဲ႕ အစြဲအလန္းေလးကလည္း ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္
အျပစ္ကင္းတဲ႔ ကေလးေလးရဲ႕ စြဲလန္းမႈမ်ိဳးပါဘဲ

rose said...

သားသားပုံေလးေတြက ခ်စ္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ။ ပို႔စ္ေလး ဖတ္ျပီး ႀကည္ႏူးမိတယ္။ ေအာက္ဆုံးက ပုံေလးက ဒူးဒူးကို ပခုံးေပၚ တင္ျပီး pose ေပးေနတာ model အလား ေအာက္ေမ့ရတယ္ :)

ညိမ္းႏိုင္ said...

သားသားက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ...။ငယ္ငယ္က
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးနဲ့...ဆြဲလိမ္လုိုက္ခ်င္ထွာ...။
ဆိုဖာေပၚမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္အိပ္ေနပံုေလးဆို သိပ္သ
ေဘာက်တာပဲ..။ျကီးလာရင္ေတာ့ သူ့အေဖလို ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနေတာ့မွာပဲ....:)

ညီလင္းသစ္ said...

Mon Petit Avatar ...
ေစာင္ေလးကို လက္ထဲမွာ ပြတ္ေျခေနရင္းနဲ႔ နည္းလမ္း ေတြ႔သြားတယ္ ထင္တာပဲ၊ ခရီးသြားရင္း ေရးေနပံုရတယ္၊ ကြန္မန္႔အတြက္ ေက်းဇူးပါေနာ္...၊

မေဘဘီ ...
ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ ကေလးေတြရဲ႕ စြဲလမ္းမႈကေတာ့ တကယ္အံ့ၾသစရာပဲ၊ သမီိးေလးက ၁၄ ႏွစ္အထိ ကစ္တီကို သိမ္းထားတာပဲ ၾကည့္ေတာ့...၊ း)

နႏၵာ ...
တေလာဆီက ေပ်ာက္ေနသေယာင္ ႐ွိေပမယ့္ ပံုမွန္ လာဖတ္ေနတယ္ ဆိုလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ဒီႏွစ္ ေႏြရာသီမွာ လာလည္ျဖစ္ရင္ ေျပာေလ..၊ ဆံုၾကတာေပါ့၊

SZH ...
သူငယ္ေတာ့ မျပန္ပါနဲ႔ဗ်ာ..၊ း) သူငယ္လို ျဖဴစင္ေနတာ ပိုေကာင္းပါတယ္...ေနာ၊

ကိုေနဝႆန္ ...
ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ဗ်ာ...၊

မခ်စ္ၾကည္ေအး ...
ဒါဆို အမခ်စ္ၾကည္ေအးရဲ႕ ဒူးဒူးလည္း သားရဲ႕ ဒူးဒူးလိုပဲ အႀကီးႀကီးေနမွာ...၊ အျပင္သြားရင္ သယ္သြား ဖို႔ေတာ့ သိပ္မလြယ္ဘူးေနာ္....၊ းD

ေမာင္မ်ိဳး ...
အေဖကို ဝက္ဝံလို႔ ေစာင္းေျပာခ်င္တယ္ ေပါ့ေလ..၊ း)

N/A ...
ကေလးတိုင္း တခုမဟုတ္ တခုေတာ့ စြဲလမ္းၾကမယ္ ထင္တာပါပဲဗ်ာ...၊ ဘေလာ့ဂ္ လိပ္စာအသစ္လည္း ေနာက္တခါ ခ်န္ခဲ့ပါဦး..၊

ေတာင္ငူသား ...
အခုေတာ့ က်ေနာ္က ပံုေတြ တင္ခ်င္တိုင္း တင္ေနတာ ေပါ့ေလ၊ ႀကီးလာရင္ေတာ့ သူ႔ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းေနရဦးမလား မသိ၊ း)

မစူးႏြယ္ ...
မစူးႏြယ္က အေဒၚကိုခ်စ္တဲ့ တူမေလးကိုး...၊ မုန္႔ေတြ အမ်ားႀကီး စားခဲ့ရမယ္ ထင္တယ္...၊ း)

