07 July 2011

လူဆိုးႏွင့္သူခိုး အ႐ွဳပ္ေတာ္ပံု


Photobucket

မေန႔တုန္းက ေက်ာင္းကအျပန္မွာ သားကတလမ္းလံုး ဂ်ီတိုက္လာခဲ့သည္၊ ျပႆနာက သူတို႔ေက်ာင္းဝင္းထဲက ေရကူးကန္ ကေလးက စ,သည္၊ ပူအိုက္တဲ့ ေႏြရာသီ ေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ ေန႔လယ္ပိုင္း ကေလးေတြ ေရကစားေစဖို႔ ေက်ာင္းဝင္း ထဲက သစ္ပင္ရိပ္မွာ ေလမႈတ္သြင္းရသည့္ ပလပ္စတစ္ ေရကန္ေလး ၂ ခု ခ်ထားေပးသည္၊ ဒါေပမယ့္ ေနက ေကာင္းေကာင္း မပူေသးတာေၾကာင့္ ကေလးေတြက ကန္ထဲကို ဆင္းခြင့္ မရေသး၊ တေန႔က တၿပိဳက္ႏွစ္ၿပိဳက္ ႐ြာလိုက္သည့္ မိုးေရအခ်ိဳ႕သာ ကန္ထဲမွာ ႐ွိသည္၊ ေန႔ခင္းပိုင္းေတြမွာ ဆရာမေတြက တားျမစ္ထား၍ ကန္ထဲကို မဆင္းရသည့္အတြက္ သားက ညေနပိုင္း သူ႔အေမလာႀကိဳသည့္ အခ်ိန္မွာ အေမအားကိုးျဖင့္ ဆင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္၊ အေမကလည္း သေဘာမတူ၊ မိဘေရာက္လာေသာ္လည္း ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာ ေက်ာင္းစည္းကမ္းသည္သာ အတည္ျဖစ္သည္၊ သူ႔ကို အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ႐ွင္းျပေနသည့္ၾကားကပင္ ဖိနပ္မခြ်တ္၊ ေဘာင္းဘီမခြ်တ္ဘဲ လွစ္ကနဲ ေျပးဆင္းလိုက္သည္၊ ၿပီးေတာ့ သေဘာတက်ျဖင့္ ရယ္ေမာၿပီးေတာင္ ေနလိုက္ေသးသည္၊ သည္ေတာ့ သူ႔အေမက ဆူေတာ့သည္၊ အဆူခံရေတာ့ စူပုပ္ပုပ္ျဖင့္ ဂ်ီက်ခ်င္သည္၊ ဒါက ေက်ာင္းေလးေ႐ွ႕ကို က်ေနာ္ေရာက္သြားသည့္ အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေနသည့္ သူတို႔သားအမိ၏ အေျခအေန...၊

က်ေနာ္က ထိုအေျခအေနကို ဝင္ထိန္းဖို႔ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း သိပ္မေအာင္ျမင္၊ က်ေနာ့္စက္ဘီးေနာက္မွာ သူထိုင္လိုက္ ေနက် ဆြဲအိမ္ေလးထဲ ဝင္ထုိင္ဖို႔ ေျပာလည္း မဝင္၊ သူ႔စက္ဘီးစီး ခေမာက္ေလးကို ေဆာင္းဖို႔ ေျပာလည္း မရ၊ မေဆာင္းသည့္ အျပင္ ခေမာက္ကိုေတာင္ သူက လႊင့္ပစ္လိုက္ ေသးသည္၊ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သတ္မွတ္ထားေသာ ေဘာင္ေက်ာ္သြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္က 'ဒီလို အျပဳအမူေတြကို က်ေနာ္တို႔ မႀကိဳက္တာ သူအသိပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အခုလို ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ အမူအက်င့္ အတြက္ အဖိုးအခ ေပးရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒါကေတာ့ ဒီေန႔ည သူ႔ကို ေပးၾကည့္မယ္လို႔ ေျပာထားတဲ့ 'My neighbour Totoro' ကို ၾကည့္ခြင့္မေပးေတာ့ေၾကာင္း' ေျပာလိုက္သည္၊ ပံုမွန္ဆုိလွ်င္ ဒီလို ဒဏ္ေပးခံရ မည့္အေၾကာင္း ၾကားလွ်င္ သားက ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္သြားတတ္ေသာ္လည္း ဒီတေခါက္မွာေတာ့ က်ေနာ့္ကိုသာ စူပုပ္ပုပ္ႏွင့္ ျပန္ၾကည့္ေနခဲ့သည္၊ ၿပီးေတာ့ မဝင္ခ်င့္ ဝင္ခ်င္ႏွင့္ စက္ဘီးေနာက္မွာ ဆြဲသည့္ သူ႔လွည္းကေလးထဲ ဝင္ထိုင္သည္၊

