တြယ္ငင္တိုးရစ္ သံုးဆယ့္႐ွစ္...

ဘာလိုလိုနဲ႔ တစ္ႏွစ္ေတာ့ ေရာက္လာခဲ့ျပန္ ပါၿပီ...၊ မႏွစ္က ဒီလိုရက္ရဲ႕ မနက္ခင္းမွာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကို ေရာက္တာမွတ္မိတယ္..၊ အဲဒီလို မေရာက္,ေရာက္ေအာင္ ခ်ိန္ၿပီးသြားခဲ့တာမို႔ အမွတ္တရ ပါပဲ..၊ ဒီတစ္ႏွစ္မွာေတာ့ မႏွစ္ကလို ခ်ိန္သားကိုက္ မဟုတ္ေပမယ့္ အဲဒီလိုပဲ အမွတ္တရျဖစ္မယ့္ (ျဖစ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားမိတဲ့) ခရီးေလးတစ္ခုေတာ့လည္း သိပ္မၾကာခင္မွာ ႐ွိပါတယ္၊ ကိုယ္ လူ႔ေလာကကို ေရာက္လာတဲ့ ရက္တစ္ရက္ကို အမွတ္တရအျဖစ္ ခ်စ္ခင္ေလးစားရသူေတြနဲ႔ ဆံုစည္းဖို႔ စီစဥ္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ က်ေနာ္ ေက်နပ္မိပါတယ္..၊ း)

ျပကၡဒိန္ တစ္ေစာင္စာတိတိ ကြာသြားတဲ့ အတြင္းသ႑န္ကေတာ့ ႀကီးရင့္လာသလားဆိုတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မေသခ်ာပါဘူး၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္က ႐ိုက္ဖူးတဲ့ ေဟာဒီကိတ္မုန္႔ေလး လိုမ်ိဳးေတာ့ ဒီတစ္ေခါက္ မ႐ိုက္ျဖစ္ပါဘူး၊ စိတ္အေျခကလည္း ေျပာရရင္ အဲဒီတုန္းကလိုပဲ ေကာ္ဖီေသာက္တဲ့ အေျခအေနမွာ ပါပဲ..၊ း) ပုထုဇဥ္ပီပီ ႏွစ္ေတြအလိုက္ တိုးေႏွာင္ရစ္တြယ္တဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြ အေၾကာင္းကိုပဲ က်ေနာ္ ေတြးေနမိပါတယ္...။ ။

ညီလင္းသစ္