Angelhlaing ...
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္လည္း ၅၂၈ ေတြခ်ည္းပဲ ေရးျဖစ္ေနေတာ့ တာပါပဲ..၊ အၿမဲတမ္း ေရာက္,ေရာက္ လာလို႔ ေက်းဇူးပါ ညီမေရ..၊

မေခ်ာ ...
ေၾသာ္.. ဒီလို မႏွိမ့္ခ်ေၾကးေလ..၊ ပန္းပင္ေတြကို ခ်စ္တတ္၊ ဟင္းေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ခ်က္တတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္အတြက္ ေခြ်းမ,ေတာ္ခ်င္သူေတြ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနမွာ ေသခ်ာတယ္...ဟုတ္တယ္ဟုတ္၊ း)

႐ိုစ့္ ...
ေအးဗ်၊ က်ေနာ္လည္း သူ႔ကို cat walk အဲ.. lion walk ေလွ်ာက္ခိုင္းရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတာ...၊ းD

ညီလင္းသစ္ said...

ကိုညိမ္းႏိုင္ ...
က်ေနာ္က ဝိုင္းဝိုင္းလည္ မဟုတ္ပါဘူး၊ စိုးမိုးေက်ာ္.. အာ.. ႐ွဳပ္ကုန္ၿပီဗ်ာ၊ း) ထီပဲ သြားထိုးမွနဲ႔ တူတယ္..။ း))

Anonymous said...

စာေတြကိုေတာ့ ဖတ္ေနတာၾကာၿပီ. ခုမွ မန့္ၿဖစ္ေတာ့တယ္. ၿပီးေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာလုပ္ခဲ့လဲ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ သားသားလိုဘဲ ဒါေပမဲ့ေစာင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး စြတ္က်ယ္ ပိစိေကြး. ဘယ္ေနရာသြားသြား ယူသြားတယ္.

Shinlay said...

ဒူးဒူးေလးကိုဖတ္ၿပီး က်မရဲ ့ရွဥ့္ေလးကိုသတိရမိတယ္။
လက္ထိုးရွဥ့္ ရုပ္ေလးရွိခဲ့တယ္။
သူက ျမန္မာျပည္ကိုလည္းေရာက္ဖူးတယ္။
က်မဘယ္သြားသြားပါတယ္။

myo said...

သားသား အသက္ၾကီးလာလို ့ သူ ့ပံုေတြတင္တာ ကန့္ကြက္ခဲ့ရင္ comments ေတြဖတ္ျပလိုက္ေပါ့။ သူ ့ကို ဘယ့္ေလာက္ဝိုင္းခ်စ္ၾကတယ္ဆိုတာ သိရင္ သူေပးတင္မွာပါ။
ခ်ိဳလိမ္ၾကီးနဲ ့ဆိုေတာ့ တစ္ခုသတိရသြားတယ္။ လူေတြ ငယ္ဘဝကတည္းက အလိမ္ခံရတဲ့အေၾကာင္းပါ။ကိုယ့္ကုိသူမ်ားေတြလိမ္တတ္တာမေျပာနဲ့၊ မိဘကအစ လိမ္တယ္တဲ့။ ခ်ိဳလိမ္ဆိုတာ မိခင္နိဳ ့နဲ ့အလားပံုစံတူကို လိမ္ျပီးစို ့ခိုင္းတဲ့ နို ့အတုမို ့ ခ်ိဳလိမ္လို ့ေခၚတာတဲ့ေလ။ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ေနာ္။

Chaw Su said...

Very lovely essay,very lovely Thar Thar.........:D

သက္ေဝ said...

ကေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္... လူၾကီးပဲျဖစ္ျဖစ္... သံေယာဇဥ္... ၿပီးေတာ့ စြဲလန္းမႈ... အလြန္အကြ်ံဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ဟာမွ မေကာင္းဘူးေနာ္...