ဒါေပမယ့္ သူ႔ေဒါသက အိမ္ေရာက္သည္အထိ ေျပပံုမရပါ၊ က်ေနာ္က စက္ဘီးေတြကို စက္ဘီးထားသည့္ အခန္းက တန္းမွာခ်ိတ္ေနတုန္း အိမ္တံခါးဝမွာ သူ႔အေမကို ကလန္ကဆန္ လုပ္သည့္အေနျဖင့္ သူ႔ဖိနပ္ေတြကို ခြ်တ္ၿပီး လႊင့္ပစ္ျပန္သည္၊ ကေလးတစ္ေယာက္ အသက္ ၄ ႏွစ္အ႐ြယ္ကို ေရာက္သည့္အခါ မိဘႏွင့္ အားၿပိဳင္မႈ စ,ေလ့႐ွိသည္ဟု ဆိုသည္၊ မိဘ၏ အခြင့္အာဏာႏွင့္ သူ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္တို႔အၾကား နယ္နမိတ္ကို ႐ွာေဖြေလ့ ႐ွိသည္၊ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္မႈေလးမ်ား ျဖစ္လာသည့္အခါ စိတ္ဆိုးေပါက္ကြဲျခင္းျဖင့္ ၄င္းတို႔၏ လူသားဆန္မႈကို ျပေလ့႐ွိပါသည္၊ ယခု သားက စိတ္ပညာ႐ွင္မ်ား သတ္မွတ္ထားသည့္ အခ်က္မ်ားအတိုင္း တေသေဝမတိမ္း လူသားဆန္ေနျခင္းပဲ ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔က သူ႔ကို ယဥ္ေက်းေသာ လမ္းေပၚမွ လူသားကေလးပဲ ျဖစ္ေစခ်င္သည္ မဟုတ္လား၊ သို႔ႏွင့္ က်ေနာ္က 'သူ၏ ရင့္သီးေသာ ဒုတိယ အျပဳအမူအတြက္ ဒုတိယ အဖိုးအခကို ထပ္ၿပီး ေပးရလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း' ေျပာလိုက္သည္၊ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ လက္ေဆးၿပီးတာႏွင့္ နံရံကို မ်က္ႏွာမူၿပီး ခံုတစ္လံုးေပၚမွာ ထိုင္ခိုင္းသည္၊ အနားမွာ မီးဖိုေခ်ာင္သံုး timer ကို ၃ မိနစ္ခ်ိန္ၿပီး ခ်ထားလိုက္သည္၊ ခံုေပၚမွာ နံရံကို မ်က္ႏွာမူထိုင္...၊ လုပ္ခဲ့တာေတြ မွန္လားမွားလား ျပန္စဥ္းစား၊ ၃ မိနစ္ မျပည့္မခ်င္း မထရ...၊ ဒီလို ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေစသည့္ ဒဏ္ေပးနည္းအတြက္ ထိုင္ရမည့္ၾကာခ်ိန္ကို အသက္ ၁ ႏွစ္၊ ၁ မိနစ္ဟု ကေလး စိတ္ပညာစာအုပ္ေတြက ဆိုသည္၊ သားက ၄ ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မွာ ျဖစ္ေပမယ့္ က်ေနာ္က ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ ၃ မိနစ္သာ ထိုင္ေစခဲ့သည္၊

သတ္မွတ္ခ်ိန္ timer သံပတ္ျမည္ေတာ့ သူ က်ေနာ့္ကို လွမ္းၾကည့္သည္၊ က်ေနာ္ သူ႔ဆီကို အသာေလွ်ာက္သြားၿပီး သူ႔အေ႐ွ႕မွာ ထိုင္လိုက္ သည္၊ ၿပီးေတာ့ ...

'နာရီ ၃ မိနစ္ျမည္သံ သားႀကားလုိက္လား' ဟု ေမးလိုက္သည္၊ သူ ေခါင္းညိတ္ျပသည္၊ က်ေနာ့္ကို ၾကည့္သည့္ မ်က္ဝန္းထဲမွာ စိတ္ဆိုးေျပသြားတာ ျမင္လိုက္ရသည္၊

'သားကို ဘာျဖစ္လို႔ အခုလို ဒဏ္ေပးရလဲ၊ မွတ္မိလား'

'..... ..... .....'

'ညေနတုန္းက ေက်ာင္းမွာ ေျပာေနတဲ့ၾကားက ေရကန္ေလးထဲကို ခုန္ဆင္းတာ ေကာင္းလား'

သူ ေခါင္းခါသည္၊

'စက္ဘီးခေမာက္ကို လႊင့္ပစ္တာ၊ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဖိနပ္ေတြ လႊင့္ပစ္တာ ေကာင္းလား'

ေခါင္းခါျပန္သည္၊ မ်က္ႏွာေပးကေတာ့ တကယ့္ကိုပဲ ေနာင္တႀကီးစြာ ရသြားသည့္ ပံုစံ...၊

'သားကို ဆံုးမတယ္ ဆိုတာက ခ်စ္လို႔ကြ၊ သား မေက်နပ္တာ႐ွိရင္ ျပန္ေမးလို႔ရတယ္၊ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးလို႔ ရတယ္၊ ဒါေပမယ့္ မိဘကို အဲဒီလို ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ အမူအက်င့္ေတြနဲ႔ ကလန္ကဆန္ ျပန္မလုပ္ရဘူး၊ ၾကားလား...၊ သားရဲ႕ အက်ိဳးအတြက္ပဲ ေျပာေနတာ၊ မိဘ စကား နားမေထာင္ဘဲ ထင္ရာစိုင္းၿပီး သား ႀကီးလာတဲ့အခါ လူဆိုးႀကီး ျဖစ္သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ'

'.... .... ....'

'သား..လူဆိုး ျဖစ္ခ်င္လား'

'ႏိုး...သား လူဆိုး မျဖစ္ခ်င္ဘူး' ဟု စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ သူ ျပာျပာသလဲ ျပန္ေျဖသည္၊ က်ေနာ္က

'အိုေက..ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႔၊ သား လိမ္လိမ္မာမာေနရင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး၊ သြား...၊ သြား ကစားေတာ့' ဟု သူ႔ ေခါင္းေလးကို နမ္းၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ သားက ေပ်ာ္႐ႊင္စြာနဲ႔ ေျပးထြက္သြားသည္၊

သူ႔ အခန္းထဲဝင္၊ ဒူးဒူးကို ဆြဲယူၿပီး ရင္ခြင္ထဲပိုက္ကာ ကုတင္ေ႐ွ႕မွာ ခဏထိုင္ေနသည္၊ ခဏၾကာေတာ့ ကြန္ျပဴတာေ႐ွ႕မွာ ႐ွိေနသည့္ သူ႔အေမဆီကို ေလွ်ာက္သြားသည္၊ မအိမ္သူက သူ႔ကို ဆီးေပြ႔လိုက္ၿပီး ေပါင္ေပၚမွာ ခ်ီလိုက္သည္၊ သားက ...