သားေလးက သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ... အရပ္ရွည္လာတယ္ေနာ္... နဲနဲလည္း စစ္သြားသလိုပဲ...

Evergreen Phyo said...

သားသားပိန္သြားတယ္....သူ႔နားရြက္ေတြအၾကီးၾကီးဘဲ...။ သူ႔ဒူးဒူးေလးနဲ႔ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္...။

ကၽြန္ေတာ္လည္းအခုအသက္အရြယ္အထိ ဒူးဒူးရွိေသးတယ္..။ ေဒါင္းအုံုးေလးဘဲေပါ့...ငယ္ငယ္ကဆို ေပေနမွေတာင္ၾကိဳက္တာ..အေမကေနပူလွန္းေပးရင္မၾကိဳက္ဘူး...အနံ႔ေပ်ာက္သြားလို႔...။ အခုေတာင္ ဒူးဒူးအၾကီးစားပိုက္ၿပီး ကြန္မန္႔ေရးေနတာ.. =D

PAUK said...

u\က်ေနာ့္သမီးမွာလဲ ဒူးဒူးေလးရွိခဲ့ဖူးပါတယ္...။
တဘတ္ေလးတထည္ပါ..။
သြားေလရာယူ...ညအိပ္ရင္ ကိုင္ျပီးမွ
အိပ္တတ္ပါတယ္။
၄နွစ္သမီးမွာ က်ေနာ္ျဖတ္လို႔ျပတ္သြားပါတယ္။

ေနာက္တေယာက္က ဒီနိုူင္ငံသားသူငယ္ခ်င္းပါ။
ေခါင္းအုန္းေသးေသးေလးတခု..။
အဲ့ဒီေခါင္းအံုးေလးမွ မရွိရင္ သူအိပ္လို႔မေပ်ာ္ပါဘူးတဲ့။
ခရီးထြက္ရင္လဲ အပါယူသြားတတ္ပါတယ္။
အသက္၃၀ေက်ာ္ မိန္းမတေယာက္ပါ..။

Anonymous said...

သားသားေလးအေၾကာင္းဖတ္ရရင္ သူ ့အေၾကာင္းပိုုနားေတာင္ခ်င္လာေလ ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္။ မအိမ္သူလည္း သားေလးကိုုတစိမ့္စိမ့္ ခဏခဏၾကည့္မွာဘဲလိုု ့ေတြးမိတယ္။ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။
အိုုင္အိုုရာ

Anonymous said...

ဒူးဒူးထဲလက္မေလးထည္႔ထားတာ ခ်စ္စရာေကာင္းလို႔ ကိုက္ခ်င္စရာ ... သားသားရိဳက္သမွ်ပံုေတြထဲ ဒူးဒူးနဲ႔ ခ်ိဳလိမ္နဲ႔ပံုေတြ အၾကိဳက္ဆံုး ဘဲ ... ညီလင္းဘေလာ႔စာမ်က္ႏွာေအာက္ဆံုးမွာရွိတဲ႔ about me က အရုပ္ပံုက သားသား အိပ္ရင္း လွမ္းကိုင္ထားတဲ႔ အရဳပ္ဘဲမိဳ႔လား ...

mie nge

Tun Tun said...

အစ္ကုိ. သားပံုကုိ Frame လုပ္ထားတာေလး အရမ္းသေဘာက်တယ္။ ေအာက္က portrait ပံုကလဲ တကယ့္ ကိုသဘာ၀ တယ္။ ေနာက္လဲမ်ားမ်ားတင္ေပးပါဦး။ ;)

ညီလင္းသစ္ said...

အမည္ဝွက္စာဖတ္သူ ...
ဒူးဒူးက စြပ္က်ယ္ပိစိေကြး တဲ့လား၊ အင္း..ေစာင္တို႔၊ စြပ္က်ယ္တို႔...၊ ကေလးေတြရဲ႕ တြယ္ၿငိမႈက ဘာမဆို ျဖစ္ႏိုင္တယ္ေနာ္...၊

မ,႐ွင္ေလး ...
႐ွဥ့္ေလးနဲ႔ (မ)႐ွင္ေလး...၊ လိုက္ဖက္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ဗ်ိဳ႕၊ သစ္ၾကားသီးေတြ အမ်ားႀကီး ဝယ္ခဲ့ဖူးမယ္ ထင္တယ္ေနာ္..၊ းD

မ်ိဳး ...
ေသခ်ာၿပီ၊ သားကို ကြန္မန္႔ေတြ ဖတ္ျပရရင္ ဒီကြန္မန္႔က စၿပီး ဖတ္ရမွာပဲ၊ ခ်ိဳလိမ္ရဲ႕ definition က မိုက္တယ္ေနာ္၊ ဟုတ္လည္း ဟုတ္ေနတာပဲ..၊ း)

Ma Chaw Su ...
Very lovely comment...!!! :D

မသက္ေဝ ...
အလြန္အကြ်ံဆိုရင္ မေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပါပဲဗ်ာ၊ (ဥပမာ-အလြန္အကြ်ံ လက္ေဆးတဲ့လူတို႔၊ ဘာတို႔...) း))

ၿဖိဳး ...
တယ္မိုက္ပါလား၊ ဒူးဒူးအေၾကာင္းပို႔စ္ကို ဒူးဒူးႀကီး ပိုက္ၿပီး ကြန္မန္႔ေရးေနတာ ဆိုေတာ့....၊ း)

ေပါက္ ...
၄ ႏွစ္သမီးကတည္းက ဒူးဒူးကို မသံုးေတာ့တဲ့ကေလးနဲ႔ အသက္ ၃၀ အထိ သြားေလရာ ယူသြားတဲ့လူႀကီး...၊ တမ္းမက္တြယ္ၿငိမႈေတြက တကယ္အံ့ၾသစရာပဲေနာ္...၊

မအိုင္အိုရာ ...
မအိမ္သူက သားငယ္ငယ္တုန္းက Mon petit poulet လို႔ ေနာက္ၿပီး ေခၚေလ့႐ွိတယ္၊ My little chicken ေပါ့ ေလ..၊ း))

မ mie nge ...
သားအိပ္ရင္ အခုထိ အဲဒီလိုပဲ ဒူးဒူးထဲ လက္မ,ေလး ထည့္ၿပီး အိပ္တတ္လို႔ အမွတ္တရအေနနဲ႔ ႐ိုက္ထားျဖစ္ တာပါ၊ ဟုတ္တယ္ဗ်၊ က်ေနာ့္ပ႐ိုဖိုင္းလ္က ျခေသ့ၤအ႐ုပ္ ေလးက သားလွမ္းကိုင္ထားတဲ့ အဲဒီအ႐ုပ္ေလးပါပဲ၊ မ်က္စိ အရမ္းလ်င္တယ္ေနာ္...၊ းD

ကိုထြန္းထြန္း ...
ပံုေတြက သူခပ္ငယ္ငယ္တုန္းက ႐ိုက္ထားခဲ့တာ ဆိုေတာ့ တစ္ပံုခ်င္းစီ တင္မယ့္အစား ပံုအႀကီးတစ္ခုဆို ပိုေကာင္းမယ္လို႔ ေတြးမိတာနဲ႔ အဲဒီလို လုပ္လိုက္တာပါ၊ အားေပးသြားတဲ့ ကြန္မန္႔ေလးအတြက္လည္း ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ဗ်ာ...။

Anonymous said...