'မာမြန္...'

(ေမေမကို ျပင္သစ္လို မာမြန္ (maman)ဟု ေခၚပါသည္)

'ဘာလဲသား...'

'ပါပါးက သားကို သူခိုးလို႔ ေျပာတယ္'

အဲဒီစကားကို တဖက္ခန္းမွာ ထုိင္ေနသည့္ က်ေနာ္ၾကားေတာ့ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္၊ ရယ္လည္း ရယ္ခ်င္သြားသည္၊ အဲဒါမွ ျပႆနာ...၊ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ သေဘာေပါက္လိုက္သည္၊ သားမွာက ကစားစရာ အ႐ုပ္ေသးေသးေလးေတြ ႐ွိသည္၊ တိရိစာၦန္ မိသားစု၊ လူစြမ္းေကာင္း မိသားစု၊ စက္႐ုပ္မိသားစု၊ လူဆိုးမိသားစု၊ အစ႐ွိသျဖင့္...၊ အဲဒီထဲကမွ လူဆိုး မိသားစုမွာ ပါးစပ္ကို အဝတ္စည္းထားသည့္ ေကာင္ေတြႏွင့္ မ်က္လံုးမွာ မ်က္ကြင္းအဝတ္ စြပ္ထားသည့္ ေကာင္ေတြ ပါသည္၊ တခါမွာေတာ့ သားက အဲဒီပံုစံ ၂ မ်ိဳးရဲ႕ ျခားနားခ်က္ကို ေမးသည္၊ က်ေနာ္က အလြယ္ျဖင့္ မုတ္ဆိတ္ေမြး၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြးေတြ ပါတာ.. ဒါမွမဟုတ္ ပါးစပ္မွာ အဝတ္စည္းထားတာက လူဆိုး၊ မ်က္လံုးမွာ မ်က္ကြင္း အဝတ္ ဖံုးထားတာက သူခိုးဟု ေျပာထားဖူးသည္၊ သားက လူဆိုးနဲ႔သူခိုးဟု ႐ြတ္ၾကည့္သည္၊ ၾကာေတာ့ ၾကာေနၿပီ၊ အခု သားက လူဆိုးႏွင့္သူခိုးကို ေရာေထြးၿပီး က်ေနာ္ေျပာသည့္ လူဆိုးအစား သူခိုးဟု ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ေျပာခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ သူက ျပင္သစ္စကားထဲမွာ သူခိုးဆိုသည့္ ျမန္မာစကားကို ညႇပ္ၿပီး ေျပာျခင္းျဖစ္သည္၊

က်ေနာ္တို႔ သားအဖ ဇတ္လမ္းကို နားမလည္လိုက္သည့္ မအိမ္သူက ...

'ဟင္..ဟုတ္လို႔လား၊ ပါပါးက သားကို အဲဒီလို ေျပာလား'

'ဟုတ္တယ္၊ သူခိုးလို႔ ေျပာတယ္'

'ပါပါးက ဘာျဖစ္လို႔ အဲလို ေျပာရလဲ၊ သားက ဘယ္သူ႔ဆီက ဘာေတြ ယူထားလို႔လဲ...'

အဲ.. ဇတ္လမ္းကေတာ့ ႐ွဳပ္သထက္ ႐ွဳပ္သြားၿပီ၊ သားဆီက ဘာသံမွ ထြက္မလာ၊ သူလည္း အခုမွ ပိုၿပီး နား႐ွဳပ္သြားမွာ ေသခ်ာသည္၊ အေဖ့အေၾကာင္း အေမ့ကို သာသာထိုးထိုးေလး တိုင္ကာမွ အေမက ယခု စစ္လား၊ ေဆးလား လုပ္ေနၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔စကား အမွားကို သူ႔ဟာသူလည္း သိပံုမရ...၊ မအိမ္သူက ...

'ေျပာေလ သား၊ ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို သူခိုးလို႔ ေျပာရသလဲ' ဟု ထပ္ေမးျပန္သည္၊

က်ေနာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ပါ၊ သူတို႔ သားအမိဆီ ထ,သြားလိုက္ၿပီး ...

'သား သူခိုး ဆိုတာ ေသခ်ာရဲ႕လား' ဟု ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ ေမးလိုက္သည္၊

သားက သူ႔အေမ ေပါင္ေပၚကေန မ်က္လံုး အဝိုင္းသားျဖင့္ က်ေနာ့္ကို ျပန္ၾကည့္ေနသည္၊ က်ေနာ္က ဆက္ၿပီး

'သူခိုးအျပင္ လူဆိုး ဆိုတာလည္း ႐ွိေသးတယ္ေလ' ဟု ေထာက္ေပးလိုက္သည္၊

အဲဒီေတာ့မွ သားလည္း ဝမ္းသာအားရ ျဖစ္သြားသည္၊ လူဆိုး ဆိုသည့္ စကားလံုးကို ၾကားလိုက္ရသည့္ သူ႔မ်က္ႏွာက တိမ္ညစ္တအုပ္ ေနာက္မွ ဘြားကနဲ ေပၚလာသည့္ ေသာ္တာလမင္းလို ဝင္းဝင္းပပ...၊

'အား...ဟုတ္တယ္၊ လူဆိုး လူဆိုး....၊ သူခိုး မဟုတ္ဘူး'

သူ႔အေမက သူ႔ကို ခ်စ္စႏိုးျဖင့္ လက္ညႇိဳးထိုးရင္း ...

'ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ေတာ့ လူဆိုးနဲ႔သူခိုး မွားသြားၿပီေဟ့...' ဟု ေအာ္ရယ္သည္၊

သားကလည္း က်ေနာ့္ကို တဆင့္ျပန္ လက္ညႇိဳးထိုးရင္း ႐ွက္ရယ္, ရယ္သည္၊ က်ေနာ့္ေၾကာင့္ပါ ေပါ့ေလ၊ က်ေနာ္ကေကာ....၊ က်ေနာ္က လက္ညႇိဳး ဆက္မထိုးေပမယ့္ သူတို႔ သားအမိကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္ေနခဲ့သည္၊

သားက စိတ္ဆိုးလြယ္ေသာ္လည္း စိတ္ေျပလြယ္သည္၊ သူ႔အေမက သူ႔ကို 'မီးဖိုေပၚက ႏြားႏို႔' ဟု တခါတရံ ခ်စ္စႏိုး စ,တတ္သည္၊ ျပင္သစ္ စကား မီးဖိုေပၚကႏြားႏို႔ (Soup au lait) ဆိုသည္မွာ စိတ္ဆိုးလြယ္၊ စိတ္ေျပလြယ္သူေတြကို ေခၚျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ႏြားႏို႔က မီးပူတာႏွင့္ ၿပိဳက္ကနဲ ဆူၿပီး ေဝက်သလို မီးဖိုေပၚမွ ခ်လိုက္သည္ႏွင့္ ေအးၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပန္က်သြားတတ္သည္ မဟုတ္လား၊ ၿပီးေတာ့ 'အဲဒါက အေဖနဲ႔တူတာ' ဟု က်ေနာ့္ကို စ,တတ္ေသးသည္၊ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ က်ေနာ္က ...

'ေၾသာ္.. ကိုယ္တို႔ အေ႐ွ႕တိုင္းသားေတြက ေသြးေႏြးတယ္ေလ၊ ခံစားလြယ္တယ္ေပါ့' ဟု ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးျဖင့္ ေခ်ပ,ရသည္၊

ေသခ်ာသည္က က်ေနာ္တို႔၏ စိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ား၊ အမူအက်င့္မ်ားသည္ အားလံုးမဟုတ္ေတာင္ ရာခိုင္ႏႈန္း အေတာ္မ်ားမ်ား သားဆီမွာ စုေနပါလိမ့္မည္၊ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ေတာ့ စု,ေနေသာ ထိုအရာမ်ားကို ေကာင္းေသာ စိတ္ထားအေမြမ်ားသာ ျဖစ္ေစခ်င္ပါသည္။ ။


ညီလင္းသစ္
၆ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၁

36 comments:

ေမဓာ၀ီ said...

၃ မိနစ္ အခ်ိန္ေပးျပီး အမွန္အမွား ျပန္စဥ္းစားခိုင္းတာ သေဘာက်တယ္။ အဲဒါမ်ဳိး ကေလးေတြတြင္ မဟုတ္ဘူး လူၾကီးေတြပါ လုပ္သင့္တာေနာ္။
အသက္ ၆၀ ဆို တနာရီ ျပန္စဥ္းစားေပါ့။ တယ္ဟုတ္တာပဲ။ က်မလဲ ထစ္ခနဲဆို စိတ္ဆိုးတတ္ၿပီး စိတ္လိုက္မာန္ပါ သိပ္လုပ္တတ္တယ္။ ေနာက္ဆုိ အဲဒီလို အက်င့္လုပ္ၿပီး စဥ္းစားမွပဲ။

ဒါနဲ႔ ကိုညီလင္းသစ္ ငယ္ငယ္ကေရာ စိတ္ဆိုးရင္ ဘယ္လိုေတြ လုပ္ခဲ့ပါလိမ့္ ... ။

Iora said...

ခ်စ္စရာေကာင္းလိုုက္တာ။
ခေလးေတြကိုုငယ္ငယ္ကတည္းက လိမၼာယဥ္ေက်းေအာင္သင္တာ သိပ္ေကာင္းသလိုု မိဘကလည္း အခရာက်ပါတယ္။

Anonymous said...

NLT, lovely family!!! I envy you. :D Impatient to see them.
Su

Anonymous said...

How a lovely family....

Jasmine

Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...

"ခံုေပၚမွာ နံရံကို မ်က္ႏွာမူထိုင္...၊ ၃ မိနစ္ မျပည့္မခ်င္း မထရ...၊ ဒီလို ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေစသည့္ ဒဏ္ေပးနည္းကုိ..,"

နႏၵာ႔ တူေလးကုိလဲ သူ႔မိဘေတြ လုပ္ေလ႔ရွိတယ္။

"Naughty Space" လုိ႔ ေခၚတယ္။

အျပစ္္ လုပ္ခဲ႔မိရင္၊ လူၾကီးကုိ ကလန္ကဆန္ လုပ္လာရင္ ဒီ Naughty Space ကုိ ရင္ဆုိင္မယ္၊ သူ႔ကုိ ေပးမယ္႔ အခြင္႔အေရးေတြ ဆုံး႐ႈံးမယ္ စတာေတြကုိ နားလည္ သိေစဖုိ႔ေပါ႔ေလ။

လူသားဆန္တတ္လာတဲ႔ ကေလးငယ္ေတြကုိ နည္းလမ္းတက်နဲ႔ လူသားဆန္ဆန္ ဆက္စံတတ္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ အနာဂါတ္ဟာ ေ႐ႊေရာင္လႊမ္းေနေစျပီး လူကုိလူလုိ ရုိေသ ေလးစားစြာဆက္စံတတ္လာမွာ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလဲြပါဘူး။

သားငယ္ရဲ႕ စူပုပ္ပုပ္ မ်က္ႏွာေလး ျမင္ေယာင္မိျပီး ျပံဳးမိတယ္။ :))

ခ်စ္ခင္စြာ
နႏၵာ

Raymond.Kyaw Minn Naing said...