သားသားပံု အႀကီးႀကီးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြန္မန္႔ေတြဖတ္ပီး ဒူးဒူးေတြအေၾကာင္းေရးထားေတာ့ ငယ္ငယ္က မဂ္ဂဇင္းထဲမွာ လင္းဇာနည္ေဇာ္ရဲ႔ အင္တာဗ်ဴးေလးကုိသြားသတိရမိတယ္။ သူက ႏွာေခါင္းထဲကုိ လက္ကုိင္ပုဝါလုိအဝတ္စရဲ႔ အစြန္းေလးထည္႔ထားမွ အိပ္လုိ႔ရတယ္တဲ့။ အဝတ္စကလည္း ထည့္ေနက်အဝတ္စမွ အဝတ္စပဲတဲ့။ ေနာက္...အမတေယာက္က်ေတာ့ ဓါတ္ဆီမီးျခစ္ထဲက ဆီဆြတ္ထားတဲ့ ဂြမ္းကုိ နားေခါင္းနားမွာ ေတ႔ေတ႔ထားတတ္တယ္။ ဘယ္လုိေျပာေျပာမရဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလးႀကီးမွ အဲဒီအက်င္႔ႀကီးေပ်ာက္သြားတာ။ အဘြားနဲ႔ဆုိ ခဏခဏ ျပႆနာတက္တယ္။ မီးျခစ္ ျခစ္မရေတာ႔လုိ႔။ စကားမစပ္ အစ္ကုိ႔အလုပ္အေၾကာင္းေလးေတြ တင္ပါအုန္းေနာ္။ ကုိယ္မေရးရတုိင္း ဟုိဟာတင္ခုိင္း ဒီဟာတင္ခုိင္းနဲ့ ကုိယ္ခ်င္းမစာတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

JJ

ညီလင္းသစ္ said...

JJ ...
ဓါတ္ဆီ႐ွဴတဲ့ အမ အဖြားနဲ႔ ျပႆနာတက္တာ ဖတ္ၿပီး ၿပံဳးေနမိတယ္၊ အဖြားေတာ့ အေတာ္ စိတ္ညစ္မွာပဲေနာ္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီအက်င့္ကို နားလည္မွာလဲ မဟုတ္ဘူး၊ က်ေနာ့္အလုပ္အေၾကာင္း စိတ္ဝင္စားလို႔လည္း ေက်းဇူးပါေနာ္၊ မၾကာခင္ပဲ ေရးျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္..။

လၿပည့္ရိပ္ said...

အထက္က ကြန့္မန္႔ေတြထဲမွာ ကြ်န္မ ေၿပာခ်င္တာေတြပါသြားၿပီ။ ေအာက္ဆံုးက သားေလးပံုက သားသားၾကီးရင္ ေၾကာ္ၿငာေမာ္ဒန္ဘိြဳင္း လုပ္လို႔ရေလာက္တယ္။ မ်က္ခံုးေမြးေလးကတန္း..လို႔၊ ေမးႏွစ္ခြေလးနဲ့ ..ဆြဲေဆာင္မွဳအရမ္းရွိတယ္။ :-)

ညီလင္းသစ္ said...

သူ,ႀကီးလာမွ ၾကည့္ရဦးမယ္ လျပည့္ေရ..၊ ကင္မရာရဲ႕ ဘယ္ဖက္အျခမ္းမွာ ရပ္ခ်င္တာလဲ-လို႔...။ း)

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

ကိုညီလင္းသစ္ေရ
အျမဲလာဖတ္ပါတယ္။
ဒီပို႕စ္ကိုေတာ႔ သားေလးပံုေႀကာင္႔ လာႀကည္႔ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္မသားလည္း ေခါင္းအံုးေလး ႀကိဳက္တယ္။
အိပ္ရာ၀င္ကာနီး နဲ႕ ႏိုးျပီး ခဏေနတဲ႔ အထိေလာက္ပါပဲ။
ေခါင္းအံုးစြပ္ကို ပထမတုန္းက လဲေပးလုိ႕ မရခဲ႔ဘူး။ ေခါင္းအံုးစြပ္ ႏွစ္ထည္နဲ႕ က်င္႔သားရေအာင္လုပ္ေပးထားရတာ အခုေတာ႔ မဆိုးပါဘူး။
သားေျခအိပ္ထဲ ေဘာင္းဘီရွည္ထည္႔ေပးထားပါလား၊ ကၽြန္မေယာက္်ားလည္း သားကို အဲလိုုလုပ္ေပးတဲ႕ အက်င္႔ရွိတယ္။
ျပီးခဲ႔တဲ႔လကရိုက္ထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုက
ခ်က္ခ်င္း ထြားလာသလိုပဲ။

Anonymous said...