ဖတ္လို႕ေကာင္းမယ္႕ စိတ္ပညာစာအုပ္တစ္အုပ္ေလာက္ ရွိရင္ ညႊန္းေပးပါလား ကုိညီလင္းသစ္၊ ကြ်န္ေတာ္လဲ အျမဲပဲ ကြ်န္ေတာ္႕ လုပ္ပိုင္ခြင္႕ ရဲ႕ေဘာင္တံခါးကို သြားသြားေခါက္ခ်င္တဲ႕ အက်င္႕ရွိတယ္။ ခုထိပဲ....ေက်းဇူးဗ်။

SHWE ZIN U said...

အခု ကိုညီလင္းသစ္ စာကိုဖတ္တယ္ ခုနက က်ားေမေမ ကို သြားဖတ္ထားတယ္

ဘာေျပာရမွန္းမသိဘဲျပန္သြားပါတယ္

ကေလး ေလးက ခ်စ္စရာ ေကာင္းတယ္

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

mstint said...

ကေလးငယ္တစ္ေယာက္အတြက္ ေကာင္းေသာျပစ္ဒဏ္ေလးပါ။ ဒီအရြယ္ေလးေတြဟာ ဖေယာင္းလို ပံုသြင္းရလြယ္တာမို႔ မိဘအေပၚမွာ ရာခုိင္းႏႈန္းမ်ားမ်ား မူတည္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ရာသက္ပန္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ေသာ မိသာစုေလးျဖစ္ပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

ေမာင္မ်ိဳး said...

အေကာင္ေပါက္ေလး စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ ျဖစ္ေနမယ့္ပံုေလးနဲ႔ အေဖက သားကို ဆံုးမေနတဲ့ပံုေလး ျမင္ခ်င္စမ္းပါဘိ း)

ၾကည္နူးစရာ ပို႔စ္ေလးပါပဲ ။

Anonymous said...

စိတ္ရွည္သားပဲ.. တကယ္ေတာ့ မလြယ္ဘူးဗ်။ အဲဒီ့လိုအခ်ိန္မွာ နည္းလမ္းမွန္မွန္နဲ႕ ဆံုးမျဖစ္ဖို႕ခက္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ေတြ႕ေနျပီ။ Good Job!
N/A

seesein said...

ကေလးအရြယ္ ဘာလုပ္လုပ္ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ စိတ္ဆိုးလိုက္ စိတ္ေကာက္လိုက္ ျပန္ေခ်ာ့လိုက္ ၀ိုင္းၾကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀ အိမ္ရဲ႕ဆည္းလည္းေလး အျမဲတမ္းေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစဗိ်ဳ႕
တကယ္ေတာ့လည္း ကေလးတေယာက္ကိုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရတာ တယ္မလြယ္ပါဘူးဗ်

ခင္မင္တဲ့
seesein

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အၿပင္စိတ္ကူးယဥ္ ဘဝထက္ လက္ေတြ႕ဆန္တဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ႕ မိသားစုေလးအေၾကာင္း ဖတ္ရတာ ၾကည္နူးခ်မ္းေၿမ႕စရာေလးပါလားအကို...သားေလးရဲ႕ ဘဝက ေတာ္ရံုကေလးငယ္ေတြ မရတဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ႕ မိသားစု ရဲ႕ ဂရုစိုက္မွဳေတြၾကားမွာ ၾကည္နူးခ်မ္းေၿမ႕ အတိပါလားအကို....
ေကာင္းေသာေန႕ေလး ၿဖစ္ပါေစလို႕ ဆႏၵၿပဳရင္း...

Anonymous said...

Lovely Family :)))

ညီလင္းသစ္ said...

မေမဓာဝီ ...
တခ်ိဳ႕ ၆၀ ေက်ာ္၊ ၇၀ တန္းေတြကေတာ့ ၁ နာရီ ေလာက္ ထိုင္စဥ္းစား႐ံုနဲ႔ အမွားေတြကို ျပန္ျမင္ပါ့မလား မသိဘူး၊ း) က်ေနာ္ငယ္ငယ္က စိတ္ဆိုးရင္ ဘယ္လိုလုပ္ သလဲ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်၊ အသက္က ႀကီးလာေတာ့ ေမ့တတ္လာၿပီကိုး...။ ;-)

မအိုင္အိုရာ ...
ဟုတ္ပါတယ္၊ ျပဳလြယ္ျပင္လြယ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လမ္းမွန္ ကို သိသြားဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္..၊

Su ...
Thanks..! You're gonna make it soon..! :)

Jasmine ...
Thanks a lot..!

နႏၵာ ...
ႀကီးလာမွ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က က်ဥ္ထားတဲ့ အပယ္ခံ ေနရာမွာ မေနရဖို႔ အခုငယ္တုန္းမွာ naughty space လို ေနရာေလးေတြ လိုအပ္တယ္ ထင္တာပါပဲဗ်ာ...၊ ျပန္ လာလည္တာလည္း ေက်းဇူးပါေနာ္..၊

ကိုေက်ာ္မင္းႏိုင္ ...
က်ေနာ့္မွာေတာ့ ျပင္သစ္စာအုပ္ အခ်ိဳ႕ပဲ ႐ွိပါတယ္၊ အခု အျပင္က ကြန္ျပဴတာနဲ႔ ေရးေနလို႔ နာမည္ေတြေတာ့ ေခါင္းထဲမွာ မ႐ွိဘူးဗ်၊ စိတ္ဝင္စားရင္ အိမ္ေရာက္တဲ့အခါ က်ေနာ္ၾကည့္ေပးမယ္ေလ...၊

မေ႐ႊဇင္ဦး ...
တခါတေလမွာ ဘာမွမေျပာဘဲ ျပန္တာဟာလည္း ေကာင္းတာပါပဲဗ်ာ၊ လာလည္တာကိုပဲ က်ေနာ္က ေက်းဇူး တင္ေနပါၿပီ...၊ း)

အန္တီတင့္ ...
အျပစ္ကို သိ႐ံုသာသိၿပီး စိတ္မွာ နာက်င္မႈ မျဖစ္ေစမယ့္ ဒဏ္ေပးနည္းမ်ိဳးကပဲ ေကာင္းမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္၊ ဆုေတာင္းေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါေနာ္...၊

ေမာင္မ်ိဳး ...
ေနဦးဗ်၊ ေနာက္တခါ သားကို မဆံုးမ,ခင္ ဗီဒီယုိ ကင္မရာ ေျပးခ်ိန္မွနဲ႔ တူတယ္..ဟားဟား၊ း) မပ်က္မကြက္ လာ,လာလည္တာ ေက်းဇူးပါ ညီေရ..၊

ကို N/A ...
တကယ္တမ္းမွာ မလြယ္တာ အမွန္ပဲဗ်ိဳ႕၊ သူနဲ႔ အၿပိဳင္ လိုက္စိတ္တိုေနရင္ ေဒါသႀကီးၿပီး ႐ိုက္တာႏွက္တာေတြ ပဲ ျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္၊ ဆိုေတာ့ စိတ္ကို ႀကိဳးစားၿပီး ဆြဲဆန္႔ရတာပါပဲဗ်ာ...၊

မ,စည္းစိမ္ ...
ဝိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ ဒူေဝေဝဆိုတဲ့ စကားကိုေတာ့ သေဘာက် သြားၿပီ၊ မိဘနဲ႔ သားသမီးၾကားက ဆက္ဆံေရးကို အမိအရ ေဖာ္ႏိုင္လို႔....၊ း)

အိန္ဂ်ယ္လ္လိႈင္ ...
ကေလးတိုင္းဟာ သူတို႔ကို ဒီေလာကထဲ ေခၚလာခဲ့တဲ့ တာဝန္အ႐ွိဆံုး ပုဂၢိဳလ္ ၂ ဦးရဲ႕ ေႏြးေထြးဂ႐ုစိုက္မႈကို ရသင့္တာ အမွန္ပါပဲဗ်ာ..၊

Anonymous ...
Thank you so much....!

rose said...

မိသားစုရဲ႕ ေႏြးေထြး ႀကင္နာတ့ဲ အျပဳအမူေလးေတြ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ႏိုင္တ့ဲ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတ့ဲ အေရးအသားေလးေတြ။ ဒါနဲ႔ ကုိညီလင္း ဇနီးနဲ႔ သားသားက ျမန္မာလို နည္းနည္းပါးပါး တတ္လားဟင္။

Anonymous said...

Lovely post as usual on family life.In my case,i counted 1,2,3 for my 1st son as he was 3 year old.I counted my voice lengthen up to his manner.He must stand still in serious case cos he's afraid of mosquitoes in ygn that time.One of the welcome gifts of our home land to him.
Gyidaw

Mandy said...

အလိုျပစ္ေပးနည္း ေကာင္းတယ္။ ဒီမွာေတာ႔ မိဘအားလံုးက သားသမီးကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာ ေလ့လာထားၾကတယ္ေနာ္၊ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရိွတယ္။ သူ႔အေမအရမ္းအရိုက္ဆိုးတာပဲ။ သူဆို သူ႔အေမကို တုန္ေနေအာင္ေၾကာက္ရတယ္။
ကိုညီေရးတဲ႔စာမ်က္ႏွာသစ္ဖြင္႔မယ္ဆိုရင္...လည္း လုိက္လုပ္ၾကည့္ရဦးမယ္။

ညိမ္းႏိုင္ said...

ဖတ္မိသမွ်အကို့ပို့စ္ေတြထဲမွာ ဒီပို့စ္ကိုအျကုိက္ဆံုးပဲ...။
သားသားေလး စိတ္ဆိုးျပီးကလန္ကဆန္လုပ္တာေလးကို
လည္း သေဘာက်တယ္...။ေဖေဖ၊ေမေမတို့ရဲ့ ဆံုးမပံုေလး
ကိုေတာ့ပိုျပီးသေဘာက်သြားတယ္....။ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ့္အမ
ဝမ္းကြဲမိသားစုရွိသဗ်၊သမီးေလးသံုးေယာက္ကလိမၼာရဲ့နဲ့
တစ္ခါတစ္ေလကေလးေတြဆိုေတာ့ အကို့သားေလးလို
ဆိုးတာမ်ိုးေတြကို ရိုက္ႏွက္ျပီးဆံုးမတာေတြ့ေနရေတာ့
စိတ္မခ်မ္းသာဘူးဗ်ာ...။သူတို့ကို ဒီပို့စ္ေလး ဖတ္ေစခ်င္
လိုက္တာ...။အစ္ကိုတို့မိသားစုေလးက သိပ္ခ်စ္စရာ
ေကာင္းတဲ့မိသားစုေလးပဲ...။
ကၽြန္ေတာ္ေတာင္အားက်ခ်င္သလိုလို.....:)))

Mrs. Bagel said...

ညီမ ဒါကိုဖတ္ျပီးပညာေတာ္ေတာ္ရလိုက္တယ္။ ေက်းဇူးပါအစ္ကို။ အစ္ကို႕ထိန္းေက်ာင္းမႉေအာက္မွာဆိုရင္ အစ္ကို႕သားေလးဟာ ျမန္မာသားေကာင္း ေလး ျဖစ္လာမွာပါ။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဖတ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေလး
ေႏြးေထြးျပီး ေမတၱာေတြနဲ႔ ျပည္႔ေနတဲ႔ မိသားစုတစ္ခုရဲ ပံုရိပ္ေတြကို ပိုစ္႔ေလးထဲမွာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ၾကည္ႏူးပီတိေတြကုူူးစက္သြားတယ္ ကုိညီလင္းသစ္ေရ

လၿပည့္ရိပ္ said...