ကိုညီလင္းသစ္ေရ...
အစ္ကို႔ ရဲ႕ blog ကို ဖတ္ျဖစ္တာေတာ့ သိပ္မၾကာေသးပါဘူး... လြန္ခဲ့တဲ့တလေလာက္ကမွပါ... အစ္ကို႔ရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ မိသားစု ဘ၀အေၾကာင္းရယ္.. ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သားသားရယ္... လွပတဲ့ ရႈခင္းေတြရယ္ကို စိတ္၀င္စားတာနဲ႔ အားလံုးကို အစကေနအဆံုး ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္... အခုဆို အသစ္တင္လားလို႔ ေနတိုင္း၀င္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္... ကၽြန္မရဲ႕ ဒူးဒူးကလဲ သားသားလိုပါပဲ... ေစာင္တထည္ပါ... အနီေရာင္အစင္းနဲ႔ ဂြမ္းေစာင္တထည္ပါ... အိပ္ရင္မျခံဳဘဲ ေျခေထာက္ေအာက္မွာပဲထားျပီး ေျခမနဲ႕ ေျခညိႈး ညွပ္ျပီးအိပ္တာပါ... စလံုးကိုလာေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ ဒူးဒူးကို အိမ္မွာထားခဲ့ရတယ္... အဲဒါနဲ႔ တျခားေစာင္တထည္ကို အစားထိုး ဒူးဒူးလုပ္ျပီးအိပ္ေနရတယ္... ဒါေပမယ့္ က်န္ခဲ့တဲ့ ေစာင္ေလးကို စြဲလမ္းေနတာ အခုအခ်ိန္အထိပဲ... အိမ္ေထာင္က်ျပီးတာေတာင္ အိပ္ရင္ ဒူးဒူးမရိွရင္မျဖစ္လို႔ အမ်ိဳးသားက မၾကိဳက္ခ်င္ဘူး... ဒါေပမယ့္ ေျပာမရလို႔ ၾကည့္ေနရတယ္ေလ... သားသားလဲ ၾကီးလာရင္ ကၽြန္မလိုျဖစ္ေနမယ္ထင္တယ္ေနာ္

HH

ေႏြမိုးတိမ္ said...
This comment has been removed by the author.
ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

က်ေနာ့္တူႏွစ္ေယာက္က်ေတာ့ ငယ္ငယ္ထဲက ေစာင္တစ္ထည္ကို အစြဲၾကီးၾကတာ။ သူတို႔က အဲဒီေစာင္ရဲ႕ အနားသတ္ အေမြးေလးေတြကို ျဖဳတ္ လက္နဲ႔လံုးျပီး ႏွာေခါင္းထဲ ထည့္ၾကတာ အခု အသက္ ၂၀ ကိုယ္စီ ေက်ာ္လာေတာ့ အဲဒီေစာင္တစ္ထည္လံုး ကုန္သြားေတာ့တာပဲ။
ကိုညီလင္းသစ္ ကေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။ ၾကီးလာရင္ လူေခ်ာျဖစ္မွာေသခ်ာတယ္။

ညီလင္းသစ္ said...

မ,ေကာင္းမြန္ဝင္း ...
ေၾသာ္..သားေလးလည္း ဒူးဒူးေခါင္းအံုးနဲ႔ပါလား၊ ဒီလို အရာေလးေတြအေပၚ သူတို႔ေတြ စြဲလမ္းတတ္ပံုက တခါတခါ အံ့ၾသစရာ၊ စိတ္ဝင္စားစရာ ပါပဲ၊ ဟုတ္တယ္ဗ်၊ သူ, ငယ္တုန္းကေတာ့ ခ်မ္းမွာစိုးလို႔ ေျခအိတ္ထဲ ေဘာင္းဘီ႐ွည္ ထည့္ေပးထားေလ့ ႐ွိပါတယ္..၊

မHH ...
ဒူးဒူးက ဂြမ္းေစာင္ေလးဆိုေတာ့ ႏူးညံ့မွာ ေသခ်ာတယ္၊ ေျခမနဲ႔ ေျခညႇိဳးၾကား ညႇပ္ၿပီးအိပ္တာကို သေဘာက်လို႔ ၿပံဳးေနမိတယ္ဗ်၊ အမ်ားအားျဖင့္ ဒူးဒူးေတြကို ရင္ခြင္ထဲ မွာ ထားၿပီးအိပ္ၾကတာကိုး..၊ း) ဘေလာ့ဂ္ေလးကို ပံုမွန္ လာဖတ္တာ သိရလို႔ ဝမ္းသာရသလို ကြန္မန္႔အတြက္ လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္၊ ေနာက္လည္း အဆင္ေျပတိုင္း ဝင္လာလွည့္ပါ...၊

ကိုျမစ္က်ိဳး ...
တူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ႀကီးပံုက ေစာင္တစ္ထည္လံုး ကုန္ပါေရာ ဆိုပါေတာ့..၊ း) ဟုတ္တယ္ေနာ္..၊ ဒူးဒူး ႐ွိတဲ့ ကေလးအမ်ားစုက အဲဒီ ေစာင္ေတြ၊ အ႐ုပ္ေလးေတြကို ၿငိမ္ၿငိမ္မကိုင္ဘဲ အနားစေတြကို ဆြဲျဖဳတ္တာ၊ လက္ထဲမွာ ပြတ္ေျခတာ၊ ပါးစပ္ထဲ ကိုက္ထားတာ၊ ႏွာေခါင္းထဲ ထည့္တာ... အဲဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္ေလ့႐ွိတာ က်ေနာ္လည္း သတိထားမိတယ္ဗ်..။

ခ်စ္ျခင္းအလကၤာ said...

သားေလးကခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ.အကိုေရ..
ေႏြးေထြးတဲ႕မိသားစုဘ၀ကိုျမတ္ႏိုးသူမို႕..အဲလိုေလးေတြ
ဖတ္ရျမင္ရတာ..တကယ္ရင္ထဲမွာေႏြးေထြးစြာခံစားရပါတယ္..

ညီလင္းသစ္ said...

ခ်စ္ျခင္းအလကၤာ ...
ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ လာလည္တဲ့ အတြက္ေရာ.. ကြန္မန္႔ေလး အတြက္ပါ...။

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

လက္မေလးက ေစာင္ေလးထဲမွာ ညပ္ေနတာေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ..
I think he feels save by doing that.

ညီလင္းသစ္ said...

မအိမ့္ခ်မ္းေျမ့ ...
ဟုတ္မယ္ ထင္တာပဲ မေလးေရ..၊ လက္ေခ်ာင္းေလး ေတြကို အဲဒီလိုပဲ မၾကာခဏ ထည့္ထားတတ္တာပါပဲ..။

Moe Cho Thinn said...

blog ေတြနဲ႔ ေ၀းေနတာ ၾကာၿပီ။ အခုမွ ပထမဆုံး ဒီကို ေရာက္ဖူးတာပါ။ အခုလို စာမ်ိဳးေလးေတြ ဖတ္ခ်င္ေနခဲ႔တာမို႔ သေဘာက်မိတယ္။
တို႔ ဒူးဒူးကေတာ႔ ေကာ္ပတ္ရုပ္ေလး ထင္တယ္။ နံမည္က မိနီ လို႔ ေပးထားတယ္။ လက္ေတြ ေျခေတြ ျပဳတ္ကုန္မွ လႊင္႔ပစ္လိုက္ရတာ..။ ၉တန္းေလာက္ထိ အတူအိပ္ခဲ႔တယ္။
သားက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာေနာ္..