ခ်စ္စရာမိသားစုေလးကို မ်က္လံုးထဲ ကြက္ခနဲ ၿမင္သြားတယ္။ သားေလးရဲ့ ၇ွက္စႏိုးဟန္နဲ့ ရယ္ေနပံုေလးကို ၿမင္ရရင္ေကာင္းမွာ.. ေနာက္တခါဆိုရင္ ကင္မရာအနားမွာ ထားပါဗိ်ဳ႔ .. :P

လၿပည့္ရိပ္ said...

စကားမစပ္ အေပၚက အရုပ္ကေလးႏွစ္ရုပ္က သားေလးကစားတဲ့ အရုပ္ကေလးေတြလား။ သူတို႔ကို ဒီအတိုင္းေထာင္ထားၿပီး ရိုက္ထားတာလား။ ေဆးေတာင့္ေလးေတြနဲ့ တူေနတယ္။ ပံုက ၾကြေနလို႔ စိတ္ဝင္စားလို႔ တစ္ေခါက္ၿပန္လာ စပ္စုသြားတယ္။ ;)

San San Htun said...

ကေလးကို ဆံုးမတဲ့နည္းေလးက ေကာင္းလိုက္တာ။

မအိမ္သူ said...

ကိုယ့္သားသမီးကို လိမ္မာေအာင္ ဆံုးမရတာ အေတာ္ကို မလြယ္တဲ့အလုပ္ပါ ကိုညီလင္းသစ္ေရ။ အိမ္ကသမီးလည္း အဲဒီလိုပါဘဲ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ သူနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ဂ်ာေအးသူ႔အေမရိုက္ ေနရတာပါဘဲ။ ဒါေတာင္ သမီးက ရွစ္ႏွစ္ရွိေနပါၿပီ။ ကိုညီလင္းသစ္သားေလးက ငယ္ေပမယ့္ လိမ္မာပံုရပါတယ္.. ခ်စ္စရာေလး.. :)

rose of sharon said...

မိသားစုၿပသနာေၿဖရွင္းပံုေလးကၾကည္ႏူးစရာ... သားေလးက လိမၼာတဲ႔သားေလးၿဖစ္မွာေသခ်ာပါတယ္... ေမတာၱနဲ႔ဆံုးမတတ္တဲ႔မိဘေတြရဲ႕သားသမီးတိုင္း လိမၼာၾကတာမ်ားပါတယ္...

rose of sharon said...

မိသားစုၿပသနာေၿဖရွင္းပံုေလးကၾကည္ႏူးစရာ... သားေလးက လိမၼာတဲ႔သားေလးၿဖစ္မွာေသခ်ာပါတယ္... ေမတာၱနဲ႔ဆံုးမတတ္တဲ႔မိဘေတြရဲ႕သားသမီးတိုင္း လိမၼာၾကတာမ်ားပါတယ္...

ေန၀သန္ said...

း).. ၾကည္ႏူးစရာေလး.. ကိုညီလင္းသစ္ေရ...

ခင္မင္လ်က္
ေန၀ႆန္

Anonymous said...

Really smart Dad!
SZH

မိုးယံ said...

၀ါးးးးးးးးးးးးးးး ေကာင္းလိုက္တဲ့ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္နည္း (ႀကိဳက္တယ္ ၊ သေဘာက်တယ္)

မေရႊစင္ဦး ေျပာသလို .. က်ားေမေမကိုလည္း ဖတ္ပါတယ္.. ဒါေပမယ့္

ကိုုယ္က လြတ္လပ္ခြင့္ကို မက္ေမာလြန္းသူမို႕။

ဒီလို ညင္ညင္သာသာ ဆံုးမတာဟာ ကိုယ့္အတြက္ဆိုရင္ ပိုထိေရာက္မယ္ ဟု ခံစားမိပါေဂ်ာင္း။

ဇြန္မိုးစက္ said...

ဇြန္က မိဘတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပမယ့္ ကေလးကုိ ဆုံးမပုံေလး မွတ္သားသြားတယ္။ အနည္းဆုံးေတာ့ တူ၊တူမေလးေတြအေပၚ ျပန္အသုံးခ်လုိ႔ ရေအာင္ေပါ့။ း) ကုိညီလင္းသစ္ဆႏၵရွိတဲ့အတုိင္း စိတ္ထားေကာင္း၊ အေမြေကာင္းေတြ စုေဆာင္းရရွိတဲ့ သားလိမၼာေလးျဖစ္ပါေစလုိ႔ ဇြန္က ဆုေတာင္းေပးသြားပါတယ္။

Shinlay said...

လိမၼာတဲ့သားေလးနဲ ့ေပ်ာ္ရႊင္စရာမိသားစုေလးအေၾကာင္း
ဖတ္ရလို ့၀မ္းသာရပါတယ္။

PAUK said...

လာေရာက္ သင္ယူသြားပါတယ္..။
ပံု။
ေဒါသၾကီး..စိတ္ျမန္တတ္ေသာ
အုပ္ထိန္းသူ

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

ကၽြန္မကေတာ႔ ပံုမွန္ဆိုရင္ မအိမ္သူေျပာတဲ႔ ႏြားႏုိ႕အမ်ိဳးအစားထဲကပါ။
သားကိုဆံုးမရင္၊ သားက စိတ္ဆိုးစရာေတြ လုပ္ရင္ ကၽြန္မစိတ္ဆိုးသြားတဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႕ ေဒါသကို မျမင္ရေအာင္ ႀကိဳးစားထိန္းျပီးမွ ဆံုးမရပါတယ္။

ခေလးဆိုေတာ႔ တခါတေလ အေမဆိုးေႀကာင္းအေဖကိုတုိင္လုိက္၊ အေဖမေကာင္းေႀကာင္း အေမ႔ကိုတုိင္လုိက္လုပ္တာလည္း ရွိပါတယ္။
အဲလိုအခ်ိန္ဆို ကၽြန္မသိပ္ရီခ်င္တာေပါ႕။ သူ႕အျပစ္ေပါ႕ေအာင္ တရားခံရွာတတ္လုိ႕ပါ။

ကၽြန္မသားက ညီလင္းသစ္ေရ သူ႕အေဖကို ပိုခ်စ္တယ္ရွင္႔။

ညီလင္းသစ္ said...

႐ိုစ့္ ...
သားက မျဖစ္မေန ေျပာရမယ္ဆိုမွ ႀကိဳးစားၿပီး ေျပာတယ္၊ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ သိပ္မေျပာခ်င္ဘူး၊ ဇနီးသည္လည္း ဒီအတိုင္းပါပဲဗ်ာ..၊ း)

ဂ်ီးေဒၚ ...
က်ေနာ္လည္း ၁,၂,၃ ေရတယ္ဗ်၊ အမ်ားအားျဖင့္ အလုပ္ျဖစ္တယ္၊ ဂ်ီးေဒၚသားေတာ့ ျခင္ေတြကို အေတာ္ ေၾကာက္သြားမွာပဲေနာ္..၊ း)

ဘိုမ ...
ငယ္စဥ္တုန္းမွာ တခါတေလ နဲနဲပါးပါး ႐ိုက္တာကေတာ့ လိုအပ္မွာပါ၊ ဒါေပမယ့္ တုန္ေနေအာင္ ေၾကာက္သြားတဲ့ အထိ ႐ိုက္ႏွက္အျပစ္ေပး ခံရရင္ေတာ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တခုခုမွာ ထိခိုက္ႏိုင္မယ္ ထင္တာပါပဲ...၊

ကိုညိမ္းႏိုင္ ...
ကိုညိမ္းႏိုင္က ဒီလို ကြန္မန္႔ေတြနဲ႔ အားေပးေလေလ၊ က်ေနာ္လည္း ဆက္္ၿပီး အိပ္ေရးပ်က္ေလေလေတာ့ ျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္ဗ်ာ..၊ း)

မ,ျမတ္ၾကည္ ...
လာလည္တဲ့ အတြက္ေရာ.. ကြန္မန္႔ေလး အတြက္ပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ညီမေရ...၊

မေခ်ာ ...
ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ေနာ္...၊

လျပည့္ ...
ညီမေျပာတဲ့ အတိုင္းဆို က်ေနာ္လည္း ကိုယ့္အိမ္မွာကိုယ္ ပါပါရာဇီ ျပန္လုပ္ရေတာ့မယ္ ထင္တယ္၊ း) အ႐ုပ္ေတြက သားရဲ႕အ႐ုပ္ေတြပါ၊ အေသးစိတ္ကိုေတာ့ ပို႔စ္အသစ္ဖြင့္ၿပီး ႐ွင္းျပထားတယ္ ေနာ္..၊ း)

မစန္းထြန္း ...
ေကာင္းမယ္ထင္တာ စမ္းၾကည့္ရတာပါပဲဗ်ာ...၊

မအိမ္သူ ...
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ၊ ကေလးကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ကေလးဆံုးမနည္းလက္စြဲ အတိအက် ဘယ္ေတာ့မွ ေပၚမယ္ မထင္ဘူးဗ်ိဳ႕..၊ း)

Sharon က မ႐ိုစ့္ ...
ေမတၱာတရားကပဲ အေကာင္းဆံုး ထိန္းေက်ာင္း ပဲ့ျပင္ သြားႏိုင္တယ္လို႔ က်ေနာ္လည္း ယံုၾကည္တယ္ဗ်..၊

ကိုေနဝႆန္ ...
ေက်းဇူးပါဗ်ာ...၊

SZH ...
Well..not as smart as it looks like, I think, lol. Anyhow.. thanks a lot!

ကိုမိုးယံ ...
က်ေနာ္လည္း က်ားေမေမ ေျပာထားတာေတြမွာ သေဘာမတူတာေတြ အေတာ္မ်ားတယ္ဗ်..၊ း)

မဇြန္မိုးစက္ ...
ဆုေတာင္းေလးအတြက္ ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ေနာ္...၊

မ,႐ွင္ေလး ...
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ....၊

ေပါက္ ...
ဟာ..ဘယ့္ႏွယ္ သင္ယူသြားပါတယ္ ေတာ့ မလုပ္လိုက္ ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ က်ေနာ္တို႔လည္း ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးမို႔ ေပါက္လိုပဲ စိတ္တိုၾကတာပါပဲဗ်...၊ း)

မ,ေကာင္းမြန္ဝင္း ...
ကေလးေတြကေတာ့ အေဖနဲ႔အေမရဲ႕ အၾကား အားနည္းခ်က္ လိုက္႐ွာတဲ့ ေနရာေတာ့ တပံုစံထဲ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ေနာ္၊ မ,ေကာင္းမြန္တို႔ မိသားစုလည္း ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာ ေသခ်ာတယ္..။ း)

သက္ေဝ said...

သားေသးေသးေလးနဲ႔ ျဖစ္တဲ့ အေရးအခင္းေလးကို ျမင္ေယာင္ရင္း ကိုယ္ပါ ေရာၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မိတယ္... ၿပီးေတာ့ ဒီအတိုင္းဆို ကိုယ္လည္း မီးဖိုေပၚက ႏြားႏို႔ပါပဲလားလို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတြးၿပီး ရယ္ခ်င္သြားတယ္...

ရြာလည္ေနလို႔ စာေၾကြးေတြ အခုမွ လာရွင္းရတယ္ ကိုညီလင္းေရ... စိတ္မရွိပါနဲ႔ေနာ္... း))

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ဖတ္ရတာ အရသာေလး တမ်ဳိးပဲ။ တညိမ့္ညိမ့္ျဖစ္ေစတယ္လို႔ ေျပာရမလား ၊ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ လို႔ဆိုရမလားဘဲ။ ဖတ္ေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပဲ။